Известные библейские стихи из LUCAS 11

Поделиться

Niyan kon kamo, nga malaut, makahibalo maghatag sing maayong mga dolot sa inyo mga anak, daw ano pa gid bala nga ang inyo Amay nga langitnon magahatag sang Espiritu Santo sa mga nagapangayo sa iya?”

Kag nagasiling ako sa inyo, Pangayo, kag kamo hatagan; pangita, kag kamo makakita; panoktok, kag kamo pagabuksan.

Kay ang tagsatagsa nga nagapangayo nagabaton, kag ang nagapangita makakita, kag ang nagapanoktok pagabuksan.

Kag nagsabat sia sa ila, “Kon magpangamuyo kamo, magsiling: “Amay [namon nga yara sa langit], pakabalaanon ang imo ngalan. Magkari ang imo ginharian. [Paghimoon ang imo kabubut-on, subong sang sa langit, amo man sa duta.]

kag patawara kami sang mga sala namon, kay nagapatawad man kami sa tagsatagsa nga nakautang sa amon; kag dili kami pagdalha sa panulay.”

Hatagi kami sa adlawadlaw sang amon kalan-on sa inadlaw

Ang suga sang imo lawas amo ang imo mata; kon ang imo mata maayo, ang bug-os mo nga lawas man puno sang kapawa; apang kon malaut ini, ang imo lawas man puno sang kadudulman.

“Walay tawo sang nakasindi sia sing suga nga nagabutang sini sa talagoan ukon sa idalum sang sulukban, kondi sa ibabaw sang tulungtungan, agud nga ang mga nagasulud makakita sang kapawa.