Duch Święty – Czy jesteśmy łatwopalni czy ognioodporni?Przykład

Ogień Boga w Jezusie.

Dla niektórych to było miejsce uwielbienia. Dla innych to było miejsce biznesu, gdzie można było zarabiać na życie na wszelkie możliwe sposoby. Jednakże dla Syna, to była Świątynia Jego Ojca – teren święty i miejsce modlitwy o zbawienie, uzdrowienie i wyzwolenie narodów. Tak więc Jezus wyciągnął bat przeciwko waluciarzom, złodziejom i doprowadzając faryzeuszy do szału i ryzykując własnym życiem. Lecz kiedy w grę wchodził honor jego Ojca oraz wyzwolenie narodów, On śmiał się śmierci w twarz, bo ryzyko było tego warte. Gdyby wtedy musiał, poszedłby na krzyż. Co za poświęcenie!

W ludzkim życiu ogień Boga przekłada się na pasję - taką pasję, jaką widzieliśmy u Jezusa. Być może nie tylko w słowach wyrażał swoje poświęcenie. Gdy Jezus udawał się do Jerozolimy po raz ostatni, czytamy, że szedł przed swoimi uczniami. Widzieli, jak zmuszał się, żeby iść do przodu (Marka 10:32). Dlaczego? W jakiś sposób ogień w Jego duszy był widoczny w sposobie, w jaki chodził.

Kiedy tam dotarli, Jezus zobaczył zbezczeszczenie świątyni. Uczniowie mieli dalsze dowody Jego gorliwych uczuć. Jego reakcja uczyniła Go imponującą postacią. Uczniowie przypomnieli sobie słowa Psalmu 69:9: „Gorliwość dla Twojego domu mnie pożera...” Ale to była złość wywodząca się z miłości, a nie oziębła furia. Jezus nie był szalonym fanatykiem. Po prostu kochał dom swego Ojca. Jego pragnieniem było widzieć ludzi w świątyni, oddających cześć z wolnością i radością. Ale komercjalizacja w świątyni to wszystko zepsuła. Jego serce przelało się jak wulkan. Ogień Ducha Świętego w Jego duszy skłonił Go do oczyszczenia świątyni.

I przystąpili do niego ślepi i chromi w świątyni, a On ich uzdrowił (Mateusza 21:14-16). To właśnie chciał zrobić, i to była przyczyna, dla której Jego gniew osiągnął wrzące temperatury pieca. Jego oburzenie dążyło do radości. I udało się - dzieci zaczęły śpiewać "Hosanna!"