Księga Ezechiela 26

26
Zapowiedź kary nad Tyrem
1W jedenastym roku, pierwszego dnia jedenastego miesiąca, doszło mnie Słowo Pana tej treści:
2 # Izaj. 23,1—8; Joel 3,4—10; Am. 1,9—10; Mat. 11,21—22; Łuk. 10,13—14 Synu człowieczy, ponieważ Tyr mówił o Jeruzalemie:
Cha! Cha! złamana jest brama ludów!
Otwarła się przede mną.
Ja się wzbogacę przez jego spustoszenie,
3Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan:
Oto wystąpię przeciwko tobie, Tyrze!
Wywiodę przeciwko tobie liczne narody,
jak morze, gdy podnosi swoje fale.
4I zburzą mury Tyru, i rozwalą jego wieże;
zmiotę z niego jego kurz i uczynię z niego nagą skałę.
5Będzie miejscem, gdzie rozciągają sieci rybackie pośród morza —
gdyż Ja powiedziałem — mówi Wszechmocny Pan —
i stanie się łupem narodów.
6Jego miasta podległe na lądzie będą pobite mieczem.
I poznają, że Ja jestem Pan.
7Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja sprowadzę na Tyr z północy Nebukadnesara, króla babilońskiego, króla królów, z rumakami, rydwanami, jeźdźcami i licznym wojskiem.
8On wybije mieczem twoje podległe miasta,
usypie przeciw tobie wał
i postawi przeciw tobie dach z tarcz.
9I skieruje swoje tarany przeciw twoim murom,
a twoje wieże rozwali żelaznymi hakami.
10Pokryje cię kurz spod kopyt jego licznych rumaków;
twoje mury zadrżą od krzyku jeźdźców i turkotu kół jego rydwanów,
gdy wkroczy do twoich bram, jak się wkracza do zdobytego miasta.
11Kopytami swoich rumaków stratuje wszystkie twoje ulice,
twój lud wybije mieczem
i obali potężne twoje kolumny.
12Zrabują twoje skarby i splądrują twoje towary,
rozwalą twoje mury i zburzą twoje wspaniałe gmachy;
twoje kamienie, twój budulec i twój gruz wrzucą do morza.
13 # Izaj. 24,7—8; Jer. 7,34; 16,9 I położę kres hałaśliwym twoim pieśniom,
i już nie będzie słychać dźwięku twoich cytr.
14Obrócę cię w nagą skałę:
Będziesz miejscem, gdzie rozciągają sieci rybackie;
już nigdy nie będziesz odbudowany,
gdyż Ja, Pan, to powiedziałem — mówi Wszechmocny Pan.
15Tak mówi Wszechmocny Pan o Tyrze: Zaiste, wyspy zadrżą od łoskotu twojego upadku, gdy pobici jęczeć będą, gdy miecz wpośród ciebie zabijać będzie.
16Wszyscy książęta krain nadmorskich zstąpią ze swoich tronów, zdejmą z siebie płaszcze i zwloką swoje haftowane szaty, przyobloką się w drżenie, usiądą na ziemi, bez ustanku drżeć i zdumiewać się będą nad tobą.
17Potem zanucą nad tobą pieśń żałobną i tak będą śpiewać o tobie:
O, jakeś upadło, zniknęło z morza, miasto sławne,
potężne na morzu, ty i twoi mieszkańcy,
którzy wszystkie lądy napawali lękiem przed sobą.
18Teraz, w dniu twojego upadku, drżą wybrzeża
i przerażone są wyspy na morzu z powodu twojego kresu.
19Gdyż tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy uczynię cię miastem spustoszonym jak inne miasta, które nie są zamieszkane, gdy sprowadzę na ciebie nawałnicę i pokryją cię wielkie wody,
20Wtedy strącę cię do tych, którzy już zstąpili do grobu, do ludu, który już przeminął, umieszczę cię w najgłębszych zakątkach ziemi, w odwiecznych rumowiskach, u tych, którzy zstąpili do grobu, abyś nie było zamieszkane i już nie miało miejsca w krainie żyjących.
21Zgotuję ci straszny koniec i ciebie już nie będzie: Będą cię szukać, lecz już cię nie znajdą — mówi Wszechmocny Pan.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj