Księga Jeremiasza 7
7
Mowa Jeremiasza w świątyni
1Słowo, które doszło Jeremiasza od Pana:
2Stań w bramie domu Pana i zwiastuj tam to słowo i mów: Słuchajcie słowa Pana, wy wszyscy z Judy, którzy wchodzicie do tych bram, aby oddawać Panu pokłon.
3 #
Jer. 18,11; 26,13; Izaj. 1,16 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Poprawcie swoje drogi i czyny swoje, a sprawię, że mieszkać będziecie na tym miejscu!
4Nie polegajcie na słowach zwodniczych, gdy mówią: Świątynia Pańska, świątynia Pańska, świątynia Pańska to jest!
5Lecz jeżeli szczerze poprawicie swoje drogi i swoje czyny, jeżeli uczciwie stosować będziecie prawo między ludźmi,
6Jeżeli obcego przybysza, sieroty i wdowy nie będziecie uciskać i krwi niewinnej przelewać na tym miejscu ani też chodzić za cudzymi bogami na własną zgubę,
7Wtedy sprawię, że będziecie mieszkać na tym miejscu, w ziemi, którą dałem waszym ojcom, od wieków na wieki.
8Oto wy polegacie na słowach zwodniczych, które nie pomogą.
9Jak to? Kradniecie, mordujecie, cudzołożycie i krzywoprzysięgacie, składacie ofiary Baalowi i chodzicie za cudzymi bogami, których nie znacie,
10A potem przychodzicie i stajecie przed moim obliczem w tym domu, który jest nazwany moim imiemem, i mówicie: Jesteśmy ocaleni — aby dalej popełniać te wszystkie obrzydliwości!
11 #
Mat. 21,13; Mar. 11,17; Łuk. 19,46 Czy jaskinią zbójców stał się w oczach waszych ten dom, który jest nazwany moim imieniem? Oto i Ja to widzę — mówi Pan.
Groźba zburzenia świątyni
12 #
Joz. 18,1; I Sam. 1,3; Ps. 78,60 Lecz idźcie do mojego miejsca w Sylo, gdzie niegdyś dałem mieszkanie mojemu imieniu, i zobaczcie, co z nim uczyniłem z powodu złości mojego ludu izraelskiego!
13Otóż teraz, ponieważ dopuszczacie się tych wszystkich czynów — mówi Pan — i chociaż mówiłem do was nieprzerwanie i nieustannie, nie słuchaliście, i chociaż wołałem do was, nie odpowiadaliście,
14 #
I Sam. 4,12; Ps. 78,60; Jer. 26,6 Uczynię domowi temu, który jest nazwany moim imieniem i na którym polegacie, oraz miejscu, które dałem wam i waszym ojcom, to, co uczyniłem z Sylo,
15I odrzucę was od mojego obliczą, jak odrzuciłem wszystkich waszych braci, cały ród Efraima.
Gniew Boży na bałwochwalstwo
16 #
Jer. 11,14; 14,11; II Mojż. 32,10 Lecz ty nie wstawiaj się za tym ludem i nie zanoś za nim błagania ani modlitwy, i nie nalegaj na mnie, gdyż cię nie wysłucham!
17Czy sam nie widzisz, co oni robią w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu?
18 #
Jer. 44,12
Dzieci zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogień; kobiety ugniatają ciasto, aby wypiekać placki dla królowej niebios, cudzym bogom wylewa się ofiary z płynów, aby mnie obrażać.
19Czy mnie tym obrażają — mówi Pan — czy nie raczej samych siebie ku zawstydzeniu własnemu?
20Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto mój gniew zawzięty wyleje się na to miejsce, na ludzi i na bydło, na drzewa polne i na płody rolne — płonąć będzie i nie zgaśnie.
Bóg chce posłuszeństwa, a nie ofiar
21Tak mówi Pan Zastępowy Bóg Izraela: Dodajcie swoje całopalenia do swoich krwawych ofiar i jedzcie mięso,
22 #
Ps. 40,7
Gdyż nic nie powiedziałem waszym ojcom, gdy ich wyprowadzałem z ziemi egipskiej, nic też nie nakazałem im w sprawie całopaleń i ofiar krwawych,
23 #
III Mojż. 26,12
Lecz tylko to przykazanie dałem im, mówiąc: Słuchajcie mojego głosu, a Ja będę waszym Bogiem, wy zaś będziecie moim ludem, postępujcie całkowicie tą drogą, którą wam nakazuję, aby się wam dobrze działo!
24 #
Jer. 2,27; 11,8; 32,33 Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili swojego ucha, ale postępowali według skłonności i uporu swojego złego serca i odwrócili się do mnie tyłem, a nie twarzą.
25 #
II Kron. 36,15
Od tego dnia, gdy wasi ojcowie wyszli z ziemi egipskiej, aż do dnia dzisiejszego, posyłałem do was nieprzerwanie i nieustannie swoje sługi, proroków.
26 #
Jer. 16,12
Lecz oni nie usłuchali mnie ani nie nakłonili swojego ucha, ale usztywnili swój kark i postępowali gorzej niż ich ojcowie.
27 #
Jer. 5,3
Gdy więc będziesz mówił do nich wszystkie te słowa, oni cię nie usłuchają, gdy będziesz do nich wołał, oni ci nie odpowiedzą.
28Mów więc do nich: To jest ten naród, który nie usłuchał głosu Pana, swojego Boga, i nie przyjął przestrogi; zaginęła prawda, starta została z ich ust!
Bałwochwalstwo będzie ukarane
29Ostrzyż swoje włosy i odrzuć je precz!
Zanuć skargę na wyżynach,
gdyż Pan odrzucił i odepchnął ród, który rozpala jego gniew!
30 #
Jer. 32,34; II Król. 21,4 Bo synowie judzcy czynili to, co złe przed moimi oczyma — mówi Pan — postawili w domu, który jest nazwany moim imieniem, swoje obrzydliwości, aby go bezcześcić.
31 #
II Król. 23,10; Jer. 19,5—6; 32,35 Wznieśli miejsce ofiarne Tofet w Dolinie Ben-Hinnoma, aby spalać w ogniu swoich synów i swoje córki, czego Ja nie nakazałem i co mi nawet na myśl nie przyszło.
32Dlatego oto idą dni — mówi Pan — nie będzie się już mówiło: Tofet i Dolina Ben-Hinnoma, lecz: Dolina Morderstwa, gdyż grzebać się będzie w Tofet, bo nie będzie innego miejsca.
33 #
Jer. 19,7; 34,20 A trupy tego ludu będą żerem dla ptactwa niebieskiego i dla zwierząt na ziemi; i nikt nie będzie ich płoszył.
34 #
Jer. 16,9; 25,10; Izaj. 24,8; Obj. 18,23 I sprawię, że ustanie w miastach judzkich i na ulicach Jeruzalemu głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienicy, gdyż ziemia stanie się pustynią.
Obecnie wybrane:
Księga Jeremiasza 7: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)