Лука 7
7
1Эдэ бүгэдые хүн зондо хэлэһэн хойноо Иисус Капернаум хото ошобо. 2Тэрэ хотодо зуунай нэгэ даргын эгээн шухала хэрэгтэй зарасань хүндөөр үбшэлөөд, үхэхөө хэбтэбэ ха. 3Тэрэ дарга Иисус тухай дуулахадаа, «Манайда ерэжэ, зарасыемни абарыт даа» гэһэн гуйлтатайгаар тэрээндэ еврейнүүдэй ахамадуудые эльгээгээ һэн. 4Ахамадууд Иисуста ерэжэ: «Энэ хүмнай туһа хүргэмөөр һайн хүн юм. 5Энэ хүн арад зондомнай дуратай юм, манда өөрөө мүргэлэй гэр барижа үгөө юм», – гэжэ ехэтэ гуйба. 6Тиимэһээ Иисус тэдээнтэй ошолсобо. Гэртэнь дүтэлжэ ябахадань, зуунай дарга урдаһаань нүхэдөө эльгээжэ: «Эзэн, бэеэ бү зобоогты даа. Би таниие гэртээ оруулхаар бэшэ ахир дорой амитанби. 7Тиимэһээ би өөрөө танда ошохоёо зүрхэлөөгүйб. Гансал зарлигаа буулгажа хайрлыта, тиибэлтнай зарасамни эдэгэшэхэл. 8Ушарынь хэлэбэл, бишье баһал дээрээ ноёдтой, мүн мэдэлдээ сэрэгшэдтэй хүнби. Тэдэнэйнгээ нэгэндэнь: „Ошо“ гэхэдэм ошодог, нүгөөдэдэнь: „Ерэ“ гэхэдэм ерэдэг, зарасадаа: „Тэрээниие хэ“ гэхэдэм хэдэг юм». 9Иисус энээниие дуулаад, ехээр гайхаба. Тиигээд дахажа ябаһан олон зон тээшэ эрьежэ: «Би израильшуудайшье дунда иимэ һүзэг этигэлтэй хүниие үзөөгүйб», – гэбэ. 10Даргын эльгээһэн хүнүүдэй һөөргөө бусажа ошоходонь, зараса эдэгэшоод байгаа һэн.
Иисус бэлбэһэн эхэнэрэй хүбүүе бодхооно
11Удангүй Иисус Наин хото ошоо һэн. Тэрээниие шабинарынь, мүн хүн зон олоороо дахажа ябаа. 12Хотын хаалгада хүрэхэдэнь, олон зон наһа бараһан хүниие хүдөөлүүлжэ ябаба. Тэрэнь бэлбэһэн эхын ори ганса хүбүүн байгаа. 13Иисус эхыень харахадаа, аргагүй ехээр хайрлажа: «Бү уйла», – гэжэ хэлэбэ. 14Тиигээд хажуудань ошожо, тэлүүрэйнь ойро хүрэбэ. Тэлэжэ ябаһан хүнүүд зогсоодхибо. Иисус наһа бараһан хүндэ: «Залуу хүбүүн, бодо!» – гэжэ хэлэбэ. 15Наһа барагшань тэлүүр дээрээ һуугаад, юумэ хэлэжэ эхилээ һэн. Иисус тэрэ хүбүүе эхэдэнь абаашажа үгэбэ.
16Хүн зон бүгэдэ айн һүрдэбэ, Бурханиие алдаршуулан магтаба: «Агууехэ лүндэншэ манай дунда мүндэлбэл, арад зондоо туһалхаяа Бурхан морилжо ерэбэл», – гэлдэбэ.
17Иисус тухай энэ мэдээсэл бүхы Иудей уласаар, оршон тойронхи газар нютагуудаар тараба.
Уһаар арюудхагша Иоанн тухай
18Энэ ушар тухай Иоаннда шабинарынь дуулгаба. 19Иоанн хоёр шабияа дуудажа: «Ерэхэ ёһотойнь ши гээшэ гүш, али бидэ ондоое хүлеэхэ ёһотой гүбди гээд һуража ерэгты», – гэжэ тэдэнээ Иисуста эльгээбэ. 20Тэдэнь Иисуста ерээд: «Бурханһаа заларжа ерэхэ ёһотойнь та гээшэ гүт, али бидэ ондоое хүлеэхэ гүбди гээд мэдэжэ ерэхыемнай Уһаар арюудхагша Иоанн танда эльгээгээ», – гэжэ хэлэбэ. 21Эгээл энэ үедэ Иисус олон хүнүүдые үбшэ хабшанһаань эдэгээбэ, ада шүдхэрнүүдһээнь сүлөөлбэ, олон һохор хүниие хараатай болгобо. 22Иисус Иоаннай шабинарта хандажа: «Һохор хүнүүдэй дахин харадаг болоһые, дохолон хүнүүдэй ябадаг болоһые, арһанай халдабарита үбшэнтэй хүнүүдэй арюудхагдаһые, дүлии хүнүүдэй һонор болоһые, үхэһэн хүнүүдэй үндын бодоһые, үгытэй хүнүүдэй Бурханай хаан түрэ тухай номнол дуулаһые, хараһанаа, мүн дуулаһанаа Иоаннда ошожо хэлэгты. 23Нам тушаа һэжэг түрөөгүй хүн жаргалтай юм», – гэжэ хэлэбэ.
24Иоаннай шабинарай ябаһан хойно Иисус арад зондоо Иоанн тухай хэлэжэ оробо: «Иоаннда сүл губи руу ошоходоо, ямархан юумэ харахаяа найдаабта? Һалхинда найгалзажа байһан хулһа харахаяа гү? 25Таанар юу үзэхэеэ тиишэ ошообта? Зөөлэн хубсаһа үмдөөд ябаһан хүниие гү? Теэд ялагар салагар, үзэсхэлэн һайханаар хубсалһан хүнүүд хаанай ордонуудтал ажаһуудаг ха юм. 26Таанар юу үзэхэеэ тиишэ ошообта? Лүндэншые гү? Тиимэ даа, тиихэдэ таанад лүндэншэһөө дээгүүр хүниие хараалта гэжэ таанарта хэлэнэб. 27Нангин Бэшэг соо: „Шинии ябаха харгы бэлдэхыень би түрүүндэшни өөрынгөө Эльгээмэлые ябуулнаб“, – гэжэ Бурхан Иоанн тухай хэлэнэ. 28Иоаннһаа агууехэ хүн эхын умайһаа түрөөгүй юм. Зүгөөр Бурханай хаан орондо байгшадай эгээлэй багань Иоаннһаа ехэ юм».
29Иоаннай һургаһан ёһоор уһаар арюудхуулһан бүхы зон, тэрэнэй тоодо алба татаашадшье, Иисусай хэлээшые шагнаад, Бурханиие алдаршуулба. 30Харин Иоаннай һургаһанай ёһоор уһаар арюудхуулхаһаа арсаһан фарисейнүүд болон Хуули заадаг багшанар Бурханай айладхаһан зарлигые дуулаха дурагүй байба.
31Иисус үргэлжэлүүлэн хэлэбэ: «Зай, энэ оршон үеын зониие хэд юудтэй жэшэлтэйб, юрэдөө эдэнэр хэдтэй адли гээшэб? 32Эдэнэр газаа һууһан үхибүүдэй:
„Бидэнэй жэмбүүрээр наадахада,
таанар хатараагүйт.
Бидэнэй гунигтай дуу дуулахада,
таанар уйлаагүйт“, – гэжэ
бэе бэедээ хэлэһэндэл адли юм.
33Иоаннай ерэхэдээ, хилээмэ эдидэггүй, архи уудаггүй байхадань, таанар тэрэниие „ада шүдхэртэ барюулһан хүн“ гэбэт. 34Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй ерээд, юумэ эдидэг, дарһа болгодог байхадань, таанар „Харыт, энэмнай эдимэр, архиншан, алба татаашадай, нүгэл хэгшэдэй нүхэрынь байнал“ гэбэт. 35Тиигэбэшье Бурханай сэсэн мэргэниинь үри хүүгэдээрнь баталагдадаг юм».
Симон гэдэг фарисейн гэртэ
36Нэгэ фарисей Иисусые үдын хоолдо гэртээ уриба. Иисус гэртэнь орожо, хоол барихаяа һууба. 37Хотын зоной дунда нүгэлтэй гэжэ суурхаһан нэгэ эхэнэр Иисусые фарисейндэ хоол барина гэжэ дуулаад, шабар домбо соо һайхан хангалтай тоһо абажа ерээ. 38Тиигээд Иисусай ара талада хүлдэнь һуугаад, уйлажа байгаад, нюдэнэйнгөө нулимсаар хүлыень угааба, толгойнгоо үһөөр аршан, таалан, һайхан хангалтай тоһо хүлдэнь түрхибэ. 39Гэртээ Иисусые уриһан фарисей иигэжэ байһыень хараад: «Энэ хүн үнэхөөрөө лүндэншэ байгаа һаа, хүлыень ямар эхэнэрэй хүрэжэ байһые мэдэхэл һэн даа; нүгэлтэй эхэнэр байна гэжэ тухайлхал һэн даа», – гэжэ зосоогоо бодобо. 40Теэд Иисус тэрээндэ: «Симон, би шамда нэгэ юумэ хөөрэһүү», – гэбэ. «Хөөрыш даа, багша», – гэжэ Симон харюусаба. 41«Нэгэ хүн хоёр хүндэ мүнгэ урьһалаа һэн ха: нэгэндэнь – табан зуун динари#Динари – римэй жэжэ мүнгэн, хүлһэншэ хүдэлмэришэнэй нэгэ үдэрэй ажалай салин болодог байгаа., нүгөөдэдэнь – табин динари. 42Тэдэ хоёрой үриеэ бусааха аргагүй байһыень ойлгоод, мүнгэ урьһалагша хоюулыень хүлисөө һэн. Үрииень хүлисэгшэдэ тэдэ хоёрой алиниинь үлүү ехээр энхэрхэ байнаб?» – гэжэ Иисус һураба. 43«Ехэ үритэй байжа хүлисүүлһэн хүниинь ааб даа гэжэ һананаб», – гэжэ Симон харюусаба. «Зүб хэлэнэш», – гэжэ Иисус хэлэбэ. 44Тиигээд эхэнэр тээшэ эрьелдэн, Симондэ хэлэбэ: «Энэ эхэнэрые харана гүш? Танайда ороходом, ши хүл угааха уһа үгөөгүйш, харин энэ эхэнэр нюдэнэйнгөө нулимсаар хүлыем угаагаад, үһөөрөө аршаа. 45Ши намайе таалаагүйш, харин энэ эхэнэр танайда орохоһоом хойшо хүлыем таһалгаряагүй таалажа байгаа. 46Ши толгойем оливай тоһооршье түрхеэгүйш, харин энэ эхэнэр үнэтэй хангалтай ургамалай тоһоор хүлыем түрхеэ. 47Энэ эхэнэрэй хэһэн олон нүгэлынь хүлисэгдөө. Тиимэһээл энэ намайе иимэ ехээр энхэржэ хайрлажа байна. Зүгөөр багаар хүлисүүлэгшэд бирагүйхэн энхэрэл хайра үзүүлдэг юм». 48Тиигээд Иисус эхэнэртэ: «Нүгэлшни хүлисэгдэбэ», – гэжэ хэлэбэ. 49Бэшэ айлшадынь доро дороо: «Нүгэл хүлисэжэ байдаг энэ хүмнай хэн гээшэб?» – гэжэ бодобо. 50«Этигэлшни шамайе абарба, амгалан мэндэ ябыш даа», – гэжэ Иисус үнөөхи эхэнэртэ хэлэбэ.
Выбрано:
Лука 7: ШХ
Выделить
Поделиться
Копировать
Хотите, чтобы то, что вы выделили, сохранялось на всех ваших устройствах? Зарегистрируйтесь или авторизуйтесь
© Институт перевода Библии, Москва, 2010