Jak budować swoją wiarę?

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkROM">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="ROM.1">
 <div class="label">1</div><div class="cl">Rzymian 1</div><div class="s1">Powitanie</div><div class="p"> 1Pawe&#322;, s&#322;uga Chrystusa Jezusa, powo&#322;any jako aposto&#322;, przydzielony do g&#322;oszenia Bo&#380;ej dobrej nowiny. 2B&#243;g obieca&#322; jej nadej&#347;cie ju&#380; wcze&#347;niej, za po&#347;rednictwem swoich prorok&#243;w, w Pismach &#346;wi&#281;tych. 3Dotyczy ona Jego Syna, kt&#243;ry wed&#322;ug cia&#322;a jest potomkiem Dawida, 4lecz wed&#322;ug Ducha u&#347;wi&#281;cenia, z racji zmartwychwstania, okaza&#322; si&#281; Synem Boga pot&#281;&#380;nym w swojej mocy.#1:4 Lub: a wed&#322;ug Ducha u&#347;wi&#281;cenia zosta&#322; wyr&#243;&#380;niony jako Syn Boga w mocy przez swe zmartwychwstanie. To Jezus Chrystus, nasz Pan. 5Dzi&#281;ki Niemu otrzymali&#347;my &#322;ask&#281; apostolstwa,#1:5 Lub: &#322;ask&#281; i apostolstwo. aby wezwa&#263; do pos&#322;usze&#324;stwa wiary ludzi ze wszystkich narod&#243;w &#8212; ze wzgl&#281;du na Jego imi&#281;. 6W&#347;r&#243;d nich jeste&#347;cie i wy, powo&#322;ani, aby nale&#380;e&#263; do Jezusa Chrystusa. 7Niech &#322;aska i pok&#243;j, kt&#243;rych &#378;r&#243;d&#322;em jest B&#243;g, nasz Ojciec, oraz Pan, Jezus Chrystus, b&#281;dzie udzia&#322;em was wszystkich w Rzymie, ukochanych przez Boga i powo&#322;anych &#347;wi&#281;tych.</div><div class="s1">Modlitwa dzi&#281;kczynna</div><div class="p"> 8Najpierw dzi&#281;kuj&#281; mojemu Bogu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, za to, &#380;e wasza wiara rozg&#322;aszana jest po ca&#322;ym &#347;wiecie. 9B&#243;g, kt&#243;remu s&#322;u&#380;&#281; z g&#322;&#281;bi mego ducha, g&#322;osz&#261;c dobr&#261; nowin&#281; Jego Syna, jest mi &#347;wiadkiem, &#380;e nieustannie was wspominam. 10W moich modlitwach zawsze prosz&#281;, aby za przyzwoleniem Boga uda&#322;o mi si&#281; wreszcie was odwiedzi&#263;. 11Pragn&#281; was zobaczy&#263;, aby da&#263; wam udzia&#322; w jakim&#347; duchowym darze &#322;aski i w ten spos&#243;b umocni&#263; was, 12a dok&#322;adniej rzecz bior&#261;c, razem z wami dozna&#263; zach&#281;ty dzi&#281;ki wsp&#243;lnej wierze &#8212; waszej i mojej. 13Chc&#281;, bracia, aby&#347;cie wiedzieli, &#380;e cz&#281;sto mia&#322;em zamiar do was przyby&#263;. Jak dot&#261;d, zawsze mi co&#347; stawa&#322;o na przeszkodzie. Nadal jednak pragn&#281; zebra&#263; w&#347;r&#243;d was jaki&#347; plon, podobnie jak w&#347;r&#243;d pozosta&#322;ych narod&#243;w. 14Bo jestem d&#322;u&#380;nikiem Grek&#243;w i nie Grek&#243;w, m&#261;drych oraz tych, kt&#243;rzy uchodz&#261; za niem&#261;drych. 15St&#261;d &#8212; je&#347;li o mnie chodzi &#8212; ch&#281;tnie b&#281;d&#281; g&#322;osi&#322; dobr&#261; nowin&#281; r&#243;wnie&#380; u was, w Rzymie.</div><div class="s1">Moc dobrej nowiny</div><div class="p"> 16Nie wstydz&#281; si&#281; bowiem dobrej nowiny &#8212; jest w niej moc Bo&#380;a dla zbawienia ka&#380;dego, kto wierzy, najpierw &#379;yda, potem Greka. 17Objawia ona sprawiedliwo&#347;&#263; Boga,#1:17 sprawiedliwo&#347;&#263; Boga: tj. (1) sprawiedliwo&#347;&#263;, kt&#243;rej &#378;r&#243;d&#322;em jest B&#243;g; (2) sprawiedliwo&#347;&#263; przypisywana przez Boga osobie, kt&#243;ra zawierzy&#322;a Chrystusowi; (3) sprawiedliwo&#347;&#263; w sensie atrybutu Boga. pochodz&#261;c&#261; z wiary i prowadz&#261;c&#261; do wiary, zgodnie ze s&#322;owami: Sprawiedliwy z wiary &#380;y&#263; b&#281;dzie.#1:17 Lub: Sprawiedliwy z wiary &#8212; &#380;y&#263; b&#281;dzie.</div><div class="s1">Bo&#380;y sprzeciw wobec grzechu</div><div class="p"> 18[Rozwi&#324;my ten temat.] Ot&#243;&#380; B&#243;g nie jest oboj&#281;tny. Wszelki przejaw bezbo&#380;no&#347;ci i niesprawiedliwo&#347;ci ludzi, kt&#243;rzy nieprawo&#347;ci&#261; t&#322;umi&#261; prawd&#281;, spotyka si&#281; z gniewem nieba.#1:18 Lub: Gniew Bo&#380;y objawia si&#281; z nieba przeciwko wszystkim przejawom bezbo&#380;no&#347;ci i niesprawiedliwo&#347;ci ludzi, kt&#243;rzy przez sw&#261; nieprawo&#347;&#263; t&#322;umi&#261; prawd&#281;. 19Gdy&#380; to, &#380;e On istnieje, jest dla nich oczywiste. B&#243;g sam pozostawi&#322; im &#347;lady swojej obecno&#347;ci. 20Jego niewidzialna istota,#1:20 Tj. to, co u Niego niewidzialne. to jest wieczna moc i Bosko&#347;&#263;, od stworzenia &#347;wiata przemawia w Jego dzie&#322;ach, wyra&#378;nych przecie&#380; i widocznych &#8212; tak, &#380;e nie maj&#261; wym&#243;wki. 21Poznali zatem Boga. Nie oddali Mu jednak nale&#380;nej czci. Nie okazali Mu te&#380; wdzi&#281;czno&#347;ci jako Bogu. Mno&#380;&#261;c w&#261;tpliwo&#347;ci, stali si&#281; w ko&#324;cu niezdolni do trafnego os&#261;du. Na bezmy&#347;lno&#347;&#263; ich serc na&#322;o&#380;y&#322;o si&#281; ponadto za&#347;lepienie. 22Podaj&#261;c si&#281; za m&#261;drych, w&#322;a&#347;ciwie zg&#322;upieli. 23Zast&#261;pili przy tym chwa&#322;&#281; nie&#347;miertelnego Boga podobizn&#261; &#347;miertelnego cz&#322;owieka, wyobra&#380;eniami ptak&#243;w, ssak&#243;w oraz p&#322;az&#243;w. 24Dlatego B&#243;g wyda&#322; ich na pastw&#281; &#380;&#261;dz ich w&#322;asnych serc. Dalecy od czysto&#347;ci bezczeszcz&#261; zatem swoje cia&#322;a mi&#281;dzy sob&#261; &#8212; 25ci w&#322;a&#347;nie, kt&#243;rzy Bo&#380;&#261; prawd&#281; zmienili w fa&#322;sz i z nabo&#380;n&#261; czci&#261; s&#322;u&#380;&#261; stworzeniu zamiast Stw&#243;rcy, godnemu chwa&#322;y na wieki. Amen.#1:25 Lub: godnemu chwa&#322;y na wieki &#8212; i niech tak pozostanie. 26Dlatego w&#322;a&#347;nie B&#243;g wyda&#322; ich na poha&#324;bienie. Ich kobiety zamieni&#322;y potrzeby naturalne na nienaturalne. 27Podobnie m&#281;&#380;czy&#378;ni porzucili naturalny poci&#261;g do kobiety i oddali si&#281; wsp&#243;&#322;&#380;yciu mi&#281;dzy sob&#261;. M&#281;&#380;czy&#378;ni z m&#281;&#380;czyznami dopuszczaj&#261; si&#281; bezwstydu i &#347;ci&#261;gaj&#261; na siebie samych zap&#322;at&#281; godn&#261; ich zboczenia. 28Poszanowanie Boga przesta&#322;o by&#263; dla nich wa&#380;ne. Dlatego r&#243;wnie&#380; B&#243;g wyda&#322; ich na pastw&#281; rozumu, niezdolnego do trafnych ocen, tak &#380;e czyni&#261; to, co nieprzyzwoite &#8212; 29oni, ludzie pe&#322;ni przer&#243;&#380;nej niesprawiedliwo&#347;ci, z&#322;a, chciwo&#347;ci, niegodziwo&#347;ci, zazdro&#347;ci, ch&#281;ci mordu, niezgody, podst&#281;pu, z&#322;o&#347;liwo&#347;ci, plotkarstwa, 30oszczerstwa; ludzie nienawidz&#261;cy Boga, zuchwali, zarozumiali, promuj&#261;cy samych siebie, wynajduj&#261;cy z&#322;o, niepos&#322;uszni rodzicom, 31nierozumni, niesumienni, nieczuli, bezlito&#347;ni. 32Ludzie ci poznali s&#322;uszny wyrok Boga. Wiedz&#261;, &#380;e ci, kt&#243;rzy wspomniane rzeczy czyni&#261;, ponios&#261; &#347;mier&#263;. A mimo to, nie tylko sami si&#281; ich dopuszczaj&#261;, pochwalaj&#261; r&#243;wnie&#380; tych, kt&#243;rzy post&#281;puj&#261; podobnie.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
 
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

<div class="version vid2095 iso6393pol" data-vid="2095" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkROM">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="ROM.2">
 <div class="label">2</div><div class="cl">Rzymian 2</div><div class="s1">Powszechno&#347;&#263; grzechu i pot&#281;pienia</div><div class="p"> 1Nie masz zatem wym&#243;wki, ty, kt&#243;ry os&#261;dzasz bli&#378;niego. Pot&#281;piaj&#261;c jego, pot&#281;piasz przy tym siebie. Sam bowiem, jako s&#281;dzia, post&#281;pujesz podobnie. 2A wiemy, &#380;e wyrok Bo&#380;y na winnych takich czyn&#243;w jest jak najbardziej s&#322;uszny. 3Czy wi&#281;c liczysz na to &#8212; ty, kt&#243;ry pot&#281;piasz innych, a sam post&#281;pujesz tak samo &#8212; &#380;e unikniesz kary? 4A mo&#380;e lekcewa&#380;ysz ogrom Bo&#380;ej dobroci, pow&#347;ci&#261;gliwo&#347;ci i cierpliwo&#347;ci, nie&#347;wiadom, &#380;e Jego dobro&#263; zach&#281;ca ci&#281;#2:4 Lub: prowadzi. do opami&#281;tania? 5Bo przecie&#380; stosownie do swego uporu i nieskruszonego serca &#347;ci&#261;gasz na siebie coraz wi&#281;kszy gniew. Dosi&#281;gnie ci&#281; on w dniu gniewu i objawienia si&#281; sprawiedliwego s&#261;du Boga, 6kt&#243;ry odp&#322;aci ka&#380;demu stosownie do jego czyn&#243;w. 7Ci, kt&#243;rzy przez wytrwa&#322;o&#347;&#263; w dobrym czynie d&#261;&#380;&#261; do chwa&#322;y, czci i nie&#347;miertelno&#347;ci, otrzymaj&#261; &#380;ycie wieczne. 8Tych natomiast, kt&#243;rzy w imi&#281; w&#322;asnego zysku odmawiaj&#261; pos&#322;usze&#324;stwa prawdzie, a oddaj&#261; si&#281; niesprawiedliwo&#347;ci, czeka gniew i wzburzenie. 9Ucisk i udr&#281;ka dotknie duszy ka&#380;dego cz&#322;owieka pope&#322;niaj&#261;cego z&#322;o, najpierw &#379;yda, potem Greka. 10Natomiast chwa&#322;a, cze&#347;&#263; i pok&#243;j czeka ka&#380;d&#261; osob&#281; czyni&#261;c&#261; dobro, najpierw &#379;yda, potem r&#243;wnie&#380; Greka. 11Gdy&#380; B&#243;g wszystkich ludzi traktuje jednakowo.</div><div class="p"> 12Ci wi&#281;c, kt&#243;rzy zgrzeszyli nie maj&#261;c Prawa, pogin&#261; bez niego. Ci natomiast, kt&#243;rzy zgrzeszyli w ramach Prawa, b&#281;d&#261; przez nie os&#261;dzeni. 13(Gdy&#380; nie ci, kt&#243;rzy s&#322;uchaj&#261; Prawa, s&#261; sprawiedliwi u Boga, lecz ci, kt&#243;rzy je stosuj&#261;, mog&#261; liczy&#263; na usprawiedliwienie. 14Bo gdy poganie, nie maj&#261;cy Prawa, z natury czyni&#261; to, co Prawo nakazuje, to sami &#8212; cho&#263; Prawa nie maj&#261; &#8212; stanowi&#261; je dla siebie. 15Dowodz&#261; te&#380;, &#380;e czyn zgodny z Prawem pochodzi z tego, co maj&#261; wypisane w swych sercach. Po&#347;wiadcza to ich sumienie oraz my&#347;li, kt&#243;re wzajemnie si&#281; oskar&#380;aj&#261; lub bior&#261; w obron&#281;). 16[Ten s&#261;d] dokona si&#281; w dniu, gdy, zgodnie z g&#322;oszon&#261; przeze mnie dobr&#261; nowin&#261;, B&#243;g przez Chrystusa Jezusa os&#261;dzi ukryte sprawy ludzkie.</div><div class="p"> 17Je&#347;li natomiast ty okre&#347;lasz si&#281; &#379;ydem, polegasz na Prawie, szczycisz si&#281; Bogiem; 18je&#347;li umiesz rozpozna&#263; Jego wol&#281; i pouczony przez Prawo wskaza&#263; to, co s&#322;uszne; 19je&#347;li masz przekonanie, &#380;e jeste&#347; przewodnikiem niewidz&#261;cych, &#347;wiat&#322;em pogr&#261;&#380;onych w mroku, 20wychowawc&#261; niem&#261;drych, nauczycielem ludzi nie&#347;wiadomych rzeczy, cz&#322;owiekiem znajduj&#261;cym w Prawie wyraz poznania i prawdy &#8212; 21je&#347;li wi&#281;c ty pouczasz drugiego, dlaczego sam nie czerpiesz z tej wiedzy? Dlaczego g&#322;osisz, by nie kra&#347;&#263;, a kradniesz? 22M&#243;wisz, by nie cudzo&#322;o&#380;y&#263;, a cudzo&#322;o&#380;ysz? Brzydzisz si&#281; bo&#380;kami, a bezcze&#347;cisz#2:22 Lub: rabujesz. &#347;wi&#261;tynie? 23Szczycisz si&#281; Prawem, a przez przekraczanie Prawa zniewa&#380;asz Boga? 24Gdy&#380; to z waszego powodu &#8212; jak czytamy &#8212; imi&#281; Boga obra&#380;a si&#281; w&#347;r&#243;d pogan.</div><div class="p"> 25Obrzezanie bowiem ma znaczenie, ale je&#380;eli przestrzegasz Prawa. Je&#347;li natomiast &#322;amiesz Prawo, twoje obrzezanie jest r&#243;wnoznaczne z jego brakiem. 26Je&#347;li z kolei nieobrzezani strzeg&#261; s&#322;usznych wymog&#243;w Prawa, to czy przy swym braku obrzezania nie zostan&#261; potraktowani jako ci, kt&#243;rzy zostali mu poddani? 27Dlatego ten, kto po urodzeniu nie zosta&#322; obrzezany, a jednak przestrzega Prawa, os&#261;dzi ciebie, kt&#243;ry pomimo znajomo&#347;ci litery Prawa oraz obrzezania, jeste&#347; przest&#281;pc&#261; Prawa. 28&#379;ydem jest si&#281; w&#322;a&#347;ciwie nie przez to, co wida&#263; na zewn&#261;trz. R&#243;wnie&#380; nie w tym, co widoczne na ciele, zamyka si&#281; sens obrzezania. 29&#379;ydem jest si&#281; wewn&#261;trz, obrzezanie serca jest spraw&#261; ducha, nie litery. Taki w&#322;a&#347;nie cz&#322;owiek zyska pochwa&#322;&#281; &#8212; nie u ludzi, lecz u Boga.</div>
 </div>
 </div>
</div>

List do RzymianPrzykład

Pismo Święte

O tym planie

Podobne plany

Jak budować swoją wiarę?