Jak budować swoją wiarę?

„A gdy się modlisz…”. Módl się jak Jezus.

Między dwiema pieluchami

Jak mówić, żeby nie żałować?

Smutne Święta Bożego Narodzenia?

8 rozmyślań na temat Bożego Narodzenia

Jak przynosić owoc?

Oczy do widzenia

Oczy, które widzą

Czas przyjrzeć się swojemu życiu

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="2KI.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">2 Kr&#243;lewska 4</div><div class="s1">Elizeusz i pomno&#380;enie oliwy</div><div class="p"> 1Pewna kobieta, &#380;ona jednego z uczni&#243;w prorockich, poskar&#380;y&#322;a si&#281; Elizeuszowi: Tw&#243;j s&#322;uga, a m&#243;j m&#261;&#380;, nie &#380;yje. Sam wiesz, &#380;e by&#322; to cz&#322;owiek &#380;yj&#261;cy w boja&#378;ni PANA. Po &#347;mierci m&#281;&#380;a przyszed&#322; wierzyciel, by wzi&#261;&#263; w niewol&#281; dwoje moich dzieci. 2Elizeusz zapyta&#322;: Co mog&#281; dla ciebie zrobi&#263;? Powiedz mi, prosz&#281;, czy masz co&#347; jeszcze w domu? A ona na to: Pozosta&#322; twojej s&#322;u&#380;&#261;cej tylko ma&#322;y flakonik z oliw&#261;. 3Dobrze &#8212; odpowiedzia&#322;. &#8212; Udaj si&#281; zatem do wszystkich swoich s&#261;siad&#243;w i po&#380;ycz od nich puste naczynia. Zadbaj te&#380;, by tych naczy&#324; nie by&#322;o zbyt ma&#322;o. 4Potem wejd&#378; do domu, zamknij drzwi za sob&#261; i za swoimi synami i nalewaj oliwy do wszystkich tych naczy&#324;, a pe&#322;ne naczynia odstawiaj.</div><div class="p"> 5Kobieta odesz&#322;a, zamkn&#281;&#322;a drzwi za sob&#261; i za swoimi synami; oni podsuwali jej naczynia, a ona nape&#322;nia&#322;a je oliw&#261;. 6Przy ostatnim naczyniu powiedzia&#322;a do syna: Podsu&#324;, prosz&#281;, nast&#281;pne. Lecz on odpowiedzia&#322;: Wi&#281;cej naczy&#324; nie ma. Wtedy te&#380; z flakonika przesta&#322;a wyp&#322;ywa&#263; oliwa. 7Posz&#322;a wi&#281;c i opowiedzia&#322;a o tym m&#281;&#380;owi Bo&#380;emu. A on na to: Id&#378;, sprzedaj oliw&#281; i sp&#322;a&#263; d&#322;ug. A z tego, co pozostanie, utrzymuj siebie i syn&#243;w.</div><div class="s1">Wskrzeszenie syna Szunamitki</div><div class="p"> 8Kt&#243;rego&#347; razu Elizeusz przechodzi&#322; przez Szunem. Mieszka&#322;a tam pewna zamo&#380;na kobieta. Zatrzyma&#322;a go ona na posi&#322;ek. Odt&#261;d ju&#380; sto&#322;owa&#322; si&#281; u niej, ilekro&#263; tamt&#281;dy przechodzi&#322;. 9Ona za&#347; powiedzia&#322;a do m&#281;&#380;a: Jestem pewna, &#380;e ten m&#261;&#380; Bo&#380;y, kt&#243;ry wci&#261;&#380; t&#281;dy przechodzi, jest &#347;wi&#281;ty. 10Wymurujmy mu, prosz&#281;, ma&#322;&#261; komnat&#281; na naszym p&#322;askim dachu. Wstawmy do niej &#322;&#243;&#380;ko, st&#243;&#322;, krzes&#322;o i lamp&#281;. Niech ma si&#281; gdzie przespa&#263;, gdy znowu nas odwiedzi.</div><div class="p"> 11Kiedy wi&#281;c Elizeusz pojawi&#322; si&#281; u nich, zaszed&#322; do tej komnaty i po&#322;o&#380;y&#322; si&#281; tam na spoczynek. 12Poleci&#322; w&#243;wczas swojemu s&#322;udze Gehaziemu:#4:12 Gehazi, hbr. &#1490;&#1461;&#1468;&#1497;&#1495;&#1458;&#1494;&#1460;&#1497;, czyli: dolina widzenia, cho&#263; by&#263; mo&#380;e od arab. jahida, czyli: sk&#261;py, chciwy. Prosz&#281;, zawo&#322;aj t&#281; kobiet&#281;. I Szunamitka wkr&#243;tce stan&#281;&#322;a przed nim. 13Ju&#380; przez Gehaziego Elizeusz wyrazi&#322; jej wdzi&#281;czno&#347;&#263;, kaza&#322; przekaza&#263;, &#380;e docenia trosk&#281;, kt&#243;r&#261; im okaza&#322;a. Kiedy wi&#281;c przysz&#322;a, zapyta&#322;: Czy mogliby&#347;my co&#347; dla ciebie zrobi&#263;? Mo&#380;e mogliby&#347;my powiedzie&#263; co&#347; kr&#243;lowi lub dow&#243;dcy wojska? Dzi&#281;kuj&#281; &#8212; odpowiedzia&#322;a. &#8212; Mieszkam tu w&#347;r&#243;d swoich i czuj&#281; si&#281; bezpieczna.</div><div class="p"> 14Gdy Elizeusz nie przestawa&#322; zastanawia&#263; si&#281;, co mo&#380;na by dla niej uczyni&#263;, Gehazi zauwa&#380;y&#322;: W&#322;a&#347;ciwie nie ma ona syna, a jej m&#261;&#380; jest ju&#380; starszy. 15Zawo&#322;aj j&#261; zatem! &#8212; poleci&#322; Elizeusz. Gdy zn&#243;w stan&#281;&#322;a u wej&#347;cia, 16Elizeusz zapowiedzia&#322;: O tej porze za rok b&#281;dziesz piastowa&#263; syna. Ale&#380;, m&#243;j panie, m&#281;&#380;u Bo&#380;y &#8212; odpowiedzia&#322;a. &#8212; Nie &#322;ud&#378; swojej s&#322;u&#380;&#261;cej. 17A jednak kobieta ta pocz&#281;&#322;a i za rok o tej porze urodzi&#322;a syna, o kt&#243;rym powiedzia&#322; jej Elizeusz.</div><div class="p"> 18Gdy ch&#322;opiec podr&#243;s&#322;, wyszed&#322; pewnego dnia na pole do ojca, do &#380;niwiarzy. 19Wtem zawo&#322;a&#322; do ojca: O, moja g&#322;owa! Moja g&#322;owa! A ojciec poleci&#322; s&#322;udze: Zanie&#347; go do jego mamy! 20S&#322;uga to uczyni&#322;, a ch&#322;opiec przesiedzia&#322; na jej kolanach do wczesnego popo&#322;udnia &#8212; i zmar&#322;.</div><div class="p"> 21Wtedy matka zanios&#322;a go na g&#243;r&#281;, po&#322;o&#380;y&#322;a na &#322;&#243;&#380;ku m&#281;&#380;a Bo&#380;ego, wysz&#322;a i zamkn&#281;&#322;a za sob&#261; drzwi. 22Nast&#281;pnie przywo&#322;a&#322;a m&#281;&#380;a i powiedzia&#322;a: Przy&#347;lij mi, prosz&#281;, kt&#243;rego&#347; ze s&#322;ug i jak&#261;&#347; o&#347;lic&#281;, wybior&#281; si&#281; szybko do m&#281;&#380;a Bo&#380;ego i wr&#243;c&#281;. 23Dlaczego chcesz i&#347;&#263; do niego dzisiaj? &#8212; zapyta&#322; m&#261;&#380;. &#8212; Przecie&#380; to ani n&#243;w, ani szabat. A ona na to: B&#261;d&#378; spokojny!</div><div class="p"> 24Wkr&#243;tce kaza&#322;a osiod&#322;a&#263; o&#347;lic&#281; i powiedzia&#322;a do s&#322;ugi: Prowad&#378; i nie zatrzymuj si&#281;, dop&#243;ki ci nie powiem. 25Ruszy&#322;a wi&#281;c i przyby&#322;a do m&#281;&#380;a Bo&#380;ego na g&#243;r&#281; Karmel.#4:25 Tj. ok. 40 km. A gdy m&#261;&#380; Bo&#380;y zobaczy&#322; j&#261; z oddali, powiedzia&#322; do swojego s&#322;ugi Gehaziego: Oto nasza Szunamitka! 26Biegnij jej naprzeciw i zapytaj: Jak ci si&#281; powodzi? Jak si&#281; wiedzie m&#281;&#380;owi? Jak miewa si&#281; ch&#322;opiec? A ona na to: Dobrze. 27Ale gdy dotar&#322;a do m&#281;&#380;a Bo&#380;ego na g&#243;r&#281;, przywar&#322;a do jego st&#243;p. Gehazi podszed&#322;, aby j&#261; odsun&#261;&#263;, lecz m&#261;&#380; Bo&#380;y powstrzyma&#322; go: Zostaw j&#261;. Jej dusza jest pe&#322;na goryczy. PAN to przede mn&#261; zatai&#322;. Nie powiedzia&#322; mi o tym.</div><div class="p"> 28Czy ja prosi&#322;am mojego pana o syna? &#8212; zapyta&#322;a kobieta. &#8212; Czy nie powiedzia&#322;am raczej: Nie zw&#243;d&#378; mnie? 29Wtedy Elizeusz poleci&#322; Gehaziemu: Przepasz biodra, we&#378; do r&#281;ki moj&#261; lask&#281; i id&#378;! Nikogo po drodze nie pozdrawiaj#4:29 Lub: Nikomu po drodze nie b&#322;ogos&#322;aw. i nikomu nie odpowiadaj na pozdrowienie. Id&#378; tam i po&#322;&#243;&#380; moj&#261; lask&#281; na twarzy ch&#322;opca. 30Lecz matka ch&#322;opca wtr&#261;ci&#322;a: Jak &#380;yje PAN i jak &#380;yjesz ty sam, &#380;e ci&#281; nie opuszcz&#281;. Wsta&#322; wi&#281;c i ruszy&#322; za ni&#261;.</div><div class="p"> 31Gehazi mimo to po&#347;pieszy&#322; przed nimi i po&#322;o&#380;y&#322; lask&#281; na twarzy ch&#322;opca. Ch&#322;opiec jednak nie wyda&#322; &#380;adnego g&#322;osu ani nie zdradzi&#322; &#380;adnych oznak &#380;ycia. Gehazi zatem zawr&#243;ci&#322; i doni&#243;s&#322;: Ch&#322;opiec si&#281; nie obudzi&#322;.</div><div class="p"> 32Gdy Elizeusz wszed&#322; do domu, ch&#322;opiec le&#380;a&#322; martwy na jego &#322;&#243;&#380;ku. 33Wszed&#322; wi&#281;c do &#347;rodka, zamkn&#261;&#322; drzwi przed obojgiem i zacz&#261;&#322; modli&#263; si&#281; do PANA. 34Potem wszed&#322; na &#322;&#243;&#380;ko i po&#322;o&#380;y&#322; si&#281; na ch&#322;opcu. U&#322;o&#380;y&#322; usta na jego ustach, oczy na jego oczach i d&#322;onie na jego d&#322;oniach. Otuli&#322; go sob&#261; i rozgrza&#322; cia&#322;o dziecka. 35Potem wsta&#322;, chodzi&#322; po komnacie w jedn&#261; i w drug&#261; stron&#281;, a nast&#281;pnie zn&#243;w wszed&#322; na &#322;&#243;&#380;ko i otula&#322; ch&#322;opca swym cia&#322;em. W ko&#324;cu malec kichn&#261;&#322; siedem razy i otworzy&#322; oczy. 36Elizeusz przywo&#322;a&#322; Gehaziego: Zawo&#322;aj Szunamitk&#281; &#8212; poleci&#322;. A kiedy zjawi&#322;a si&#281; u niego, powiedzia&#322;: Mo&#380;esz wzi&#261;&#263; swojego syna. 37Ona wesz&#322;a, pad&#322;a mu do st&#243;p i pok&#322;oni&#322;a mu si&#281; w ten spos&#243;b a&#380; do ziemi. Potem wzi&#281;&#322;a swojego syna i wysz&#322;a.</div><div class="s1">Odtrucie truj&#261;cej potrawy</div><div class="p"> 38Gdy Elizeusz wr&#243;ci&#322; do Gilgal, a w kraju nasta&#322; g&#322;&#243;d i uczniowie proroccy siedzieli przed nim, powiedzia&#322; do swojego s&#322;ugi: Postaw na ogniu wielki kocio&#322; i ugotuj dla tych uczni&#243;w potraw&#281;. 39W tym czasie jeden z nich wyszed&#322; w pole, aby nazbiera&#263; zi&#243;&#322;, i wtedy natkn&#261;&#322; si&#281; na jakie&#347; dzikie pn&#261;cza. Narwa&#322; z nich owoc&#243;w, wype&#322;ni&#322; nimi szat&#281;,#4:39 owoc&#243;w, &#1508;&#1463;&#1468;&#1511;&#1467;&#1468;&#1506;&#1465;&#1514;, hl, wg G: dzikich k&#322;&#281;bk&#243;w. wr&#243;ci&#322; i wkroi&#322; te owoce do kot&#322;a z potraw&#261;. Nikt tego nie zauwa&#380;y&#322;.#4:39 Lub: Nie wiedzia&#322; za&#347;, co to za owoce. 40Wkr&#243;tce potraw&#281; rozlano i podano ludziom. Lecz gdy jej skosztowali, krzykn&#281;li: &#346;mier&#263; w kotle, m&#281;&#380;u Bo&#380;y! Nie byli w stanie je&#347;&#263;. 41Wtedy Elizeusz poleci&#322;: Przynie&#347;cie mi m&#261;ki. Gdy to zrobiono, wsypa&#322; m&#261;k&#281; do kot&#322;a i powiedzia&#322;: Teraz mo&#380;esz poda&#263; t&#281; potraw&#281; ludziom. Jedli wi&#281;c i nie by&#322;o w kotle ju&#380; nic szkodliwego.</div><div class="s1">Rozmno&#380;enie chleba</div><div class="p"> 42Z Baal-Szalisza#4:42 Baal-Szalisza: obecne Kfar Tilt (?), 20 km na zachod Sychem, zob. 1Sm 9:4. przyszed&#322; te&#380; pewien cz&#322;owiek. Przyni&#243;s&#322; on dla m&#281;&#380;a Bo&#380;ego chleb z pierwocin ziarna. By&#322;o to dwadzie&#347;cia bochenk&#243;w j&#281;czmiennego chleba. Przyni&#243;s&#322; te&#380; pe&#322;n&#261; p&#322;acht&#281; warzyw i owoc&#243;w z ogrodu.#4:42 Lub: &#347;wie&#380;ych k&#322;os&#243;w. Elizeusz poleci&#322;: Rozdaj to ludziom, niech jedz&#261;. 43Lecz ten, kt&#243;ry mu pos&#322;ugiwa&#322;, zauwa&#380;y&#322;: Jak mam to rozda&#263; ca&#322;ej setce m&#281;&#380;czyzn?! Ale on powt&#243;rzy&#322;: Rozdaj to ludziom, niech jedz&#261;. Gdy&#380; tak m&#243;wi PAN: Najedz&#261; si&#281; i jeszcze zostanie. 44Rozda&#322; to zatem wszystkim, a oni jedli i jeszcze zosta&#322;o &#8212; zgodnie ze S&#322;owem PANA.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bk2KI">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="2KI.5.1+2KI.5.2+2KI.5.3+2KI.5.4+2KI.5.5+2KI.5.6+2KI.5.7+2KI.5.8+2KI.5.9+2KI.5.10+2KI.5.11">
 <div class="p">1Naaman,#5:1 Naaman, hbr. &#1504;&#1463;&#1506;&#1458;&#1502;&#1464;&#1503;, czyli: mi&#322;y, &#322;askawy, pod. mia&#322; na imi&#281; jeden z syn&#243;w Beniamina, zob. Rdz 46:21. dow&#243;dca wojsk kr&#243;la Aramu, by&#322; cz&#322;owiekiem wysoko postawionym u swojego pana i ciesz&#261;cym si&#281; jego szacunkiem, poniewa&#380; przez niego PAN da&#322; wybawienie Aramowi. Lecz cz&#322;owiek ten, cho&#263; by&#322; tak dzielnym wojownikiem, cierpia&#322; z powodu tr&#261;du.</div><div class="p"> 2W czasie jednego ze swoich &#322;upie&#380;czych wypad&#243;w Aramejczycy uprowadzili z Izraela ma&#322;&#261; dziewczynk&#281;. Zosta&#322;a ona s&#322;u&#380;&#261;c&#261; u &#380;ony Naamana. 3Pewnego razu powiedzia&#322;a do swojej pani: O, gdyby tak m&#243;j pan m&#243;g&#322; stan&#261;&#263; przed prorokiem przebywaj&#261;cym w Samarii, zaraz zosta&#322;by uzdrowiony z tr&#261;du.</div><div class="p"> 4Naaman poszed&#322; wi&#281;c i doni&#243;s&#322; swojemu panu o tym, co powiedzia&#322;a dziewczynka z Izraela. 5Ruszaj zatem w drog&#281; &#8212; doradzi&#322; mu kr&#243;l Aramu &#8212; a ja ci wr&#281;cz&#281; list polecaj&#261;cy do kr&#243;la Izraela. I Naaman pojecha&#322;. Wzi&#261;&#322; z sob&#261; dziesi&#281;&#263; talent&#243;w#5:5 Tj. 500 kg. srebra, sze&#347;&#263; tysi&#281;cy sykli#5:5 Tj. 72 kg. z&#322;ota i dziesi&#281;&#263; szat na zmian&#281;. 6Wi&#243;z&#322; te&#380; z sob&#261; list do kr&#243;la Izraela. By&#322;o w nim napisane: Teraz, gdy otworzy&#322;e&#347; ten list, wiedz, &#380;e to ja pos&#322;a&#322;em do ciebie mojego s&#322;ug&#281; Naamana, aby&#347; usun&#261;&#322; z niego tr&#261;d.</div><div class="p"> 7Gdy kr&#243;l Izraela przeczyta&#322; ten list, rozdar&#322; swoje szaty i powiedzia&#322;: Czy ja jestem Bogiem, bym mia&#322; u&#347;mierca&#263; i przywraca&#263; &#380;ycie? Bo ten oto posy&#322;a do mnie, abym usun&#261;&#322; z cz&#322;owieka tr&#261;d! Doprawdy, zastan&#243;wcie si&#281; i powiedzcie, czy nie szuka on jakiej&#347; zaczepki ze mn&#261;!</div><div class="p"> 8O tym, &#380;e kr&#243;l Izraela rozdar&#322; swoje szaty, us&#322;ysza&#322; Elizeusz, m&#261;&#380; Bo&#380;y. Przes&#322;a&#322; wi&#281;c kr&#243;lowi wiadomo&#347;&#263;: Dlaczego rozdar&#322;e&#347; swoje szaty? Niech ten cz&#322;owiek przyjdzie do mnie. Wtedy przekona si&#281;, &#380;e jest prorok w Izraelu.</div><div class="p"> 9Naaman przyby&#322; zatem z ko&#324;mi i rydwanem i stan&#261;&#322; u bram domu Elizeusza. 10Elizeusz natomiast wys&#322;a&#322; do niego pos&#322;a&#324;ca z wiadomo&#347;ci&#261;: Id&#378; i siedem razy wyk&#261;p si&#281; w Jordanie, a twoje cia&#322;o odzyska zdrowie i b&#281;dziesz czysty.</div><div class="p"> 11Lecz Naaman rozgniewa&#322; si&#281; i odjecha&#322;. Powiedzia&#322;: My&#347;la&#322;em sobie: Na pewno wyjdzie, stanie, wezwie imienia PANA, swojego Boga, przesunie d&#322;oni&#261; nad chorym miejscem i usunie tr&#261;d. </div>
 </div>
 </div>
</div>

2 Księga KrólewskaPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany