Łukasza 9
9
Rozesłanie Dwunastu
(Mt 10:1-15; Mk 3:13-19)
1Gdy zaś zwołał#Mk 6:7; Łk 6:13 Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i by mogli uzdrawiać choroby#Łk 5:17 – 2i posłał ich,#Łk 10:1 by głosili Królestwo Boże#Mt 3:2; 28:19; Mk 16:15; Łk 9:11, 60, 62; 16:16; J 18:36; Dz 1:3; 8:12; 28:23; Rz 14:17; 1Kor 4:20 i leczyli chorych.#Mt 4:23; Łk 9:11 3I powiedział do nich: Nie bierzcie niczego na drogę:#Mk 6:8-11; Łk 10:4-11 ani laski, ani torby, ani chleba, ani pieniędzy, ani nawet dwóch tunik nie miejcie. 4A do któregokolwiek domu wejdziecie, tam pozostawajcie i stamtąd wychodźcie. 5A gdziekolwiek nie przyjęliby was, wychodząc z tego miasta, otrząsajcie proch z waszych stóp#Ne 5:13; Dz 13:51; 18:6 na świadectwo przeciw nim. 6Wychodząc zatem, obchodzili wioski, wszędzie głosili dobrą nowinę i uzdrawiali.
Niepokój Heroda
7O wszystkim, co się dzieje, usłyszał tetrarcha Herod#Mt 14:1; Łk 3:1, 19; Dz 13:1 i zamartwiał się#Mt 14:1-2; Mk 6:14-16 z powodu mówienia przez niektórych, że to Jan powstał z martwych,#Mt 3:1 8przez niektórych zaś, że pojawił się Eliasz,#Mt 11:14; 16:14; Mk 8:28; Łk 9:19; J 1:21 a przez innych, że powstał któryś z dawnych proroków. 9Wtedy Herod powiedział: Jana ja ściąłem,#Mt 14:6-12; Mk 6:21-29 kim więc jest Ten, o którym te [wieści] słyszę? I starał się Go zobaczyć.#Łk 23:8
Nakarmienie pięciu tysięcy
(Mt 14:13-21; Mk 6:31-44; J 6:1-13)
10Po powrocie apostołowie opowiedzieli#Mk 6:30 Mu o wszystkim, czego dokonali. Wtedy wziął ich ze sobą#Mt 15:32-38; Mk 8:1-9 i usunął się na osobność koło miasta zwanego Betsaidą.#Mt 11:21; Mk 6:45 11Tłumy jednak dowiedziały się o tym i poszły za Nim.#Łk 8:40 Przyjął je wówczas życzliwie, mówił im o Królestwie Bożym,#Mt 3:2; Łk 9:2, 60 a tych, którzy mieli potrzebę uzdrowienia, leczył.#Łk 9:2
12Tymczasem dzień zaczął się chylić. Dwunastu podeszło więc i powiedziało do Niego: Rozpuść tłum, aby poszli do okolicznych wiosek, rozproszyli się po zagrodach i znaleźli coś do jedzenia, bo tu jesteśmy na miejscu pustym.#9:12 Lub: pustynnym, opuszczonym. 13Powiedział wtedy do nich: Wy dajcie im jeść.#2Krl 4:42-44 Oni zaś odpowiedzieli: Nie mamy więcej niż pięć chlebów i dwie ryby,#Mt 16:9 chyba że my pójdziemy i nakupimy jedzenia dla całego tego tłumu. 14Było tam bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Rozłóżcie ich grupami mniej więcej po pięćdziesięciu. 15I zrobili tak, rozmieścili wszystkich. 16On zaś wziął te pięć chlebów i te dwie ryby, spojrzał w niebo,#Mk 7:34; J 11:41; 17:1 pobłogosławił je,#Mt 26:26 złamał i podawał uczniom, by je kładli przed ludem. 17Zjedli zatem i nasycili się wszyscy; i zebrano dwanaście koszów pozostałych im kawałków.
Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki Jezusa
(Mt 16:13-16; Mk 8:27-29)
18I stało się, gdy modlił się samotnie,#Mk 1:35; 6:46; Łk 3:21; 5:16; 6:12; 22:41#9:18 Lub: na ustroniu, κατὰ μόνας,. a byli z Nim uczniowie, że zapytał ich: Za kogo uważają Mnie tłumy? 19A oni odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela,#Mt 14:2; Mk 6:14; Łk 9:7 inni za Eliasza,#Mt 17:10; Mk 6:15; Łk 9:8 a inni [mówią], że prorok, jeden z tych dawnych, powstał. 20Wówczas zapytał ich: A wy za kogo Mnie uważacie? Wtedy Piotr odpowiedział: Za Chrystusa#Mt 1:17; Łk 2:26; 23:35; Obj 11:15; 12:10 Bożego.#J 1:49; 6:67-69; 11:27#9:20 Lub: Pomazańca Bożego, מְשִׁיחַ הָאֱלֹהִים, (meszijach ha’elohim); D (V) dod. Syna (Bożego), ws; Łk 9:20L. 21On zaś przestrzegł ich#9:21 przestrzegł, ἐπιτιμήσας, l.: zgromił. i polecił, aby nikomu o tym nie mówili,#Mt 16:20; Mk 8:30 22dodając,#Mt 16:21-28; Mk 8:31-9:1 że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć,#Mt 17:12, 22-23; Mk 9:31; Łk 18:31; 24:7 zostać odrzucony przez starszych, arcykapłanów i znawców Prawa;#Łk 17:25; 1P 2:4 musi też zostać zabity i trzeciego dnia wskrzeszony.#Mt 16:21; 20:18-19; Mk 8:31; 10:33-34
Cena uczniostwa
(Mt 16:24-28; Mk 8:34-9:1)
23Do wszystkich zaś powiedział: Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się wyprze#9:23 wyprze, ἀρνησάσθω, l. wyrzeknie. samego siebie, bierze swój krzyż#Mt 10:38; 16:24; Mk 8:34; Łk 14:27 na siebie codziennie#1Kor 15:31 i naśladuje Mnie. 24Kto bowiem chciałby ocalić swoją duszę, straci ją, a kto straci swoją duszę ze względu na Mnie, ten ocali ją.#Mt 10:39; Łk 17:33; J 12:25 25Bo co za korzyść odniósł człowiek, który zdobył cały świat,#Łk 21:34; Rz 12:2; Kol 3:2; Tt 2:12; Jk 4:4; 1J 2:15, 17 a siebie zgubił lub zatracił? 26Kto bowiem zawstydzi się#Mt 10:33; Łk 12:9; Rz 1:16; 2Tm 1:8, 12, 16; 2:12 Mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swojej,#Za 14:5; Mt 24:30; 25:31; 26:64 Ojca i świętych aniołów. 27Zapewniam was zaś: Niektórzy z tutaj stojących na pewno nie zakosztują śmierci,#Mt 10:23; J 8:52; Hbr 2:9 dopóki nie zobaczą Królestwa Bożego.
Przemienienie Jezusa
(Mt 17:1-9; Mk 9:2-9)
28Około ośmiu dni#9:28 Około ośmiu dni, ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ. W Mt 17:1 i Mk 9:2: po sześciu dniach, co zgadza się z tym przybliżeniem. po tych słowach stało się tak, że wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba#Mt 4:21; Mk 14:33; Łk 8:51 i wszedł na górę,#9:28 Chodzi prawdopodobnie o Hermon, ponieważ Jezus był blisko Cezarei Filipowej, gdy Piotr złożył swoje wyznanie (Mk 8:27; Mt 16:13). Ze szczytu Hermonu można oglądać cały kraj. aby się pomodlić.#9:28 Łukasz często mówi o modlącym się Jezusie (zob. Łk 3:21; 9:29). 29A gdy się modlił, wygląd Jego twarzy stał się inny,#Mk 16:12 a Jego szata stała się lśniąco biała.#Dn 7:9 30I oto dwaj mężczyźni rozmawiali z Nim, a byli to Mojżesz i Eliasz. 31Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu,#2P 1:15#9:31 Słowo odejście lub wyjście, ἔξοδος, może też być eufemizmem umierania. które miało dopełnić się w Jerozolimie. 32Piotr zaś i ci, którzy z nim byli, zostali zmorzeni snem.#Dn 8:18; Mt 26:43 Kiedy zaś obudzili się, zobaczyli Jego chwałę#J 1:14; 2P 1:16 oraz tych dwóch mężczyzn, stojących przy Nim.#9:32 Lub: wraz z Nim, συνεστῶτας αὐτῷ. 33A przy ich rozstawaniu się z Nim Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu,#Łk 5:5 wspaniale jest nam tu być. Zróbmy więc trzy namioty,#Ne 8:15 jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza – nie rozumiał bowiem, co mówi. 34A gdy on to mówił, powstał obłok#Wj 24:15-16 i zacienił ich – przestraszyli się zaś przy swoim wchodzeniu w obłok. 35A z obłoku rozległ się głos:#Mt 3:17; 2P 1:17 To jest mój Syn, ten wybrany,#Ps 2:7; Iz 42:1; Mt 3:17; 12:18; Mk 1:11; Łk 3:22; 2P 1:17 Jego słuchajcie!#Dz 3:22 36Gdy rozbrzmiał ten głos, Jezus znalazł się sam. Oni zaś zamilkli i o tym, co zobaczyli,#Mt 17:9 nic nikomu w tych dniach nie powiedzieli.
Uzdrowienie opętanego chłopca
(Mt 17:14-18; Mk 9:17-27)
37Następnego zaś dnia, kiedy zeszli z góry, spotkał Go liczny tłum. 38I oto jakiś mężczyzna z tłumu zawołał: Nauczycielu, błagam cię, wejrzyj#9:38 wejrzyj, ἐπιβλέψαι, lub: spójrz, miej wzgląd. na mojego syna, gdyż to mój jedynak,#Łk 7:12 39bo oto duch bierze go [we władanie]#Mt 8:28; 9:32; 12:22; 15:22; Mk 1:23; 5:2; Łk 8:2; Dz 5:16 i [chłopiec] natychmiast krzyczy, [a duch] targa nim, z pianą [na ustach], i z trudem od niego, poranionego, odchodzi. 40Błagałem też Twoich uczniów, aby go wypędzili,#Mt 10:1 lecz nie byli w stanie. 41Jezus zaś odezwał się i powiedział: O, rodzie bez wiary i spaczony,#Pwt 32:5; Dz 2:40; Flp 2:15 jak długo mam z wami być#J 14:9 i was znosić? Przyprowadź tu swego syna. 42A gdy on podchodził, demon rzucił nim i wywołał drgawki. Jezus jednak skarcił#Za 3:2; Łk 4:35; Jd 9 ducha nieczystego,#Łk 8:29 uleczył chłopca i oddał go jego ojcu.#Łk 7:15 43Wszyscy zaś byli zdumieni potęgą#2P 1:16 Boga.
Druga zapowiedź męki
(Mt 17:22-23; Mk 9:31-32)
Gdy zaś wszyscy dziwili się wszystkiemu, co czynił, powiedział do swoich uczniów: 44Włóżcie wy sobie w swoje uszy te słowa: Syn Człowieczy#Mt 8:20; 9:6; 11:19; 16:13; 18:11; 20:28; 24:27; Mk 8:38; Łk 9:22; 18:8; J 1:51; 5:27; 6:53; 12:23; 13:31; Dz 7:56; Obj 1:13 bowiem ma być wydany#Łk 18:32; 22:6; 24:7 w ręce ludzi. 45Oni zaś nie rozumieli#Mk 9:32; Łk 2:50; J 12:16; 16:18 tej wypowiedzi; była ona przed nimi zakryta,#Łk 18:34 tak by jej nie pojęli, a bali się pytać Go o [znaczenie] tej wypowiedzi.
Spór o wielkość
(Mt 18:1-5; Mk 9:33-37)
46Naszła ich natomiast myśl,#9:46 myśl, διαλογισμός, ozn. proces myślowy, rozumowanie, a w sensie ujemnym – spór. kto z nich mógłby być większy.#Łk 22:24#9:46 większy, μείζων, można rozumieć w sensie: największy. 47Jezus zaś, świadom myśli ich serca,#Mt 9:4 wziął dziecko, postawił je przy sobie 48i powiedział do nich: Kto by przyjął to dziecko w moje imię, Mnie przyjmuje;#Mt 10:40; J 13:20 a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy pośród was wszystkich, ten jest wielki.#Mt 20:26; 23:11; Łk 22:26-27
Lekcja o otwartości
(Mk 9:38-40)
49Wtedy odezwał się Jan: Mistrzu, widzieliśmy kogoś, kto w Twoje imię wygania demony, i próbowaliśmy go powstrzymać, ponieważ nie chodzi z nami. 50Lecz Jezus mu odpowiedział: Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami.#Mt 12:30; Łk 11:23; Flp 1:18
PODRÓŻ DO JEROZOLIMY
Jezus wobec niechęci
51Gdy dopełniały się dni Jego zabrania w górę,#Mk 16:19; Dz 1:2, 9#9:51 Lub: przyjęcia w górze, τὰς ἡμέρας τῆς ἀναλήμψεως αὐτοῦ. On sam skierował swą twarz,#9:51 skierował swoją twarz, by udać się, αὐτὸς τὸ πρόσωπον ἐστήρισεν τοῦ πορεύεσθαι, hbr. idiom podkreślający zdecydowanie: postanowił udać się, hbr. וַיָּשֶׂם אֶת־פָּנָיו בְּחָזְקָה לַעֲלוֹת יְרוּשָׁלָיְמָה, por. 2Krl 12:18. by udać się do Jerozolimy.#Mk 10:32; Łk 13:22; 17:11; 18:31; 19:11, 28 52Wyprawił więc przed sobą posłańców.#Łk 10:1#9:52 posłańców, ἀγγέλους, w innym kontekście może ozn. aniołów. Ci wyruszyli i przyszli do pewnej wioski#J 4:4, 9 Samarytan, aby przygotować mu [miejsce]. 53Lecz nie przyjęli Go, gdyż Jego twarz była skierowana#9:53 gdyż Jego twarz była skierowana, zob. w. 51. na Jerozolimę. 54Gdy zobaczyli to uczniowie#9:54 Za P45, 75 (III) א (IV); dod. Jego, αὐτοῦ, A (V), ws; Łk 9:54L. Jakub i Jan,#Mt 4:21 powiedzieli: Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli, aby ogień spadł z nieba i pochłonął ich?#Rdz 19:24; 2Krl 1:9-14#9:54 Za P45, 75 (III) א (IV); dod. jak i Eliasz uczynił, ὡς καὶ Ἠλίας ἐποίησεν, A (V), ws; Łk 9:54L. 55Lecz On obrócił się i skarcił ich:#9:55 Nie wiecie […] ratować, καὶ εἶπεν, Οὐκ οἴδατε […] σῶσαι, K (IX), wd: por. Łk 19:10; J 3:17; brak: P45, 75 (III) א (IV); Łk 9:55L. Nie wiecie – powiedział – jakiego ducha jesteście. 56Syn Człowieczy nie przyszedł dusz ludzi niszczyć, ale [je] ratować. Po czym poszli do innej wsi.
Cena naśladowaniu Jezusa
(Mt 8:19-22)
57Gdy tak podążali drogą, ktoś do Niego powiedział: Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. 58A Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory, a ptaki niebieskie gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma, gdzie by skłonił głowę. 59Powiedział zaś do drugiego: Chodź za Mną!#Mt 4:19 A on na to: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca. 60A [On] odpowiedział mu: Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, ty zaś odejdź i głoś Królestwo Boże.#Łk 9:2; 14:26 61Odezwał się jeszcze inny: Pójdę za Tobą, Panie, najpierw jednak pozwól mi pożegnać się z tymi, którzy są w moim domu.#1Krl 19:20 62Jezus zaś powiedział do niego: Nikt, kto przyłożył rękę do pługa, a ogląda się wstecz,#Flp 3:13-14 nie jest zdatny do Królestwa Bożego.#Łk 4:43; 6:20; 9:2
Atualmente Selecionado:
Łukasza 9: SNPD4
Destaque
Compartilhar
Copiar
Quer salvar seus destaques em todos os seus dispositivos? Cadastre-se ou faça o login
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Łukasza 9
9
Rozesłanie Dwunastu
(Mt 10:1-15; Mk 3:13-19)
1Gdy zaś zwołał#Mk 6:7; Łk 6:13 Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi demonami i by mogli uzdrawiać choroby#Łk 5:17 – 2i posłał ich,#Łk 10:1 by głosili Królestwo Boże#Mt 3:2; 28:19; Mk 16:15; Łk 9:11, 60, 62; 16:16; J 18:36; Dz 1:3; 8:12; 28:23; Rz 14:17; 1Kor 4:20 i leczyli chorych.#Mt 4:23; Łk 9:11 3I powiedział do nich: Nie bierzcie niczego na drogę:#Mk 6:8-11; Łk 10:4-11 ani laski, ani torby, ani chleba, ani pieniędzy, ani nawet dwóch tunik nie miejcie. 4A do któregokolwiek domu wejdziecie, tam pozostawajcie i stamtąd wychodźcie. 5A gdziekolwiek nie przyjęliby was, wychodząc z tego miasta, otrząsajcie proch z waszych stóp#Ne 5:13; Dz 13:51; 18:6 na świadectwo przeciw nim. 6Wychodząc zatem, obchodzili wioski, wszędzie głosili dobrą nowinę i uzdrawiali.
Niepokój Heroda
7O wszystkim, co się dzieje, usłyszał tetrarcha Herod#Mt 14:1; Łk 3:1, 19; Dz 13:1 i zamartwiał się#Mt 14:1-2; Mk 6:14-16 z powodu mówienia przez niektórych, że to Jan powstał z martwych,#Mt 3:1 8przez niektórych zaś, że pojawił się Eliasz,#Mt 11:14; 16:14; Mk 8:28; Łk 9:19; J 1:21 a przez innych, że powstał któryś z dawnych proroków. 9Wtedy Herod powiedział: Jana ja ściąłem,#Mt 14:6-12; Mk 6:21-29 kim więc jest Ten, o którym te [wieści] słyszę? I starał się Go zobaczyć.#Łk 23:8
Nakarmienie pięciu tysięcy
(Mt 14:13-21; Mk 6:31-44; J 6:1-13)
10Po powrocie apostołowie opowiedzieli#Mk 6:30 Mu o wszystkim, czego dokonali. Wtedy wziął ich ze sobą#Mt 15:32-38; Mk 8:1-9 i usunął się na osobność koło miasta zwanego Betsaidą.#Mt 11:21; Mk 6:45 11Tłumy jednak dowiedziały się o tym i poszły za Nim.#Łk 8:40 Przyjął je wówczas życzliwie, mówił im o Królestwie Bożym,#Mt 3:2; Łk 9:2, 60 a tych, którzy mieli potrzebę uzdrowienia, leczył.#Łk 9:2
12Tymczasem dzień zaczął się chylić. Dwunastu podeszło więc i powiedziało do Niego: Rozpuść tłum, aby poszli do okolicznych wiosek, rozproszyli się po zagrodach i znaleźli coś do jedzenia, bo tu jesteśmy na miejscu pustym.#9:12 Lub: pustynnym, opuszczonym. 13Powiedział wtedy do nich: Wy dajcie im jeść.#2Krl 4:42-44 Oni zaś odpowiedzieli: Nie mamy więcej niż pięć chlebów i dwie ryby,#Mt 16:9 chyba że my pójdziemy i nakupimy jedzenia dla całego tego tłumu. 14Było tam bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Rozłóżcie ich grupami mniej więcej po pięćdziesięciu. 15I zrobili tak, rozmieścili wszystkich. 16On zaś wziął te pięć chlebów i te dwie ryby, spojrzał w niebo,#Mk 7:34; J 11:41; 17:1 pobłogosławił je,#Mt 26:26 złamał i podawał uczniom, by je kładli przed ludem. 17Zjedli zatem i nasycili się wszyscy; i zebrano dwanaście koszów pozostałych im kawałków.
Wyznanie Piotra i pierwsza zapowiedź męki Jezusa
(Mt 16:13-16; Mk 8:27-29)
18I stało się, gdy modlił się samotnie,#Mk 1:35; 6:46; Łk 3:21; 5:16; 6:12; 22:41#9:18 Lub: na ustroniu, κατὰ μόνας,. a byli z Nim uczniowie, że zapytał ich: Za kogo uważają Mnie tłumy? 19A oni odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela,#Mt 14:2; Mk 6:14; Łk 9:7 inni za Eliasza,#Mt 17:10; Mk 6:15; Łk 9:8 a inni [mówią], że prorok, jeden z tych dawnych, powstał. 20Wówczas zapytał ich: A wy za kogo Mnie uważacie? Wtedy Piotr odpowiedział: Za Chrystusa#Mt 1:17; Łk 2:26; 23:35; Obj 11:15; 12:10 Bożego.#J 1:49; 6:67-69; 11:27#9:20 Lub: Pomazańca Bożego, מְשִׁיחַ הָאֱלֹהִים, (meszijach ha’elohim); D (V) dod. Syna (Bożego), ws; Łk 9:20L. 21On zaś przestrzegł ich#9:21 przestrzegł, ἐπιτιμήσας, l.: zgromił. i polecił, aby nikomu o tym nie mówili,#Mt 16:20; Mk 8:30 22dodając,#Mt 16:21-28; Mk 8:31-9:1 że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć,#Mt 17:12, 22-23; Mk 9:31; Łk 18:31; 24:7 zostać odrzucony przez starszych, arcykapłanów i znawców Prawa;#Łk 17:25; 1P 2:4 musi też zostać zabity i trzeciego dnia wskrzeszony.#Mt 16:21; 20:18-19; Mk 8:31; 10:33-34
Cena uczniostwa
(Mt 16:24-28; Mk 8:34-9:1)
23Do wszystkich zaś powiedział: Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się wyprze#9:23 wyprze, ἀρνησάσθω, l. wyrzeknie. samego siebie, bierze swój krzyż#Mt 10:38; 16:24; Mk 8:34; Łk 14:27 na siebie codziennie#1Kor 15:31 i naśladuje Mnie. 24Kto bowiem chciałby ocalić swoją duszę, straci ją, a kto straci swoją duszę ze względu na Mnie, ten ocali ją.#Mt 10:39; Łk 17:33; J 12:25 25Bo co za korzyść odniósł człowiek, który zdobył cały świat,#Łk 21:34; Rz 12:2; Kol 3:2; Tt 2:12; Jk 4:4; 1J 2:15, 17 a siebie zgubił lub zatracił? 26Kto bowiem zawstydzi się#Mt 10:33; Łk 12:9; Rz 1:16; 2Tm 1:8, 12, 16; 2:12 Mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy będzie się wstydził, gdy przyjdzie w chwale swojej,#Za 14:5; Mt 24:30; 25:31; 26:64 Ojca i świętych aniołów. 27Zapewniam was zaś: Niektórzy z tutaj stojących na pewno nie zakosztują śmierci,#Mt 10:23; J 8:52; Hbr 2:9 dopóki nie zobaczą Królestwa Bożego.
Przemienienie Jezusa
(Mt 17:1-9; Mk 9:2-9)
28Około ośmiu dni#9:28 Około ośmiu dni, ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ. W Mt 17:1 i Mk 9:2: po sześciu dniach, co zgadza się z tym przybliżeniem. po tych słowach stało się tak, że wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba#Mt 4:21; Mk 14:33; Łk 8:51 i wszedł na górę,#9:28 Chodzi prawdopodobnie o Hermon, ponieważ Jezus był blisko Cezarei Filipowej, gdy Piotr złożył swoje wyznanie (Mk 8:27; Mt 16:13). Ze szczytu Hermonu można oglądać cały kraj. aby się pomodlić.#9:28 Łukasz często mówi o modlącym się Jezusie (zob. Łk 3:21; 9:29). 29A gdy się modlił, wygląd Jego twarzy stał się inny,#Mk 16:12 a Jego szata stała się lśniąco biała.#Dn 7:9 30I oto dwaj mężczyźni rozmawiali z Nim, a byli to Mojżesz i Eliasz. 31Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu,#2P 1:15#9:31 Słowo odejście lub wyjście, ἔξοδος, może też być eufemizmem umierania. które miało dopełnić się w Jerozolimie. 32Piotr zaś i ci, którzy z nim byli, zostali zmorzeni snem.#Dn 8:18; Mt 26:43 Kiedy zaś obudzili się, zobaczyli Jego chwałę#J 1:14; 2P 1:16 oraz tych dwóch mężczyzn, stojących przy Nim.#9:32 Lub: wraz z Nim, συνεστῶτας αὐτῷ. 33A przy ich rozstawaniu się z Nim Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu,#Łk 5:5 wspaniale jest nam tu być. Zróbmy więc trzy namioty,#Ne 8:15 jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza – nie rozumiał bowiem, co mówi. 34A gdy on to mówił, powstał obłok#Wj 24:15-16 i zacienił ich – przestraszyli się zaś przy swoim wchodzeniu w obłok. 35A z obłoku rozległ się głos:#Mt 3:17; 2P 1:17 To jest mój Syn, ten wybrany,#Ps 2:7; Iz 42:1; Mt 3:17; 12:18; Mk 1:11; Łk 3:22; 2P 1:17 Jego słuchajcie!#Dz 3:22 36Gdy rozbrzmiał ten głos, Jezus znalazł się sam. Oni zaś zamilkli i o tym, co zobaczyli,#Mt 17:9 nic nikomu w tych dniach nie powiedzieli.
Uzdrowienie opętanego chłopca
(Mt 17:14-18; Mk 9:17-27)
37Następnego zaś dnia, kiedy zeszli z góry, spotkał Go liczny tłum. 38I oto jakiś mężczyzna z tłumu zawołał: Nauczycielu, błagam cię, wejrzyj#9:38 wejrzyj, ἐπιβλέψαι, lub: spójrz, miej wzgląd. na mojego syna, gdyż to mój jedynak,#Łk 7:12 39bo oto duch bierze go [we władanie]#Mt 8:28; 9:32; 12:22; 15:22; Mk 1:23; 5:2; Łk 8:2; Dz 5:16 i [chłopiec] natychmiast krzyczy, [a duch] targa nim, z pianą [na ustach], i z trudem od niego, poranionego, odchodzi. 40Błagałem też Twoich uczniów, aby go wypędzili,#Mt 10:1 lecz nie byli w stanie. 41Jezus zaś odezwał się i powiedział: O, rodzie bez wiary i spaczony,#Pwt 32:5; Dz 2:40; Flp 2:15 jak długo mam z wami być#J 14:9 i was znosić? Przyprowadź tu swego syna. 42A gdy on podchodził, demon rzucił nim i wywołał drgawki. Jezus jednak skarcił#Za 3:2; Łk 4:35; Jd 9 ducha nieczystego,#Łk 8:29 uleczył chłopca i oddał go jego ojcu.#Łk 7:15 43Wszyscy zaś byli zdumieni potęgą#2P 1:16 Boga.
Druga zapowiedź męki
(Mt 17:22-23; Mk 9:31-32)
Gdy zaś wszyscy dziwili się wszystkiemu, co czynił, powiedział do swoich uczniów: 44Włóżcie wy sobie w swoje uszy te słowa: Syn Człowieczy#Mt 8:20; 9:6; 11:19; 16:13; 18:11; 20:28; 24:27; Mk 8:38; Łk 9:22; 18:8; J 1:51; 5:27; 6:53; 12:23; 13:31; Dz 7:56; Obj 1:13 bowiem ma być wydany#Łk 18:32; 22:6; 24:7 w ręce ludzi. 45Oni zaś nie rozumieli#Mk 9:32; Łk 2:50; J 12:16; 16:18 tej wypowiedzi; była ona przed nimi zakryta,#Łk 18:34 tak by jej nie pojęli, a bali się pytać Go o [znaczenie] tej wypowiedzi.
Spór o wielkość
(Mt 18:1-5; Mk 9:33-37)
46Naszła ich natomiast myśl,#9:46 myśl, διαλογισμός, ozn. proces myślowy, rozumowanie, a w sensie ujemnym – spór. kto z nich mógłby być większy.#Łk 22:24#9:46 większy, μείζων, można rozumieć w sensie: największy. 47Jezus zaś, świadom myśli ich serca,#Mt 9:4 wziął dziecko, postawił je przy sobie 48i powiedział do nich: Kto by przyjął to dziecko w moje imię, Mnie przyjmuje;#Mt 10:40; J 13:20 a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto bowiem jest najmniejszy pośród was wszystkich, ten jest wielki.#Mt 20:26; 23:11; Łk 22:26-27
Lekcja o otwartości
(Mk 9:38-40)
49Wtedy odezwał się Jan: Mistrzu, widzieliśmy kogoś, kto w Twoje imię wygania demony, i próbowaliśmy go powstrzymać, ponieważ nie chodzi z nami. 50Lecz Jezus mu odpowiedział: Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami.#Mt 12:30; Łk 11:23; Flp 1:18
PODRÓŻ DO JEROZOLIMY
Jezus wobec niechęci
51Gdy dopełniały się dni Jego zabrania w górę,#Mk 16:19; Dz 1:2, 9#9:51 Lub: przyjęcia w górze, τὰς ἡμέρας τῆς ἀναλήμψεως αὐτοῦ. On sam skierował swą twarz,#9:51 skierował swoją twarz, by udać się, αὐτὸς τὸ πρόσωπον ἐστήρισεν τοῦ πορεύεσθαι, hbr. idiom podkreślający zdecydowanie: postanowił udać się, hbr. וַיָּשֶׂם אֶת־פָּנָיו בְּחָזְקָה לַעֲלוֹת יְרוּשָׁלָיְמָה, por. 2Krl 12:18. by udać się do Jerozolimy.#Mk 10:32; Łk 13:22; 17:11; 18:31; 19:11, 28 52Wyprawił więc przed sobą posłańców.#Łk 10:1#9:52 posłańców, ἀγγέλους, w innym kontekście może ozn. aniołów. Ci wyruszyli i przyszli do pewnej wioski#J 4:4, 9 Samarytan, aby przygotować mu [miejsce]. 53Lecz nie przyjęli Go, gdyż Jego twarz była skierowana#9:53 gdyż Jego twarz była skierowana, zob. w. 51. na Jerozolimę. 54Gdy zobaczyli to uczniowie#9:54 Za P45, 75 (III) א (IV); dod. Jego, αὐτοῦ, A (V), ws; Łk 9:54L. Jakub i Jan,#Mt 4:21 powiedzieli: Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli, aby ogień spadł z nieba i pochłonął ich?#Rdz 19:24; 2Krl 1:9-14#9:54 Za P45, 75 (III) א (IV); dod. jak i Eliasz uczynił, ὡς καὶ Ἠλίας ἐποίησεν, A (V), ws; Łk 9:54L. 55Lecz On obrócił się i skarcił ich:#9:55 Nie wiecie […] ratować, καὶ εἶπεν, Οὐκ οἴδατε […] σῶσαι, K (IX), wd: por. Łk 19:10; J 3:17; brak: P45, 75 (III) א (IV); Łk 9:55L. Nie wiecie – powiedział – jakiego ducha jesteście. 56Syn Człowieczy nie przyszedł dusz ludzi niszczyć, ale [je] ratować. Po czym poszli do innej wsi.
Cena naśladowaniu Jezusa
(Mt 8:19-22)
57Gdy tak podążali drogą, ktoś do Niego powiedział: Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz. 58A Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory, a ptaki niebieskie gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma, gdzie by skłonił głowę. 59Powiedział zaś do drugiego: Chodź za Mną!#Mt 4:19 A on na to: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca. 60A [On] odpowiedział mu: Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, ty zaś odejdź i głoś Królestwo Boże.#Łk 9:2; 14:26 61Odezwał się jeszcze inny: Pójdę za Tobą, Panie, najpierw jednak pozwól mi pożegnać się z tymi, którzy są w moim domu.#1Krl 19:20 62Jezus zaś powiedział do niego: Nikt, kto przyłożył rękę do pługa, a ogląda się wstecz,#Flp 3:13-14 nie jest zdatny do Królestwa Bożego.#Łk 4:43; 6:20; 9:2
Atualmente Selecionado:
:
Destaque
Compartilhar
Copiar
Quer salvar seus destaques em todos os seus dispositivos? Cadastre-se ou faça o login
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej