Łukasza 22
22
Intryga i zdrada
(Mt 26:2-5; Mk 14:1-2)
1Zbliżało się zaś Święto Przaśników zwane Paschą.#Wj 12:1-27; 23:15; 34:18; Pwt 16:1-8; Mk 14:1; J 6:4; 11:55#22:1 Jedyne miejsce w NP, gdzie pojawia się pełna nazwa: Święto Przaśników; u Mk: Przaśniki; u Mt zamiennie: Przaśniki l. Pascha. Pascha przypada na 14 dzień miesiąca Nisan, a Święto Przaśników na dni 15-21 tego miesiąca, obejmującego 30 dni na przełomie marca i kwietnia; Łk 22:1L. 2Arcykapłani i znawcy Prawa szukali, jak by się z Nim rozprawić#Mt 21:46; Mk 12:12; 14:1-2; Łk 20:19 – bali się bowiem ludu.#Łk 19:47; J 11:53
3W Judasza#Mt 10:4; 26:14-16; Mk 14:10-11; Łk 6:16 zaś, zwanego Iskariotem, jednego z liczby dwunastu, wstąpił szatan.#Mt 4:10; J 13:2, 27; 6:70-71; Dz 5:3; 1P 5:8#22:3 Szatan od początku czyhał na życie i powodzenie Jezusa, zob. Mt 16:23; Mk 8:33; Łk 4:1-13; 10:18; 11:14-23; J 13:27; J 6:70. 4Odszedł więc i uzgodnił z arcykapłanami i dowódcami [straży],#Łk 22:52; Dz 4:1; 5:24, 26 w jaki sposób Go im wyda. 5I ucieszyli się, a też ustalili, że dadzą mu pieniądze.#Za 11:12 6I zgodził się, i szukał dogodnej chwili, by wydać Go#Łk 9:44; 22:21 im z dala od tłumu.
Ostatnia wieczerza
7Tymczasem nadszedł Dzień Przaśników,#Wj 12:8-20; Pwt 16:5-8; Mk 14:12 w którym należało ofiarować Paschę.#Mt 26:17-19; Mk 14:12-16 8Wysłał więc Piotra i Jana,#Dz 3:1, 11 mówiąc: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy ją spożyli. 9A oni zapytali Go: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? 10On zaś odpowiedział im: Oto po waszym wejściu do miasta wyjdzie wam naprzeciw człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, 11i powiedzcie gospodarzowi domu:#22:11 Gospodarz domu zarządzał rodziną, służbą i niewolnikami. Nauczyciel#Mt 23:8; J 11:28 pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? 12On wam wskaże duży, gotowy pokój na piętrze#Dz 1:13 – tam przygotujcie. 13Odeszli zatem i zastali tak, jak im powiedział#Łk 19:32 – i przygotowali Paschę.
Ustanowienie Wieczerzy Pańskiej
(Mt 26:26-30; Mk 14:22-31; 1Kor 11:23-26)
14A gdy nastała godzina, zajął miejsce [przy stole],#Mt 26:20; Mk 14:18 a z Nim apostołowie. 15I powiedział do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał;#Mt 16:21 16mówię wam bowiem, że z pewnością nie będę jej spożywał, aż zostanie ona spełniona w Królestwie Bożym.#Łk 14:15 17Następnie wziął kielich,#22:17 Łk wspomina dwa kielichy, Mt i Mk tylko jeden. Wspomniany tu jest pierwszym z dwóch. Być może chodzi o pierwszy kielich posiłku paschalnego, w czasie którego dziś korzysta się z czterech kielichów. Nie jest pewne, czy ten czwarty był używany w pierwszym wieku (Łk 22:17L). podziękował#Mt 15:36 i powiedział: Weźcie go i rozdzielcie między siebie; 18gdyż mówię wam, że już odtąd na pewno nie wypiję z owocu winorośli,#Mt 26:29; Mk 14:25 aż nastanie Królestwo Boże. 19Wziął też chleb, podziękował, złamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało,#1Kor 10:16 za was wydawane; to czyńcie na moją pamiątkę. 20Podobnie [wziął] kielich, kiedy już spożyli, i powiedział: Ten kielich to nowe przymierze#Jr 31:31; Hbr 8:8, 13 w mojej krwi za was przelewanej.#Wj 24:8; Za 9:11; J 19:34; Rz 3:25; 5:9; Hbr 9:14; 1P 1:18-19; 1J 1:7; Obj 1:5; 7:14#22:20 Wypełnienie Jr 31:31.
Zapowiedź zdrady
(Mt 26:21-25; Mk 14:18-21; J 13:21-30)
21Lecz oto ręka tego, który Mnie wydaje, jest ze Mną przy stole.#Ps 41:10; J 13:18 22Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, zgodnie z tym, co zostało postanowione,#Dz 2:23; 4:28 ale biada temu człowiekowi, przez którego jest wydawany. 23A oni zaczęli wypytywać się nawzajem, który z nich miałby to uczynić.#J 13:22
Spór o wielkość
24Doszło przy tym do napięcia między nimi o to, którego z nich można by uznać za ważniejszego.#Mt 18:1; Mk 9:34; Łk 9:46 25On zaś powiedział im: Królowie narodów [twardo] panują nad nimi, a ich władcy nazywani są dobroczyńcami.#Mt 20:25-28; Mk 10:42-45#22:25 Określenie nadawane nawet tyranom 2Mch 4:2; 3Mch 3:19; Łk 22:25L. 26Wy jednak nie tak [postępujcie], ale ważniejszy wśród was niech będzie jak młodszy,#Mt 23:11; Mk 9:35; 1P 5:5 a przełożony#Hbr 13:7, 17, 24 jak usługujący. 27Kto bowiem jest ważniejszy? Ten, który spoczywa [przy stole], czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który spoczywa [przy stole]? Ja jednak jestem pośród was jak usługujący.#Mt 20:28; Łk 12:37; J 13:4-5; Flp 2:7
28Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy Mnie w moich próbach.#Hbr 2:18; 4:15
29I Ja powierzam#22:29 powierzam, διατίθεμαι, lub: przekazuję w przymierzu. wam Królestwo,#Mt 25:34; Łk 12:32 jak i Mnie powierzył je Ojciec, 30abyście jedli i pili przy moim stole#Mt 8:11; Łk 13:29; 14:15; 22:16, 18 w moim Królestwie i zasiedli na tronach,#Mt 19:28; Obj 3:21 aby sądzić#1Kor 6:2 dwanaście plemion Izraela.#Dz 26:7; Jk 1:1
Zapowiedź załamania się Piotra
(Mt 26:31-35; Łk 22:31-34; J 13:36-38)
31Szymonie, Szymonie, oto szatan wymógł,#Jb 1:6-12; 2:1-6; 2Kor 2:11; 1P 5:8#22:31 wymógł, ἐξῃτήσατο: aor. sugeruje, że uczynił to skutecznie. aby was przesiać jak pszenicę,#Am 9:9 32Ja zaś błagałem za tobą,#J 17:9, 11, 15; Rz 8:34 aby nie ustała twoja wiara. A ty, gdy się nawrócisz, utwierdzaj swoich braci.#J 21:15-17 33Wtedy on powiedział Mu: Panie, jestem gotów iść z Tobą nawet do więzienia i na śmierć.#J 11:16; 21:19; Łk 22:54; Dz 12:4 34A On odpowiedział: Piotrze, mówię ci, zanim zapieje dziś kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.#Mt 26:34; Mk 14:30; Łk 22:61; J 13:38
35I zapytał ich: Gdy was posłałem bez sakiewki, bez torby, bez sandałów,#Mt 10:9-10; Mk 6:8; Łk 9:3; 10:4 czy czegoś wam zabrakło? Odpowiedzieli: Niczego. 36Wtedy powiedział do nich: Teraz jednak, kto ma sakiewkę, niech ją weźmie, podobnie torbę, a kto nie ma miecza, niech sprzeda swój płaszcz i nabędzie. 37Gdyż mówię wam: Musi dokonać się na Mnie to, co zostało napisane: I do przestępców#Iz 53:12; Łk 22:52 był zaliczony; bo spełnia się to, co o Mnie napisano.#J 19:30 38Oni zaś powiedzieli: Panie, oto są tutaj dwa miecze.#Łk 22:49 On na to: Wystarczy.
W Getsemani
(Mt 26:36-47; Mk 14:32-42; Łk 22:39-53)
39Potem wyszedł i według zwyczaju udał się na Górę Oliwną; poszli za Nim też Jego uczniowie.#Mt 21:1; 26:30; Mk 14:26; Łk 21:37; J 18:1 40Po przybyciu na miejsce powiedział do nich: Módlcie się, aby nie ulec próbie.#Łk 22:46; 1P 4:8#22:40 Módlcie się, aby nie ulec próbie, προσεύχεσθε μὴ εἰσελθεῖν εἰς πειρασμόν, lub: Módlcie się, aby nie wejść w próbę, zob. w. 46; zob. 1Kor 10:13. 41A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamieniem, upadł na kolana i modlił się,#Dz 7:60; Hbr 5:7 42mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode Mnie#Mt 20:22; J 18:11 ten kielich; jednak nie moja wola, ale Twoja niech się stanie.#Mt 6:10; J 5:30; 6:38#22:42 Atak próby l. pokusy – określanej tym samym słowem πειρασμός – skierowany jest ostatecznie na naszą jedność z Bogiem. 43Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba#Mt 4:11; Hbr 1:14 i dodawał Mu sił. 44[On] zaś pogrążony w boju tym usilniej się modlił, a Jego pot był jak krople krwi, spadające na ziemię.#J 12:27; Hbr 5:7#22:44 Zdanie się na wolę Ojca nawet w przypadku Jezusa nie stało się bez boju. Ww. 43-44 za א* (IV); brak w 𝔓75 (III); wd; Łk 22:43L. 45Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. 46I powiedział im: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli próbie.#22:46 Próby zwycięża się w modlitwie, lecz nie przez to, że nabiera się mocy do przezwyciężenia ich samych, ale przez to, że w modlitwie dochodzi się do zgodności własnej woli z wolą Ojca (w. 42). Pokusa znika, gdy utożsamiamy własną wolę z wolą Boga.
Aresztowanie Jezusa
(Mt 26:47-56; Mk 14:43-50; J 18:3-11)
47Gdy On jeszcze mówił, oto [nadciągnął] tłum oraz jeden z Dwunastu#Łk 22:3 zwany Judaszem; idąc przed nimi, zbliżył się [on] do Jezusa, aby Go pocałować. 48Jezus zaś powiedział mu: Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego? 49Gdy ci, którzy byli przy Nim, zobaczyli, na co się zanosi, zapytali: Panie, czy mamy bić mieczem?#Łk 22:38 50A jeden z nich uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho.#J 18:26 51Jezus zaś odpowiedział: Dopuśćcie do tego! Po czym dotknął ucha – i uleczył go. 52Do obecnych zaś przy Nim arcykapłanów, dowódców świątynnych#Łk 22:4 i starszych Jezus powiedział: Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę?#Łk 22:37 53Gdy codziennie przebywałem z wami w świątyni,#Łk 19:47; 21:37; J 8:2; 18:20 nie wyciągnęliście po Mnie rąk;#J 7:30; 8:20 lecz jest to wasza godzina oraz władza ciemności.#Dz 26:18; Ef 6:12; Kol 1:13
Załamanie się Piotra
(Mt 26:69-75; Mk 14:66-72; J 18:15-18, 25-27)
54Schwytali Go zatem, poprowadzili i wprowadzili do domu arcykapłana.#Mt 26:57; Mk 14:53 Piotr zaś szedł za nimi z daleka.#Mt 26:58; Mk 14:54; J 18:15; Łk 22:33 55A kiedy na środku dziedzińca rozniecili ognisko i rozsiedli się wokoło, Piotr usiadł wśród nich. 56Gdy tak siedział przy świetle, zobaczyła go pewna służąca. Przyjrzała mu się i powiedziała: Ten także był z Nim. 57On zaś wyparł się, mówiąc: Nie znam Go, kobieto. 58Po chwili zobaczył go ktoś inny i powiedział: I ty jesteś spośród nich. A Piotr na to: Człowieku, nie jestem! 59Po upływie około jednej godziny ktoś inny zaczął się upierać: Naprawdę, ten też był z Nim, przecież jest Galilejczykiem.#Dz 2:7 60Piotr zaś powiedział: Człowieku, nie wiem, o czym mówisz. I natychmiast, gdy on jeszcze mówił, zapiał kogut. 61A Pan obrócił się i utkwił w Piotrze swój wzrok. Wtedy Piotrowi przypomniały się słowa Pana, kiedy mówił do niego: Zanim dziś kogut zapieje, trzy razy wyprzesz się#Mt 26:34; Mk 14:30; Łk 22:34; J 13:38 Mnie. 62I wyszedł na zewnątrz – i gorzko zapłakał.
63A ludzie, którzy Go trzymali, naigrawali się z Niego i bili.#Mt 26:67-68; Mk 14:65; J 18:22-23 64Zasłonili Mu też [oczy]#22:64 A W (IV/V) dod.: bili Go w twarz i, ἔτυπτον αὐτοῦ τὸ πρόσωπον, καὶ, ws; Łk 22:64L. i pytali: Prorokuj!#Łk 7:39 Kto Cię uderzył? 65Obrzucali Go przy tym wieloma innymi obelgami.#Mk 15:29
Jezus przed Wysoką Radą
(Mt 26:57-68; Mk 14:53-65; J 18:12-14, 19-24)
66A z nastaniem dnia zeszła się starszyzna ludu, arcykapłani i znawcy Prawa, i zaprowadzili Go do swojego Sanhedrynu.#Mt 27:1; Mk 15:1 67Tam mówili: Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam.#J 10:24-25 On na to: Choćbym wam powiedział, i tak nie uwierzycie,#J 3:12; 8:45 68i choćbym zapytał, i tak nie odpowiecie. 69Od teraz zaś Syn Człowieczy będzie siedział po prawicy mocy Bożej.#Ps 110:1; Mk 16:19; Dz 7:56; Hbr 1:3; 8:1; 1P 3:22 70Wszyscy zatem zapytali: Czy więc Ty jesteś Synem Boga? A On im odpowiedział: Wy mówicie,#22:70 Wy mówicie, ὑμεῖς λέγετε, idiom (?): sami mówicie. że Ja jestem.#Mt 27:11; Mk 15:2; Łk 23:3 71Wtedy oni powiedzieli: Czy potrzebne nam jeszcze świadectwo? Przecież sami usłyszeliśmy z Jego ust.
Atualmente Selecionado:
Łukasza 22: SNPD4
Destaque
Compartilhar
Copiar
Quer salvar seus destaques em todos os seus dispositivos? Cadastre-se ou faça o login
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Łukasza 22
22
Intryga i zdrada
(Mt 26:2-5; Mk 14:1-2)
1Zbliżało się zaś Święto Przaśników zwane Paschą.#Wj 12:1-27; 23:15; 34:18; Pwt 16:1-8; Mk 14:1; J 6:4; 11:55#22:1 Jedyne miejsce w NP, gdzie pojawia się pełna nazwa: Święto Przaśników; u Mk: Przaśniki; u Mt zamiennie: Przaśniki l. Pascha. Pascha przypada na 14 dzień miesiąca Nisan, a Święto Przaśników na dni 15-21 tego miesiąca, obejmującego 30 dni na przełomie marca i kwietnia; Łk 22:1L. 2Arcykapłani i znawcy Prawa szukali, jak by się z Nim rozprawić#Mt 21:46; Mk 12:12; 14:1-2; Łk 20:19 – bali się bowiem ludu.#Łk 19:47; J 11:53
3W Judasza#Mt 10:4; 26:14-16; Mk 14:10-11; Łk 6:16 zaś, zwanego Iskariotem, jednego z liczby dwunastu, wstąpił szatan.#Mt 4:10; J 13:2, 27; 6:70-71; Dz 5:3; 1P 5:8#22:3 Szatan od początku czyhał na życie i powodzenie Jezusa, zob. Mt 16:23; Mk 8:33; Łk 4:1-13; 10:18; 11:14-23; J 13:27; J 6:70. 4Odszedł więc i uzgodnił z arcykapłanami i dowódcami [straży],#Łk 22:52; Dz 4:1; 5:24, 26 w jaki sposób Go im wyda. 5I ucieszyli się, a też ustalili, że dadzą mu pieniądze.#Za 11:12 6I zgodził się, i szukał dogodnej chwili, by wydać Go#Łk 9:44; 22:21 im z dala od tłumu.
Ostatnia wieczerza
7Tymczasem nadszedł Dzień Przaśników,#Wj 12:8-20; Pwt 16:5-8; Mk 14:12 w którym należało ofiarować Paschę.#Mt 26:17-19; Mk 14:12-16 8Wysłał więc Piotra i Jana,#Dz 3:1, 11 mówiąc: Idźcie i przygotujcie nam Paschę, abyśmy ją spożyli. 9A oni zapytali Go: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali? 10On zaś odpowiedział im: Oto po waszym wejściu do miasta wyjdzie wam naprzeciw człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, 11i powiedzcie gospodarzowi domu:#22:11 Gospodarz domu zarządzał rodziną, służbą i niewolnikami. Nauczyciel#Mt 23:8; J 11:28 pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? 12On wam wskaże duży, gotowy pokój na piętrze#Dz 1:13 – tam przygotujcie. 13Odeszli zatem i zastali tak, jak im powiedział#Łk 19:32 – i przygotowali Paschę.
Ustanowienie Wieczerzy Pańskiej
(Mt 26:26-30; Mk 14:22-31; 1Kor 11:23-26)
14A gdy nastała godzina, zajął miejsce [przy stole],#Mt 26:20; Mk 14:18 a z Nim apostołowie. 15I powiedział do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał;#Mt 16:21 16mówię wam bowiem, że z pewnością nie będę jej spożywał, aż zostanie ona spełniona w Królestwie Bożym.#Łk 14:15 17Następnie wziął kielich,#22:17 Łk wspomina dwa kielichy, Mt i Mk tylko jeden. Wspomniany tu jest pierwszym z dwóch. Być może chodzi o pierwszy kielich posiłku paschalnego, w czasie którego dziś korzysta się z czterech kielichów. Nie jest pewne, czy ten czwarty był używany w pierwszym wieku (Łk 22:17L). podziękował#Mt 15:36 i powiedział: Weźcie go i rozdzielcie między siebie; 18gdyż mówię wam, że już odtąd na pewno nie wypiję z owocu winorośli,#Mt 26:29; Mk 14:25 aż nastanie Królestwo Boże. 19Wziął też chleb, podziękował, złamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało,#1Kor 10:16 za was wydawane; to czyńcie na moją pamiątkę. 20Podobnie [wziął] kielich, kiedy już spożyli, i powiedział: Ten kielich to nowe przymierze#Jr 31:31; Hbr 8:8, 13 w mojej krwi za was przelewanej.#Wj 24:8; Za 9:11; J 19:34; Rz 3:25; 5:9; Hbr 9:14; 1P 1:18-19; 1J 1:7; Obj 1:5; 7:14#22:20 Wypełnienie Jr 31:31.
Zapowiedź zdrady
(Mt 26:21-25; Mk 14:18-21; J 13:21-30)
21Lecz oto ręka tego, który Mnie wydaje, jest ze Mną przy stole.#Ps 41:10; J 13:18 22Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, zgodnie z tym, co zostało postanowione,#Dz 2:23; 4:28 ale biada temu człowiekowi, przez którego jest wydawany. 23A oni zaczęli wypytywać się nawzajem, który z nich miałby to uczynić.#J 13:22
Spór o wielkość
24Doszło przy tym do napięcia między nimi o to, którego z nich można by uznać za ważniejszego.#Mt 18:1; Mk 9:34; Łk 9:46 25On zaś powiedział im: Królowie narodów [twardo] panują nad nimi, a ich władcy nazywani są dobroczyńcami.#Mt 20:25-28; Mk 10:42-45#22:25 Określenie nadawane nawet tyranom 2Mch 4:2; 3Mch 3:19; Łk 22:25L. 26Wy jednak nie tak [postępujcie], ale ważniejszy wśród was niech będzie jak młodszy,#Mt 23:11; Mk 9:35; 1P 5:5 a przełożony#Hbr 13:7, 17, 24 jak usługujący. 27Kto bowiem jest ważniejszy? Ten, który spoczywa [przy stole], czy ten, który usługuje? Czy nie ten, który spoczywa [przy stole]? Ja jednak jestem pośród was jak usługujący.#Mt 20:28; Łk 12:37; J 13:4-5; Flp 2:7
28Wy zaś jesteście tymi, którzy wytrwali przy Mnie w moich próbach.#Hbr 2:18; 4:15
29I Ja powierzam#22:29 powierzam, διατίθεμαι, lub: przekazuję w przymierzu. wam Królestwo,#Mt 25:34; Łk 12:32 jak i Mnie powierzył je Ojciec, 30abyście jedli i pili przy moim stole#Mt 8:11; Łk 13:29; 14:15; 22:16, 18 w moim Królestwie i zasiedli na tronach,#Mt 19:28; Obj 3:21 aby sądzić#1Kor 6:2 dwanaście plemion Izraela.#Dz 26:7; Jk 1:1
Zapowiedź załamania się Piotra
(Mt 26:31-35; Łk 22:31-34; J 13:36-38)
31Szymonie, Szymonie, oto szatan wymógł,#Jb 1:6-12; 2:1-6; 2Kor 2:11; 1P 5:8#22:31 wymógł, ἐξῃτήσατο: aor. sugeruje, że uczynił to skutecznie. aby was przesiać jak pszenicę,#Am 9:9 32Ja zaś błagałem za tobą,#J 17:9, 11, 15; Rz 8:34 aby nie ustała twoja wiara. A ty, gdy się nawrócisz, utwierdzaj swoich braci.#J 21:15-17 33Wtedy on powiedział Mu: Panie, jestem gotów iść z Tobą nawet do więzienia i na śmierć.#J 11:16; 21:19; Łk 22:54; Dz 12:4 34A On odpowiedział: Piotrze, mówię ci, zanim zapieje dziś kogut, trzy razy zaprzeczysz, że Mnie znasz.#Mt 26:34; Mk 14:30; Łk 22:61; J 13:38
35I zapytał ich: Gdy was posłałem bez sakiewki, bez torby, bez sandałów,#Mt 10:9-10; Mk 6:8; Łk 9:3; 10:4 czy czegoś wam zabrakło? Odpowiedzieli: Niczego. 36Wtedy powiedział do nich: Teraz jednak, kto ma sakiewkę, niech ją weźmie, podobnie torbę, a kto nie ma miecza, niech sprzeda swój płaszcz i nabędzie. 37Gdyż mówię wam: Musi dokonać się na Mnie to, co zostało napisane: I do przestępców#Iz 53:12; Łk 22:52 był zaliczony; bo spełnia się to, co o Mnie napisano.#J 19:30 38Oni zaś powiedzieli: Panie, oto są tutaj dwa miecze.#Łk 22:49 On na to: Wystarczy.
W Getsemani
(Mt 26:36-47; Mk 14:32-42; Łk 22:39-53)
39Potem wyszedł i według zwyczaju udał się na Górę Oliwną; poszli za Nim też Jego uczniowie.#Mt 21:1; 26:30; Mk 14:26; Łk 21:37; J 18:1 40Po przybyciu na miejsce powiedział do nich: Módlcie się, aby nie ulec próbie.#Łk 22:46; 1P 4:8#22:40 Módlcie się, aby nie ulec próbie, προσεύχεσθε μὴ εἰσελθεῖν εἰς πειρασμόν, lub: Módlcie się, aby nie wejść w próbę, zob. w. 46; zob. 1Kor 10:13. 41A sam oddalił się od nich, jakby na rzut kamieniem, upadł na kolana i modlił się,#Dz 7:60; Hbr 5:7 42mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode Mnie#Mt 20:22; J 18:11 ten kielich; jednak nie moja wola, ale Twoja niech się stanie.#Mt 6:10; J 5:30; 6:38#22:42 Atak próby l. pokusy – określanej tym samym słowem πειρασμός – skierowany jest ostatecznie na naszą jedność z Bogiem. 43Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba#Mt 4:11; Hbr 1:14 i dodawał Mu sił. 44[On] zaś pogrążony w boju tym usilniej się modlił, a Jego pot był jak krople krwi, spadające na ziemię.#J 12:27; Hbr 5:7#22:44 Zdanie się na wolę Ojca nawet w przypadku Jezusa nie stało się bez boju. Ww. 43-44 za א* (IV); brak w 𝔓75 (III); wd; Łk 22:43L. 45Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. 46I powiedział im: Dlaczego śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli próbie.#22:46 Próby zwycięża się w modlitwie, lecz nie przez to, że nabiera się mocy do przezwyciężenia ich samych, ale przez to, że w modlitwie dochodzi się do zgodności własnej woli z wolą Ojca (w. 42). Pokusa znika, gdy utożsamiamy własną wolę z wolą Boga.
Aresztowanie Jezusa
(Mt 26:47-56; Mk 14:43-50; J 18:3-11)
47Gdy On jeszcze mówił, oto [nadciągnął] tłum oraz jeden z Dwunastu#Łk 22:3 zwany Judaszem; idąc przed nimi, zbliżył się [on] do Jezusa, aby Go pocałować. 48Jezus zaś powiedział mu: Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego? 49Gdy ci, którzy byli przy Nim, zobaczyli, na co się zanosi, zapytali: Panie, czy mamy bić mieczem?#Łk 22:38 50A jeden z nich uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho.#J 18:26 51Jezus zaś odpowiedział: Dopuśćcie do tego! Po czym dotknął ucha – i uleczył go. 52Do obecnych zaś przy Nim arcykapłanów, dowódców świątynnych#Łk 22:4 i starszych Jezus powiedział: Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę?#Łk 22:37 53Gdy codziennie przebywałem z wami w świątyni,#Łk 19:47; 21:37; J 8:2; 18:20 nie wyciągnęliście po Mnie rąk;#J 7:30; 8:20 lecz jest to wasza godzina oraz władza ciemności.#Dz 26:18; Ef 6:12; Kol 1:13
Załamanie się Piotra
(Mt 26:69-75; Mk 14:66-72; J 18:15-18, 25-27)
54Schwytali Go zatem, poprowadzili i wprowadzili do domu arcykapłana.#Mt 26:57; Mk 14:53 Piotr zaś szedł za nimi z daleka.#Mt 26:58; Mk 14:54; J 18:15; Łk 22:33 55A kiedy na środku dziedzińca rozniecili ognisko i rozsiedli się wokoło, Piotr usiadł wśród nich. 56Gdy tak siedział przy świetle, zobaczyła go pewna służąca. Przyjrzała mu się i powiedziała: Ten także był z Nim. 57On zaś wyparł się, mówiąc: Nie znam Go, kobieto. 58Po chwili zobaczył go ktoś inny i powiedział: I ty jesteś spośród nich. A Piotr na to: Człowieku, nie jestem! 59Po upływie około jednej godziny ktoś inny zaczął się upierać: Naprawdę, ten też był z Nim, przecież jest Galilejczykiem.#Dz 2:7 60Piotr zaś powiedział: Człowieku, nie wiem, o czym mówisz. I natychmiast, gdy on jeszcze mówił, zapiał kogut. 61A Pan obrócił się i utkwił w Piotrze swój wzrok. Wtedy Piotrowi przypomniały się słowa Pana, kiedy mówił do niego: Zanim dziś kogut zapieje, trzy razy wyprzesz się#Mt 26:34; Mk 14:30; Łk 22:34; J 13:38 Mnie. 62I wyszedł na zewnątrz – i gorzko zapłakał.
63A ludzie, którzy Go trzymali, naigrawali się z Niego i bili.#Mt 26:67-68; Mk 14:65; J 18:22-23 64Zasłonili Mu też [oczy]#22:64 A W (IV/V) dod.: bili Go w twarz i, ἔτυπτον αὐτοῦ τὸ πρόσωπον, καὶ, ws; Łk 22:64L. i pytali: Prorokuj!#Łk 7:39 Kto Cię uderzył? 65Obrzucali Go przy tym wieloma innymi obelgami.#Mk 15:29
Jezus przed Wysoką Radą
(Mt 26:57-68; Mk 14:53-65; J 18:12-14, 19-24)
66A z nastaniem dnia zeszła się starszyzna ludu, arcykapłani i znawcy Prawa, i zaprowadzili Go do swojego Sanhedrynu.#Mt 27:1; Mk 15:1 67Tam mówili: Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam.#J 10:24-25 On na to: Choćbym wam powiedział, i tak nie uwierzycie,#J 3:12; 8:45 68i choćbym zapytał, i tak nie odpowiecie. 69Od teraz zaś Syn Człowieczy będzie siedział po prawicy mocy Bożej.#Ps 110:1; Mk 16:19; Dz 7:56; Hbr 1:3; 8:1; 1P 3:22 70Wszyscy zatem zapytali: Czy więc Ty jesteś Synem Boga? A On im odpowiedział: Wy mówicie,#22:70 Wy mówicie, ὑμεῖς λέγετε, idiom (?): sami mówicie. że Ja jestem.#Mt 27:11; Mk 15:2; Łk 23:3 71Wtedy oni powiedzieli: Czy potrzebne nam jeszcze świadectwo? Przecież sami usłyszeliśmy z Jego ust.
Atualmente Selecionado:
:
Destaque
Compartilhar
Copiar
Quer salvar seus destaques em todos os seus dispositivos? Cadastre-se ou faça o login
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej