Ojciec cię kocha. Rozważanie Pete'a BriscoePrzykład

Dzień 13

Przebaczenie bez poczucia winy

Niestety! Jakże trudno jest nie zdradzić się z poczuciem winy przez swój wygląd — Ovid

Wina jest wielka… i ciężka. Minione grzechy — duże i małe — mogą nas pogrążać w oceanie wstydu, jak kotwica z ołowiu przytroczona do stopy. Niektórzy z nas, z tego powodu, naprawdę szczerze uważają, że istnieją grzechy nieprzebaczalne u ludzi (mogą takie być), a nawet u Boga (a to akurat nieprawda!). Możemy dojść do wniosku, że Bóg nie chce nam przebaczać, albo co gorsza, że nam nie przebaczy.

I znowu, jak już kilkukrotnie zostało to wspomniane w tym rozważaniu, w Biblii czytamy coś wręcz przeciwnego.

„… usuwa winę, przestępstwo i grzech” (Wyjścia 34:7).

On przebacza. Bóg Ojciec przebacza tym, którzy w Niego naprawdę wierzą. Wszystko przebacza i to całkowicie.

Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią,
Tak wielka jest Jego łaska dla tych, którzy się Go boją;
Jak daleko wschód leży od zachodu,
Tak daleko On oddalił od nas nasze nieprawości (Psalm 103:11-12).

Możesz potrzebować chwilki, aż to do ciebie dojdzie.

Biblijny opis ukazuje naznaczony przebaczeniem charakter Boga. Kulminacja tej cechy ma miejsce w Nowym Testamencie, w osobie Jezusa Chrystusa, przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. To wszystko dlatego, że Ojciec przebacza.

„naszego Pana [Jezusa] wydanego za nasze upadki i wzbudzonego dla naszego usprawiedliwienia” (Rzymian 4:25).

Boże, z powodu grzechu nie jestem godzien Twojej miłości, ani przebaczenia. Dziękuję Ci TAK bardzo, za Twoje współczucie, łaskę i cierpliwość do mnie. Nie tylko nie oglądasz się na moje grzechy, ale mnie jeszcze od nich zbawiłeś! Dziękuję za Twoje przebaczenie. Wierzę w nie. Amen.