Obľúbené biblické verše z Иоанн 2

Zdieľať

Ити курдук Иисус Галилея Канатыгар дьикти бэлиэни аан маҥнай оҥорон, Бэйэтин килбиэнин көрдөрүөҕүттэн ыла үөрэнээччилэрэ Кинини итэҕэйбиттэрэ.

«Эн биһикки онно туохпут кыһалҕатай? – диир Киниэхэ Иисус. – Мин кэмим өссө да кэлэ илик».

Иисус чаҕардарга: «Иһиттэргэ уута толору кутуҥ», – диэн соруйар. Тобус-толору гына уу куталлар. «Билигин мантан баһан ылан, урууну салайааччыга илдьэн биэриҥ», – диир Иисус. Арыгыны илдьэн биэрэллэр.

«Бу Таҥара Дьиэтин үрэйиҥ, Мин ону үс күнүнэн чөлүгэр түһэриэм», – диэн хоруйдаабыта Иисус.

Иисус, быанан кымньыы оҥостон, барааннары, оҕустары – барыларын Таҥара Дьиэтиттэн үүртэлээн таһаартаабыта, харчы уларытааччылар остуолларын түҥнэритэ анньыталаан, харчыларын ыһыталаан кэбиспитэ. Уонна холууп атыылааччыларга эппитэ: «Балары мантан киэр гыныҥ! Мин Аҕам Дьиэтин эргиэн дьиэтэ оҥостумаҥ!»