I Księga Kronik 12

Pomocnicy Dawida w Syklag

1To są ci, którzy przyszli do Dawida do Syklag jeszcze wtedy, gdy był wykluczony z otoczenia Saula, syna Kisza; oni byli wśród tych rycerzy, którzy go wspomagali w walce.

2Uzbrojeni byli w łuki, umieli zarówno z prawej, jak i z lewej ręki miotać kamieniami i strzelać z łuku, a wywodzili się ze współplemieńców Saula, Beniaminitów;

3Na czele stał Achiezer, potem Joasz, synowie Szemajasza z Gibei, potem Jezjel i Pelet, synowie Azmaweta, Berachiasz, Jehu z Anatot;

4Jiszmajasz z Gibeonu, najdzielniejszy między trzydziestoma, dowodził trzydziestoma;

5I Jeremiasz, i Jachazjel, i Jochanan, i Jozabad z Gederot;

6Eluzaj, Jerimot, Bealiasz, Szemariasz, Szefatiasz z Charif,

7Elkana, Jiszszijasz, Azarel, Joezer, Jaszobam z Kerach,

8Joela i Zebadiasz, synowie Jerochama z Gedor.

9Z Gadytów przystali do Dawida w warowni na pustyni rycerze waleczni, wojownicy wprawni w boju, zbrojni w tarcze i dzidy, wyglądający jak lwy, a szybkonodzy jak górskie gazele.

10Na czele stał Ezer, drugi był Obadiasz, trzeci Eliab,

11Czwarty Miszmanna, piąty Jeremiasz,

12Szósty Attaj, siódmy Eliel,

13Ósmy Jochanan, dziewiąty Elzabad,

14Dziesiąty Jeremiasz, jedenasty Machbannaj.

15Ci z Gadytów byli dowódcami zastępów, każdy niższy rangą — nad stoma, wyższy — nad tysiącem.

16To byli ci, którzy przeprawili się przez Jordan w pierwszym miesiącu, kiedy wystąpił on z brzegów i zalał wszystkie doliny na wschód i na zachód.

17A gdy przyszli do Dawida do warowni niektórzy z Beniaminitów i Judejczyków,

18Dawid wyszedł do nich i tak się do nich odezwał: Jeżeli przyszliście do mnie w zamiarach pokojowych, aby mi pomóc, sercem będę z wami związany, lecz jeśli po to, aby mnie zdradzić moim wrogom, choć dłonie moje są czyste od nieprawości, niech wejrzy w to Bóg naszych ojców i niech ukarze.

19A wtedy duch ogarnął Amasjasza, dowódcę trzydziestu, który zawołał:

Twoi jesteśmy, Dawidzie,

Z tobą będziemy, synu Isajego,

Pokój, pokój niechaj będzie z tobą

I pokój z tymi, którzy ci pomagają,

Gdyż Bóg twój ci pomaga.

Dawid więc przyjął ich i włączył do grona dowódców oddziałów.

20Z Manassesytów przystali do Dawida jeszcze wtedy, gdy chodził on z Filistyńczykami na wojnę przeciwko Saulowi — lecz nie dopomógł im, gdyż po naradzie odprawili go książęta filistyńscy, powiadając: Za cenę naszych głów gotów on przystać do swojego władcy Saula —

21Gdy więc szedł do Syklag, przystali do niego z Manassesytów: Adna, Jozabad, Jediael, Michael, Jozabad, Elihu, Silletaj; ci byli dowódcami nad tysiącami, którzy wywodzili się z Manassesytów.

22Oni pomogli Dawidowi w jego rozprawie z bandami, gdyż wszyscy byli walecznymi rycerzami i wodzami zastępów.

Wojsko Dawida w Hebronie

23I tak dzień w dzień przybywało po kilku do Dawida, aby mu pomagać, aż powstał duży obóz, jak obóz Boży.

24A to są liczby dowódców uzbrojonych na wojnę, którzy przybyli do Dawida do Hebronu, aby na niego przenieść władzę królewską Saula, jak zapowiedział Pan.

25Z Judejczyków, noszących tarczę i dzidę sześć tysięcy ośmiuset uzbrojonych na wojnę;

26Z Symeonitów, dzielnych rycerzy do wojowania, siedem tysięcy stu;

27Z Lewitów cztery tysiące sześciuset

28Oraz Jehojada, książę Aaronitów, a z nim trzy tysiące siedmiuset;

29I Sadok, młody dzielny rycerz, ze swoją rodziną liczącą dwudziestu dwóch książąt;

30Z Beniaminitów, współplemieńców Saula, trzy tysiące, dotąd bowiem większość z nich wysługiwała się jeszcze domowi Saula.

31Z Efraimitów dwadzieścia tysięcy ośmiuset dzielnych rycerzy, mężów sławnych w swoich rodach;

32Z połowy plemienia Manassesa osiemnaście tysięcy, którzy imiennie zostali wyznaczeni, że mają pójść i ogłosić Dawida królem;

33Z Issacharytów, dobrych znawców stosunków, wiedzących, co ma czynić Izrael, dwustu dowódców i pod ich rozkazami wszyscy ich współplemieńcy;

34Z Zebulonitów, zdatnych do boju, wyszkolonych we władaniu wszelką bronią wojenną, pięćdziesiąt tysięcy szczerze oddanych Dawidowi,

35Z Naftalitów tysiąc dowódców a z nimi zbrojnych w tarczę i dzidę trzydzieści siedem tysięcy;

36Z Danitów wyszkolonych w rzemiośle wojennym dwadzieścia osiem tysięcy sześciuset;

37Z Aserytów zdatnych do boju, wyszkolonych w rzemiośle wojennym, czterdzieści tysięcy.

38Z tamtej strony Jordanu: z Rubenitów, Gadytów i z połowy plemienia Manassesa w pełnym rynsztunku bojowym sto dwadzieścia tysięcy.

39Wszyscy ci wojownicy, stający w szyku bojowym z sercem nieustraszonym, przyszli do Hebronu, ażeby obwołać Dawida królem nad całym Izraelem; a również reszta Izraela jednomyślnie była za obwołaniem Dawida królem.

40I przebywali tam u Dawida przez trzy dni jedząc i pijąc, gdyż współplemieńcy przygotowali to dla nich.

41Również ci, którzy byli w ich pobliżu, aż do siedzib Issacharytów, Zebulonitów i Naftalitów przywozili na osłach, wielbłądach, mułach i wołach żywność do spożycia: mąkę, placki figowe, rodzynki, wino, oliwę, bydło i owce w obfitości, gdyż radość panowała w Izraelu.

Obecnie wybrane:

I Księga Kronik 12: BW1975

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

Dowiedz się więcej o Biblia Warszawska 1975