Известные библейские стихи из Maitiú 2

Поделиться

Agus ċuadar isteaċ sa tiġ, agus fuaradar an leanḃ agus a ṁáṫair, Muire, agus ṡléaċtadar dó agus d’aḋradar é; agus d’osgaladar a gcuid stóir, agus ṫugadar bronn-tanas dó, ór agus túis agus mirr.

Ansan, nuair a rugaḋ Íosa i mBetlehem Iúda, i laeṫiḃ an rí Héróid, ṫáinig draoiṫe ó’n ndoṁan toir go Ierúsalam, agus duḃradar: Cá ḃfuil an rí seo na n-Iúdaċ atá beirṫe? Mar do ċonacamairne a réalt sa doṁan toir agus ṫánamair ċun é ḋ’aḋraḋ.

Nuair a ċonacadar an réalt do ṫáinig árd-áṫas orṫa.

Agus do tugaḋ foláraṁ dóiḃ i dtaiḃreaṁ gan dul ṫar n-ais go dtí Héród, agus ċuadar bóṫar eile ṫar n-ais ċun a dtíre féin. Nuair a ḃíodar-san imṫiġṫe do ṫaisbeáin aingeal an Tiġearna é féin do Ióseṗ, ’n-a ċodla, agus duḃairt sé. Eiriġ, agus tóg leat an leanḃ agus a ṁáṫair agus imṫiġ go h-Éigipt, agus fan ann go n-innsead duit, mar beiḋ Héród ag lorg an leinḃ ċun a ṁairḃṫe.