Jak budować swoją wiarę?

Jak przynosić owoc?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="ACT.15">
 <div class="label">15</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 15</div><div class="s1">Sob&#243;r w Jerozolimie</div><div class="p"> 1Z Judei natomiast przybyli pewni ludzie, kt&#243;rzy zacz&#281;li naucza&#263; braci, &#380;e je&#347;li nie zostan&#261; obrzezani zgodnie ze zwyczajem Moj&#380;esza, nie dost&#261;pi&#261; zbawienia. 2Gdy na tym tle dosz&#322;o do powa&#380;nego zatargu i sporu mi&#281;dzy Paw&#322;em i Barnab&#261; a nimi, postanowiono, &#380;e Pawe&#322;, Barnaba oraz kilku spo&#347;r&#243;d nich uda si&#281; w tej sprawie do aposto&#322;&#243;w i starszych do Jerozolimy. 3Wyprawieni zatem przez ko&#347;ci&#243;&#322;, ruszyli przez Fenicj&#281; i Samari&#281;, szczeg&#243;&#322;owo opowiadaj&#261;c o nawr&#243;ceniu pogan i sprawiaj&#261;c tym wielk&#261; rado&#347;&#263; wszystkim braciom. 4Po przybyciu do Jerozolimy zostali przyj&#281;ci przez ko&#347;ci&#243;&#322; oraz przez aposto&#322;&#243;w i starszych. Opowiedzieli im o wszystkim, czego B&#243;g przez nich dokona&#322;. 5W&#243;wczas wyst&#261;pili pewni ludzie ze stronnictwa faryzeusz&#243;w, kt&#243;rzy uwierzyli, i stwierdzili: Trzeba ich obrzeza&#263; i nakaza&#263;, aby przestrzegali Prawa Moj&#380;esza.</div><div class="p"> 6Zeszli si&#281; wi&#281;c aposto&#322;owie i starsi, aby rozpatrzy&#263; t&#281; spraw&#281;. 7A gdy j&#261; ju&#380; d&#322;ugo rozpatrywano, powsta&#322; Piotr i powiedzia&#322; do nich: Drodzy bracia, wy wiecie, &#380;e B&#243;g ju&#380; dawno wybra&#322; mnie spo&#347;r&#243;d was, aby z moich ust poganie us&#322;yszeli S&#322;owo dobrej nowiny i uwierzyli. 8B&#243;g te&#380;, kt&#243;ry zna serca, potwierdzi&#322; to, daj&#261;c im Ducha &#346;wi&#281;tego, podobnie jak nam. 9Nie zrobi&#322; przy tym &#380;adnej r&#243;&#380;nicy mi&#281;dzy nami a nimi, gdy&#380; oczy&#347;ci&#322; ich serca na podstawie wiary. 10Dlaczego wi&#281;c teraz chcecie nara&#380;a&#263; si&#281; Bogu, wk&#322;adaj&#261;c na kark uczni&#243;w jarzmo, kt&#243;rego nie mogli unie&#347;&#263; nasi ojcowie, a i dla nas by&#322;o ono ponad si&#322;y? 11Przecie&#380; wierzymy, &#380;e zostali&#347;my zbawieni dzi&#281;ki &#322;asce Pana Jezusa &#8212; zupe&#322;nie tak samo, jak oni. 12W&#243;wczas ca&#322;y t&#322;um umilk&#322;. Zacz&#281;to s&#322;ucha&#263;, jak Barnaba i Pawe&#322; opisuj&#261; znaki i cuda, kt&#243;rych B&#243;g dokona&#322; za ich po&#347;rednictwem mi&#281;dzy poganami. 13Po ich wyst&#261;pieniu zabra&#322; g&#322;os Jakub: Pos&#322;uchajcie, drodzy bracia! 14Szymon zwr&#243;ci&#322; nasz&#261; uwag&#281;, &#380;e to B&#243;g pierwszy zatroszczy&#322; si&#281; o to, by przygotowa&#263; sobie w&#347;r&#243;d pogan lud maj&#261;cy czci&#263; Jego imi&#281;. 15Potwierdzaj&#261; to pisma Prorok&#243;w, gdzie czytamy:</div><div class="q"> 16 Potem powr&#243;c&#281;</div><div class="q"> i odbuduj&#281; podupad&#322;y przybytek Dawida.</div><div class="q"> Naprawi&#281; jego zniszczenia, wznios&#281; go na nowo,</div><div class="q"> 17 by pozostali ludzie mogli znale&#378;&#263; Pana,</div><div class="q"> a w tym wszystkie narody,</div><div class="q"> nad kt&#243;rymi wezwano mojego imienia &#8212;</div><div class="q"> m&#243;wi Pan, kt&#243;ry te rzeczy czyni</div><div class="q"> 18 znanymi od wiek&#243;w. #15:18 Wolny cytat za G (?).</div><div class="p"> 19Dlatego ja uwa&#380;am, &#380;e nie nale&#380;y czyni&#263; trudno&#347;ci tym spo&#347;r&#243;d pogan, kt&#243;rzy nawracaj&#261; si&#281; do Boga. 20Nale&#380;y natomiast powiadomi&#263; ich listem, aby wstrzymywali si&#281; od rzeczy splamionych przez ofiarowanie ich b&#243;stwom, od nierz&#261;du, od tego, co uduszone, oraz od krwi. 21Moj&#380;esz bowiem od pokole&#324; ma w r&#243;&#380;nych miastach tych, kt&#243;rzy go g&#322;osz&#261; w synagogach, poniewa&#380; jego pisma czyta si&#281; w ka&#380;dy szabat.</div><div class="p"> 22Wtedy aposto&#322;owie oraz starsi wraz z ca&#322;ym zgromadzeniem postanowili pos&#322;a&#263; do Antiochii, razem z Paw&#322;em i Barnab&#261;, wybranych spo&#347;r&#243;d siebie ludzi. Byli nimi Juda, zwany Barsabbasem, i Sylas. Nale&#380;eli oni w&#347;r&#243;d braci do przyw&#243;dc&#243;w. 23Za ich po&#347;rednictwem przekazali na pi&#347;mie:</div><div class="q">Aposto&#322;owie i starsi,</div><div class="q">Bracia</div><div class="q">Do braci pochodz&#261;cych z pogan</div><div class="q">w Antiochii, w Syrii i w Cylicji</div><div class="q">Witajcie,</div><div class="p"> 24Dowiedzieli&#347;my si&#281;, &#380;e dotarli do was pewni ludzie, wywodz&#261;cy si&#281; z naszego &#347;rodowiska. Bez naszego upowa&#380;nienia zaniepokoili was oni swoimi wypowiedziami i wzbudzili w waszych duszach obawy. 25Dlatego rozwa&#380;yli&#347;my t&#281; spraw&#281;, doszli&#347;my do jednomy&#347;lno&#347;ci i uznali&#347;my za s&#322;uszne pos&#322;a&#263; do was wybrane osoby wraz z naszymi ukochanymi Barnab&#261; i Paw&#322;em, 26lud&#378;mi, kt&#243;rzy po&#347;wi&#281;cili swoje &#380;ycie dla imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 27Posy&#322;amy zatem Jud&#281; i Sylasa. Oni wam ustnie przeka&#380;&#261; to samo. 28Uznali&#347;my bowiem za s&#322;uszne, Duch &#346;wi&#281;ty i my, nie nak&#322;ada&#263; na was &#380;adnego innego ci&#281;&#380;aru opr&#243;cz tych rzeczy koniecznych: 29Wstrzymujcie si&#281; od tego, co ofiarowane b&#243;stwom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierz&#261;du. Stosuj&#261;c si&#281; do tych polece&#324;, uczynicie dobrze.</div><div class="p">Bywajcie zdrowi.</div><div class="p"> 30A gdy pos&#322;a&#324;cy przybyli do Antiochii, zwo&#322;ali og&#243;lne zgromadzenie i przekazali list. 31Jego zach&#281;caj&#261;ca tre&#347;&#263; ucieszy&#322;a zebranych. 32Juda za&#347; i Sylas, kt&#243;rzy byli prorokami, swoimi licznymi wypowiedziami zach&#281;cali i umacniali braci. 33Po sp&#281;dzeniu tam pewnego czasu zostali w pokoju odes&#322;ani przez braci do tych, kt&#243;rzy ich pos&#322;ali. 34Sylas jednak postanowi&#322; pozosta&#263;.#15:34 W. 34 wyst&#281;puje w: C 33 323 453 614 945 1175 1739 1891 2818 sy&#688;** sa bo&#7504;&#738;&#738; lub jako: Sylas jednak postanowi&#322; z nimi pozosta&#263;, a tylko Juda odszed&#322;(do Jerozolimy) w: D vg&#7580;&#737;. Brak go w: P&#8311;&#8308; &#1488; A B E L &#936; 81 1241 1505 m vg&#738;&#7511; sy&#7510; bo. 35Pawe&#322; i Barnaba natomiast pozostawali w Antiochii. Wraz z wieloma innymi nauczali tam i g&#322;osili S&#322;owo Pana.</div><div class="s1">DRUGA PODR&#211;&#379; MISYJNA</div><div class="p"> 36Po pewnym czasie Pawe&#322; powiedzia&#322; do Barnaby: Powr&#243;&#263;my ju&#380; do tych wszystkich miast, w kt&#243;rych g&#322;osili&#347;my S&#322;owo Pana, i odwied&#378;my tam braci. Sprawd&#378;my, jak si&#281; maj&#261;. 37Barnaba jednak zamierza&#322; zabra&#263; z sob&#261; r&#243;wnie&#380; Jana, zwanego Markiem. 38Pawe&#322; natomiast obstawa&#322; przy tym, &#380;e lepiej nie zabiera&#263; z sob&#261; kogo&#347;, kto opu&#347;ci&#322; ich w Pamfilii i nie bra&#322; ju&#380; udzia&#322;u w ich dalszej pracy. 39Na tym tle dosz&#322;o mi&#281;dzy nimi do ostrego sporu, tak &#380;e si&#281; z sob&#261; rozstali: Barnaba zabra&#322; Marka i odp&#322;yn&#261;&#322; na Cypr. 40Pawe&#322; natomiast, polecony przez braci &#322;asce Pana, dobra&#322; sobie Sylasa i tak&#380;e odszed&#322;. 41Przechodzili razem przez Syri&#281; i Cylicj&#281;, umacniaj&#261;c tamtejsze ko&#347;cio&#322;y.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="ACT.16">
 <div class="label">16</div><div class="cl">Dzieje Apostolskie 16</div><div class="s1">Wydarzenia w Derbe i Listrze</div><div class="p"> 1W trakcie podr&#243;&#380;y Pawe&#322; dotar&#322; te&#380; do Derbe i Listry. Mieszka&#322; tam pewien ucze&#324; o imieniu Tymoteusz. By&#322; on synem wierz&#261;cej &#379;yd&#243;wki, a jego ojciec by&#322; Grekiem. 2Bracia z Listry i Ikonium wystawiali mu dobre &#347;wiadectwo. 3Pawe&#322; postanowi&#322; zabra&#263; go z sob&#261;, dlatego wzi&#261;&#322; go i obrzeza&#322;. Uczyni&#322; to ze wzgl&#281;du na &#379;yd&#243;w, kt&#243;rzy mieszkali w tamtych okolicach, wszyscy bowiem wiedzieli, &#380;e jego ojcem by&#322; Grek.</div><div class="p"> 4W&#281;druj&#261;c z miasta do miasta, m&#243;wili im o potrzebie przestrzegania postanowie&#324; powzi&#281;tych przez aposto&#322;&#243;w i starszych w Jerozolimie. 5Dzi&#281;ki nim ko&#347;cio&#322;y rzeczywi&#347;cie utwierdza&#322;y si&#281; w wierze i z ka&#380;dym dniem ros&#322;y liczebnie.</div><div class="s1">Podr&#243;&#380; do Macedonii i wydarzenia w Filippi</div><div class="p"> 6Przez Frygi&#281; i Galacj&#281; przeszli nie g&#322;osz&#261;c S&#322;owa &#8212; Duch &#346;wi&#281;ty powstrzyma&#322; ich od tego w Azji. 7Gdy zbli&#380;yli si&#281; do Myzji, pr&#243;bowali skierowa&#263; si&#281; do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwoli&#322; im na to. 8Min&#281;li zatem Myzj&#281; i doszli do Troady. 9Noc&#261; Pawe&#322; prze&#380;y&#322; widzenie: Jaki&#347; Macedo&#324;czyk sta&#322; i prosi&#322; go: Przepraw si&#281; do Macedonii i pom&#243;&#380; nam. 10Zaraz po tym widzeniu starali&#347;my si&#281; wyruszy&#263; do Macedonii, dochodz&#261;c wsp&#243;lnie do wniosku, &#380;e B&#243;g nas wezwa&#322;, aby&#347;my g&#322;osili im dobr&#261; nowin&#281;.</div><div class="p"> 11Odbili&#347;my zatem z Troady i skierowali&#347;my si&#281; do Samotraki. Nast&#281;pnego dnia dotarli&#347;my do Neapolis, 12a stamt&#261;d do Filippi, przoduj&#261;cego miasta tego okr&#281;gu Macedonii,#16:12 Za vg&#7504;&#738;&#738;; wg P&#8311;&#8308; &#1488; A C &#936; 33 81 945 1175 1891 2818: kt&#243;re jest przoduj&#261;cym miastem tego okr&#281;gu Macedonii. b&#281;d&#261;cego koloni&#261; rzymsk&#261;. W tym mie&#347;cie zatrzymali&#347;my si&#281; na kilka dni. 13W szabat wyszli&#347;my za bram&#281; nad rzek&#281;. Spodziewali&#347;my si&#281;, &#380;e tam jest miejsce modlitwy. Usiedli&#347;my i rozmawiali&#347;my z przyby&#322;ymi kobietami. 14Przys&#322;uchiwa&#322;a si&#281; temu niejaka Lidia, bogobojna sprzedawczyni purpury z Tiatyry. Pan otworzy&#322; jej serce, tak &#380;e uwa&#380;nie s&#322;ucha&#322;a s&#322;&#243;w Paw&#322;a. 15A gdy zosta&#322;a ochrzczona, wraz ze swoim domem, oznajmi&#322;a: Skoro uznali&#347;cie mnie za wierz&#261;c&#261; Panu, wst&#261;pcie i zamieszkajcie w moim domu. I wymog&#322;a to na nas.</div><div class="p"> 16Pewnego dnia, gdy szli&#347;my na modlitw&#281;, natkn&#281;li&#347;my si&#281; na m&#322;od&#261; kobiet&#281;, kt&#243;ra by&#322;a czyj&#261;&#347; s&#322;u&#380;&#261;c&#261;. Mia&#322;a ona ducha wieszczego i swoim wr&#243;&#380;eniem przynosi&#322;a spory zysk w&#322;a&#347;cicielom. 17Id&#261;c za Paw&#322;em i za nami, wo&#322;a&#322;a: Ci ludzie s&#261; s&#322;ugami Najwy&#380;szego Boga! Oni g&#322;osz&#261; wam drog&#281; zbawienia! 18Czyni&#322;a tak przez wiele dni. W ko&#324;cu Pawe&#322;, zm&#281;czony tym, zwr&#243;ci&#322; si&#281; do ducha i powiedzia&#322;: Rozkazuj&#281; ci w imieniu Jezusa Chrystusa, &#380;eby&#347; z niej wyszed&#322;. I duch po chwili wyszed&#322;.</div><div class="p"> 19Gdy w&#322;a&#347;ciciele s&#322;u&#380;&#261;cej spostrzegli, &#380;e ich nadzieja na zysk przepad&#322;a, schwytali Paw&#322;a oraz Sylasa i zawlekli ich na rynek do przedstawicieli w&#322;adzy. 20Tam wprowadzili ich przed pretor&#243;w i wnie&#347;li skarg&#281;: Ci oto ludzie, a s&#261; oni &#379;ydami, bardzo niepokoj&#261; nasze miasto. 21G&#322;osz&#261; zwyczaje, kt&#243;rych nam, jako Rzymianom, nie wolno przyjmowa&#263; ani praktykowa&#263;. 22Oskar&#380;ycieli popar&#322; te&#380; t&#322;um. Pretorzy kazali wi&#281;c zedrze&#263; z nich szaty i wych&#322;osta&#263;. 23A gdy im zadali wiele raz&#243;w, wtr&#261;cili ich do wi&#281;zienia i nakazali str&#243;&#380;owi wi&#281;ziennemu, by obj&#261;&#322; ich szczeg&#243;lnym nadzorem. 24Po otrzymaniu takiego rozkazu, str&#243;&#380; zamkn&#261;&#322; ich w wewn&#281;trznym lochu, a ich nogi zaku&#322; w dyby. 25Oko&#322;o p&#243;&#322;nocy Pawe&#322; i Sylas modlili si&#281; i &#347;piewali Bogu hymny. Przys&#322;uchiwali si&#281; im wi&#281;&#378;niowie. 26Nagle zatrz&#281;s&#322;a si&#281; ziemia, na tyle mocno, &#380;e przesun&#281;&#322;y si&#281; fundamenty wi&#281;zienia. Wszystkie drzwi stan&#281;&#322;y natychmiast otworem i wi&#281;zy wszystkich rozlu&#378;ni&#322;y si&#281;. 27Obudzono str&#243;&#380;a wi&#281;ziennego. Ten, gdy zobaczy&#322; otwarte drzwi wi&#281;zienia, doby&#322; miecza i chcia&#322; si&#281; zabi&#263;, s&#261;dz&#261;c, &#380;e wi&#281;&#378;niowie uciekli. 28Lecz Pawe&#322; zawo&#322;a&#322;: Nie czy&#324; sobie nic z&#322;ego! Jeste&#347;my tu wszyscy. 29Str&#243;&#380; poprosi&#322; o &#347;wiat&#322;o. Wskoczy&#322; do &#347;rodka i przera&#380;ony przypad&#322; do Paw&#322;a i Sylasa. 30A gdy ju&#380; wyprowadzi&#322; ich na zewn&#261;trz, zapyta&#322;: Panowie, co mam czyni&#263;, abym by&#322; zbawiony? 31Odpowiedzieli mu: Uwierz w Pana Jezusa, a b&#281;dziesz zbawiony &#8212; ty i tw&#243;j dom. 32Nast&#281;pnie przekazali mu S&#322;owo Pana, jemu oraz wszystkim, kt&#243;rzy byli w jego domu. 33Wtedy str&#243;&#380; wzi&#261;&#322; ich, o tej godzinie, w nocy, obmy&#322; z ran i zaraz da&#322; si&#281; ochrzci&#263;, zar&#243;wno on sam, jak i wszyscy jego domownicy. 34Wprowadzi&#322; ich te&#380; do swojego domu, zastawi&#322; st&#243;&#322; i wraz z ca&#322;ym domem cieszy&#322; si&#281;, &#380;e uwierzy&#322; Bogu. 35Z nastaniem dnia pretorzy pos&#322;ali stra&#380; z poleceniem: Zwolnij tych ludzi. 36Str&#243;&#380; wi&#281;zienny przekaza&#322; Paw&#322;owi: Pretorzy przys&#322;ali polecenie, &#380;e macie by&#263; zwolnieni. Teraz zatem wyjd&#378;cie i id&#378;cie w pokoju. 37Pawe&#322; jednak powiedzia&#322; do nich: Wych&#322;ostali nas, obywateli rzymskich, publicznie i bez s&#261;du, wtr&#261;cili nas do wi&#281;zienia, a teraz potajemnie nas wyp&#281;dzaj&#261;? O, nie! Niech tu sami przyjd&#261; i nas wyprowadz&#261;. 38Stra&#380; donios&#322;a pretorom te s&#322;owa. A ci, gdy us&#322;yszeli, &#380;e maj&#261; do czynienia z Rzymianami, przestraszyli si&#281;. 39Przybyli wi&#281;c, przeprosili ich, wyprowadzili i prosili, aby odeszli z miasta. 40Po wyj&#347;ciu wi&#281;c z wi&#281;zienia, wst&#261;pili do Lidii, a gdy zobaczyli braci, dodali im otuchy i odeszli.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Dzieje ApostolskiePrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Jak budować swoją wiarę?

Jak przynosić owoc?