توریت شریف: پَیدایش 27
27
1جس ویلے حضرت اسحاق بُڈھے ہوئی گئے سݨ تے اُنہاں نی نظر اِتنی کمزور ہوئی گئی سی کہ اُنہاں کی بہُوں ہی کہٹ نظر اچھݨا سی، تے اُنہاں اپݨے بڑے پُترے حضرت اِیسَو کی بُلائی کے آخیا، ”مہاڑیا پُترا.“
اُنہاں جواب دِتا، ”جی، میں حاضر آں۔“
2تاں اُنہاں آخیا، ”تک، میں بُڈھا ہوئی گیا آں، تے میں مرنے نے قریب آں۔ 3ہُݨ تُوں اپݨے ہتھیار یعنی تیر کمان کہنی کے جنگلے در جائی کے مہاڑے واسطے کُج شکار ماری کے کہنی آݨ. 4مہاڑی پسند نے مطابق مزیدار پکائی کے مہاڑے اگے آݨ، تانکہ میں کھاں تے تُکی اپݨے جِیݨیاں ہی دعا دیاں۔“
5جدوں حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت اِیسَو نال گلاں کرنے سݨ، تے بی بی رِبقہ سُݨنی پئی سی. تے جس ویلے حضرت اِیسَو جنگل وِچ گئے تانکہ شکار ماری کے آݨݨ، 6اُس ویلے بی بی رِبقہ اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی آخیا، ”تک، میں تہاڑے پیؤ نیاں گلاں سُݨیاں کہ او تہاڑے پہراؤ اِیسَو نال اے گلاں کرنا سی 7کہ ”مہاڑے واسطے شکار ماری کے مزیدار کھاݨا پکا، تانکہ میں کھاں تے اپݨے جِیݨیاں ہی تُکی رب نے سامݨے برکت دیاں“۔ 8مہاڑیا پُترا، ہُݨ جیہڑی گل میں تُکی آخݨی آں، اُس کی چنگی طرح سُݨ تے اُسے طرح ہی کر۔ 9جائی کے اَجڑے وِچوں چنگے چنگے دو بکروٹے مِکی آݨی دے، تے میں اِنہاں کی تہاڑے پیؤ واسطے اِس نی مرضی نے مطابق مزیدار کھاݨا تیار کری کے دیاں. 10فِر توں اُس کھاݨے کی اپݨے پیؤ اگے کھڑیاں، تے او کھائی کے اپݨے جِیݨیاں ہی تُکی برکت دیسی۔“
11فِر حضرت یعقُوب اپݨی ماؤ کی آخیا، ”تکو! مہاڑے پہراؤ حضرت اِیسَو نے جِسمے پر بال اݨ، پر مہاڑا جِسم صاف اے. 12شاید مہاڑا پِیؤ مِکی ٹٹولے، تے میں اُس نیاں ںظراں وِچ تہوخے باز بݨی جاں، تے مِکی برکت ناں بلکہ لعنت ہی مِلسی.“
13اُس نی ماؤ آخیا، ”مہاڑیا پُترا، تُہاڑی لعنت مہاڑے پر پیوے. پر تُوں مہاڑی گل منی کہن، تے جائی کے دو بکروٹے مِکی آݨی کے دے.“
14تاں فِر او گئے تے اپݨی ماؤ کی اُہے جے ہی دو بکروٹے آݨی کے دِتے، تے اُنہاں نی ماؤ اُنہاں نے پیؤ واسطے اُنہاں نی پسند نے مطابق مزیدار کھاݨا تیار کِیتا. 15فِر بی بی رِبقہ اپݨے بڑے پترے حضرت اِیسَو نے بیترِین کپڑے اندروں کڈے، تے اپݨے نکے پترے حضرت یعقُوب کی لوائے. 16فِر بکروٹیاں نی چمڑی اُس نیاں ہتھاں تے اُس نے گلے پر جِتھے بال نی سݨ پلیٹی شوڑی، 17تے او مذیدار کھاݨا تے روٹی، جیہڑی اُس پکائی سی، اپݨے پتر حضرت یعقُوب نے ہتھے وِچ دِتی.
18فِر حضرت یعقُوبؑ اپݨے پیؤ کول اچھی کے آخیا، ”مہاڑے پیُؤ!“
پیؤ آخیا، ”پُترا، توں کُݨ ایں؟“
19حضرت یعقُوب اپݨے پیؤ کی آخیا، ”میں تُساں نا بڑا پُتر اِیسَو آں، تے میں تُساں نے آخݨے نے مطابق کری چھوڑیا. ہُݨ تُساں ذرا اُٹھی کے مہاڑے شکارے نا گوشت کھاؤ، تانکہ تُساں مِکی برکت دیو۔“
20فِر حضرت اسحاق آخیا، ”مہاڑیا پُترا، اِتنا تاولا شکار تُکی کِس طرح لبھی گیا اے؟“
پُترے جواب دِتا، ”بس، رب تُساں نے خُدا مہاڑا کم کری شوڑیا.“
21فِر حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی آخیا، ”پُترا، ذرا مہاڑے نیڑے ہو تانکہ میں تُکی ٹٹولی کے تکاں کہ تُوں مہاڑا پتر اِیسَو ہی ایں یا نی.“
22فِر حضرت یعقُوب اپݨے پیؤ حضرت اسحاق کول گئے، تے اُنہاں ٹٹولی کے سوچیا کہ ”آواز تے یعقُوب نی اے، پر ہتھ اِیسَو نے اݨ“۔ 23اُنہاں حضرت یعقُوب کی نی سیاݨیا، کِیئانکہ اُنہاں نیاں ہتھاں پر اُنہاں نے پہراؤ حضرت اِیسَو نیاں ہتھاں نی طرح بال سݨ. فِر حضرت اسحاق اُنہاں کی برکت دیݨے آلے سݨ کہ 24پُچھیا، ”توں مہاڑا پُتر اِیسَو ہی ایں؟“
اُنہاں آخیا، ”جی ہاں، میں او ہی آں۔“
25تاں اُنہاں آخیا، ”پُترا، مہاڑے اگے شکار نا کھاݨا رَکھ، تانکہ میں تُہاڑا شکار کھاں تے تُکی برکت دیاں.“
فِر حضرت یعقُوب روٹی اُنہاں اگے رکھی تے اُنہاں کھادی. تے حضرت یعقُوب اُنہاں واسطے مَے آندی تے اُنہاں پیتی۔ 26فِر اُنہاں نے پیؤ حضرت اسحاق آخیا، ”مہاڑیا پُترا، مہاڑے کول اچھی کے مِکی چُم۔“
27حضرت یعقُوب ، کول جائی کے، حضرت اسحاق کی چُمیا. جدوں حضرت یعقُوب نے کپڑیاں کولوں اِیسَو نی خوشبو آئی، تے حضرت اسحاق برکت دیݨیاں آخیا،
”تکو، مہاڑے پُترے نی خوشبو
اُس باڑی نی خُوشبو نی طرح اے،
جِسی رب برکت دِتی اے!
28اللّٰہ تعالیٰ آسمان نی اوس
تے زِیمی نی زرخیزی
تے بہُوں سارا غلہ تے مَے تُکی دَے!
29قوماں تُہاڑی خدمت کرݨ،
قبیلے تہاڑے سامݨے چُہکݨ،
توں اپݨے پہراواں نا سردار ہوویں،
تُہاڑی ماؤ نے پُتر تہاڑے اگے چُہکݨ،
جیہڑا تہاڑے تے لعنت پہیجے آپوں لعنتی ہووے،
جہیڑا تُکی برکت دَے او برکت کِہݨے۔“
30جس ویلے حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی برکت دیئی شوڑی تے او اپݨے پیؤ کولوں جُوں باہر نکلے ہی سݨ، کہ حضرت اِیسَو اپݨا شکار کہنی کے مُڑی آئے. 31اُنہاں وی مزیدار کھاݨا پکائی کے اپݨے پیؤ کول آندا تے آخیا، ”مہاڑے پیؤ، اُٹھی کے اپݨے پُترے نے شکار نا گوشت کھائو، تانکہ تُساں مِکی برکت دیو۔“
32حضرت اسحاق اُنہاں کولوں پُچھیا، ”تُوں کُݨ ایں؟“
اُنہاں آخیا، ”میں تُساں نا بڑا پُتر اِیسَو آں۔“
33حضرت اسحاق کی سخت کمݨی لغی گئی، تے اُنہاں آخیا، ”او کُݨ سی فِر، جیہڑا تہاڑے اچھݨے توں پہلوں مہاڑے واسطے شکار نا گوشت کہنی کے آیا سی؟ میں کھادا سی تے اُس کی برکت دِتی، تے ہُݨ مبارک او ہی ہوسی!“
34حضرت اِیسَو جدوں اپݨے پیؤ نیاں گلاں سُݨیاں، تے بہُوں افسوس نال تے کرخت واز نال چِیخے تے اپݨے پیؤ کی آخݨ لغے، ”اے مہاڑے پیؤ، مِکی وی برکت دیو! مِکی وی برکت دیو!“
35پر حضرت اسحاق آخیا، ”تُہاڑا پہرآ تہوخے نال اچھی کے تُہاڑی برکت کِہنی گیا اے!“
36فِر حضرت اِیسَو آخیا، ”اُس نا ناں یعقُوب ٹھیک رخیا گیا! کِیئانکہ دوئی واری اُس مِکی ڈنگ ماریا اے! اُس مہاڑے بڑے ہوݨے نا حق وی چائی کِہندا سی، تے ہُݨ تکو مہاڑی برکت وی کہنی گیا اے! کَے تُساں مہاڑے واسطے کوئی برکت نی چھوڑی؟“
37حضرت اسحاق حضرت اِیسَو کی آخیا، ”میں اُس کی تُہاڑا سردار بݨائی شوڑیا اے، تے اِس نے ساریاں پہراواں کی اُس نے نوکر بݨائی شوڑیا اے! تے مَیں اِناج تے مَے اُس نے واسطے دِتی اے. مہاڑیا پترا، ہُݨ میں تہاڑے واسطے کَے کَراں؟“
38تاں حضرت اِیسَو اپݨے پیؤ کی آخیا، ”مہاڑے پیؤ، کِیئاں تُساں نے کول بس اِک ہی برکت اے؟ مِکی وی برکت دیو! مہاڑے ابا جی، مِکی وی برکت دیو!“ فِر حضرت اِیسَو چِیخی کے بہُوں روݨ لغے.
39پیؤ حضرت اسحاق اُنہاں کی جواب دِتا،
”تک، تُہاڑا ٹھکاݨا زِیمی نی زرخیزی کولوں دور ہوسی،
تے آسمانے نی اوس کولوں وی دور ہوسی۔
40تہاڑی زندگی تلواراں نے زورے پر لنگسی،
تے تُوں اپݨے پہراؤ نی خدمت کرسیں.
پر جدوں تُوں بے چین ہوئی جاسیں،
تے تُوں اُس نی غلامی نی زنجِیر
اپݨے گلے وِچوں کہڈی کے سٹی شوڑسیں.“
41فِر حضرت اِیسَو حضرت یعقُوب واسطے دِلے وِچ نفرت رکھی، کِیئانکہ اُنہاں نے پیؤ حضرت یعقُوب کی برکت دِتی سی. اُنہاں اپݨے دِلے وِچ آخیا، ”پیؤ نی موت نے دیہاڑے نیڑے اݨ، تے فِر میں اپݨے پہراؤ یعقُوب کی ماری سٹساں۔“
42جیہڑے ویلے بی بی رِبقہ کی اُنہاں نے بڑے پُترے حضرت اِیسَو نیاں اے ساریاں گلاں پتہ لگیاں، اُنہاں اپݨے نکے پُترے حضرت یعقُوب کی بُلائی کے آخیا، ”تُہاڑا پہرآ اِیسَو بدلہ کِہننے واسطے تُکی قتل کرنا چاہݨا. 43مہاڑیا پُترا، توں مہاڑی گل سُݨ، تے حاران شہر نے پاسے اپݨے مامے لابن کول نسی جا. 44کُج دیہاڑے اُس نال رو جدوں تک تہاڑے پہراؤ نا غصہ ٹھنڈا نی ہوئی جاݨا. 45جدوں اُس نا غُصہ ختم ہوئی جاسی تے او اُس گل کی جیہڑی تُوں اُس نال کیتی پُہلی جاسی، فِر میں تُکی اُتھوں بُلائی کِہنساں۔ میں اِک ہی دیہاڑے تُساں دوآں کی گُماݨا ناں چاݨی!“
46فِر بی بی رِبقہ حضرت اسحاق کی آخیا، ”میں اپݨیاں حِتی قبیلے نیاں نُوآں نے رَوَیے کولوں تنگ آئی گئی آں. جے یعقُوب حِتی کُڑیاں وِچوں، جِیئے جیاں اِس مُلخے نیاں کُڑیاں اݨ، بیاہ کری کہنے، تے بہتر اے کہ میں پہلے مری جاں!“
Выбрано:
توریت شریف: پَیدایش 27: phr
Выделить
Поделиться
Копировать
Хотите, чтобы то, что вы выделили, сохранялось на всех ваших устройствах? Зарегистрируйтесь или авторизуйтесь
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir
توریت شریف: پَیدایش 27
27
1جس ویلے حضرت اسحاق بُڈھے ہوئی گئے سݨ تے اُنہاں نی نظر اِتنی کمزور ہوئی گئی سی کہ اُنہاں کی بہُوں ہی کہٹ نظر اچھݨا سی، تے اُنہاں اپݨے بڑے پُترے حضرت اِیسَو کی بُلائی کے آخیا، ”مہاڑیا پُترا.“
اُنہاں جواب دِتا، ”جی، میں حاضر آں۔“
2تاں اُنہاں آخیا، ”تک، میں بُڈھا ہوئی گیا آں، تے میں مرنے نے قریب آں۔ 3ہُݨ تُوں اپݨے ہتھیار یعنی تیر کمان کہنی کے جنگلے در جائی کے مہاڑے واسطے کُج شکار ماری کے کہنی آݨ. 4مہاڑی پسند نے مطابق مزیدار پکائی کے مہاڑے اگے آݨ، تانکہ میں کھاں تے تُکی اپݨے جِیݨیاں ہی دعا دیاں۔“
5جدوں حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت اِیسَو نال گلاں کرنے سݨ، تے بی بی رِبقہ سُݨنی پئی سی. تے جس ویلے حضرت اِیسَو جنگل وِچ گئے تانکہ شکار ماری کے آݨݨ، 6اُس ویلے بی بی رِبقہ اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی آخیا، ”تک، میں تہاڑے پیؤ نیاں گلاں سُݨیاں کہ او تہاڑے پہراؤ اِیسَو نال اے گلاں کرنا سی 7کہ ”مہاڑے واسطے شکار ماری کے مزیدار کھاݨا پکا، تانکہ میں کھاں تے اپݨے جِیݨیاں ہی تُکی رب نے سامݨے برکت دیاں“۔ 8مہاڑیا پُترا، ہُݨ جیہڑی گل میں تُکی آخݨی آں، اُس کی چنگی طرح سُݨ تے اُسے طرح ہی کر۔ 9جائی کے اَجڑے وِچوں چنگے چنگے دو بکروٹے مِکی آݨی دے، تے میں اِنہاں کی تہاڑے پیؤ واسطے اِس نی مرضی نے مطابق مزیدار کھاݨا تیار کری کے دیاں. 10فِر توں اُس کھاݨے کی اپݨے پیؤ اگے کھڑیاں، تے او کھائی کے اپݨے جِیݨیاں ہی تُکی برکت دیسی۔“
11فِر حضرت یعقُوب اپݨی ماؤ کی آخیا، ”تکو! مہاڑے پہراؤ حضرت اِیسَو نے جِسمے پر بال اݨ، پر مہاڑا جِسم صاف اے. 12شاید مہاڑا پِیؤ مِکی ٹٹولے، تے میں اُس نیاں ںظراں وِچ تہوخے باز بݨی جاں، تے مِکی برکت ناں بلکہ لعنت ہی مِلسی.“
13اُس نی ماؤ آخیا، ”مہاڑیا پُترا، تُہاڑی لعنت مہاڑے پر پیوے. پر تُوں مہاڑی گل منی کہن، تے جائی کے دو بکروٹے مِکی آݨی کے دے.“
14تاں فِر او گئے تے اپݨی ماؤ کی اُہے جے ہی دو بکروٹے آݨی کے دِتے، تے اُنہاں نی ماؤ اُنہاں نے پیؤ واسطے اُنہاں نی پسند نے مطابق مزیدار کھاݨا تیار کِیتا. 15فِر بی بی رِبقہ اپݨے بڑے پترے حضرت اِیسَو نے بیترِین کپڑے اندروں کڈے، تے اپݨے نکے پترے حضرت یعقُوب کی لوائے. 16فِر بکروٹیاں نی چمڑی اُس نیاں ہتھاں تے اُس نے گلے پر جِتھے بال نی سݨ پلیٹی شوڑی، 17تے او مذیدار کھاݨا تے روٹی، جیہڑی اُس پکائی سی، اپݨے پتر حضرت یعقُوب نے ہتھے وِچ دِتی.
18فِر حضرت یعقُوبؑ اپݨے پیؤ کول اچھی کے آخیا، ”مہاڑے پیُؤ!“
پیؤ آخیا، ”پُترا، توں کُݨ ایں؟“
19حضرت یعقُوب اپݨے پیؤ کی آخیا، ”میں تُساں نا بڑا پُتر اِیسَو آں، تے میں تُساں نے آخݨے نے مطابق کری چھوڑیا. ہُݨ تُساں ذرا اُٹھی کے مہاڑے شکارے نا گوشت کھاؤ، تانکہ تُساں مِکی برکت دیو۔“
20فِر حضرت اسحاق آخیا، ”مہاڑیا پُترا، اِتنا تاولا شکار تُکی کِس طرح لبھی گیا اے؟“
پُترے جواب دِتا، ”بس، رب تُساں نے خُدا مہاڑا کم کری شوڑیا.“
21فِر حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی آخیا، ”پُترا، ذرا مہاڑے نیڑے ہو تانکہ میں تُکی ٹٹولی کے تکاں کہ تُوں مہاڑا پتر اِیسَو ہی ایں یا نی.“
22فِر حضرت یعقُوب اپݨے پیؤ حضرت اسحاق کول گئے، تے اُنہاں ٹٹولی کے سوچیا کہ ”آواز تے یعقُوب نی اے، پر ہتھ اِیسَو نے اݨ“۔ 23اُنہاں حضرت یعقُوب کی نی سیاݨیا، کِیئانکہ اُنہاں نیاں ہتھاں پر اُنہاں نے پہراؤ حضرت اِیسَو نیاں ہتھاں نی طرح بال سݨ. فِر حضرت اسحاق اُنہاں کی برکت دیݨے آلے سݨ کہ 24پُچھیا، ”توں مہاڑا پُتر اِیسَو ہی ایں؟“
اُنہاں آخیا، ”جی ہاں، میں او ہی آں۔“
25تاں اُنہاں آخیا، ”پُترا، مہاڑے اگے شکار نا کھاݨا رَکھ، تانکہ میں تُہاڑا شکار کھاں تے تُکی برکت دیاں.“
فِر حضرت یعقُوب روٹی اُنہاں اگے رکھی تے اُنہاں کھادی. تے حضرت یعقُوب اُنہاں واسطے مَے آندی تے اُنہاں پیتی۔ 26فِر اُنہاں نے پیؤ حضرت اسحاق آخیا، ”مہاڑیا پُترا، مہاڑے کول اچھی کے مِکی چُم۔“
27حضرت یعقُوب ، کول جائی کے، حضرت اسحاق کی چُمیا. جدوں حضرت یعقُوب نے کپڑیاں کولوں اِیسَو نی خوشبو آئی، تے حضرت اسحاق برکت دیݨیاں آخیا،
”تکو، مہاڑے پُترے نی خوشبو
اُس باڑی نی خُوشبو نی طرح اے،
جِسی رب برکت دِتی اے!
28اللّٰہ تعالیٰ آسمان نی اوس
تے زِیمی نی زرخیزی
تے بہُوں سارا غلہ تے مَے تُکی دَے!
29قوماں تُہاڑی خدمت کرݨ،
قبیلے تہاڑے سامݨے چُہکݨ،
توں اپݨے پہراواں نا سردار ہوویں،
تُہاڑی ماؤ نے پُتر تہاڑے اگے چُہکݨ،
جیہڑا تہاڑے تے لعنت پہیجے آپوں لعنتی ہووے،
جہیڑا تُکی برکت دَے او برکت کِہݨے۔“
30جس ویلے حضرت اسحاق اپݨے پُترے حضرت یعقُوب کی برکت دیئی شوڑی تے او اپݨے پیؤ کولوں جُوں باہر نکلے ہی سݨ، کہ حضرت اِیسَو اپݨا شکار کہنی کے مُڑی آئے. 31اُنہاں وی مزیدار کھاݨا پکائی کے اپݨے پیؤ کول آندا تے آخیا، ”مہاڑے پیؤ، اُٹھی کے اپݨے پُترے نے شکار نا گوشت کھائو، تانکہ تُساں مِکی برکت دیو۔“
32حضرت اسحاق اُنہاں کولوں پُچھیا، ”تُوں کُݨ ایں؟“
اُنہاں آخیا، ”میں تُساں نا بڑا پُتر اِیسَو آں۔“
33حضرت اسحاق کی سخت کمݨی لغی گئی، تے اُنہاں آخیا، ”او کُݨ سی فِر، جیہڑا تہاڑے اچھݨے توں پہلوں مہاڑے واسطے شکار نا گوشت کہنی کے آیا سی؟ میں کھادا سی تے اُس کی برکت دِتی، تے ہُݨ مبارک او ہی ہوسی!“
34حضرت اِیسَو جدوں اپݨے پیؤ نیاں گلاں سُݨیاں، تے بہُوں افسوس نال تے کرخت واز نال چِیخے تے اپݨے پیؤ کی آخݨ لغے، ”اے مہاڑے پیؤ، مِکی وی برکت دیو! مِکی وی برکت دیو!“
35پر حضرت اسحاق آخیا، ”تُہاڑا پہرآ تہوخے نال اچھی کے تُہاڑی برکت کِہنی گیا اے!“
36فِر حضرت اِیسَو آخیا، ”اُس نا ناں یعقُوب ٹھیک رخیا گیا! کِیئانکہ دوئی واری اُس مِکی ڈنگ ماریا اے! اُس مہاڑے بڑے ہوݨے نا حق وی چائی کِہندا سی، تے ہُݨ تکو مہاڑی برکت وی کہنی گیا اے! کَے تُساں مہاڑے واسطے کوئی برکت نی چھوڑی؟“
37حضرت اسحاق حضرت اِیسَو کی آخیا، ”میں اُس کی تُہاڑا سردار بݨائی شوڑیا اے، تے اِس نے ساریاں پہراواں کی اُس نے نوکر بݨائی شوڑیا اے! تے مَیں اِناج تے مَے اُس نے واسطے دِتی اے. مہاڑیا پترا، ہُݨ میں تہاڑے واسطے کَے کَراں؟“
38تاں حضرت اِیسَو اپݨے پیؤ کی آخیا، ”مہاڑے پیؤ، کِیئاں تُساں نے کول بس اِک ہی برکت اے؟ مِکی وی برکت دیو! مہاڑے ابا جی، مِکی وی برکت دیو!“ فِر حضرت اِیسَو چِیخی کے بہُوں روݨ لغے.
39پیؤ حضرت اسحاق اُنہاں کی جواب دِتا،
”تک، تُہاڑا ٹھکاݨا زِیمی نی زرخیزی کولوں دور ہوسی،
تے آسمانے نی اوس کولوں وی دور ہوسی۔
40تہاڑی زندگی تلواراں نے زورے پر لنگسی،
تے تُوں اپݨے پہراؤ نی خدمت کرسیں.
پر جدوں تُوں بے چین ہوئی جاسیں،
تے تُوں اُس نی غلامی نی زنجِیر
اپݨے گلے وِچوں کہڈی کے سٹی شوڑسیں.“
41فِر حضرت اِیسَو حضرت یعقُوب واسطے دِلے وِچ نفرت رکھی، کِیئانکہ اُنہاں نے پیؤ حضرت یعقُوب کی برکت دِتی سی. اُنہاں اپݨے دِلے وِچ آخیا، ”پیؤ نی موت نے دیہاڑے نیڑے اݨ، تے فِر میں اپݨے پہراؤ یعقُوب کی ماری سٹساں۔“
42جیہڑے ویلے بی بی رِبقہ کی اُنہاں نے بڑے پُترے حضرت اِیسَو نیاں اے ساریاں گلاں پتہ لگیاں، اُنہاں اپݨے نکے پُترے حضرت یعقُوب کی بُلائی کے آخیا، ”تُہاڑا پہرآ اِیسَو بدلہ کِہننے واسطے تُکی قتل کرنا چاہݨا. 43مہاڑیا پُترا، توں مہاڑی گل سُݨ، تے حاران شہر نے پاسے اپݨے مامے لابن کول نسی جا. 44کُج دیہاڑے اُس نال رو جدوں تک تہاڑے پہراؤ نا غصہ ٹھنڈا نی ہوئی جاݨا. 45جدوں اُس نا غُصہ ختم ہوئی جاسی تے او اُس گل کی جیہڑی تُوں اُس نال کیتی پُہلی جاسی، فِر میں تُکی اُتھوں بُلائی کِہنساں۔ میں اِک ہی دیہاڑے تُساں دوآں کی گُماݨا ناں چاݨی!“
46فِر بی بی رِبقہ حضرت اسحاق کی آخیا، ”میں اپݨیاں حِتی قبیلے نیاں نُوآں نے رَوَیے کولوں تنگ آئی گئی آں. جے یعقُوب حِتی کُڑیاں وِچوں، جِیئے جیاں اِس مُلخے نیاں کُڑیاں اݨ، بیاہ کری کہنے، تے بہتر اے کہ میں پہلے مری جاں!“
Выбрано:
:
Выделить
Поделиться
Копировать
Хотите, чтобы то, что вы выделили, сохранялось на всех ваших устройствах? Зарегистрируйтесь или авторизуйтесь
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir