Jak przynosić owoc?

Jak budować swoją wiarę?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch19" data-usfm="JHN.19">
 <div class="label">19</div><div class="cl">Jana 19</div><div class="p"> 1W&#243;wczas Pi&#322;at kaza&#322; odprowadzi&#263; Jezusa i ubiczowa&#263;. 2A &#380;o&#322;nierze upletli koron&#281; z cierni, w&#322;o&#380;yli Mu na g&#322;ow&#281; i okryli Go p&#322;aszczem z purpury. 3Nast&#281;pnie podchodzili do Niego z drwinami: Witaj, kr&#243;lu &#379;yd&#243;w! I policzkowali Go. 4Potem Pi&#322;at zn&#243;w wyszed&#322; na zewn&#261;trz i zwr&#243;ci&#322; si&#281; do &#379;yd&#243;w: Wyprowadzam wam Go. Chc&#281;, by&#347;cie wiedzieli, &#380;e nie znajduj&#281; w Nim &#380;adnej winy. 5Wtedy Jezus wyszed&#322; do nich w cierniowej koronie i w p&#322;aszczu z purpury. Oto cz&#322;owiek! &#8212; powiedzia&#322; Pi&#322;at.</div><div class="p"> 6Na Jego widok arcykap&#322;ani i stra&#380; zawo&#322;ali: Na krzy&#380;! Na krzy&#380;! Pi&#322;at powiedzia&#322;: We&#378;cie Go wy i ukrzy&#380;ujcie, ja bowiem nie znajduj&#281; w Nim winy. 7&#379;ydzi odpowiedzieli: My mamy Prawo, a wed&#322;ug Prawa powinien umrze&#263;, gdy&#380; czyni&#322; si&#281; Synem Boga. 8S&#322;owa te jeszcze bardziej zaniepokoi&#322;y Pi&#322;ata. 9Wszed&#322; wi&#281;c ponownie do pa&#322;acu i zapyta&#322; Jezusa: Sk&#261;d jeste&#347;? Ale Jezus nie da&#322; mu odpowiedzi. 10Wtedy Pi&#322;at powiedzia&#322;: Ze mn&#261; nie chcesz rozmawia&#263;? Czy&#380;by&#347; nie wiedzia&#322;, &#380;e mam w&#322;adz&#281; Ci&#281; wypu&#347;ci&#263; i mam w&#322;adz&#281; Ci&#281; ukrzy&#380;owa&#263;? 11Jezus odpowiedzia&#322;: Nie mia&#322;by&#347; &#380;adnej w&#322;adzy nade Mn&#261;, gdyby ci to nie zosta&#322;o dane z g&#243;ry. Dlatego wi&#281;kszy grzech ma ten, kt&#243;ry Mnie tobie wyda&#322;. 12Odt&#261;d Pi&#322;at stara&#322; si&#281; Go wypu&#347;ci&#263;, ale &#379;ydzi wo&#322;ali: Je&#347;li Go wypu&#347;cisz, nie jeste&#347; przyjacielem cesarza. Ka&#380;dy bowiem, kto czyni si&#281; kr&#243;lem, przeciwstawia si&#281; cesarzowi. 13Gdy wi&#281;c Pi&#322;at us&#322;ysza&#322; te s&#322;owa, wyprowadzi&#322; Jezusa i zasiad&#322; na krze&#347;le s&#281;dziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,#19:13 Lub: zwanym Kamienny bruk, a po hebrajsku Wzniesienie. a po hebrajsku Gabbata. 14A by&#322;o to w Dniu Przygotowania Paschy, oko&#322;o po&#322;udnia.#19:14 Tj. oko&#322;o godziny sz&#243;stej wg &#243;wczesnej rachuby czasu. Wtedy powiedzia&#322; do &#379;yd&#243;w: Oto wasz kr&#243;l! 15A oni zawo&#322;ali: Precz! Precz! Na krzy&#380; z Nim! Pi&#322;at zapyta&#322;: Mam ukrzy&#380;owa&#263; waszego kr&#243;la? Arcykap&#322;ani na to: Poza cesarzem nie mamy innego kr&#243;la!</div><div class="s1">Ukrzy&#380;owanie Jezusa</div><div class="p"> 16Wtedy wyda&#322; im Go na ukrzy&#380;owanie. Wzi&#281;li wi&#281;c Jezusa, 17a On d&#378;wigaj&#261;c w&#322;asny krzy&#380; szed&#322; na tak zwane Miejsce Czaszki, okre&#347;lane po hebrajsku Golgot&#261;. 18Tam Go ukrzy&#380;owali. Wraz z Nim ukrzy&#380;owali te&#380; dw&#243;ch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa za&#347; po&#347;rodku. 19Pi&#322;at kaza&#322; ponadto sporz&#261;dzi&#263; i umie&#347;ci&#263; nad krzy&#380;em napis. G&#322;osi&#322; on: Jezus z Nazaretu, kr&#243;l &#379;yd&#243;w. 20S&#322;owa te przeczyta&#322;o wielu &#379;yd&#243;w, gdy&#380; miejsce, w kt&#243;rym Jezus zosta&#322; ukrzy&#380;owany, znajdowa&#322;o si&#281; blisko miasta, a sam napis sporz&#261;dzony by&#322; po hebrajsku, po &#322;acinie i po grecku. 21Arcykap&#322;ani &#380;ydowscy zwracali si&#281; w tej sprawie do Pi&#322;ata: Nie pisz &#8212; prosili &#8212; kr&#243;l &#379;yd&#243;w, napisz raczej, &#380;e to On sam powiedzia&#322;: Jestem kr&#243;lem &#379;yd&#243;w. 22Ale Pi&#322;at odpowiedzia&#322;: Co napisa&#322;em, to napisa&#322;em.</div><div class="p"> 23Tymczasem, gdy &#380;o&#322;nierze ukrzy&#380;owali Jezusa, wzi&#281;li Jego szaty i podzielili je na cztery cz&#281;&#347;ci, dla ka&#380;dego &#380;o&#322;nierza po jednej. Wzi&#281;li te&#380; tunik&#281;. Tunika jednak nie by&#322;a szyta, ale ca&#322;a od g&#243;ry tkana. 24Ustalili zatem: Nie rozcinajmy jej. Losujmy, czyja ma by&#263;. Tak wype&#322;ni&#322;o si&#281; Pismo, kt&#243;re m&#243;wi:</div><div class="q"> Rozdzielili mi&#281;dzy siebie moje szaty,</div><div class="q"> a o moj&#261; tunik&#281; rzucali losy. #19:24 Cytat za G.</div><div class="q">Tak w&#322;a&#347;nie post&#261;pili &#380;o&#322;nierze.</div><div class="p"> 25A blisko krzy&#380;a Jezusa sta&#322;y: Jego matka i siostra Jego matki, Maria, &#380;ona Klopasa, i Maria Magdalena. 26Gdy Jezus zobaczy&#322; swoj&#261; matk&#281; i stoj&#261;cego przy niej ukochanego ucznia, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do matki: Kobieto, oto tw&#243;j syn! 27Nast&#281;pnie powiedzia&#322; do ucznia: Oto twoja matka! I od tej pory ten ucze&#324; wzi&#261;&#322; j&#261; do siebie.</div><div class="s1">Wykona&#322;o si&#281;!</div><div class="p"> 28Nast&#281;pnie Jezus, &#347;wiadomy, &#380;e si&#281; ju&#380; wszystko wykona&#322;o, powiedzia&#322;: Chc&#281; pi&#263;. I tak wype&#322;ni&#322;y si&#281; s&#322;owa Pisma. 29Sta&#322;o tam za&#347; naczynie pe&#322;ne winnego octu. Owin&#281;li zatem hizop g&#261;bk&#261; nas&#261;czon&#261; winnym octem i podali Mu do ust. 30A gdy Jezus spr&#243;bowa&#322; octu, powiedzia&#322;: Wykona&#322;o si&#281;! Po czym sk&#322;oni&#322; g&#322;ow&#281; i odda&#322; ducha.</div><div class="s1">Okoliczno&#347;ci &#347;mierci Jezusa</div><div class="p"> 31W zwi&#261;zku z tym, &#380;e by&#322; to Dzie&#324; Przygotowania Paschy i chodzi&#322;o o to, aby cia&#322;a nie pozosta&#322;y przez szabat na krzy&#380;u &#8212; dzie&#324; tego szabatu by&#322; bowiem bardzo uroczysty &#8212; &#379;ydzi prosili Pi&#322;ata, aby skaza&#324;com po&#322;amano podudzia i usuni&#281;to ich cia&#322;a. 32Przyszli wi&#281;c &#380;o&#322;nierze i z&#322;amali podudzia pierwszemu oraz drugiemu ukrzy&#380;owanemu wraz z Nim. 33Gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, &#380;e ju&#380; umar&#322;, nie z&#322;amali Jego podudzi, 34za to jeden z &#380;o&#322;nierzy przebi&#322; w&#322;&#243;czni&#261; Jego bok i natychmiast wyp&#322;yn&#281;&#322;a krew i woda. 35Potwierdza to naoczny &#347;wiadek. Jego &#347;wiadectwo jest zgodne z prawd&#261;. Jest on przekonany, &#380;e m&#243;wi prawd&#281;, aby&#347;cie i wy uwierzyli. 36To bowiem, co si&#281; sta&#322;o, by&#322;o wype&#322;nieniem Pisma: Ko&#347;&#263; Jego nie b&#281;dzie z&#322;amana, 37oraz s&#322;&#243;w innego fragmentu: B&#281;d&#261; patrze&#263; na tego, kt&#243;rego przebili.</div><div class="s1">Pogrzeb Jezusa</div><div class="p"> 38Potem J&#243;zef z Arymatei, kt&#243;ry z obawy przed &#379;ydami potajemnie by&#322; uczniem Pana, poprosi&#322; Pi&#322;ata, aby pozwoli&#322; mu zabra&#263; cia&#322;o Jezusa. I Pi&#322;at wyrazi&#322; zgod&#281;. Poszed&#322; wi&#281;c i zabra&#322; Jego cia&#322;o. 39Przyszed&#322; te&#380; Nikodem, kt&#243;ry kiedy&#347; przyby&#322; do Jezusa noc&#261;, i przyni&#243;s&#322; oko&#322;o stu funt&#243;w#19:39 Tj. litr, 11 kg lub 33 kg. mieszaniny mirry i aloesu. 40Wzi&#281;li wi&#281;c cia&#322;o Jezusa i wraz z wonno&#347;ciami owin&#281;li je w p&#322;&#243;tna, zgodnie z &#380;ydowskim zwyczajem grzebalnym. 41W miejscu za&#347;, gdzie zosta&#322; ukrzy&#380;owany, by&#322; ogr&#243;d, a w ogrodzie nowy grobowiec, w kt&#243;rym jeszcze nikt nie by&#322; z&#322;o&#380;ony. 42Poniewa&#380; grobowiec ten by&#322; blisko, a Dzie&#324; Przygotowania chyli&#322; si&#281; ku ko&#324;cowi, tam w&#322;a&#347;nie po&#322;o&#380;yli Jezusa.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="JHN.20">
 <div class="label">20</div><div class="cl">Jana 20</div><div class="s1">Zmartwychwstanie Jezusa</div><div class="p"> 1Pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze by&#322;o ciemno, do grobowca przysz&#322;a Maria Magdalena. Zobaczy&#322;a, &#380;e kamie&#324; zamykaj&#261;cy jego wej&#347;cie jest odsuni&#281;ty. 2Pobieg&#322;a wi&#281;c do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, do tego, kt&#243;rego Jezus kocha&#322;, i m&#243;wi do nich: Wzi&#281;li Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go po&#322;o&#380;yli. 3Wyszed&#322; wi&#281;c Piotr oraz ten drugi ucze&#324; i ruszyli do grobu. 4Biegli razem. Jednak ten drugi ucze&#324; pobieg&#322; przodem, wyprzedzi&#322; Piotra i pierwszy dotar&#322; na miejsce. 5Zajrza&#322; do wn&#281;trza, zobaczy&#322; le&#380;&#261;ce p&#322;&#243;tna, ale nie wszed&#322;. 6Zaraz za nim nadbieg&#322; Szymon Piotr. Wszed&#322; do grobowca i zobaczy&#322; le&#380;&#261;ce p&#322;&#243;tna. 7Zobaczy&#322; te&#380; chust&#281;, kt&#243;ra okrywa&#322;a Mu g&#322;ow&#281;, le&#380;&#261;c&#261; nie razem z p&#322;&#243;tnami, lecz z&#322;o&#380;on&#261; obok. 8Za nim wszed&#322; i ten drugi ucze&#324;, kt&#243;ry pierwszy przybieg&#322; do grobowca. Zobaczy&#322; &#8212; i uwierzy&#322;. 9Wci&#261;&#380; do nich nie dociera&#322;o, &#380;e wed&#322;ug Pisma Jezus ma powsta&#263; z martwych. 10Obaj zatem wr&#243;cili do siebie.</div><div class="p"> 11Maria tymczasem stan&#281;&#322;a przy grobowcu i p&#322;aka&#322;a. P&#322;acz&#261;c nachyli&#322;a si&#281;, zajrza&#322;a do &#347;rodka 12i zobaczy&#322;a dw&#243;ch anio&#322;&#243;w w bieli. Jeden siedzia&#322; u wezg&#322;owia, a drugi u n&#243;g, w miejscu, gdzie le&#380;a&#322;o cia&#322;o Jezusa. 13Kobieto! &#8212; zapytali. &#8212; Dlaczego p&#322;aczesz? A ona: Wzi&#281;li mojego Pana i nie wiem, gdzie Go po&#322;o&#380;yli. 14Gdy to powiedzia&#322;a, odwr&#243;ci&#322;a si&#281; i zobaczy&#322;a stoj&#261;cego Jezusa. Z pocz&#261;tku Go jednak nie rozpozna&#322;a. 15W&#243;wczas Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej: Kobieto! Dlaczego p&#322;aczesz? Kogo szukasz? Ona natomiast, w przekonaniu, &#380;e to ogrodnik, powiedzia&#322;a: Panie! Je&#347;li to ty Go przenios&#322;e&#347;, powiedz mi, gdzie Go z&#322;o&#380;y&#322;e&#347;, a ja Go zabior&#281;. 16Mario! &#8212; przem&#243;wi&#322; Jezus. Ona za&#347; obr&#243;ci&#322;a si&#281; i zawo&#322;a&#322;a po hebrajsku: Rabbuni! co znaczy: Nauczycielu! 17Nie trzymaj Mnie ju&#380; &#8212; zwr&#243;ci&#322; si&#281; do niej &#8212; bo jeszcze nie wst&#261;pi&#322;em do Ojca. Id&#378; raczej do moich braci i powiedz im: Wst&#281;puj&#281; do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego. 18Posz&#322;a wi&#281;c Maria Magdalena i oznajmi&#322;a uczniom, &#380;e widzia&#322;a Pana. Przekaza&#322;a im te&#380; Jego s&#322;owa.</div><div class="s1">Przywilej przebaczania grzech&#243;w</div><div class="p"> 19Nasta&#322; ju&#380; wiecz&#243;r tego w&#322;a&#347;nie dnia, pierwszego po szabacie. Uczniowie zeszli si&#281; razem, lecz w obawie przed &#379;ydami zaryglowali drzwi. I wtedy zjawi&#322; si&#281; Jezus. Stan&#261;&#322; po&#347;r&#243;d nich i powiedzia&#322;: Pok&#243;j wam! 20Po tych s&#322;owach pokaza&#322; im r&#281;ce i bok. Uczniowie ucieszyli si&#281;, &#380;e zobaczyli Pana. 21A Jezus zn&#243;w im powiedzia&#322;: Pok&#243;j wam! Jak Mnie pos&#322;a&#322; Ojciec, tak i Ja was posy&#322;am. 22Nast&#281;pnie tchn&#261;&#322; na nich i powiedzia&#322;: Przyjmijcie Ducha &#346;wi&#281;tego. 23Grzechy tych, kt&#243;rym je przebaczycie, s&#261; im przebaczone, a tych, kt&#243;rym je zatrzymacie, s&#261; zatrzymane.</div><div class="s1">Jezus i Tomasz</div><div class="p"> 24W czasie tego spotkania z Jezusem nie by&#322;o w&#347;r&#243;d nich Tomasza, jednego z Dwunastu, zwanego Dydymos.#20:24 Lub: zwanego Bli&#378;niak. 25Uczniowie przekazali mu zatem: Widzieli&#347;my Pana. On za&#347; odpowiedzia&#322;: Je&#347;li na Jego r&#281;kach nie zobacz&#281; &#347;lad&#243;w gwo&#378;dzi i ich nie dotkn&#281;, i je&#347;li w Jego bok nie w&#322;o&#380;&#281; mojej r&#281;ki &#8212; nie uwierz&#281;!</div><div class="p"> 26Po o&#347;miu dniach uczniowie zn&#243;w byli razem, i Tomasz w&#347;r&#243;d nich. Wtem, mimo zamkni&#281;tych drzwi, zjawi&#322; si&#281; Jezus, stan&#261;&#322; po&#347;rodku i powiedzia&#322;: Pok&#243;j wam! 27Potem zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Tomasza: Zbli&#380; tu sw&#243;j palec i obejrzyj moje r&#281;ce; zbli&#380; swoj&#261; r&#281;k&#281; i w&#322;&#243;&#380; w m&#243;j bok, i nie b&#261;d&#378; bez wiary, ale wierz. 28Tomasz wyzna&#322;: M&#243;j Pan i m&#243;j B&#243;g! 29Wtedy Jezus powiedzia&#322;: Uwierzy&#322;e&#347; dlatego, &#380;e Mnie zobaczy&#322;e&#347;? Szcz&#281;&#347;liwi, kt&#243;rzy nie zobaczyli, a jednak uwierzyli.</div><div class="s1">Zaproszenie do wiary</div><div class="p"> 30Wielu te&#380; innych znak&#243;w dokona&#322; Jezus wobec swoich uczni&#243;w. Nie zosta&#322;y one opisane w tej ksi&#281;dze. 31Te natomiast zosta&#322;y opisane po to, aby&#347;cie wierzyli, &#380;e Jezus jest Chrystusem, Synem Boga,#20:31 Lub: &#380;e Chrystusem, Synem Boga, jest Jezus. i aby&#347;cie, wierz&#261;c, mieli &#380;ycie w Jego imieniu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="JHN.21">
 <div class="label">21</div><div class="cl">Jana 21</div><div class="s1">Spotkanie nad Jeziorem</div><div class="p"> 1Potem Jezus zn&#243;w ukaza&#322; si&#281; uczniom nad Jeziorem Tyberiadzkim. Sta&#322;o si&#281; to tak: 2Byli razem: Szymon Piotr, Tomasz zwany Dydymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza i dwaj inni spo&#347;r&#243;d Jego uczni&#243;w. 3Szymon Piotr powiedzia&#322;: Id&#281; &#322;owi&#263; ryby. A oni mu na to: My te&#380; idziemy z tob&#261;. Wyszli wi&#281;c, wsiedli do &#322;odzi, lecz tej nocy nic nie z&#322;owili. 4A gdy nasta&#322; wczesny ranek, Jezus stan&#261;&#322; na brzegu. Z pocz&#261;tku jednak Go nie rozpoznali. 5Wtem Jezus zawo&#322;a&#322; w ich stron&#281;: Ch&#322;opcy! Nie z&#322;owili&#347;cie czego&#347; do zjedzenia? Odpowiedzieli: Nie. 6W&#243;wczas Jezus zawo&#322;a&#322;: Zarzu&#263;cie sie&#263; z prawej strony &#322;odzi, a z&#322;owicie. Zarzucili wi&#281;c i z powodu mn&#243;stwa ryb nie mogli jej ju&#380; wyci&#261;gn&#261;&#263;. 7Wtedy ukochany ucze&#324; Jezusa powiedzia&#322; do Piotra: To Pan! A gdy Szymon Piotr us&#322;ysza&#322;, &#380;e to Pan, przepasa&#322; si&#281; szat&#261; &#8212; bo by&#322; rozebrany jak do pracy &#8212; i skoczy&#322; do wody. 8Pozostali uczniowie przyp&#322;yn&#281;li &#322;&#243;dk&#261;, ci&#261;gn&#261;c sie&#263; z rybami, byli bowiem niedaleko od brzegu, oko&#322;o stu metr&#243;w. 9A gdy wyszli na brzeg, zobaczyli rozniecone ognisko wraz z u&#322;o&#380;on&#261; na nim ryb&#261; oraz chleb. 10Jezus zwr&#243;ci&#322; si&#281; do nich: Przynie&#347;cie kilka ryb z tych, kt&#243;re przed chwil&#261; z&#322;owili&#347;cie. 11Szymon Piotr podszed&#322; wi&#281;c i wyci&#261;gn&#261;&#322; na brzeg sie&#263; pe&#322;n&#261; wielkich ryb. By&#322;o ich sto pi&#281;&#263;dziesi&#261;t trzy. Ale pomimo tak wielkiej ich liczby, sie&#263; si&#281; nie porwa&#322;a. 12Chod&#378;cie na &#347;niadanie &#8212; zaprosi&#322; Jezus. A &#380;aden z uczni&#243;w nie odwa&#380;y&#322; si&#281; Go zapyta&#263;: Kim Ty jeste&#347;? Nie mieli &#380;adnych w&#261;tpliwo&#347;ci, &#380;e to Pan. 13Tymczasem Jezus podszed&#322;, wzi&#261;&#322; chleb i da&#322; im &#8212; podobnie ryb&#281;. 14By&#322; to ju&#380; trzeci raz, jak Jezus ukaza&#322; si&#281; uczniom po swoim zmartwychwstaniu.</div><div class="s1">Pytanie o mi&#322;o&#347;&#263;</div><div class="p"> 15Gdy wi&#281;c zjedli &#347;niadanie, Jezus zapyta&#322; Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie bardziej ni&#380; pozostali? Odpowiedzia&#322;: Tak, Panie! Ty wiesz, &#380;e Ci&#281; kocham. Pan na to: Dbaj o moje jagni&#281;ta. 16Lecz zapyta&#322; go zn&#243;w, po raz drugi: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Odpowiedzia&#322;: Tak, Panie! Ty wiesz, &#380;e Ci&#281; kocham. Pan na to: Pa&#347; moje owce. 17W ko&#324;cu zapyta&#322; go po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Piotr zasmuci&#322; si&#281;, &#380;e go Pan zapyta&#322; ju&#380; po raz trzeci: Czy kochasz Mnie? I odpowiedzia&#322;: Panie! Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, &#380;e Ci&#281; kocham. Jezus na to: Dbaj o moje owce. 18R&#281;cz&#281; i zapewniam, gdy by&#322;e&#347; m&#322;odszy, sam si&#281; przepasywa&#322;e&#347; i chodzi&#322;e&#347;, dok&#261;d chcia&#322;e&#347;. Lecz gdy si&#281; zestarzejesz, wyci&#261;gniesz swoje r&#281;ce, a kto inny ci&#281; przepasze i poprowadzi, dok&#261;d nie chcesz. 19W tych s&#322;owach chcia&#322; zaznaczy&#263;, jak&#261; &#347;mierci&#261; Piotr uwielbi Boga. Potem doda&#322;: Chod&#378; za Mn&#261;.</div><div class="s1">Ka&#380;demu inna droga</div><div class="p"> 20A gdy Piotr si&#281; odwr&#243;ci&#322;, zobaczy&#322;, &#380;e idzie za nim ukochany ucze&#324; Jezusa, ten, kt&#243;ry podczas wieczerzy, spoczywaj&#261;c przy Jezusie, zapyta&#322;, kto b&#281;dzie Jego zdrajc&#261;. 21Piotr, widz&#261;c go, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do Jezusa: Panie, a co z nim? 22Jezus odpowiedzia&#322;: A gdybym chcia&#322;, by on pozosta&#322;, a&#380; przyjd&#281; &#8212; co ci do tego? Ty chod&#378; za Mn&#261;! 23Rozesz&#322;a si&#281; wi&#281;c mi&#281;dzy bra&#263;mi pog&#322;oska, &#380;e ten ucze&#324; nie umrze. Jezus jednak nie powiedzia&#322;, &#380;e nie umrze, lecz: A gdybym chcia&#322;, by on pozosta&#322;, a&#380; przyjd&#281; &#8212; co ci do tego?</div><div class="s1">Zako&#324;czenie</div><div class="p"> 24Uczniem, o kt&#243;rym mowa, jest pisz&#261;cy t&#281; ksi&#281;g&#281;. On jest &#347;wiadkiem tych wszystkich wydarze&#324;, a jego &#347;wiadectwo jest &#8212; jak wiemy &#8212; wiarygodne. 25Jezus dokona&#322; te&#380; wielu innych rzeczy. Gdyby je spisa&#263; jedn&#261; po drugiej, my&#347;l&#281;, &#380;e ca&#322;y &#347;wiat nie pomie&#347;ci&#322;by ksi&#261;g pisanych na ten temat.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Ewangelia JanaPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Jak przynosić owoc?

Jak budować swoją wiarę?