Obľúbené biblické verše z Juan 13

Zdieľať

“Ket itan, uwed kabarbaru nga bilin nga ibagac dakayu: Masapul nga agiinnayat kayu. Ket no kumaan niya panagayat ku dakayu, ket agten iyan kuma pe̍ ya panagayat nu iya tunggal isa dakayu. Itu ya pagilasinan diya toltoley nga pasurut nakayu nga tutu, no agiinnayat kayu,” kunen na.

Dikad pe̍ gapu ta iyaken nga Apu se̍ Mistru nu ya nangbeggu kadiya saka nu, rebbeng nu met ya tumulad iyaken nga agbibinneggu kayu pe̍ ka saka. Ta iyan nga winangel ku, pagtuladan nu, tasun wanglen nu kuma ya agten kadiya winangel ku dakayu.

Ket kinunen ne̍ Je̍sus igina, “Madi ka pekkem maawatan ita a, no nagan ya kaipapennan nidi nga wangwanglec. Ngem maawatam nad mettas,” kunen na.

Agten iyan kuma ngarud, ta pudnu met nga bekken nga nangatngatu ya tagabu ngem iya amu na. Ket iya agten iyan pe̍, bekken met nga nangatngatu ya naibon ngem iya nangibon igina.

Ket ita, gapu ta emmu nun yan nga nibagac dakayu, maragsakan kayu met no tungpalen nu.

Itu nga ito madama da pekkem nga mangmangan, ginumnukat nge̍ Je̍susin, se̍ na nipac ya ke̍bal na, ket nangike̍n ka tuwalya ngin. Kalpasan na, pinayan na ya isa nga palanggana ka danum, ket nirugi na met ya mangbeggu kadiya saka dito adalan na, se̍ na pinunasan da ito nike̍n na nga tuwalya.