Известные библейские стихи из متّی 2

Поделиться

تے اوہناں اوس گھر دے اندر جا کے بال نُوں اوہدی ماں مریم دے نال ویکھیا۔ تے پَیرِیں پَے کے اوہنوں سجدہ کِیتا۔ تے اپنیاں تھیلِیاں کھول کے سونا تے لوبان تے مُر اوہدی نذر کِیتا۔

تے جد یِسُوع ہیرودیس بادشاہ دے ویلے یہُودیہ دے بَیت لحم وِچ جمّیا۔ تے ویکھو نجُومِیاں چڑھدے پاسیوں یرُوشلِیم وِچ آ کے آکھیا۔ پئی یہُودِیاں دا بادشاہ جیہڑا جمّیا اے اوہ کِتّھے وے؟ کیوں جو اساں چڑھدے پاسے اوہدا تارا ویکھیا اے تے اوہنوں سجدہ کرن آئے آں۔

تے تارے نُوں ویکھ کے اوہ بڑے خُوش ہوئے۔

تے سُفنے وِچ خبر پا کے پئی ہیرودیس دے کول مُڑ نا جان۔ اوہ ہوری راہ اپنے دیس نُوں مُڑ گئے۔ جد اوہ ٹُر گئے سن تے ویکھو خُداوند دے فرِشتے یُوسف نُوں سُفنے وِچ وکھالی دے کے آکھیا اُٹھ مُنڈے تے اوہدی ماں نُوں نال لے تے مِصر وِچ نَسّ جا۔ تے جِنّاں چِر مَیں تینُوں نا آکھاں اوتھے ای رہو کیوں جو ہیرودیس مُنڈے نُوں لَبھّے گا پئی اوہنوں مار سُٹّے۔