Obľúbené biblické verše z મત્તિ 10

Zdieľať

“ભાળો, હૂં તમનેં ઘેંઠં નેં જેંમ હિયાળજ્ય નેં વસ મ મુંકલું હે, એંતરે હારુ તમું હાપં નેં જેંમ સતુર અનેં કબૂતરં નેં જેંમ ભુંળા બણો.”

ઝી પુંતાનો જીવ બસાવા માંગે હે, વેયુ હેંનેં ખુંએં દડહે. અનેં ઝી મારી લેંદે પુંતાનો જીવ ખુંવા માંગે હે, વેયુ અમર જીવન મેંળવહે.

ઝી શરીર નું નુકસાન કરે હે, પુંણ આત્મા નું નુકસાન નહેં કરેં સક્તું, હેંનં થી નહેં સમકતા વેહ, પુંણ હેંનં થીસ સમકો, ઝી આત્મા અનેં શરીર બેય નેં નરક મ નાશ કરેં સકે હે.

અનેં ઝી મારો સેંલો હોવા ને લેંદે, દુઃખ ઝેંલવા અનેં મરવા તક તિયાર નહેં, વેયુ મારો સેંલો બણવા ને લાએંક નહેં.

“ઝી કુઇ મનખં નેં અગ્યેડ મનેં માન લેંહે, હેંનેં હૂં હુંદો મારા હરગ વાળા બા નેં અગ્યેડ માન લેં. પુંણ ઝી કુઇ મનખં નેં હામેં મારો નકાર કરહે, હેંનેં હૂં હુંદો મારા હરગ વાળા બા નેં હામેં નકાર કરેં.”

બેંમારનેં હાજં કરો, મરેંલં નેં જીવાડો, કોઢ ની બિમારી વાળં નેં તાજં કરો, ભૂતં નેં કાડો, તમવેં મોફત મેંળવ્યુ હે, તે મોફત આલો.

એંતરે હારુ સમકો નહેં, તમું ઘણી સકલજ્યી કરતં વદાર કિમતી હે.

“એંમ નહેં હમજો કે હૂં ધરતી ઇપેર મેળ કરાવવા આયો હે, હૂં મેળ કરાવવા નહેં, પુંણ તલુવાર સલાડવા આયો હે.