Jak budować swoją wiarę?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch36" data-usfm="GEN.36">
 <div class="label">36</div><div class="cl">Rodzaju 36</div><div class="s1">Dzieje potomk&#243;w Ezawa</div><div class="p"> 1Oto dzieje rodu Ezawa, czyli Edomu.</div><div class="p"> 2Ezaw poj&#261;&#322; za &#380;ony kobiety nale&#380;&#261;ce do plemion kananejskich: Ad&#281;, c&#243;rk&#281; Chetyty Elona, Oholibam&#281;, c&#243;rk&#281; Any, syna#36:2 Za PS G S, zob. ww. 24, 25; wg MT: c&#243;rki. Chiwity Sibona, 3i Basemat,#36:3 Wg PS w Rdz 36:3, 4, 10, 13, 17: Machalat, hbr. &#1502;&#1463;&#1495;&#1458;&#1500;&#1463;&#1514;, por. Rdz 28:9. c&#243;rk&#281; Ismaela, a siostr&#281; Nebajota.</div><div class="p"> 4Ada urodzi&#322;a Ezawowi Elifaza, Basemat Reuela, 5a Oholibama Jeusza, Jalama i Koracha. Byli oni synami Ezawa, kt&#243;rzy urodzili mu si&#281; w ziemi kananejskiej.</div><div class="p"> 6Ezaw zabra&#322; swoje &#380;ony, syn&#243;w, swoje c&#243;rki i wszystkich swoich domownik&#243;w, swoje stada &#8212; ca&#322;e swoje byd&#322;o i wszystko, czego si&#281; dorobi&#322; w ziemi kananejskiej, i przeni&#243;s&#322; si&#281; w okolice bardziej oddalone od tych, kt&#243;re zajmowa&#322; jego brat Jakub. 7Ich dobytek by&#322; zbyt wielki, aby mogli mieszka&#263; razem. W&#322;a&#347;nie ze wzgl&#281;du na wielko&#347;&#263; ich dobytku ziemia nie by&#322;a w stanie zapewni&#263; im wystarczaj&#261;co du&#380;ego obszaru na mieszkanie. 8Ezaw osiedli&#322; si&#281; zatem na pog&#243;rzu Seir. Okolice zaj&#281;te przez Ezawa nazywa si&#281; te&#380; Edomem.</div><div class="p"> 9Oto rodowody potomk&#243;w Ezawa, praojca Edomu na pog&#243;rzu Seir.</div><div class="p"> 10Synami Ezawa byli: Elifaz, syn Ady, i Reuel, syn Basemat, &#380;on Ezawa.</div><div class="p"> 11Synami Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Gatam i Kenaz.</div><div class="p"> 12Timna za&#347; by&#322;a na&#322;o&#380;nic&#261; Elifaza, syna Ezawa. Urodzi&#322;a ona Elifazowi Amaleka. Ci wi&#281;c byli potomkami Ady, &#380;ony Ezawa.</div><div class="p"> 13Je&#347;li chodzi o Reuela, to jego synami byli: Nachat i Zerach, Szama i Miza. Byli oni synami &#380;ony Ezawa, Basemat.</div><div class="p"> 14Ci natomiast byli synami &#380;ony Ezawa, Oholibamy. By&#322;a ona c&#243;rk&#261; Any i wnuczk&#261; Sibona. Urodzi&#322;a Ezawowi Jeusza, Jalama i Koracha.#36:14 W PS brak imienia Koracha.</div><div class="p"> 15Naczelnikami rod&#243;w Ezawa po linii jego pierworodnego Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Kenaz, 16Korach, Gatam i Amalek. Byli oni potomkami Ady i naczelnikami rod&#243;w Elifaza w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 17W&#347;r&#243;d syn&#243;w Reuela, syna Ezawa, naczelnikami byli: Nachat, Zerach, Szama i Miza. Byli oni potomkami &#380;ony Ezawa Basemat i naczelnikami w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 18Co do syn&#243;w &#380;ony Ezawa, Oholibamy, byli nimi naczelnicy: Jeusz, Jalam i Korach. Byli oni naczelnikami pochodz&#261;cymi od &#380;ony Ezawa, Oholibamy, c&#243;rki Any.</div><div class="p"> 19Wymienieni byli synami Ezawa, a te&#380; naczelnikami pochodz&#261;cych od niego rod&#243;w, kt&#243;re tworzy&#322;y Edom.</div><div class="s1">Potomkowie Seira</div><div class="p"> 20Ci natomiast byli synami Choryty Seira i zamieszkiwali t&#281; ziemi&#281;: Lotan, Szobal, Sibon, Ana, 21Diszon, Eser i Diszan. Byli oni naczelnikami Choryt&#243;w, syn&#243;w Seira w ziemi edomskiej.</div><div class="p"> 22Synami Lotana byli Chori i Hemam, a siostr&#261; Lotana by&#322;a Timna.</div><div class="p"> 23Ci z kolei byli synami Szobala: Alwan, Manachat, Ebal, Szefo i Onam.</div><div class="p"> 24Co do syn&#243;w Sibona, byli nimi Aja i Ana &#8212; chodzi o tego An&#281;, kt&#243;ry w czasie, gdy pas&#322; os&#322;y swego ojca, Sibona, natrafi&#322; na pustyni na gor&#261;ce &#378;r&#243;d&#322;a.</div><div class="p"> 25Synem Any by&#322; Diszon, a jego c&#243;rk&#261; &#8212; Oholibama.</div><div class="p"> 26Synami Diszona z kolei byli Chemdan, Eszban, Jitran i Keran.</div><div class="p"> 27Co do Esera, jego synami byli Bilhan, Zaawan i Akan.</div><div class="p"> 28I w ko&#324;cu synowie Diszana to Us i Aran.</div><div class="p"> 29Naczelnikami Choryt&#243;w byli zatem: Lotan, Szobal, Sibon, Ana, 30Diszon, Eser i Diszan. Oni byli naczelnikami Choryt&#243;w w ziemi Seir wed&#322;ug okr&#281;g&#243;w, nad kt&#243;rymi sprawowali w&#322;adz&#281;.</div><div class="s1">Kr&#243;lowie Edomu</div><div class="p"> 31Oto kr&#243;lowie, kt&#243;rzy panowali w ziemi edomskiej, jeszcze zanim kr&#243;l zapanowa&#322; nad synami Izraela.</div><div class="p"> 32Ot&#243;&#380; panowa&#322; w Edomie Bela, syn Beora. Jego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Dinhaba.</div><div class="p"> 33Gdy Bela umar&#322;, zapanowa&#322; po nim Jobab, syn Zeracha z Bosry.</div><div class="p"> 34Gdy umar&#322; Jobab, zapanowa&#322; po nim Chuszam, z ziemi Temanit&#243;w.</div><div class="p"> 35Gdy umar&#322; Chuszam, zapanowa&#322; po nim Hadad, syn Bedada, pogromca Midianit&#243;w na polu moabskim. Jego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Awit.</div><div class="p"> 36Gdy umar&#322; Hadad, zapanowa&#322; po nim Samla z Masreki.</div><div class="p"> 37Gdy umar&#322; Samla, zapanowa&#322; po nim Saul z Rechobot nad rzek&#261; [Eufrat].</div><div class="p"> 38Gdy umar&#322; Saul, zapanowa&#322; po nim Baal-Chanan, syn Achbora.</div><div class="p"> 39Gdy umar&#322; Baal-Chanan, syn Achbora, zapanowa&#322; po nim Hadar, kt&#243;rego miasto nosi&#322;o nazw&#281; Pau.#36:39 Wg 1Krn 1:50: Pai. Jego &#380;ona mia&#322;a na imi&#281; Mehetabel, a by&#322;a c&#243;rk&#261; Matred i wnuczk&#261; Me-Zahaba.</div><div class="p"> 40Oto imiona naczelnik&#243;w rod&#243;w Ezawa wed&#322;ug ich miejscowo&#347;ci: Timna, Alwa, Jetet, 41Oholibama, Ela, Pinon, 42Kenaz, Teman, Mibsar, 43Magdiel i Iram. To s&#261; naczelnicy Edomu wed&#322;ug ich siedzib w ziemi, kt&#243;r&#261; posiedli. To dzieje Ezawa, praojca Edomit&#243;w.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch37" data-usfm="GEN.37">
 <div class="label">37</div><div class="cl">Rodzaju 37</div><div class="s1">Dzieje rodu Jakuba J&#243;zef i jego bracia</div><div class="p"> 1Jakub natomiast mieszka&#322; w ziemi Kanaan, gdzie go&#347;ci&#322; tak&#380;e jego ojciec.</div><div class="p"> 2Oto dzieje rodu Jakuba:</div><div class="p">Gdy J&#243;zef mia&#322; siedemna&#347;cie lat i by&#322; jeszcze ch&#322;opcem, pasa&#322; owce ze swoimi bra&#263;mi, z synami Bilhy i z synami Zilpy, &#380;on swojego ojca. J&#243;zef donosi&#322; ojcu o r&#243;&#380;nych post&#281;pkach swoich braci.</div><div class="p"> 3Izrael za&#347; kocha&#322; J&#243;zefa bardziej ni&#380; pozosta&#322;ych syn&#243;w, poniewa&#380; urodzi&#322; mu si&#281; na staro&#347;&#263;. Sprawi&#322; mu te&#380; d&#322;ugi, pi&#281;knie zdobiony p&#322;aszcz.#37:3 Lub: szat&#281; z r&#281;kawami. 4Bracia byli &#347;wiadomi, &#380;e ich ojciec kocha go bardziej ni&#380; ich i nienawidzili go za to. Nie byli nawet w stanie przyja&#378;nie z nim porozmawia&#263;.</div><div class="p"> 5Pewnego razu J&#243;zefowi przy&#347;ni&#322; si&#281; sen. Gdy opowiedzia&#322; go braciom, znienawidzili go tym bardziej. 6Pos&#322;uchajcie, prosz&#281; &#8212; powiedzia&#322; &#8212; co za sen mi si&#281; przy&#347;ni&#322;. 7Ot&#243;&#380; wi&#261;zali&#347;my snopy na polu. Nagle m&#243;j snop podni&#243;s&#322; si&#281;, stan&#261;&#322; prosto, a wasze snopy otoczy&#322;y go i pok&#322;oni&#322;y si&#281; mojemu snopowi.</div><div class="p"> 8Czy naprawd&#281; chcia&#322;by&#347; kr&#243;lowa&#263; nad nami? &#8212; zapytali bracia. &#8212; Czy&#380;by&#347; tak bardzo chcia&#322; nami rz&#261;dzi&#263;? Z powodu takich sn&#243;w i innych podobnych wypowiedzi tym bardziej go nienawidzili.</div><div class="p"> 9Potem mia&#322; jeszcze jeden sen. Ten r&#243;wnie&#380; wyjawi&#322; braciom: Pos&#322;uchajcie, zn&#243;w mia&#322;em sen. Tym razem k&#322;ania&#322;o mi si&#281; s&#322;o&#324;ce, ksi&#281;&#380;yc i jedena&#347;cie gwiazd! 10Gdy opowiedzia&#322; o tym ojcu i braciom, ojciec upomnia&#322; go nawet: Co te&#380; znowu ci si&#281; przy&#347;ni&#322;o?! Czy ja, twoja matka i bracia mamy przyj&#347;&#263; i pok&#322;oni&#263; ci si&#281; do ziemi? 11Braci trawi&#322;a zazdro&#347;&#263;, ojciec jednak zachowa&#322; sobie te sprawy w pami&#281;ci.</div><div class="p"> 12Kiedy&#347; bracia J&#243;zefa poszli pa&#347;&#263; owce swego ojca a&#380; do Sychem. 13Wtedy Izrael przywo&#322;a&#322; swego syna: Twoi bracia &#8212; powiedzia&#322; &#8212; pas&#261; owce w Sychem. Chcia&#322;bym ci&#281; do nich pos&#322;a&#263;. Ch&#281;tnie p&#243;jd&#281; &#8212; zgodzi&#322; si&#281; J&#243;zef. 14Dobrze. Id&#378; tam &#8212; m&#243;wi&#322; dalej ojciec. &#8212; Zobacz, jak si&#281; maj&#261; twoi bracia, dowiedz si&#281;, czy ze stadami wszystko w porz&#261;dku, i wracaj z wiadomo&#347;ciami. Wyprawi&#322; J&#243;zefa od siebie, z doliny Hebronu, i J&#243;zef przyby&#322; do Sychem.</div><div class="p"> 15Gdy szukaj&#261;c braci, b&#322;&#261;dzi&#322; po okolicznych polach, spotka&#322; go jaki&#347; cz&#322;owiek. Czego szukasz? &#8212; zapyta&#322;. 16Szukam moich braci &#8212; wyja&#347;ni&#322; J&#243;zef. &#8212; Powiedz, prosz&#281;, gdzie oni pas&#261;? 17A ten mu odpowiedzia&#322;: St&#261;d ju&#380; odeszli. S&#322;ysza&#322;em, jak m&#243;wili: Chod&#378;my do Dotanu! J&#243;zef poszed&#322; wi&#281;c dalej i znalaz&#322; swych braci w Dotanie.</div><div class="p"> 18Bracia zobaczyli go ju&#380; z daleka. Zanim zbli&#380;y&#322; si&#281; do nich, zm&#243;wili si&#281; ju&#380;, by go zabi&#263;. 19Patrzcie! Nadchodzi nasz mistrz od sn&#243;w! &#8212; pokpiwali. &#8212; 20Dalej, zabijmy go i wrzu&#263;my do jakiej&#347; studni. Potem powiemy, &#380;e go rozszarpa&#322;o jakie&#347; dzikie zwierz&#281;. I zobaczymy, co wyjdzie z jego sn&#243;w.</div><div class="p"> 21Ruben jednak chcia&#322; uchroni&#263; J&#243;zefa przed bra&#263;mi. Nie odbierajmy mu &#380;ycia &#8212; powiedzia&#322;. &#8212; 22Nie przelewajcie krwi! Wrzu&#263;cie go do tej pustynnej studni, ale nie podno&#347;cie na niego r&#281;ki. Ruben pr&#243;bowa&#322; w ten spos&#243;b uchroni&#263; J&#243;zefa przed nimi, aby nast&#281;pnie odprowadzi&#263; go do ojca.</div><div class="p"> 23Gdy J&#243;zef w ko&#324;cu dotar&#322; do braci, ci zdarli z niego szat&#281;, t&#281; pi&#281;kn&#261;, kt&#243;r&#261; mia&#322; na sobie, 24i wrzucili go do studni. Studnia ta by&#322;a wyschni&#281;ta. Nie by&#322;o w niej wody. 25Wtem, kiedy bracia zasiedli do posi&#322;ku, dostrzegli karawan&#281;! To Ismaelici ci&#261;gn&#281;li z Gileadu. Wielb&#322;&#261;dy nios&#322;y wonno&#347;ci, balsam oraz mirr&#281; &#8212; zmierzali do Egiptu.</div><div class="p"> 26Wtedy Juda podsun&#261;&#322; braciom pomys&#322;: Co za po&#380;ytek, &#380;e zabijemy brata i zatrzemy &#347;lady jego krwi? 27Nie podno&#347;my na niego r&#281;ki. Ostatecznie to nasz brat, nasza krew.#37:27 Lub: nasze cia&#322;o. Sprzedajmy go Ismaelitom. I bracia go pos&#322;uchali. 28Gdy kupcy midia&#324;scy ich mijali, bracia wyci&#261;gn&#281;li J&#243;zefa ze studni i sprzedali go Ismaelitom za dwadzie&#347;cia srebrnik&#243;w.#37:28 Tj. za 130 g srebra. Ci za&#347; zabrali J&#243;zefa do Egiptu.</div><div class="p"> 29Kiedy Ruben wr&#243;ci&#322; do studni, J&#243;zefa ju&#380; w niej nie by&#322;o. Ruben rozdar&#322; swoje szaty. 30Poszed&#322; do braci: Nie ma ch&#322;opca! &#8212; wybuchn&#261;&#322;. &#8212; A ja? Dok&#261;d ja p&#243;jd&#281;?</div><div class="p"> 31Wzi&#281;li wi&#281;c szat&#281; J&#243;zefa i poplamili j&#261; krwi&#261; ko&#378;l&#261;tka, kt&#243;re uprzednio zabili. 32Potem t&#281; pi&#281;kn&#261; szat&#281; pos&#322;ali swemu ojcu. Oto, co znale&#378;li&#347;my &#8212; kazali powiedzie&#263;. &#8212; Przyjrzyj si&#281;, prosz&#281;, czy to szata twego syna, czy te&#380; nie?</div><div class="p"> 33Ojciec przyjrza&#322; si&#281; i rozpozna&#322;: Tak, to p&#322;aszcz mojego syna. Napad&#322;o go dzikie zwierz&#281;. Na pewno rozszarpa&#322;o J&#243;zefa. 34Jakub rozdar&#322; swoje szaty. W&#322;o&#380;y&#322; na biodra w&#322;osiennic&#281; i przez wiele dni op&#322;akiwa&#322; swojego syna. 35Wszyscy, synowie i c&#243;rki, starali si&#281; go pocieszy&#263;. By&#322; jednak niepocieszony. Op&#322;akiwa&#322; go i powtarza&#322;: Pogr&#261;&#380;ony w &#380;alu zejd&#281; do mego syna do grobu.</div><div class="p"> 36Tymczasem Midianici sprzedali J&#243;zefa w Egipcie Potyfarowi, dworzaninowi faraona, dow&#243;dcy stra&#380;y przybocznej.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch38" data-usfm="GEN.38">
 <div class="label">38</div><div class="cl">Rodzaju 38</div><div class="s1">Juda i Tamar</div><div class="p"> 1W tym czasie Juda od&#322;&#261;czy&#322; si&#281; od swoich braci. Przysta&#322; do niejakiego Adullamity imieniem Chira. 2W jego otoczeniu spotka&#322; c&#243;rk&#281; pewnego Kananejczyka, Szuy,#38:2 Szua, hbr. &#1513;&#1473;&#1493;&#1468;&#1506;&#1463; (szua&#8216;), czyli: rz&#261;dca. o&#380;eni&#322; si&#281; z ni&#261; i wsp&#243;lnie zamieszka&#322;.#38:2 Lub: obcowa&#322;. 3Wkr&#243;tce &#380;ona Judy pocz&#281;&#322;a i urodzi&#322;a syna, a on nada&#322; mu imi&#281; Er.#38:3 Er, hbr. &#1506;&#1461;&#1512; (&#8216;er), czyli: obro&#324;ca. 4Potem zn&#243;w zasz&#322;a w ci&#261;&#380;&#281; i urodzi&#322;a syna. Temu nada&#322;a imi&#281; Onan.#38:4 Onan, hbr. &#1488;&#1493;&#1465;&#1504;&#1464;&#1503; (&#8217;onan), czyli: &#380;ywotny. 5Trzeciemu za&#347; synowi, kt&#243;rego urodzi&#322;a, nada&#322;a imi&#281; Szela.#38:5 Szela, hbr. &#1513;&#1461;&#1473;&#1500;&#1464;&#1492; (szela), czyli: (1) cichy; (2) pro&#347;ba. W czasie, gdy go rodzi&#322;a, Juda przebywa&#322; w Kezibie.</div><div class="p"> 6Kiedy Er, pierworodny Judy, dor&#243;s&#322;, ojciec wzi&#261;&#322; mu za &#380;on&#281; kobiet&#281; imieniem Tamar.#38:6 Tamar, hbr. &#1514;&#1464;&#1468;&#1502;&#1464;&#1512; (tamar), czyli: palma. 7Er jednak, pierworodny Judy, by&#322; w oczach PANA niegodziwy. Dlatego PAN go u&#347;mierci&#322;.</div><div class="p"> 8W&#243;wczas Juda powiedzia&#322; do Onana: Zacznij wsp&#243;&#322;&#380;y&#263; z &#380;on&#261; swego brata. Jeste&#347; jej szwagrem. Wzbud&#378; potomstwo swojemu bratu. 9Onan, &#347;wiadomy, &#380;e potomstwo to nie b&#281;dzie nale&#380;a&#322;o do niego, nie chcia&#322; jednak tego uczyni&#263;. Ilekro&#263; wsp&#243;&#322;&#380;y&#322; z &#380;on&#261; swego brata, ko&#324;czy&#322; stosunek poza jej &#322;onem, tak &#380;e Tamar nie mog&#322;a zaj&#347;&#263; w ci&#261;&#380;&#281;. 10To, co czyni&#322;, PAN uzna&#322; za z&#322;e, st&#261;d jego r&#243;wnie&#380; u&#347;mierci&#322;.</div><div class="p"> 11Wtedy Juda poradzi&#322; swojej synowej, Tamar: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca. Poczekajmy, a&#380; doro&#347;nie m&#243;j syn Szela. Bo pomy&#347;la&#322;: Oby on te&#380; nie umar&#322; jak jego bracia. Tamar zatem odesz&#322;a i zamieszka&#322;a w domu swego ojca.</div><div class="p"> 12Min&#261;&#322; d&#322;u&#380;szy czas. Zmar&#322;a c&#243;rka Szuy, &#380;ona Judy. Po odbyciu &#380;a&#322;oby po niej Juda postanowi&#322; wybra&#263; si&#281; do Timny, do tych, kt&#243;rzy strzygli jego owce. Mia&#322; tam i&#347;&#263; razem z Chir&#261;, swoim przyjacielem z Adullam. 13W&#243;wczas kto&#347; doni&#243;s&#322; Tamar: Pos&#322;uchaj, tw&#243;j te&#347;&#263; udaje si&#281; do Timny na strzy&#380;enie owiec. 14Wtedy ona zdj&#281;&#322;a z siebie szaty wdowy, odpowiednio okry&#322;a si&#281; chust&#261; i usiad&#322;a u wej&#347;cia do Enaim,#38:14 Lub: u uj&#347;cia dw&#243;ch &#378;r&#243;de&#322;. kt&#243;re le&#380;y przy drodze do Timny. Wiedzia&#322;a, &#380;e Szela ju&#380; dor&#243;s&#322;, a nie dano mu jej za &#380;on&#281;!</div><div class="p"> 15Juda, gdy j&#261; zobaczy&#322;, pomy&#347;la&#322;, &#380;e jest nierz&#261;dnic&#261;, gdy&#380; jej twarz by&#322;a zakryta. 16Zboczy&#322; wi&#281;c ku niej z drogi i poprosi&#322;: Prze&#347;pij si&#281; ze mn&#261;. Nie wiedzia&#322;, &#380;e to jego synowa. A co mi za to dasz? &#8212; zapyta&#322;a. 17Po&#347;l&#281; ci za to ma&#322;&#261; k&#243;zk&#281; ze stada &#8212; obieca&#322;. Ona na to: Dobrze. Lecz zanim po&#347;lesz k&#243;zk&#281;, musisz mi da&#263; co&#347; w zastaw. 18Jaki zastaw by ci&#281; zadowoli&#322;? &#8212; zapyta&#322;. Piecz&#281;&#263;, sznur oraz laska, kt&#243;r&#261; trzymasz w r&#281;ku &#8212; powiedzia&#322;a. Da&#322; jej wi&#281;c, czego sobie &#380;yczy&#322;a, zbli&#380;y&#322; si&#281; do niej, a ona pocz&#281;&#322;a. 19Potem wsta&#322;a i posz&#322;a, zdj&#281;&#322;a swoj&#261; zas&#322;on&#281; i odzia&#322;a si&#281; zn&#243;w w szaty wdowy.</div><div class="p"> 20Juda pos&#322;a&#322; jej m&#322;od&#261; k&#243;zk&#281;. Uczyni&#322; to za po&#347;rednictwem swego przyjaciela z Adullam, kt&#243;ry mia&#322; tak&#380;e odebra&#263; od kobiety zastaw. Przyjaciel ju&#380; jednak jej nie znalaz&#322;. 21A gdy rozpytywa&#322; okolicznych m&#281;&#380;czyzn: Gdzie jest ta kap&#322;anka#38:21 Lub: kobieta &#347;wi&#261;tynna, hbr. &#1511;&#1456;&#1491;&#1461;&#1513;&#1464;&#1473;&#1492; (kedesza&#688;) by&#263; mo&#380;e eufemizm okre&#347;laj&#261;cy kobiet&#281; nierz&#261;dn&#261;; wg G: nierz&#261;dnica, gr. &#960;&#972;&#961;&#957;&#951;. z drogi do Enaim? &#8212; ci odpowiadali: Nie by&#322;o tu &#380;adnej kap&#322;anki.</div><div class="p"> 22Chira wr&#243;ci&#322; w ko&#324;cu do Judy: Nie znalaz&#322;em jej, a okoliczni m&#281;&#380;czy&#378;ni twierdzili, &#380;e nie by&#322;o tam &#380;adnej kap&#322;anki. 23Trudno &#8212; westchn&#261;&#322; Juda &#8212; niech sobie zatrzyma zastaw. Byleby&#347;my sami nie stali si&#281; po&#347;miewiskiem. Ko&#378;l&#261;tko pos&#322;a&#322;em. Nic nie poradzimy na to, &#380;e jej nie znalaz&#322;e&#347;.</div><div class="p"> 24Po up&#322;ywie oko&#322;o trzech miesi&#281;cy Juda otrzyma&#322; wiadomo&#347;&#263;: Twoja synowa, Tamar, dopu&#347;ci&#322;a si&#281; nierz&#261;du i zasz&#322;a przy tym w ci&#261;&#380;&#281;. Wyprowad&#378;cie j&#261; wi&#281;c i spalcie! &#8212; zadecydowa&#322; Juda.</div><div class="p"> 25A gdy j&#261; wyprowadzano, pos&#322;a&#322;a wiadomo&#347;&#263; do te&#347;cia: Zasz&#322;am w ci&#261;&#380;&#281; z m&#281;&#380;czyzn&#261;, do kt&#243;rego nale&#380;&#261; te rzeczy. Rozpoznaj, prosz&#281; &#8212; kaza&#322;a zapyta&#263; &#8212; czyja to piecz&#281;&#263;, sznur oraz laska?</div><div class="p"> 26Juda rozpozna&#322; swe rzeczy. Sprawiedliwo&#347;&#263; jest po jej stronie, nie mojej &#8212; uzna&#322;. &#8212; Przyznaj&#281;, nie da&#322;em jej mojemu synowi, Szeli. Potem Juda ju&#380; wi&#281;cej z ni&#261; nie wsp&#243;&#322;&#380;y&#322;.</div><div class="p"> 27W czasie porodu okaza&#322;o si&#281;, &#380;e w &#322;onie Tamar s&#261; bli&#378;ni&#281;ta! 28Gdy jedno z dzieci wysun&#281;&#322;o r&#261;czk&#281;, po&#322;o&#380;na przewi&#261;za&#322;a j&#261; szkar&#322;atn&#261; nitk&#261;, aby zaznaczy&#263;, &#380;e wyszed&#322; pierwszy. 29Lecz bli&#378;niak cofn&#261;&#322; r&#261;czk&#281; i wyszed&#322; jego brat! Jak&#380;e&#347; ty sobie utorowa&#322; drog&#281;? &#8212; zawo&#322;a&#322;a po&#322;o&#380;na. Nadano mu wi&#281;c imi&#281; Peres.#38:29 Peres, hbr. &#1508;&#1464;&#1468;&#1512;&#1462;&#1509; (perets), czyli: przej&#347;cie, wy&#322;om. 30Potem wyszed&#322; z &#322;ona jego brat ze szkar&#322;atn&#261; nitk&#261; na r&#261;czce &#8212; i nadano mu imi&#281; Zerach.#38:30 Zerach, hbr. &#1494;&#1462;&#1512;&#1463;&#1495; (zerach), czyli: (1) szkar&#322;atna nitka, od bab. i aram.; (2) b&#322;yszcz&#261;cy.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch39" data-usfm="GEN.39">
 <div class="label">39</div><div class="cl">Rodzaju 39</div><div class="s1">J&#243;zef na s&#322;u&#380;bie u Potyfara</div><div class="p"> 1J&#243;zef tymczasem przyby&#322; z karawan&#261; do Egiptu. Tam kupi&#322; go od Ismaelit&#243;w Potyfar, Egipcjanin, dworzanin faraona, dow&#243;dca jego stra&#380;y przybocznej.</div><div class="p"> 2A PAN by&#322; z J&#243;zefem i czyni&#322; go cz&#322;owiekiem sukcesu, a s&#322;u&#380;y&#322; on w domu swego pana, Egipcjanina. 3Potyfar widzia&#322; jasno, &#380;e PAN jest z J&#243;zefem i zapewnia powodzenie wszystkiemu, czego dotknie jego r&#281;ka.#39:3 Lub: wszystkiemu, co mu si&#281; powierzy. 4Okazywa&#322; zatem J&#243;zefowi przychylno&#347;&#263;. Ustanowi&#322; go nawet zarz&#261;dc&#261; swego domu. Wszystko, co posiada&#322;, podda&#322; jego w&#322;adzy. 5A z chwil&#261;, gdy ustanowi&#322; go zarz&#261;dc&#261; swego domu oraz mienia, PAN &#8212; z powodu J&#243;zefa &#8212; b&#322;ogos&#322;awi&#322; domowi Egipcjanina. B&#322;ogos&#322;awie&#324;stwo PANA spoczywa&#322;o na wszystkim, czym rozporz&#261;dza&#322; Potyfar w domu i poza domem. 6Wkr&#243;tce zatem Egipcjanin powierzy&#322; J&#243;zefowi piecz&#281; nad wszystkim. Przesta&#322; dba&#263; o cokolwiek opr&#243;cz spraw osobistych. Trzeba przy tym doda&#263;, &#380;e J&#243;zef by&#322; bardzo przystojnym m&#281;&#380;czyzn&#261;.</div><div class="p"> 7Kiedy J&#243;zef stan&#261;&#322; na tak wa&#380;nym stanowisku, zwr&#243;ci&#322;a na niego uwag&#281; &#380;ona jego pana. Prze&#347;pij si&#281; ze mn&#261;! &#8212; kusi&#322;a. 8Ale J&#243;zef odmawia&#322;. Powiedzia&#322; jasno &#380;onie swego pana: Maj&#261;c mnie, m&#243;j pan nie wie, co dzieje si&#281; w domu. Ca&#322;e swoje mienie powierzy&#322; mojej pieczy. 9W&#322;a&#347;ciwie on sam nie jest w tym domu wi&#281;kszy ode mnie. Nie odm&#243;wi&#322; mi niczego &#8212; opr&#243;cz ciebie. Bo ty jeste&#347; jego &#380;on&#261;. Jak&#380;e mia&#322;bym pope&#322;ni&#263; tak wielk&#261; niegodziwo&#347;&#263; i jednocze&#347;nie zgrzeszy&#263; przeciw Bogu? 10I mimo &#380;e co dnia namawia&#322;a J&#243;zefa, on by&#322; nieugi&#281;ty &#8212; nie chcia&#322; si&#281; przy niej po&#322;o&#380;y&#263; ani z ni&#261; przebywa&#263;.</div><div class="p"> 11Przyszed&#322; jednak dzie&#324;, kiedy dom by&#322; pusty. Nie by&#322;o w nim nikogo z domownik&#243;w. J&#243;zef wszed&#322; do &#347;rodka, by wykona&#263; sw&#261; prac&#281; 12i wtedy ona wczepi&#322;a si&#281; w jego szat&#281;. Prze&#347;pij si&#281; ze mn&#261;! &#8212; prosi&#322;a. On jednak wyrwa&#322; si&#281;, zostawi&#322; szat&#281; w jej r&#281;kach i wybieg&#322; czym pr&#281;dzej na zewn&#261;trz. 13Kiedy dotar&#322;o do niej, &#380;e uciek&#322; zostawiaj&#261;c sw&#261; szat&#281;, 14zwo&#322;a&#322;a domownik&#243;w i zacz&#281;&#322;a wykrzykiwa&#263;: Patrzcie! Sprowadzi&#322; nam tu jakiego&#347; Hebrajczyka! Zachcia&#322;o mu si&#281; mnie uwie&#347;&#263;! By&#322; tu u mnie! Chcia&#322; si&#281; ze mn&#261; przespa&#263;! Ale zacz&#281;&#322;am krzycze&#263;! 15Gdy us&#322;ysza&#322;, &#380;e krzycz&#281;, zostawi&#322; szat&#281; i uciek&#322;! Wybieg&#322; z domu!</div><div class="p"> 16Szat&#281;, kt&#243;r&#261; zostawi&#322; J&#243;zef, zatrzyma&#322;a przy sobie a&#380; do powrotu m&#281;&#380;a. 17Kiedy wr&#243;ci&#322; do domu, opowiedzia&#322;a mu dok&#322;adnie to samo: Przyszed&#322; do mnie ten niewolnik, Hebrajczyk, kt&#243;rego nam sprowadzi&#322;e&#347;. Chcia&#322; si&#281; ze mn&#261; zabawi&#263;. 18Lecz gdy zacz&#281;&#322;am krzycze&#263;, zostawi&#322; przy mnie sw&#261; szat&#281; i uciek&#322;.</div><div class="p"> 19Pan, kiedy us&#322;ysza&#322; z ust &#380;ony, czego dopu&#347;ci&#322; si&#281; jego niewolnik, strasznie si&#281; rozgniewa&#322;. 20Kaza&#322; schwyta&#263; J&#243;zefa i wtr&#261;ci&#322; go do wi&#281;zienia,#39:20 do wi&#281;zienia, hbr. &#1489;&#1461;&#1468;&#1497;&#1514; &#1492;&#1463;&#1505;&#1465;&#1468;&#1492;&#1463;&#1512; (bet hassohar), lub: do okr&#261;g&#322;ego pa&#322;acu, do okr&#261;g&#322;ej basztyl. wie&#380;y. Miejsce to by&#322;o te&#380; pod zarz&#261;dem Potyfara, zob. Rdz 40:3, 7; 41:10. tam, gdzie byli trzymani wi&#281;&#378;niowie kr&#243;lewscy.</div><div class="p"> 21 PAN jednak by&#322; z J&#243;zefem. Zapewni&#322; mu &#322;ask&#281; i &#380;yczliwo&#347;&#263; prze&#322;o&#380;onego wi&#281;zienia. 22Wkr&#243;tce ten odda&#322; pod nadz&#243;r J&#243;zefa wszystkich osadzonych. Wolno im by&#322;o czyni&#263; tylko to, na co zezwala&#322; J&#243;zef. 23Prze&#322;o&#380;ony nie musia&#322; ju&#380; dogl&#261;da&#263; niczego, co przekaza&#322; J&#243;zefowi, a PAN zapewnia&#322; powodzenie wszystkim przedsi&#281;wzi&#281;ciom J&#243;zefa.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Przeczytajmy Biblię Razem (Luty)Przykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Jak budować swoją wiarę?