Sant Lu 24
24
CHAPITRE VINT-E-QUATREN
Li sànti femo van au sepucre; tambèn sant Pèire. — Li disciple d'Enmaüs. — Divèrsis aparicioun de Noste-Segne. — Soun ascensioun.
1Mai lou proumié jour après lou sabat, de grand matin, aquéli femo venguèron au toumbèu, adusènt li perfum qu'avien prepara.
2E trouvèron la pèiro revessado de davans lou toumbèu.
3Estènt intrado, trouvèron plus lou cors dóu Segne Jèsu.
4E vous devinarés, d'enterin qu'avien l'amo estabousido d'aco, veici que dous ome parei-guèron contro éli, emé de vièsti resplendènt.
5E coume èron dins l'esfrai e que clinavon la fàci vers lou sòu, aquélis ome ié diguèron: Dequé cercas emé li mort aquéu qu'es vivènt?
6I'es plus eici, mai a ressuscita. Rapelas-vous de que maniero vous a parla, quand èro encaro en Galilèio,
7E que disié: Fau que siegue lou Fiéu de l'ome abandouna entre li man di pecadou, que siegue crucifica, e qu'au jour tresen ressuscite.
8Tant-lèu s'ensouvenguèron de si paraulo.
9Estènt de retour dóu sepucre, countèron tóuti aquéli causo i Vounge emai à tóuti lis autre.
10Es Marìo-Madaleno, Jano, Marìo Jacobe e lis autro qu'èron em'éli, que countèron aquéli causo is apoustòli.
11Mai aquésti regardèron coume un pantaiage li paraulo d'aquéli femo, e li creiguèron pas.
12Pèire, pamens, s'aubourant, courreguè au toumbèu; e de courba, veguè plus que li linge qu'èron au sòu. Em'acò s'enanè, amirant dintre éu ço qu'èro arriba#24.12 Vèire S. Matiéu, xxviii, 1-10; S. Marc, xvi, 1-11; S. Jan, xx, 1-18..
13E veici que, lou meme jour, dous d'entre éli s'enanavon en un bourg que ié dison Enmaüs, à sieissanto estàdi de Jerusalèn#24.13 L'estàdi, encò di Grè, valié 185 metre..
14E parlavon ensèn de tóuti li causo que s'èron passado.
15Or, vous trouvarés, dins lou tèms que charravon e disien si resoun, Jèsu éu-meme s'avancè, e caminavo em'éli,
16Mai avien quaucarèn is uei que lis empachavo de lou recounèisse.
17Éu ié diguè: Qu'es aquéli conte que vous fasès en caminant e perqué sias triste?
18L'un d'éli, nouma Cleoufas, ié respoundeguè: Es que sias soulet d'estrangié dins Jerusalèn pèr pas saupre ço que se i'es passa aquésti jour?
19Dequé? ié diguè. Ié respoundeguèron: A prepaus de Jèsu de Nazarèt, qu'es esta 'n proufèto pouderous en obro emai en paraulo, davans Diéu e davans tout lou pople;
20E de quinto maniero li Prince di prèire e nòstis Ancian l'an fa coundana à mort e l'an crucifica.
21Nautre, esperavian que sarié éu lou Redemtour d'Israèl; e aro, pèr dessus tout acò, veici vuei li tres jour qu'aquéli causo se soun passado.
22Verai, quàuqui femo, que soun di nostro, nous an douna pòu. Soun anado davans jour au toumbèu,
23E i'an plus trouva soun cor; em'acò soun vengudo, disènt meme avé vist d'ange i'aparèisse, qu'afourtisson qu'es vivènt.
24Quàuquis-un di nostre soun ana tambèn au sepucre, e i'an tout trouva coume li femo avien di; mai éu, l'an pas trouva.
25O estùrti, ié venguè Jèsu, que tastejon dins soun cor pèr crèire à tout ço qu'an di li Proufèto!
26Es que devié pas soufri, lou Crist, aquéli causo, e d'aquéu biais intra dins sa glòri?
27E coumençant pèr Mouïse, e tóuti li Proufèto, éu i'esplicavo, dins tóuti lis Escrituro, ço que disien d'éu.
28Quand fuguèron proche dóu bourg ounte anavon, éu faguè vejaire d'ana pu liuen.
29Mai lou fourcèron de s'arresta, disènt: Demouras emé nautre, que lou jour s'avès-pro e fai deja soulèu tremount. Intrè dounc em'éli.
30E s'anè capita, en estènt à taulo em'éli, que prenguè de pan, lou benesiguè, lou pecè e ié pourgiguè.
31Tant-lèu sis uei se durbiguèron, e lou recouneiguèron; mai s'esvaliguè de davans sis uei.
32Alor se diguèron de l'un à l'autre: Parai que noste cor ardejavo aqui dintre, enterin que nous parlavo sus la routo, e que nous esclargissié lis Escrituro?
33E, s'aubourant sus l'ouro memo, tournèron à Jerusalèn; e trouvèron ensèmble acampa li Vounge, emai aquéli de sa coumpagno,
34Que disien: A ressuscita lou Segnour bèn dóu bon, e s'es fa vèire à Simoun.
35Éli peréu de counta li causo que s'èron passado en routo, e coume l'avien recouneigu quand peçavo lou pan.
36Or, dins lou tèms que parlavon ansin, pareiguè Jèsu au mitan d'éli e ié diguè: Pas à vautre! Es iéu, agués pas pòu.
37Mai, treboula e tóuti estabousi, s'imaginavon de vèire un esperit.
38Jèsu ié diguè: Perqué vous treboulas? e perqué de pensado ansin vous mounton dins lou cor?
39Regardas mi man e mi pèd; es bèn iéu! Toucas e vesès: un esperit n'a ni car, ni os, coume vesès que iéu ai.
40Aguènt parla 'nsin, ié faguè vèire si man e si pèd.
41Mai coume cresien pancaro, e qu'istavon espanta de la benuranço, éu ié diguè: Avès quicon eici pèr manja?
42E ié semoundeguèron un taioun de pèis grasiha, em'uno bresco de mèu.
43Après n'avé manja davans éli, prenguè li soubro e ié dounè.
44Ié diguè pièi: Vaqui ço que vous disiéu, dins lou tèms qu'ère encaro emé vautre, que falié pèr de bon que se coumpliguèsson li causo escricho sus iéu dins la lèi de Mouïse, dins li Proufèto e dins li Saume.
45En meme tèms ié durbiguè l'esperit, pèr que coumprenguèsson lis Escrituro.
46E ié venguè: Ansin an escri, e ansin falié que lou Crist soufriguèsse, e revenguèsse d'emé li mort au jour tresen,
47E que se prediquèsse au noum d'éu la penitènci emai la remessioun di pecat dins tóuti li nacioun, à cournença pèr Jerusalèn.
48Or, sias temouin d'acò-d'aqui.
49E iéu vau manda en vautre lou Doun#24.49 Lou Sant-Esperit. proumés pèr moun Paire; vautre, pamens, tenès-vous dins la vilo, d'aqui-que fugués envirouna de la forço d'en-aut.
50Li menè pièi deforo, vers Betanìo; e aussant li man, li benesiguè.
51E, vous trouvarés, d'enterin que li benesissié, se desseparè d'éli, e s'ènlevè dins lou cèu.
52Éli, après l'avé adoura, revenguèron à Jerusalèn em'uno joio di grando.
53E de-longo èron dins lou tèmple, lausant e benesissènt Diéu. Ansin siegue.
Selectat acum:
Sant Lu 24: PROV
Evidențiere
Partajează
Copiază
Dorești să ai evidențierile salvate pe toate dispozitivele? Înscrie-te sau conectează-te
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
Sant Lu 24
24
CHAPITRE VINT-E-QUATREN
Li sànti femo van au sepucre; tambèn sant Pèire. — Li disciple d'Enmaüs. — Divèrsis aparicioun de Noste-Segne. — Soun ascensioun.
1Mai lou proumié jour après lou sabat, de grand matin, aquéli femo venguèron au toumbèu, adusènt li perfum qu'avien prepara.
2E trouvèron la pèiro revessado de davans lou toumbèu.
3Estènt intrado, trouvèron plus lou cors dóu Segne Jèsu.
4E vous devinarés, d'enterin qu'avien l'amo estabousido d'aco, veici que dous ome parei-guèron contro éli, emé de vièsti resplendènt.
5E coume èron dins l'esfrai e que clinavon la fàci vers lou sòu, aquélis ome ié diguèron: Dequé cercas emé li mort aquéu qu'es vivènt?
6I'es plus eici, mai a ressuscita. Rapelas-vous de que maniero vous a parla, quand èro encaro en Galilèio,
7E que disié: Fau que siegue lou Fiéu de l'ome abandouna entre li man di pecadou, que siegue crucifica, e qu'au jour tresen ressuscite.
8Tant-lèu s'ensouvenguèron de si paraulo.
9Estènt de retour dóu sepucre, countèron tóuti aquéli causo i Vounge emai à tóuti lis autre.
10Es Marìo-Madaleno, Jano, Marìo Jacobe e lis autro qu'èron em'éli, que countèron aquéli causo is apoustòli.
11Mai aquésti regardèron coume un pantaiage li paraulo d'aquéli femo, e li creiguèron pas.
12Pèire, pamens, s'aubourant, courreguè au toumbèu; e de courba, veguè plus que li linge qu'èron au sòu. Em'acò s'enanè, amirant dintre éu ço qu'èro arriba#24.12 Vèire S. Matiéu, xxviii, 1-10; S. Marc, xvi, 1-11; S. Jan, xx, 1-18..
13E veici que, lou meme jour, dous d'entre éli s'enanavon en un bourg que ié dison Enmaüs, à sieissanto estàdi de Jerusalèn#24.13 L'estàdi, encò di Grè, valié 185 metre..
14E parlavon ensèn de tóuti li causo que s'èron passado.
15Or, vous trouvarés, dins lou tèms que charravon e disien si resoun, Jèsu éu-meme s'avancè, e caminavo em'éli,
16Mai avien quaucarèn is uei que lis empachavo de lou recounèisse.
17Éu ié diguè: Qu'es aquéli conte que vous fasès en caminant e perqué sias triste?
18L'un d'éli, nouma Cleoufas, ié respoundeguè: Es que sias soulet d'estrangié dins Jerusalèn pèr pas saupre ço que se i'es passa aquésti jour?
19Dequé? ié diguè. Ié respoundeguèron: A prepaus de Jèsu de Nazarèt, qu'es esta 'n proufèto pouderous en obro emai en paraulo, davans Diéu e davans tout lou pople;
20E de quinto maniero li Prince di prèire e nòstis Ancian l'an fa coundana à mort e l'an crucifica.
21Nautre, esperavian que sarié éu lou Redemtour d'Israèl; e aro, pèr dessus tout acò, veici vuei li tres jour qu'aquéli causo se soun passado.
22Verai, quàuqui femo, que soun di nostro, nous an douna pòu. Soun anado davans jour au toumbèu,
23E i'an plus trouva soun cor; em'acò soun vengudo, disènt meme avé vist d'ange i'aparèisse, qu'afourtisson qu'es vivènt.
24Quàuquis-un di nostre soun ana tambèn au sepucre, e i'an tout trouva coume li femo avien di; mai éu, l'an pas trouva.
25O estùrti, ié venguè Jèsu, que tastejon dins soun cor pèr crèire à tout ço qu'an di li Proufèto!
26Es que devié pas soufri, lou Crist, aquéli causo, e d'aquéu biais intra dins sa glòri?
27E coumençant pèr Mouïse, e tóuti li Proufèto, éu i'esplicavo, dins tóuti lis Escrituro, ço que disien d'éu.
28Quand fuguèron proche dóu bourg ounte anavon, éu faguè vejaire d'ana pu liuen.
29Mai lou fourcèron de s'arresta, disènt: Demouras emé nautre, que lou jour s'avès-pro e fai deja soulèu tremount. Intrè dounc em'éli.
30E s'anè capita, en estènt à taulo em'éli, que prenguè de pan, lou benesiguè, lou pecè e ié pourgiguè.
31Tant-lèu sis uei se durbiguèron, e lou recouneiguèron; mai s'esvaliguè de davans sis uei.
32Alor se diguèron de l'un à l'autre: Parai que noste cor ardejavo aqui dintre, enterin que nous parlavo sus la routo, e que nous esclargissié lis Escrituro?
33E, s'aubourant sus l'ouro memo, tournèron à Jerusalèn; e trouvèron ensèmble acampa li Vounge, emai aquéli de sa coumpagno,
34Que disien: A ressuscita lou Segnour bèn dóu bon, e s'es fa vèire à Simoun.
35Éli peréu de counta li causo que s'èron passado en routo, e coume l'avien recouneigu quand peçavo lou pan.
36Or, dins lou tèms que parlavon ansin, pareiguè Jèsu au mitan d'éli e ié diguè: Pas à vautre! Es iéu, agués pas pòu.
37Mai, treboula e tóuti estabousi, s'imaginavon de vèire un esperit.
38Jèsu ié diguè: Perqué vous treboulas? e perqué de pensado ansin vous mounton dins lou cor?
39Regardas mi man e mi pèd; es bèn iéu! Toucas e vesès: un esperit n'a ni car, ni os, coume vesès que iéu ai.
40Aguènt parla 'nsin, ié faguè vèire si man e si pèd.
41Mai coume cresien pancaro, e qu'istavon espanta de la benuranço, éu ié diguè: Avès quicon eici pèr manja?
42E ié semoundeguèron un taioun de pèis grasiha, em'uno bresco de mèu.
43Après n'avé manja davans éli, prenguè li soubro e ié dounè.
44Ié diguè pièi: Vaqui ço que vous disiéu, dins lou tèms qu'ère encaro emé vautre, que falié pèr de bon que se coumpliguèsson li causo escricho sus iéu dins la lèi de Mouïse, dins li Proufèto e dins li Saume.
45En meme tèms ié durbiguè l'esperit, pèr que coumprenguèsson lis Escrituro.
46E ié venguè: Ansin an escri, e ansin falié que lou Crist soufriguèsse, e revenguèsse d'emé li mort au jour tresen,
47E que se prediquèsse au noum d'éu la penitènci emai la remessioun di pecat dins tóuti li nacioun, à cournença pèr Jerusalèn.
48Or, sias temouin d'acò-d'aqui.
49E iéu vau manda en vautre lou Doun#24.49 Lou Sant-Esperit. proumés pèr moun Paire; vautre, pamens, tenès-vous dins la vilo, d'aqui-que fugués envirouna de la forço d'en-aut.
50Li menè pièi deforo, vers Betanìo; e aussant li man, li benesiguè.
51E, vous trouvarés, d'enterin que li benesissié, se desseparè d'éli, e s'ènlevè dins lou cèu.
52Éli, après l'avé adoura, revenguèron à Jerusalèn em'uno joio di grando.
53E de-longo èron dins lou tèmple, lausant e benesissènt Diéu. Ansin siegue.
Selectat acum:
:
Evidențiere
Partajează
Copiază
Dorești să ai evidențierile salvate pe toate dispozitivele? Înscrie-te sau conectează-te
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.