U Nas: Wielkopostne przemyślenia duszpasterstwa Time of GracePrzykład

Wykonało się

Jeden z dwóch najważniejszych dni w historii ludzkości wydawał się całkiem odmienny dla niektórych rzymskich żołnierzy. Ich okrutną powinnością było wykonać trzy publiczne egzekucje w Jerozolimie dzień przed Sobotą Paschalną. Wypełnili swoje zadanie z makabryczną, wyćwiczoną wydajnością, przybijając gwoździe w ręce i stopy ich ofiar.

Dwóch krzyczało z bólu i nienawiści. Jeden pośrodku zniósł całe cierpienie głównie w ciszy; raz odezwał się, by poprosić swojego Ojca o przebaczenia dla swoich oprawców. Kiedy Jezus umierał, zaczęło docierać do podoficera, który był odpowiedzialny za ukrzyżowanie, kim był ten, który wisiał przed nim: "A widząc to setnik, który stał naprzeciwko niego, że tak oddał ducha, rzekł: Zaprawdę, ten człowiek był Synem Bożym." (Mk 15:39).

Ten setnik wrócił do swoich baraków tego dnia niosąc trzy rzeczy: jego dział z szat, które zabrali zabitym mężczyznom, okropne poczucie winy, że ukrzyżowali nie tylko niewinnego człowieka, ale właśnie Syna Bożego; oraz dobrą nowinę przebaczenia, które objęło również takich morderców jak on.

Jest wiele kwestii, które możemy wyciągnąć z tej niesamowitej sceny, ale dwie liczą się bardziej niż reszta. Po pierwsze, ukrzyżowanie Chrystusa pokazuje nam, jak złe nasze grzechy są w rzeczywistości. Po drugie, Jego ukrzyżowanie ukazuje nam prawdę, iż Jego nabycie przebaczenia dla wszystkich udało się. Wykonało się. Szatan został zwyciężony. Chrystus cię uwolnił.