Obľúbené biblické verše z ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ 11

Zdieľať

Յիսուս ըսաւ. – Ե՛ս եմ յարութիւնը եւ կեանքը։ Ան որ ինծի կը հաւատայ, թէպէտեւ մեռնի՝ պիտի ապրի։ Իսկ ան որ ողջ է եւ ինծի կը հաւատայ՝ երբեք պիտի չմեռնի։ Կը հաւատա՞ս ըսածիս։

Յիսուս Մարթային ըսաւ. – Քեզի չըսի՞, որ եթէ հաւատաս՝ Աստուծոյ փառքը պիտի տեսնես։

Յիսուս լացաւ։

Յիսուս երբ լսեց, ըսաւ. – Այս հիւանդութիւնը ո՛չ թէ մահուան, այլ Աստուծոյ փառքին պիտի ծառայէ եւ պատճառ պիտի ըլլայ որ Աստուծոյ Որդին փառաւորուի։

Ասիկա ըսելէ ետք՝ բարձր ձայնով կանչեց. – Ղազարո՛ս, դո՛ւրս եկուր։ Ու Ղազարոս դուրս ելաւ՝ ոտքերը եւ ձեռքերը պատանքով փաթթուած եւ երեսը վարշամակով ծածկուած։ Յիսուս ըսաւ անոնց. – Քակեցէ՛ք պատանքը եւ ձգեցէք որ երթայ։

Յիսուս դարձեալ ներքնապէս յուզուեցաւ եւ մօտեցաւ գերեզմանին, որ քարայր մըն էր եւ որուն մուտքին քար մը դրած էին։

Յիսուս այս խօսքերը ըսելէ ետք՝ աւելցուց. – Մեր բարեկամը՝ Ղազարոս քնացած է, երթամ արթընցնեմ զինք։