Logoja YouVersion
Ikona e kërkimit

Fjalët e urta 13:1-25

Fjalët e urta 13:1-25 AL1

Biri i urtë e dëgjon mësimin e të atit, por përqeshësi nuk e dëgjon qortimin. Njeriu ushqehet me të mira falë asaj që thotë, por shpirti i mashtruesve ndryn dhunë. Kush këqyr gojën e vet, ruan jetën e vet, kush i shkyç buzët, mbi të bie rrënimi. Përtaci dëshiron, por gjë s'fiton, ndërsa zelltarëve u rritet jeta. I drejti e urren fjalën e rreme, i paudhi përlyen e turpëron. Drejtësia ruan sjelljen e përkryer, të paudhin e rrënon mëkati. Dikush shtiret i pasur e s'ka asgjë, dikush shtiret i varfër e ka shumë pasuri. Pasuria është shpagim për jetën e njeriut, por i varfri as që dëgjon kërcënim. Drita e të drejtëve sjell gëzim, por të paudhëve u shteron llamba. Mendjemadhësia sjell vetëm grindje, por me ata që këshillohen është urtia. Pasuria e mbledhur shpejt e shpejt mpaket, por kush mbledh ngadalë, e shumon. Një shpresë e tejzgjatur e ligështon zemrën, por një dëshirë e përmbushur është pemë jete. Kush e përbuz fjalën, ndëshkon veten, kush e druan urdhërimin, do të shpërblehet. Mësimi i të urtit është burim jete për të shmangur leqet e vdekjes. Mirëkuptimi merr përkrahje; mashtruesit janë të paepur. Çdo i ftilluar vepron me zgjuarsi, por i pamendi rrezaton marrëzi. Lajmëtarin e paudhë e zë e keqja, por lajmësi besnik sjell shërim. Skamje e turp për kë shpërfill rregullin, por kush e zbaton qortimin, do të nderohet. Një dëshirë e plotësuar e lumturon njeriun, por të marrët as që duan të heqin dorë nga e keqja. Rri me të urtët e do të bëhesh i urtë, por kush rri me të marrët do ta pësojë. Mëkatarët i përndjek e keqja, ndërsa të drejtët do të shpërblehen me të mira. Njeriu i mirë u lë trashëgimi nipërve, por prona e mëkatarëve ruhet për të drejtin. Shumë ushqim ka në arat e skamnorëve, por ja që përlahet me padrejtësi. Kush e kursen shkopin, e urren të birin, por kush e do atë, nxiton ta qortojë. I drejti ha derisa ngihet, por të paudhëve s'u mbushet barku.