Jak budować swoją wiarę?

Jak przynosić owoc?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="MRK.1">
 <div class="label">1</div><div class="cl">Marka 1</div><div class="s1">Dzia&#322;alno&#347;&#263; Jana Chrzciciela</div><div class="p"> 1Taki jest pocz&#261;tek dobrej nowiny o Jezusie Chrystusie, Synu Bo&#380;ym.</div><div class="p"> 2W ksi&#281;dze proroka Izajasza napisano:</div><div class="p"> Oto posy&#322;am przed Tob&#261; mojego anio&#322;a,</div><div class="p"> on Ci utoruje drog&#281;;</div><div class="p"> 3oraz:</div><div class="p"> G&#322;os wo&#322;aj&#261;cego na pustkowiu:</div><div class="p"> Przygotujcie drog&#281; Pana!</div><div class="p"> Wyprostujcie przed Nim &#347;cie&#380;ki!</div><div class="p"> 4Zgodnie z tymi s&#322;owami w odludnych okolicach nad Jordanem rozpocz&#261;&#322; swoj&#261; dzia&#322;alno&#347;&#263; Jan Chrzciciel. Wzywa&#322; on ludzi do przyj&#281;cia chrztu opami&#281;tania dla dost&#261;pienia przebaczenia grzech&#243;w. 5Zacz&#281;li si&#281; wi&#281;c do niego schodzi&#263; ludzie z ca&#322;ej Judei oraz wszyscy mieszka&#324;cy Jerozolimy, a on chrzci&#322; w Jordanie tych, kt&#243;rzy si&#281; otwarcie przyznawali do swych grzech&#243;w. 6Sam Jan nosi&#322; na sobie ubranie z wielb&#322;&#261;dziej we&#322;ny, sk&#243;rzany pas wok&#243;&#322; bioder, a &#380;ywi&#322; si&#281; szara&#324;cz&#261; i miodem dzikich pszcz&#243;&#322;.</div><div class="p"> 7Zapowiada&#322; on: Pod&#261;&#380;a za mn&#261; kto&#347; wa&#380;niejszy ode mnie, przed kim nie jestem godny schyli&#263; si&#281; i rozwi&#261;za&#263; Mu rzemyka u sanda&#322;&#243;w. 8Ja was ochrzci&#322;em w wodzie, On natomiast ochrzci was w Duchu &#346;wi&#281;tym.</div><div class="s1">Chrzest Jezusa</div><div class="p"> 9W tym w&#322;a&#347;nie czasie z Nazaretu w Galilei przyszed&#322; Jezus. Zosta&#322; On ochrzczony przez Jana w Jordanie. 10A gdy wychodzi&#322; z wody, zobaczy&#322; otwarte niebo i Ducha, kt&#243;ry jak go&#322;&#281;bica zst&#281;powa&#322; na Niego. 11Z nieba rozleg&#322; si&#281; przy tym g&#322;os: Ty jeste&#347; moim ukochanym Synem, &#378;r&#243;d&#322;em mojej rado&#347;ci.</div><div class="s1">Czas pr&#243;by</div><div class="p"> 12Natychmiast te&#380; Duch wzbudzi&#322; w Nim potrzeb&#281; wyj&#347;cia na pustyni&#281;. 13Sp&#281;dzi&#322; tam czterdzie&#347;ci dni, a szatan poddawa&#322; Go pr&#243;bie. W tym czasie przebywa&#322; w&#347;r&#243;d zwierz&#261;t, a wsparciem s&#322;u&#380;yli Mu anio&#322;owie.</div><div class="s1">Powo&#322;anie pierwszych uczni&#243;w</div><div class="p"> 14Po uwi&#281;zieniu Jana Jezus przyszed&#322; do Galilei i zacz&#261;&#322; g&#322;osi&#263; dobr&#261; nowin&#281;, kt&#243;r&#261; przyni&#243;s&#322; od Boga. 15Podkre&#347;la&#322;, &#380;e ju&#380; koniec czekania, nadesz&#322;o Kr&#243;lestwo Bo&#380;e, czas opami&#281;ta&#263; si&#281; i zaufa&#263; tej dobrej nowinie.</div><div class="p"> 16Gdy przechodzi&#322; brzegiem Jeziora Galilejskiego, zobaczy&#322; Szymona i jego brata Andrzeja, jak raz z jednej, raz z drugiej strony rzucali w wod&#281; sie&#263;. Byli oni rybakami. 17Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich: Chod&#378;cie za Mn&#261;, a sprawi&#281;, &#380;e staniecie si&#281; rybakami ludzi. 18Bracia od razu pozostawili sieci i ruszyli za Nim. 19Po przej&#347;ciu paru krok&#243;w Jezus zobaczy&#322; Jakuba, syna Zebedeusza, oraz jego brata Jana. Oni te&#380; siedzieli w &#322;odzi. Naprawiali sieci. 20Jezus nie zwlekaj&#261;c wezwa&#322; ich, a oni zostawili w &#322;odzi swego ojca Zebedeusza oraz wynaj&#281;tych robotnik&#243;w &#8212; i poszli za Nim.</div><div class="s1">Wydarzenia w Kafarnaum</div><div class="p"> 21Przybyli do Kafarnaum. W najbli&#380;szy szabat Jezus poszed&#322; do synagogi i zacz&#261;&#322; naucza&#263;. 22Jego nauka wzbudzi&#322;a og&#243;lne zdumienie. W odr&#243;&#380;nieniu od znawc&#243;w Prawa uczy&#322; bowiem jak kto&#347;, na kim spoczywa w&#322;adza.</div><div class="p"> 23A w&#322;a&#347;nie by&#322; w ich synagodze cz&#322;owiek ow&#322;adni&#281;ty przez ducha nieczystego. Ten wrzasn&#261;&#322;: 24Przesta&#324;! Nie wtr&#261;caj si&#281; w nasze sprawy, Jezusie z Nazaretu! Czy przyszed&#322;e&#347; nas zniszczy&#263;? Wiem, kim jeste&#347;: &#346;wi&#281;tym Bo&#380;ym. 25Jezus skarci&#322; go s&#322;owami: Zamilcz i wyjd&#378; z niego! 26Wtedy duch nieczysty szarpn&#261;&#322; op&#281;tanym i z wrzaskiem z niego wyszed&#322;. 27Wszyscy byli tak poruszeni, &#380;e zacz&#281;li pyta&#263; jeden drugiego: Co to jest? Jaka&#347; nowa nauka, a przy tym w&#322;adza! Rozkazuje nawet duchom nieczystym i te musz&#261; Go s&#322;ucha&#263;. 28Szybko zatem wiadomo&#347;ci o Nim roznios&#322;y si&#281; wsz&#281;dzie, po ca&#322;ej Galilei.</div><div class="s1">Uzdrowienia w domu Piotra</div><div class="p"> 29Niebawem po wyj&#347;ciu z synagogi przyszli wraz z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. 30A w&#322;a&#347;nie te&#347;ciowa Szymona le&#380;a&#322;a w gor&#261;czce. Zaraz te&#380; powiedziano o niej Jezusowi. 31Podszed&#322; wi&#281;c, wzi&#261;&#322; j&#261; za r&#281;k&#281; i podni&#243;s&#322;; wtedy jej gor&#261;czka opad&#322;a, a ona zacz&#281;&#322;a im us&#322;ugiwa&#263;.</div><div class="p"> 32Tymczasem wraz z nastaniem wieczoru, po zachodzie s&#322;o&#324;ca, zacz&#281;li przynosi&#263; do Niego wszystkich chorych oraz op&#281;tanych. 33I u drzwi zgromadzi&#322;o si&#281; ca&#322;e miasto. 34Wtedy Jezus uzdrowi&#322; wielu dotkni&#281;tych r&#243;&#380;nymi chorobami i wyrzuci&#322; wiele demon&#243;w; nakazywa&#322; im jednak milczenie, gdy&#380; wiedzia&#322;y, kim On jest.</div><div class="p"> 35A wczesnym rankiem, gdy jeszcze by&#322;o ciemno, wsta&#322;, wyszed&#322; z domu i uda&#322; si&#281; na odludne miejsce. Tam zacz&#261;&#322; si&#281; modli&#263;. 36Szymon jednak i jego towarzysze ruszyli Jego &#347;ladami. 37A gdy Go znale&#378;li, powiedzieli Mu: Wszyscy Ci&#281; szukaj&#261;. 38Wtedy im odpowiedzia&#322;: Chod&#378;my gdzie indziej, do okolicznych miasteczek, abym i tam m&#243;g&#322; g&#322;osi&#263; dobr&#261; nowin&#281;, gdy&#380; po to przyszed&#322;em. 39Chodzi&#322; wi&#281;c, g&#322;osi&#322; j&#261; w ich synagogach po ca&#322;ej Galilei i wyp&#281;dza&#322; demony.</div><div class="s1">Uzdrowienie tr&#281;dowatego</div><div class="p"> 40I oto przyszed&#322; do Niego tr&#281;dowaty, upad&#322; na kolana i prosi&#322;: Gdyby&#347; zechcia&#322;, m&#243;g&#322;by&#347; mnie oczy&#347;ci&#263;. 41Jezus, pe&#322;en wsp&#243;&#322;czucia, wyci&#261;gn&#261;&#322; r&#281;k&#281;, dotkn&#261;&#322; go i powiedzia&#322;: Chc&#281;, b&#261;d&#378; oczyszczony! 42W tej chwili zszed&#322; z niego tr&#261;d i sta&#322; si&#281; czysty. 43I zaraz odes&#322;a&#322; go z takim surowym zakazem: 44Pami&#281;taj, nikomu nic nie m&#243;w, ale id&#378;, poka&#380; si&#281; kap&#322;anowi i z&#322;&#243;&#380; za swoje oczyszczenie ofiar&#281; nakazan&#261; przez Moj&#380;esza. Niech to b&#281;dzie dla nich &#347;wiadectwem. 45Ten jednak, gdy odszed&#322;, zacz&#261;&#322; rozg&#322;asza&#263; i rozpowiada&#263; o tym, co zasz&#322;o, tak &#380;e Jezus nie m&#243;g&#322; ju&#380; jawnie wej&#347;&#263; do miasta, lecz musia&#322; przebywa&#263; na zewn&#261;trz, w odludnych miejscach. Tam te&#380; z r&#243;&#380;nych stron schodzili si&#281; do Niego ludzie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="MRK.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">Marka 2</div><div class="s1">Prawo przebaczania grzech&#243;w</div><div class="p"> 1Po paru dniach zn&#243;w przyszed&#322; do Kafarnaum. Dowiedziano si&#281;, &#380;e jest w domu. 2Wtedy zesz&#322;o si&#281; tyle ludzi, &#380;e nawet przed drzwiami brakowa&#322;o miejsca. On natomiast g&#322;osi&#322; im S&#322;owo. 3I oto przyszli do Niego ze sparali&#380;owanym. Nie&#347;li go czterej m&#281;&#380;czy&#378;ni. 4A poniewa&#380; t&#322;um by&#322; tak wielki, &#380;e nie mogli si&#281; przedosta&#263; do Jezusa, zdj&#281;li dach nad Jego g&#322;ow&#261; i przez otw&#243;r spu&#347;cili pos&#322;anie wraz z chorym. 5A Jezus, widz&#261;c ich wiar&#281;, powiedzia&#322; do sparali&#380;owanego: Synu, przebaczone s&#261; ci grzechy. 6By&#322;o tam za&#347; kilku znawc&#243;w Prawa. Siedzieli oni i rozwa&#380;ali w my&#347;lach: 7Dlaczego On tak m&#243;wi? To obra&#380;a Boga. Bo kto poza Nim samym mo&#380;e przebacza&#263; grzechy? 8A Jezus natychmiast rozpozna&#322; w g&#322;&#281;bi ducha, &#380;e takie w&#261;tpliwo&#347;ci budz&#261; si&#281; w ich sercach, i powiedzia&#322; do nich: Dlaczego ho&#322;ubicie w sobie takie my&#347;li? 9Co jest &#322;atwiejsze? Powiedzie&#263; sparali&#380;owanemu: Przebaczam ci grzechy? Czy poleci&#263; mu: Wsta&#324;, z&#322;&#243;&#380; pos&#322;anie i zacznij chodzi&#263;? 10Przekonam was jednak, &#380;e Syn Cz&#322;owieczy ma prawo przebacza&#263; grzechy na ziemi. I tu powiedzia&#322; do sparali&#380;owanego: 11Wsta&#324;, z&#322;&#243;&#380; pos&#322;anie i id&#378; do domu. 12Na te s&#322;owa chory wsta&#322;, z&#322;o&#380;y&#322; pos&#322;anie i na ich oczach wyszed&#322;. Widz&#261;c to, wszyscy wpadli w zdumienie i zacz&#281;li wielbi&#263; Boga, m&#243;wi&#261;c: Czego&#347; podobnego jeszcze nigdy nie widzieli&#347;my.</div><div class="s1">Powo&#322;anie Lewiego</div><div class="p"> 13Potem zn&#243;w wyszed&#322; nad jezioro. A gdy zebra&#322; si&#281; przy Nim t&#322;um ludzi, rozpocz&#261;&#322; nauczanie. 14Po drodze zobaczy&#322; Lewiego, syna Halfeusza, kt&#243;ry urz&#281;dowa&#322; przy stole celnym. Wtedy zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niego: Chod&#378; za Mn&#261;. Lewi wsta&#322; i poszed&#322; za Nim.</div><div class="p"> 15Gdy nast&#281;pnie Jezus wraz z uczniami siedzia&#322; przy stole w jego domu, towarzyszy&#322;o Mu wielu celnik&#243;w i grzesznik&#243;w, bo te&#380; wielu za Nim chodzi&#322;o. 16A gdy znawcy Prawa nale&#380;&#261;cy do faryzeusz&#243;w zobaczyli, &#380;e jada z grzesznikami, a szczeg&#243;lnie celnikami, zacz&#281;li podpytywa&#263; Jego uczni&#243;w: Dlaczego On z takimi lud&#378;mi zasiada przy jednym stole? 17Gdy Jezus to us&#322;ysza&#322;, powiedzia&#322; im: Chorzy, a nie zdrowi potrzebuj&#261; lekarza. Nie przyszed&#322;em wzywa&#263; sprawiedliwych, lecz grzesznik&#243;w.</div><div class="s1">Nowe formy dla nowych tre&#347;ci</div><div class="p"> 18A uczniowie Jana i faryzeusze w&#322;a&#347;nie po&#347;cili. Przyszli wi&#281;c i zapytali Go: Dlaczego uczniowie Jana oraz uczniowie faryzeusz&#243;w poszcz&#261;, a Twoi uczniowie &#8212; nie? 19Jezus im odpowiedzia&#322;: Czy go&#347;cie weselni mog&#261; po&#347;ci&#263;, gdy jest z nimi pan m&#322;ody? Dop&#243;ki maj&#261; pana m&#322;odego, o po&#347;cie nie mo&#380;e by&#263; mowy. 20Przyjd&#261; jednak dni, gdy Pan m&#322;ody zostanie im zabrany. Ten dzie&#324; b&#281;dzie pocz&#261;tkiem ich postu. 21Nikt nie przyszywa &#322;aty z nowego sukna do starego p&#322;aszcza, w przeciwnym razie nowa &#322;ata obrywa stary materia&#322; i dziura si&#281; powi&#281;ksza. 22Nikt te&#380; nie wlewa m&#322;odego wina do starych buk&#322;ak&#243;w, w przeciwnym razie wino rozrywa buk&#322;aki &#8212; samo wycieka i buk&#322;aki stracone. M&#322;ode wino trzeba la&#263; do nowych buk&#322;ak&#243;w.</div><div class="s1">Syn Cz&#322;owieczy panem szabatu</div><div class="p"> 23W pewien szabat Jezus przechodzi&#322; mi&#281;dzy &#322;anami zb&#243;&#380;. Po drodze Jego uczniowie zacz&#281;li zrywa&#263; k&#322;osy. 24Wtedy faryzeusze zwr&#243;cili Mu uwag&#281;: Przyjrzyj im si&#281;! Dlaczego robi&#261; w szabat to, czego w tym dniu robi&#263; nie wolno? 25Odpowiedzia&#322; im: Czy nigdy nie czytali&#347;cie, co zrobi&#322; Dawid, gdy by&#322; w potrzebie, a g&#322;&#243;d dokuczy&#322; jemu i jego towarzyszom? 26Jak za arcykap&#322;ana Abiatara wszed&#322; do domu Bo&#380;ego i jad&#322; chleb obecno&#347;ci, kt&#243;ry wolno je&#347;&#263; tylko kap&#322;anom? I jak rozdzieli&#322; go tak&#380;e mi&#281;dzy towarzyszy? 27Powiedzia&#322; im te&#380;: Szabat zosta&#322; pomy&#347;lany dla cz&#322;owieka, a nie cz&#322;owiek dla szabatu. 28Tak wi&#281;c Syn Cz&#322;owieczy jest r&#243;wnie&#380; panem szabatu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="MRK.3">
 <div class="label">3</div><div class="cl">Marka 3</div><div class="s1">Uzdrowienie cz&#322;owieka z bezw&#322;adn&#261; r&#281;k&#261;</div><div class="p"> 1I zn&#243;w przyszed&#322; do synagogi. A by&#322; tam cz&#322;owiek, kt&#243;ry cierpia&#322; na bezw&#322;ad r&#281;ki. 2I &#347;ledzili Go, czy w szabat dokona na nim uzdrowienia, chcieli Go bowiem oskar&#380;y&#263;. 3W pewnej chwili Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do cz&#322;owieka z bezw&#322;adn&#261; r&#281;k&#261;: Wsta&#324; i wyjd&#378; na &#347;rodek. 4A ich zapyta&#322;: Czy wolno w szabat wy&#347;wiadcza&#263; dobro, czy z&#322;o; &#380;ycie ocali&#263;, czy odebra&#263;? Oni jednak milczeli. 5Wtedy, zasmucony z powodu ich twardych niczym ska&#322;a serc, powi&#243;d&#322; po nich gniewnym spojrzeniem i poleci&#322; choremu: Wyci&#261;gnij r&#281;k&#281;! I ten wyci&#261;gn&#261;&#322;. Jego r&#281;ka sta&#322;a si&#281; zdrowa jak dawniej. 6Faryzeusze natomiast, gdy tylko wyszli z synagogi, zacz&#281;li wraz ze zwolennikami Heroda knu&#263; spisek przeciw Niemu. Zastanawiali si&#281;, jak by Go tu zg&#322;adzi&#263;.</div><div class="s1">Spotkanie nad jeziorem</div><div class="p"> 7Jezus tymczasem wraz ze swoimi uczniami oddali&#322; si&#281; w stron&#281; jeziora. Ruszy&#322; za Nim wielki t&#322;um ludzi z Galilei, z Judei, 8z Jerozolimy, z Idumei, zza Jordanu oraz z okolic Tyru i Sydonu. Ci wszyscy ludzie przybyli do Niego, gdy&#380; dowiedzieli si&#281; o wszystkim, co czyni&#322;. 9On natomiast poleci&#322; swoim uczniom, by trzymali w pogotowiu &#322;&#243;dk&#281;, na wypadek, gdyby nie da&#322;o si&#281; powstrzyma&#263; t&#322;umu. 10Wielu bowiem uzdrowi&#322;, dlatego ci, kt&#243;rzy na co&#347; cierpieli, parli na Niego i chcieli Go dotkn&#261;&#263;. 11A duchy nieczyste, ilekro&#263; Go widzia&#322;y, pada&#322;y przed Nim z okrzykiem: Ty jeste&#347; Synem Bo&#380;ym! 12Lecz On cz&#281;sto zabrania&#322; im ujawniania Go.</div><div class="s1">Wyb&#243;r Dwunastu</div><div class="p"> 13Nast&#281;pnie wszed&#322; na g&#243;r&#281;, po czym przywo&#322;a&#322; do siebie tych, kt&#243;rych On sam chcia&#322;, a oni przyszli do Niego. 14I powo&#322;a&#322; dwunastu, kt&#243;rych te&#380; nazwa&#322; aposto&#322;ami. Wybra&#322; ich po to, by Mu towarzyszyli, by m&#243;c ich posy&#322;a&#263; do g&#322;oszenia dobrej nowiny 15oraz by ich obdarzy&#263; w&#322;adz&#261; wyp&#281;dzania demon&#243;w. 16Powo&#322;a&#322; ich zatem dwunastu: Szymona, kt&#243;remu nada&#322; przydomek Piotr, 17Jakuba, syna Zebedeusza, i jego brata Jana &#8212; tym nada&#322; przydomek Boanerges, co znaczy Synowie Gromu &#8212; 18Andrzeja, Filipa, Bart&#322;omieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Halfeusza, Tadeusza, Szymona Zelot&#281; 19i Judasza Iskariota, kt&#243;ry Go potem wyda&#322;.</div><div class="s1">Grzech przeciw Duchowi &#346;wi&#281;temu</div><div class="p"> 20Nast&#281;pnie uda&#322; si&#281; do domu. I zn&#243;w zszed&#322; si&#281; t&#322;um, tak &#380;e nawet nie zd&#261;&#380;yli si&#281; posili&#263;. 21A gdy Jego bliscy dowiedzieli si&#281; o tym, wyruszyli po Niego, gdy&#380; roznios&#322;o si&#281;, &#380;e odszed&#322; od zmys&#322;&#243;w. 22Znawcy Prawa natomiast, kt&#243;rzy przybyli z Jerozolimy, utrzymywali, &#380;e ma w sobie Beelzebula i &#380;e wyp&#281;dza demony za spraw&#261; tego ich w&#322;adcy. 23W zwi&#261;zku z tymi zarzutami Jezus zwo&#322;a&#322; ich do siebie i zacz&#261;&#322; im wyja&#347;nia&#263;, odwo&#322;uj&#261;c si&#281; do przyk&#322;ad&#243;w: Jak mo&#380;e szatan wyp&#281;dza&#263; szatana? 24Je&#347;li jakie&#347; kr&#243;lestwo jest wewn&#281;trznie podzielone, czeka je upadek. 25I je&#347;li w jakim&#347; domu brakuje jedno&#347;ci, grozi mu ruina. 26Podobnie je&#347;li szatan powstaje przeciw samemu sobie, oznacza to jego koniec. 27Nikt przecie&#380; nie zdo&#322;a wtargn&#261;&#263; do domu dobrze uzbrojonego cz&#322;owieka, by zagarn&#261;&#263; jego dobytek, je&#347;li najpierw go nie obezw&#322;adni; dopiero wtedy mo&#380;e ograbi&#263; jego dom.</div><div class="p"> 28O&#347;wiadczam wam, wszystkie grzechy b&#281;d&#261; synom ludzkim przebaczone, nawet obra&#380;anie Boga, ilekro&#263; by si&#281; go dopu&#347;cili.#3:28 Lub: nawet blu&#378;nierstwa, ilekro&#263; by zblu&#378;nili. 29Kto by jednak obrazi&#322; Ducha &#346;wi&#281;tego, nie dost&#261;pi przebaczenia na wieki, lecz ci&#261;&#380;y na nim grzech wieczny. 30Powiedzia&#322; to, gdy&#380; zacz&#281;li rozg&#322;asza&#263;, &#380;e jest w Nim duch nieczysty.</div><div class="s1">Prawdziwa rodzina</div><div class="p"> 31Tymczasem przysz&#322;a Jego matka oraz Jego bracia. Zatrzymali si&#281; na zewn&#261;trz i pos&#322;ali do Niego wiadomo&#347;&#263;, aby Go przywo&#322;a&#263;. 32Wok&#243;&#322; Niego natomiast siedzia&#322; t&#322;um. Donie&#347;li Mu zatem: Twoja matka, Twoi bracia i Twoje siostry stoj&#261; na zewn&#261;trz i prosz&#261;, aby&#347; wyszed&#322;. 33Wtedy im odpowiedzia&#322;: Kto jest moj&#261; matk&#261; i moimi bra&#263;mi? 34Po czym powi&#243;d&#322; oczyma po tych, kt&#243;rzy wok&#243;&#322; Niego siedzieli, i o&#347;wiadczy&#322;: Oto moja matka i moi bracia. 35Ka&#380;dy bowiem, kto spe&#322;nia wol&#281; Boga, ten jest moim bratem i siostr&#261;, i matk&#261;.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="MRK.4">
 <div class="label">4</div><div class="cl">Marka 4</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o siewcy</div><div class="p"> 1Jezus ponownie zacz&#261;&#322; naucza&#263; nad jeziorem. Skupi&#322; si&#281; wok&#243;&#322; Niego tak nieprzebrany t&#322;um, &#380;e musia&#322; wsi&#261;&#347;&#263; do &#322;odzi i odp&#322;yn&#261;&#263; nieco od brzegu. Wszyscy zgromadzeni stali natomiast na l&#261;dzie. 2Wtedy korzystaj&#261;c z przyk&#322;ad&#243;w, uczy&#322; ich o wielu rzeczach. Kierowa&#322; do nich takie s&#322;owa:</div><div class="p"> 3Pos&#322;uchajcie uwa&#380;nie! Pewien siewca wyszed&#322; obsia&#263; pole. 4Gdy sia&#322;, jedno ziarno pad&#322;o na pobocze. W&#243;wczas przylecia&#322;y ptaki i zjad&#322;y je. 5Inne trafi&#322;o na grunt skalisty. Wzesz&#322;o szybko, bo gleba nie by&#322;a g&#322;&#281;boka. 6Gdy jednak podnios&#322;o si&#281; s&#322;o&#324;ce, zwi&#281;d&#322;o, a poniewa&#380; mia&#322;o s&#322;aby korze&#324;, usch&#322;o. 7Inne z kolei wpad&#322;o w cierniste zaro&#347;la; te wyros&#322;y i zdusi&#322;y je, tak &#380;e nie wyda&#322;o plonu. 8Inne wreszcie ziarna pad&#322;y na dobr&#261; ziemi&#281;. Wzesz&#322;y one, wyros&#322;y i wyda&#322;y plon trzydziestokrotny, sze&#347;&#263;dziesi&#281;ciokrotny i stokrotny. 9I podkre&#347;li&#322;: Kto ma uszy, aby s&#322;ucha&#263;, niech rozwa&#380;y moje s&#322;owa.</div><div class="p"> 10Potem, ju&#380; na osobno&#347;ci, ci, kt&#243;rzy wraz z Dwunastoma byli wok&#243;&#322; Niego, zacz&#281;li Go pyta&#263; o znaczenie tych przyk&#322;ad&#243;w. 11I powiedzia&#322; im: Wam powierzono tajemnic&#281; Kr&#243;lestwa Bo&#380;ego; tamtym natomiast, ludziom spoza waszego kr&#281;gu, na wszystko podaje si&#281; przyk&#322;ad,</div><div class="p"> 12aby patrz&#261;c, widzieli, lecz nie zobaczyli;</div><div class="p"> i s&#322;uchaj&#261;c, s&#322;yszeli, lecz nie kojarzyli,</div><div class="p"> &#380;eby si&#281; nie nawr&#243;cili i nie doznali przebaczenia.</div><div class="p"> 13Nie rozumiecie tego przyk&#322;adu? &#8212; zapyta&#322;. &#8212; Jak zatem zrozumiecie wszystkie inne? 14Siewca to kto&#347;, kto rozsiewa S&#322;owo. 15Ludzie podobni do ziarna przy drodze to ci, do kt&#243;rych przychodzi szatan i natychmiast wybiera to, co w&#322;a&#347;nie zosta&#322;o w nich zasiane. 16Ludzie podobni do ziarna na skalistym gruncie to ci, kt&#243;rzy po us&#322;yszeniu S&#322;owa szybko i ch&#281;tnie je przyjmuj&#261;, 17ale brak im korzenia, s&#261; niestali, i gdy z powodu S&#322;owa dochodzi do ucisku lub prze&#347;ladowania, szybko si&#281; odwracaj&#261;. 18Ludzie podobni do ziarna po&#347;r&#243;d cierni to ci, kt&#243;rzy us&#322;yszeli S&#322;owo, 19lecz troski tego wieku, zwodnicze uroki bogactwa i po&#380;&#261;danie innych spraw wkraczaj&#261; i zag&#322;uszaj&#261; S&#322;owo, tak &#380;e nie wydaje plonu. 20Natomiast ludzie przypominaj&#261;cy urodzajn&#261; ziemi&#281; to ci, kt&#243;rzy s&#322;uchaj&#261; S&#322;owa, s&#261; mu pos&#322;uszni i wydaj&#261; plon, jedni trzydziestokrotny, drudzy sze&#347;&#263;dziesi&#281;ciokrotny, a jeszcze inni stokrotny.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o lampie</div><div class="p"> 21Potem przem&#243;wi&#322; do nich: Czy lamp&#281; przynosi si&#281; po to, by j&#261; postawi&#263; pod &#322;&#243;&#380;kiem albo przykry&#263; garnkiem?#4:21 Tj: modiosem, miar&#261; do ziarna, 8,75 l. Czy raczej nie po to, by j&#261; postawi&#263; na &#347;wieczniku? 22Bo wszystko, co ukryte, stanie si&#281; widoczne, i wszystko, co niejawne, ujrzy &#347;wiat&#322;o dzienne. 23Kto ma uszy, aby s&#322;ucha&#263;, niech rozwa&#380;y moje s&#322;owa! 24I ci&#261;gn&#261;&#322; dalej: Uwa&#380;ajcie, czego s&#322;uchacie! Jak&#261; miar&#261; mierzycie, tak&#261; wam odmierz&#261;, a nawet dodadz&#261;. 25Ten, kto ma, otrzyma jeszcze wi&#281;cej, a temu, kto nie ma, zabior&#261; i to, co ma.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o wzro&#347;cie ziarna</div><div class="p"> 26Kr&#243;lestwo Bo&#380;e &#8212; naucza&#322; dalej Jezus &#8212; przypomina cz&#322;owieka, kt&#243;ry rzuca ziarno w ziemi&#281;. 27Czy on &#347;pi, czy wstaje w dzie&#324; i w nocy, ziarno kie&#322;kuje i ro&#347;nie, a on nie wie jak. 28Ziemia bowiem sama z siebie wydaje plon: najpierw traw&#281;, potem k&#322;os, w ko&#324;cu pe&#322;ne zbo&#380;e w k&#322;osie. 29A gdy plon dojrzeje, chwyta si&#281; za sierp, gdy&#380; nadesz&#322;o &#380;niwo.</div><div class="s1">Przypowie&#347;&#263; o ziarnie gorczycy</div><div class="p"> 30Jezus m&#243;wi&#322; dalej: Do czego por&#243;wnamy Kr&#243;lestwo Bo&#380;e lub w jak&#261; przypowie&#347;&#263; je ujmiemy? 31Jest ono jak ziarno gorczycy, kt&#243;re jest mniejsze od innych nasion wysiewanych na zagonie. 32Jednak po zasianiu wyrasta i staje si&#281; wi&#281;ksze ni&#380; pozosta&#322;e jarzyny; przy tym wypuszcza tak pe&#322;ne li&#347;ci ga&#322;&#281;zie, &#380;e w jego cieniu ptaki mog&#261; budowa&#263; sobie gniazda.</div><div class="p"> 33Korzystaj&#261;c z wielu podobnych przyk&#322;ad&#243;w, Jezus mia&#322; zwyczaj g&#322;osi&#263; S&#322;owo stosownie do tego, na ile Jego s&#322;uchacze mogli je zrozumie&#263;. 34Przemawia&#322; wi&#281;c tylko w przypowie&#347;ciach, kt&#243;re na osobno&#347;ci wyk&#322;ada&#322; swoim uczniom.</div><div class="s1">W&#322;adza Jezusa nad &#380;ywio&#322;ami</div><div class="p"> 35Tego samego dnia, wraz z nastaniem wieczoru, poleci&#322; im: Przeprawmy si&#281; na drug&#261; stron&#281; jeziora. 36Pozostawili wi&#281;c t&#322;um i odp&#322;yn&#281;li z Nim tak jak siedzia&#322; w &#322;odzi, a towarzyszy&#322;y Mu inne &#322;odzie. 37Wtem rozszala&#322;a si&#281; wielka burza. Zerwa&#322; si&#281; wiatr. Fale bi&#322;y w &#322;&#243;d&#378; z tak&#261; si&#322;&#261;, &#380;e woda wype&#322;nia&#322;a ju&#380; wn&#281;trze. 38On tymczasem by&#322; na rufie i spa&#322; na podg&#322;&#243;wku. Obudzili Go wi&#281;c i wo&#322;aj&#261;: Nauczycielu, nie martwi Ci&#281; to, &#380;e giniemy? 39Wtedy On wsta&#322;, st&#322;umi&#322; wiatr i powiedzia&#322; do rozszala&#322;ej toni: Zamilcz! Uspok&#243;j si&#281;! I usta&#322; wiatr &#8212; i zapanowa&#322;a wielka cisza. 40W&#243;wczas zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich: Dlaczego brak wam odwagi? Wci&#261;&#380; jeszcze nie macie wiary? 41A ich ogarn&#261;&#322; wielki strach, tak &#380;e zacz&#281;li m&#243;wi&#263; jeden do drugiego: Kim On jest, &#380;e s&#261; Mu pos&#322;uszne nawet wiatr i wzburzone fale?</div>
 </div>
 </div>
</div>

60-dniowa podróż przez Nowy TestamentPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Jak budować swoją wiarę?

Jak przynosić owoc?