Objawienie św. Jana 14
14
Wizja Baranka i zbawienia
1 #
Ez. 9,4; Obj. 7,4; 3,12 I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca.
2 #
Ez. 1,24; 43,2; Obj. 1,15 I usłyszałem głos z nieba jakby szum wielu wód i jakby łoskot potężnego grzmotu; a głos, który usłyszałem, brzmiał jak dźwięki harfiarzy, grających na swoich harfach.
3 #
Ps. 33,3; 40,3; 96,1; 98,1; 144,9; 149,1; Izaj. 42,10; Obj. 5,9 I śpiewali nową pieśń przed tronem i przed czterema postaciami i przed starszymi; i nikt się tej pieśni nie mógł nauczyć, jak tylko owe sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy zostali wykupieni z ziemi.
4 #
II Kor. 11,2; Efez. 5,27 Są to ci, którzy się nie skalali z kobietami; są bowiem czyści. Podążają oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni wykupieni spomiędzy ludzi jako pierwociny dla Boga i dla Baranka.
5 #
Ps. 32,2; Izaj. 53,9; Sof. 3,13 I w ustach ich nie znaleziono kłamstwa; są bez skazy.
Wizja trzech aniołów
6 #
Obj. 8,13
I widziałem innego anioła, lecącego przez środek nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi i wszystkim narodom, i plemionom, i językom, i ludom, który mówił donośnym głosem:
7 #
II Mojż. 20,11; Ps. 146,6 Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu jego, i oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.
8 #
Dan. 4,30; Obj. 4,11; Izaj. 21,9; Jer. 51,7—8 A drugi anioł szedł za nim i mówił: Upadł, upadł wielki Babilon, który napoił wszystkie narody winem szaleńczej rozpusty.
9 #
Obj. 13,12—17; Mat. 10,28 A trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę.
10 #
Izaj. 51,17; Ps. 75,8; I Mojż. 19,24; Ez. 38,22; Jer. 25,15; Obj. 16,19 To i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu i będzie męczony w ogniu i w siarce wobec świętych aniołów i wobec Baranka.
11 #
Izaj. 34,9—10; Obj. 19,3 A dym ich męki unosi się w górę na wieki wieków i nie mają wytchnienia we dnie i w nocy ci, którzy oddają pokłon zwierzęciu i jego posągowi, ani nikt, kto przyjmuje znamię jego imienia.
12 #
Obj. 13,10; 12,17 Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.
13 #
Izaj. 57,2; Hebr. 4,10; I Kor. 15,58 I usłyszałem głos z nieba mówiący: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę, mówi Duch, odpoczną po pracach swoich; uczynki ich bowiem idą za nimi.
Opis żniwa i winobrania
14 #
Dan. 1,13; 10,16; Mat. 13,39.41 I widziałem, a oto biały obłok, a na, obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego, mający na głowie swojej złotą koronę, a w ręku swym ostry sierp.
15 #
Joel 3,13
A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp swój i żnij, gdyż nastała pora żniwa i dojrzało żniwo ziemi.
16I zapuścił Ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemi, i ziemia została zżęta.
17I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, mając również ostry sierp.
18 #
Joel 3,13
I jeszcze inny anioł wyszedł z ołtarza, a ten miał, władzę nad ogniem; i zawołał donośnie na tego, który miał ostry sierp, mówiąc: Zapuść swój ostry sierp i obetnij kiście winogron z winorośli ziemi, gdyż dojrzały jej grona.
19 #
Obj. 19,15
I zapuścił anioł sierp swój na ziemi, i poobcinał grona winne na ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Bożego.
20 #
Joel 3,13; Izaj. 63,3 I deptano tłocznię poza miastem, i popłynęła z tłoczni krew, aż dosięgła wędzideł końskich na przestrzeni tysiąca sześciuset stadiów.
Obecnie wybrane:
Objawienie św. Jana 14: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)