Versete biblice populare din Matha 5

Partajează

Agus ní lastar coinneal ċum go gcuirfiḋe í fá ḃéal soiṫiġ, aċt ċum go gcuirfiḋe í ar ċoinnleoir; agus annsin do‐ḃeir sí solas d’á ḃfuil sa tiġ. Bíoḋ ḃúr solas‐sa ag deallrú ar an gcuma sin i ḃfiaḋnaise na ndaoine, ionnas go ḃfeicfiḋ siad ḃúr ndeaġoibreaċa, agus go molfaiḋ siad ḃúr n‐Aṫair atá ar neaṁ.

Is siḃ‐se solas an doṁain. Caṫair atá ar ċnoc ní féidir a ċeilt.

Is aoiḃinn do luċt an ċroiḋe ġlain, mar doċífid‐sean Dia. Is aoiḃinn do luċt na síoṫċána do ḋéanaṁ

Is aoiḃinn dóiḃ‐sean ar a ḃfuil ocras agus tart ċum fíréantaċta, mar do‐ġeoḃaid a sáit.

aċt adeirim‐se liḃ, Bíoḋ gráḋ agaiḃ d’ḃúr náṁdiḃ, agus guiḋiḋ ar son na ndaoine do‐ġní géir‐leanaṁain oraiḃ

Is aoiḃinn d’á ḃfuil boċt ’n‐a spioraid, mar is leo‐san ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

mar glaoḋfar orṫa‐san clann Dé.

Is aoiḃinn dóiḃ‐sean do‐ġní dobrón, mar do‐ġeoḃaid sólás.

Is aoiḃinn dóiḃ‐sean d’ḟulaing géir‐leanaṁain ar son fíréantaċta; mar is leo‐san ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

Is aoiḃinn do luċt na trócaire, mar do‐ġeoḃaidsean trócaire.

Is aoiḃinn daoiḃ‐se nuair do‐ḃéarfar tarcuisne ḋaoiḃ, agus nuair ciapfar siḃ, agus nuair adéarfar gaċ aon ḟocal bréagaċ ’n‐ḃúr n‐aġaiḋ, ar mo ṡon‐sa. Bíoḋ áṫas oraiḃ agus lúṫġáir, mar is mór é ḃúr luaċ saoṫair ar neaṁ; óir ar an gcuma ċéadna is eaḋ do ciapaḋ na fáiḋe ṫáinig róṁaiḃ.

Is aoiḃinn d’á ḃfuil ceannsa, mar do‐ġeoḃaidsean seilḃ na talṁan.

Is siḃ‐se salann na talṁan: aċt má ċailleann an salann a ḃlas, créad le n‐a saillfear é aṫuair? Ní ḟuil aon ṁaiṫ ann feasta aċt go gcaiṫfiḋe amaċ é, agus go mbéaḋ sé ’n‐a ċosair‐easair ag na daoiniḃ.

Caiṫfiḋ siḃ, d’á ḃriġ sin, ḃeiṫ gan loċt, fá mar atá ḃúr nAṫair neaṁḋa gan loċt.

Aċt bíoḋ mar ċainnt agaiḃ, Is eaḋ, is eaḋ; Ní h‐eaḋ, ní h‐eaḋ: agus cibé niḋ ṫéiġeas ṫairis sin, is ó’n olc é.

Do‐ċualaḃar go nduḃarṫas, Súil i n‐éiric súile, agus fiacail i n‐éiric fiacla; aċt adeirim‐se liḃ, gan cur i n‐aġaiḋ an uilc: aċt cibé duine ḃuailfeas ṫú ar an leacain deis, iompuiġ ċuige an leaca eile, leis.

Uime sin, má ḃíonn do ṡúil ḋeas ’n‐a h‐aḋḃar scannail duit, srac amaċ í agus caiṫ uait í: óir is fearr duit ball aṁáin ded’ ḃallaiḃ do ċailleaṁain ’ná go gcuirfiḋe do ċolann ar fad i n‐ifreann. Agus má ḃíonn do láṁ ḋeas ’n‐a h‐aḋḃar scannail duit, gearr ḋíot í, agus caiṫ uait í; óir is fearr duit ball aṁáin ded’ ḃallaiḃ do ċailleaṁain ’ná go gcuirfiḋe do ċolann ar fad i n‐ifreann.