Известные библейские стихи из GENESIS 12

Поделиться

Kag himoon ko gikan sa imo ang isa ka pungsud nga daku, kag pakamaayohon ko ikaw, kag padakuon ang imo ngalan, kag manginpagpakamaayo ikaw. Pakamaayohon ko ang mga nagapakamaayo sa imo, kag ang nagapakamalaut sa imo pakamalauton ko; kag sa imo pakamaayohon ang tanan nga mga panimalay sang duta.

Karon ang GINOO nagsiling kay Abram, “Halin ka sa imo duta kag sa imo kahimataan kag sa balay sang imo amay pakadto sa duta nga akon igapakita sa imo.

Gani naglakat si Abram, sono sa napamolong sa iya sang GINOO; kag nag-upud sa iya si Lot. Si Abram kapitoan kag lima ka tuig sang pagtaliwan niya sa Haran.

Niyan ang GINOO nagpahayag kay Abram, kag nagsiling, “Sa imo kaliwat ihatag ko ining duta.” Gani nagpatindug sia didto sing halaran sa GINOO, nga nagpahayag sa iya.