दक्‍वसिबय् न्‍हापां परमेश्‍वरं आकाश व पृथ्‍वी सृष्‍टि यानादिल। पृथ्‍वी बां मलू, अले शून्‍य। ततःजाःगु समुद्रया च्‍वय् न्‍यंकभनं खिउँसे च्‍वं। परमेश्‍वरया आत्‍मा समुद्रया च्‍वँच्‍वं जुयाच्‍वनी।
परमेश्‍वरं धयादिल, “तुयुगु जः दयेमा।” अले तुयुगु जः दत। परमेश्‍वरं व जःयात स्‍वःबलय् वय्‌कःयात व बांलाः ताल। अले वय्‌कलं जःयात खिउँथासं अलग तयादिल। परमेश्‍वरं जःयात “दिं” अले खिउँयात “चा” धकाः नां तयादिल।
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – छन्‍हु जुल।
परमेश्‍वरं धयादिल, “लः निब्‍व दयेत दथुइ जाः दयेमा।” अले वय्‌कलं लःयात च्‍वय् व क्‍वय् यानाः निब्‍व दय्‌कादिल। अथे हे जुल। परमेश्‍वरं च्‍वय्‌यागु ब्‍वयात “आकाश” धकाः नां तयादिल।
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – निन्‍हु जुल।
अले परमेश्‍वरं धयादिल, “आकाशया क्‍वय् च्‍वंगु फुक्‍क लः छथाय् मुनेमा, अले गंगु बँ खनेदयेमा।” अथे हे जुल। परमेश्‍वरं गंगु बँयात “पृथ्‍वी” धकाः नां तयादिल। अले मुंगु लःयात “समुद्र” धकाः नां तयादिल। वय्‌कःयात थ्‍व बांलाः ताल। परमेश्‍वरं धयादिल, “पृथ्‍वीं फुक्‍क कथंयागु घाँय्‌मा, पुसा दइगु स्‍वांसिमा व थथःगु कथंयागु पु दइगु फलफुलमा थथःगु कथं बुइकेमा।” अले अथे हे जुल। थुकथं पृथ्‍वीं फुक्‍क कथंयागु घाँय्, पुसा दुगु अन्‍नमा व फलफुल सइगु सिमात बुइकल। परमेश्‍वरयात थ्‍व बांलाः ताल।
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – स्‍वन्‍हु जुल।
अले परमेश्‍वरं धयादिल, “न्‍हि व चा छुटे यायेत आकाशय् जः दयेमा। अले थ्‍व दिं, दँ व नखःचखः सीकेगु चिं जुइ। पृथ्‍वीइ जः खय्‌केत आकाशय् जः दयेमा।” अथे हे जुल। परमेश्‍वरं ततःधंगु निगू जः दय्‌कादिल – तःधंगु जः न्‍हिनय् थीत व चिधंगु जः चान्‍हय् थीत खः। वय्‌कलं नगुत नं दय्‌कादिल। वय्‌कलं इमित पृथ्‍वीइ जः बीमा, न्‍हिनय् नं चान्‍हय् नं थीमा, अले जःयात खिउँथासं छुटे यायेमा धकाः आकाशय् तयादिल। परमेश्‍वरयात थ्‍व बांलाः ताल।
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – प्‍यन्‍हु जुल।
परमेश्‍वरं धयादिल, “लखय् थीथी जीवजन्‍तुत दयेमा, अले आकाशय् थीथी झंगःपंक्षीत ब्‍वयाजुइमा।” अले परमेश्‍वरं लखय् च्‍वनीपिं ततःधिपिं जन्‍तुत, फुक्‍क किसिमया लखय् नं बँय् नं जुइपिं जन्‍तुत व फुक्‍क किसिमया झंगःपंक्षीत दय्‌कादिल। परमेश्‍वरयात थ्‍व बांलाः ताल। परमेश्‍वरं इमित आशिष बियाः धयादिल, “मचाखाचा यक्‍व दयाः समुद्रय् जायेमा, अले झंगःपंक्षीत नं पृथ्‍वीइ यक्‍व दयेमा।”
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – न्‍यान्‍हु जुल।
परमेश्‍वरं धयादिल, “पृथ्‍वीइ छेँय् लहीपिं, बँय् घिसय्‌ जुयाजुइपिं व जंगलय् च्‍वनीपिं फुक्‍क कथंया जन्‍तुत दयेमा।” अले अथे हे जुल। अले परमेश्‍वरं थीथी कथंयापिं जंगलय् च्‍वनीपिं, छेँय् लहीपिं, व बँय् घिसय्‌ जुयाजुइपिं जन्‍तुत दय्‌कादिल। वय्‌कःयात थ्‍व बांलाः ताल।
अले परमेश्‍वरं धयादिल, “मनूयात झीपिं थें हे च्‍वंक व झीगु हे ख्‍वाःलसि वयेक दय्‌के। अले इमित समुद्रय् च्‍वंपिं न्‍यातय्‌त, आकाशय् च्‍वंपिं झंगःपंक्षीतय्‌त, छेँय् लहीपिं फुक्‍क जीवजन्‍तुतय्‌त, फुक्‍क पृथ्‍वीयात व पृथ्‍वीइ घिसय्‌ जुयाजुइपिं जीवजन्‍तुतय्‌त अधिकार याकेब्‍यु।”
थुकथं परमेश्‍वरं मनूयात थःगु हे ख्‍वाःलसि वयेक दय्‌कादिल।
परमेश्‍वरयागु हे ख्‍वाःलसि वयेक वय्‌कलं इमित दय्‌कादिल।
वय्‌कलं इमित मिजं व मिसा यानाः दय्‌कादिल।
परमेश्‍वरं इमित आशिष बियाः धयादिल, “छिमि मचाखाचा यक्‍व दयाः पृथ्‍वी जायेमा, अले पृथ्‍वीइ अधिकार यायेमा। समुद्रय् च्‍वंपिं न्‍या, आकाशय् च्‍वंपिं झंगःपंक्षी व बँय् घिसय् जुइपिन्‍त अधिकार यायेमा।”
परमेश्‍वरं धयादिल, “न्‍यँ, जिं छिमित फुक्‍क कथंयागु पुसा दुगु अन्‍नमा व फल सइगु सिमात पुसा नापं बी। थ्‍व हे छिमिगु नसा जुइ। पृथ्‍वीइ च्‍वंपिं फुक्‍क जीवजन्‍तु, आकाशय् च्‍वंपिं झंगःपंक्षी व बँय् घिसय्‌ जुयाजुइपिं फुक्‍क जीवजन्‍तुतय्‌त नयेत जिं घाँय्‌मा बी।” अले अथे हे जुल।
परमेश्‍वरं थःम्‍हं दय्‌कूगु फुक्‍क स्‍वयादिल। वय्‌कःयात थ्‍व तसकं बांलाः ताल।
चा फुनाः सुथ जुल। थुकथं – खुन्‍हु जुल।

Ouça उत्‍पत्ति 1