Radości NiebaPrzykład

Historia opowiada o pastorze, który zapytał swoją kongregację: „Ilu z was chce iść do nieba?". Wszyscy podnieśli ręce oprócz jednego małego chłopca. Pastor zapytał: „Synu, nie chcesz iść do nieba?". Chłopiec odpowiedział: „Tak, chcę, ale myślałem, że zbierasz drużynę, by wyruszyć od razu!".

Bądźmy szczerzy, nie myślimy ani nie rozmawiamy zbyt wiele o niebie, dopóki ukochana osoba nie umrze i tam nie pójdzie albo starzejemy się i czujemy, że wypełniliśmy nasze zadanie tutaj, na ziemi. Wtedy zaczyna ciągnąć nas ku niebu. I powinno. Przeciętnie tu na ziemi spędzimy około siedemdziesięciu lub osiemdziesięciu lat, podczas gdy tam spędzimy wieczność.

„I tak zawsze będziemy z Panem" (1 Tesaloniczan 4:17).

Tutaj na ziemi idzie nam różnie: czasami radzimy sobie lepiej, czasem gorzej. W niebie będziemy jak Jezus.

„Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa. Który przemieni znikome ciało nasze w postać, podobną do uwielbionego ciała swego, tą mocą, którą też wszystko poddać sobie może." (Filipian 3:20-21).

C. S. Lewis napisał, że w niebie każdy z nas będzie „olśniewającym, promiennym, nieśmiertelnym stworzeniem, pulsującym energią, radością, mądrością i miłością, jakich nie możemy sobie teraz wyobrazić". Wszyscy patriarchowie, prorocy i kaznodzieje w Biblii pragnęli nieba. Zachariasz opisuje to tymi słowami:

„Doprawdy, jak klejnoty diademu będą błyszczeć nad jego krajem. O, jak dobrze będzie i jak pięknie!" (Zachariasza 9:16-17).

Czy gdybyś miał dzisiaj umrzeć, poszedłbyś do nieba? Możesz mieć tę pewność, jeśli złożyłeś swoje zaufanie w Jezusie Chrystusie.

Poznaj lepiej Tego, który przyszedł, aby dać nam zbawienie! Zapraszamy Cię do darmowego kursu online Dlaczego Jezus?