Obľúbené biblické verše z Joan 1

Zdieľať

No kaikile, ked vastsiba händast, hän andoi valdan tehtas Jumalan lapsikš, kaikile, kudambad uskoba hänen nimehe.

Ezmäi oli Sana. Sana oli Jumalanno, i Sana oli Jumal.

Lämoi hoštab pimedas, pimed ei voind vägestada sidä.

Sana tegihe meheks i eli meiden keskes. Mö nägim hänen hoštotesen, hoštotesen, kudamban Tat andab üksjaižele Poigale. Hän oli täuz՚ armoid i tot.

Kaik oli sündnu Sanan kal՚t. Nimidä, midä oli sündnu, ei ole sündnu häneta. Hänes oli elo, i elo oli mehiden lämoi.

Toižel päiväl Joan nägišti, miše Iisus tuleb hänennoks. Joan sanui: «Naku om Jumalan Vodnaz, kudamb otab ičeze päle mirun grähkän!

Mirus hän oli, i mir oli sündnu hänen kal՚t, no se ei tundend händast. Hän tuli ičeze rahvahannoks, no hänen rahvaz ei vasttand händast.

Oli todesine lämoi, kudamb palab kaikuččele mirhu tulijale mehele.

Käskišt anttihe Moisejan kal՚t, armod i tozi tuliba Iisusan Hristosan kal՚t.