I Księga Kronik 11
11
Dawid królem nad Izraelem
(II Sam. 5,1—5)
1Wtedy zebrał się cały Izrael u Dawida w Hebronie, mówiąc: Otośmy kość twoja i ciało twoje.
2Już i dawniej, gdy jeszcze Saul był królem, ty wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela, a Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: ty paść będziesz mój lud, Izraela, i ty będziesz księciem nad moim ludem, nad Izraelem.
3Przyszli więc wszyscy starsi izraelscy do króla, do Hebronu, i Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, po czym namaścili Dawida na króla nad Izraelem, według słowa Pana, wypowiedzianego przez Samuela.
Dawid zdobywa Syjon
(II Sam. 5,6—10)
4 #
Joz. 15,63; Sędz. 1,21 Gdy potem Dawid wyruszył wraz z całym Izraelem na Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie kraj zamieszkiwali Jebuzejczycy,
5Mieszkańcy Jebus rzekli do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. A jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon — to jest Miasto Dawida.
6Dawid powiedział wtedy: Kto pierwszy pobije Jebuzejczyków, ten zostanie naczelnikiem i hetmanem. Pierwszy wtargnął Joab, syn Serui, i został naczelnikiem.
7Potem Dawid zamieszkał w twierdzy, którą dlatego nazwano Miastem Dawida,
8Rozbudowując miasto wokoło Millo, Joab zaś odbudował resztę miasta.
9Dawid rósł coraz bardziej w potęgę, Pan Zastępów bowiem był z nim.
Najprzedniejsi rycerze Dawida
(II Sam. 23,8—39)
10A to są najprzedniejsi rycerze, których miał Dawid, a którzy go dzielnie wspomagali przy sprawowaniu władzy królewskiej, obwołując go wraz z całym Izraelem królem, zgodnie ze słowem Pana dotyczącym Izraela.
11Oto poczet rycerzy, których miał Dawid: Jaszobam, syn Chachmoniego, pierwszy z trzech; on to wywinął swoją włócznią nad trzystoma, kładąc ich za jednym zamachem trupem.
12Po nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego, jeden z tych trzech rycerzy.
13Był on z Dawidem w Pas-Dammim, gdzie Filistyńczycy zbierali się do bitwy. Był tam kawałek pola obsianego jęczmieniem. Gdy lud zbrojny uciekał przed Filistyńczykami,
14On stanął w środku tego pola, obronił je i pobił Filistyńczyków, Pan zaś dał wielkie zwycięstwo.
15Trzech z tych trzydziestu czołowych rycerzy zeszło raz do Dawida po skale do pieczary Adullam, podczas gdy wojsko Filistyńczyków obozowało w dolinie Refaim.
16Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
17Dawid miał pragnienie, więc rzekł: Kto da mi napić się wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
18Wtedy ci trzej przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która była przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale ją wylał jako ofiarę z płynów dla Pana,
19Mówiąc: Niech mnie Bóg zachowa od tego, bym to miał uczynić. Czyż miałbym pić żywą krew tych mężów, którzy z narażeniem własnego życia ją przynieśli? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
20A na czele trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba. On to wywinął włócznią swą nad trzystoma, których położył trupem, więc też miał sławę między tymi trzydziestoma.
21Między tymi trzydziestoma wyróżnił się i był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
22Benajasz, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. On zabił dwóch synów Ariela z Moabu, on także, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
23Zabił również pewnego Egipcjanina mającego pięć łokci wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, grubą jak wał tkacki, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
24Tego to dokonał Benajasz, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
25Między tymi trzydziestoma wyróżnił się, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swej straży przybocznej.
26Dzielnymi rycerzami byli: Asael, brat Joaba, Elchana, syn Dody z Betlejemu,
27Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu,
28Ira, syn Ikkesza, z Tekoa, Abiezer z Anatot,
29Sibbekaj z Chuszy, Ilaj z Achoach,
30Maharaj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,
31Itaj, syn Ribaja, z Gibei Beniaminickiej, Benajasz z Piratonu,
32Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby,
33Azmawet z Bachurim, Elachba z Szaalbonu,
34Jaszen z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu,
35Achiam, syn Sachara z Hararu, Elipal, syn Ura,
36Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu,
37Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja,
38Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego,
39Selek z Amonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
40Ira z Jeteru, Gareb z Jeteru,
41Uriasz Chetejczyk, Zabad, syn Achlaja,
42Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów w liczbie trzydziestu,
43Chanan, syn Maaki, Joszafat z Miteny,
44Uzzjasz z Asztarot, Szama z Jeuel, synowie Chatama z Aroeru,
45Jediael, syn Szimriego, i Jocha, brat jego z Tis, Eliel z Machawy, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma Moabitczyk,
46Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.
Obecnie wybrane:
I Księga Kronik 11: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
I Księga Kronik 11
11
Dawid królem nad Izraelem
(II Sam. 5,1—5)
1Wtedy zebrał się cały Izrael u Dawida w Hebronie, mówiąc: Otośmy kość twoja i ciało twoje.
2Już i dawniej, gdy jeszcze Saul był królem, ty wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela, a Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: ty paść będziesz mój lud, Izraela, i ty będziesz księciem nad moim ludem, nad Izraelem.
3Przyszli więc wszyscy starsi izraelscy do króla, do Hebronu, i Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, po czym namaścili Dawida na króla nad Izraelem, według słowa Pana, wypowiedzianego przez Samuela.
Dawid zdobywa Syjon
(II Sam. 5,6—10)
4 #
Joz. 15,63; Sędz. 1,21 Gdy potem Dawid wyruszył wraz z całym Izraelem na Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie kraj zamieszkiwali Jebuzejczycy,
5Mieszkańcy Jebus rzekli do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. A jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon — to jest Miasto Dawida.
6Dawid powiedział wtedy: Kto pierwszy pobije Jebuzejczyków, ten zostanie naczelnikiem i hetmanem. Pierwszy wtargnął Joab, syn Serui, i został naczelnikiem.
7Potem Dawid zamieszkał w twierdzy, którą dlatego nazwano Miastem Dawida,
8Rozbudowując miasto wokoło Millo, Joab zaś odbudował resztę miasta.
9Dawid rósł coraz bardziej w potęgę, Pan Zastępów bowiem był z nim.
Najprzedniejsi rycerze Dawida
(II Sam. 23,8—39)
10A to są najprzedniejsi rycerze, których miał Dawid, a którzy go dzielnie wspomagali przy sprawowaniu władzy królewskiej, obwołując go wraz z całym Izraelem królem, zgodnie ze słowem Pana dotyczącym Izraela.
11Oto poczet rycerzy, których miał Dawid: Jaszobam, syn Chachmoniego, pierwszy z trzech; on to wywinął swoją włócznią nad trzystoma, kładąc ich za jednym zamachem trupem.
12Po nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego, jeden z tych trzech rycerzy.
13Był on z Dawidem w Pas-Dammim, gdzie Filistyńczycy zbierali się do bitwy. Był tam kawałek pola obsianego jęczmieniem. Gdy lud zbrojny uciekał przed Filistyńczykami,
14On stanął w środku tego pola, obronił je i pobił Filistyńczyków, Pan zaś dał wielkie zwycięstwo.
15Trzech z tych trzydziestu czołowych rycerzy zeszło raz do Dawida po skale do pieczary Adullam, podczas gdy wojsko Filistyńczyków obozowało w dolinie Refaim.
16Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
17Dawid miał pragnienie, więc rzekł: Kto da mi napić się wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
18Wtedy ci trzej przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która była przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale ją wylał jako ofiarę z płynów dla Pana,
19Mówiąc: Niech mnie Bóg zachowa od tego, bym to miał uczynić. Czyż miałbym pić żywą krew tych mężów, którzy z narażeniem własnego życia ją przynieśli? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
20A na czele trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba. On to wywinął włócznią swą nad trzystoma, których położył trupem, więc też miał sławę między tymi trzydziestoma.
21Między tymi trzydziestoma wyróżnił się i był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
22Benajasz, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. On zabił dwóch synów Ariela z Moabu, on także, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
23Zabił również pewnego Egipcjanina mającego pięć łokci wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, grubą jak wał tkacki, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
24Tego to dokonał Benajasz, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
25Między tymi trzydziestoma wyróżnił się, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swej straży przybocznej.
26Dzielnymi rycerzami byli: Asael, brat Joaba, Elchana, syn Dody z Betlejemu,
27Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu,
28Ira, syn Ikkesza, z Tekoa, Abiezer z Anatot,
29Sibbekaj z Chuszy, Ilaj z Achoach,
30Maharaj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,
31Itaj, syn Ribaja, z Gibei Beniaminickiej, Benajasz z Piratonu,
32Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby,
33Azmawet z Bachurim, Elachba z Szaalbonu,
34Jaszen z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu,
35Achiam, syn Sachara z Hararu, Elipal, syn Ura,
36Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu,
37Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja,
38Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego,
39Selek z Amonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
40Ira z Jeteru, Gareb z Jeteru,
41Uriasz Chetejczyk, Zabad, syn Achlaja,
42Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów w liczbie trzydziestu,
43Chanan, syn Maaki, Joszafat z Miteny,
44Uzzjasz z Asztarot, Szama z Jeuel, synowie Chatama z Aroeru,
45Jediael, syn Szimriego, i Jocha, brat jego z Tis, Eliel z Machawy, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma Moabitczyk,
46Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)