Ewangelia według św. Jana 1

1
Prolog
1 # I Jana 1,1.2; Jan 17,5; Obj. 19,13; Przyp. 8,22 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
2Ono było na początku u Boga.
3 # Kol. 1,16.17; Hebr. 1,2 Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało.
4 # Jan 5,26 W nim było życie, a życie było światłością ludzi.
5 # Jan 3,19 A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła.
6 # Łuk. 1,13—17.57—80; Mat. 3,1; Mar. 1,4 Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się Jan.
7 # Łuk. 3,3 Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy przezeń uwierzyli.
8 # Jan 1,20 Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości.
9Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.
10 # Jan 1,3—5 Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał.
11Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.
12 # Gal. 3,26 Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego,
13 # Jan 3,5.6 Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.
14 # Izaj. 7,14; II Piotra 1,16.17; Izaj. 60,1; Łuk. 9,32 A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.
15 # Jan 1,27.30; Mat. 3,11 Jan. świadczył o nim i głośno wołał: Ten to był, o którym powiedziałem: Ten, który za mną idzie, był przede mną, bo pierwej był niż ja.
16 # Jan 3,34; Kol. 1,19 A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską.
17 # Rzym. 6,14; 10,4; II Mojż. 34,6; Ps. 25,10; 40,10; 85,10 Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa.
18 # Jan 6,46; I Jana 4,12; Mat. 11,27; Łuk. 10,22; I Tym. 6,16 Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.
Świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie
(Mat. 3,1—12; Mar. 1,7—8; Łuk. 3,15—17)
19 # Łuk. 3,15.16 A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi z Jerozolimy wysłali do niego kapłanów i lewitów, aby go zapytali: Kim ty jesteś?
20 # Dz. 13,25 I wyznał, a nie zaprzeczył, i oświadczył: Ja nie jestem Chrystusem.
21 # Mat. 17,10; V Mojż. 18,15; Jan 6,14; 7,40 I zapytali go: Kim więc? Eliaszem jesteś? A on odrzekł: Nie jestem. Prorokiem jesteś? I odpowiedział: Nie.
22Rzekli mu więc: Kim jesteś? Musimy dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. Cóż powiadasz sam o sobie?
23 # Izaj. 40,3; Mat. 3,3; Mar. 1,3; Łuk. 3,4 Rzekł:
Ja jestem głosem wołającego na pustyni:
Prostujcie drogę Pana,
jak powiedział Izajasz prorok.
24A wysłańcy byli z faryzeuszów.
25 # Mat. 21,25 I pytając go, rzekli mu: Czemu więc chrzcisz, jeśli nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani prorokiem?
26 # Mat. 3,11; Mar. 1,7.8 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie;
27 # Jan 3,26; Dz. 13,25 To Ten, który przyjdzie po mnie i któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka sandałów jego.
28 # Mat. 3,6.13 To się działo w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan. chrzcił.
29 # Jan 1,36; Izaj. 53,7 Nazajutrz ujrzał Jezusa, idącego do niego, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
30 # Jan 15,27 To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie mąż, który był przede mną, bo pierwej był niż ja.
31I ja go nie znałem; lecz dlatego przyszedłem, chrzcząc wodą, aby był objawiony Izraelowi.
32 # Mat. 3,16; Mar. 1,10; Łuk. 3,22 Jan. świadczył też, mówiąc: Widziałem Ducha, zstępującego z nieba jakby gołębica; i spoczął na nim.
33 # Łuk. 3,2; Mat. 3,16 I ja go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym.
34 # Mat. 3,17 A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym.
Pierwsi uczniowie
35Nazajutrz znowu stał Jan. z dwoma uczniami swoimi
36 # Jan 1,29; Izaj. 53,7 I ujrzawszy Jezusa przechodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.
37A owi dwaj uczniowie, usłyszawszy jego słowa, poszli za Jezusem.
38A gdy Jezus się odwrócił i ujrzał, ze idą za nim, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni odpowiedzieli mu: Rabbi! (to znaczy: Nauczycielu) gdzie mieszkasz?
39Rzekł im: Pójdźcie, a zobaczycie! Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i pozostali u niego w tym dniu; a było to około dziesiątej godziny.
40 # Mat. 4,18—22 Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z tych dwóch, którzy to słyszeli od Jana i poszli za nim.
41 # I Sam. 2,10; Ps. 2,2 Ten spotkał najpierw Szymona, brata swego, i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza (to znaczy: Chrystusa).
42 # Mat. 16,18; Mar. 3,16 I przyprowadził go do Jezusa. Jezus, spojrzawszy na niego, rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas (to znaczy: Piotr).
43 # Mat. 8,22; Mar. 2,14 Następnego dnia chciał udać się do Galilei; i spotkał Filipa, i rzekł do niego: Pójdź za mną!
44A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.
45 # V Mojż. 18,18; Izaj. 7,14; 53,2; Jer. 23,5; Ez. 34,23 Filip spotkał Natanaela i rzekł do niego: Znaleźliśmy tego, o którym pisał w zakonie Mojżesz, a także prorocy: Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.
46 # Jan 7,41.52 Wtedy Natanael rzekł do niego: Czy z Nazaretu może być coś dobrego? Filip na to: Pójdź i zobacz!
47 # Ps. 32,2; 73,1; I Mojż. 25,27 A gdy Jezus ujrzał Natanaela, idącego do niego, rzekł o nim: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
48Rzecze mu Natanael: Skąd mnie znasz? Odpowiedział mu Jezus i rzekł: Zanim cię zawołał Filip, widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym.
49 # II Sam. 7,14; Jan 6,69; Ps. 2,7; Mat. 14,33; 16,16 Odpowiedział mu Natanael: Mistrzu! Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela.
50A Jezus odpowiadając, rzekł do niego: Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci, iż cię widziałem pod figowym drzewem? Ujrzysz większe rzeczy niż to.
51 # I Mojż. 28,12; Mat. 4,11; Mar. 1,13 Powiedział też do niego: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, ujrzycie niebo otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj