Harmonia w domuPrzykład

Przysłowie mówi, że „Niedaleko pada jabłko od jabłoni”, a Jakub z pewnością był tego dowodem. Pod koniec życia, kiedy powinien był przygotowywać się do pobłogosławienia swoich synów Symeona i Lewiego, powiedział:

„Przeklęty ich gniew, bo jest gwałtowny” (Rdz 49,7).

Ich zachowanie nie powinno jednak dziwić. Jakub kształtował je własnym postępowaniem, oszukując swojego ojca (zob. Rdz 27) i potem teścia (zob. Rdz 30). Zaś jego matka pomagała w oszustwie. Wzorce zachowania przekazywane są z pokolenia na pokolenie.

„Wychowuj chłopca odpowiednio do drogi, którą ma iść, a nie zejdzie z niej nawet w starości” (Prz 22,6).

Twoje dzieci dziedziczą więcej niż tylko wygląd zewnętrzny. Nasiąkają wartościami, których ich uczyłeś i umiejętnością zarządzania emocjami. Nie angażuj ich w swoje spory małżeńskie. W Biblii czytamy:

„Gniew mieszka w piersi głupców” (Koh 7,9),

a dzieci są łatwym celem źle skierowanej wściekłości. Nawet jeśli twoje wybuchy nie są skierowane przeciwko nim, nadal odczuwają skutki. Choćby kiedy zwyzywany przez swojego szefa w pracy, wracasz do domu jak rozjuszony niedźwiedź, sprawiając, że wszyscy wokół chodzą na palcach. Obniż poziom decybeli! Nie pozwól, by twój gniew przeszedł w szał. Król Dawid jaśniał na polu bitwy, ale zmagał się na froncie domowym. Być może dlatego w jednym z ostatnich psalmów czytamy:

„Panie, przejmij, proszę, pieczę nad mymi wargami, a gdy będzie trzeba, zamknij moje usta!” (Ps 141,3).