Populära bibelverser från Lúcás 3

Dela

Do ṫárla, áṁṫaċ, nuair a ḃí na daoine go léir ḋ’á mbaisteaḋ, agus nuair a baisteaḋ Íosa agus ḃí sé ag guiḋe, gur h-osgalaḋ an spéir, Agus gur ṫúirling an Spioraid Naoṁ air i rioċt corparṫa, mar ḃeaḋ colúr, agus ṫáinig guṫ as an spéir: Is tusa mo Ṁac dílis; is ort atá mo ġreann.

Agus d’ḟreagair Eóin agus duḃairt leó go léir: Táim-se ag ḃúr mbaisteaḋ le h-uisge; aċ tiocfaiḋ duine is treise ’ná mé, duine náċ fiú mé go ndéanfainn iall a ḃróige do sgaoileaḋ. Baistfiḋ sé sin siḃ leis an Spioraid Naoṁ agus le teine.

Tugaiḋ uaiḃ, d’á ḃríġ sin, toraḋ a ḃeiḋ ċóṁ maiṫ leis an aiṫriġe, agus ná cromaiḋ ar a ráḋ: Tá Ábraham i n’aṫair againn. Deirim liḃ go ḃféadfaḋ Dia slioċt do ṫógaint ċun Ábrahaim ó-s na cloċaiḃ sin.

Tá an tuaġ curṫa ar ṗréiṁ na gcrann ċeana féin. Agus gaċ crann ná taḃarfaiḋ toraḋ fóġanta uaiḋ gearrfar é, agus curfar sa teine é.

Mar atá sgríoḃṫa i leaḃar na ḃfocal aduḃairt Isáias fáiḋ: Guṫ duine ag glaoḋaċ sa ḃfásaċ: Deiniḋ slíġ an Tiġearna d’ollaṁú: Deiniḋ na bóiṫre do ḋíriú ḋó; Líonfar gaċ gleann, agus ísleófar gaċ sliaḃ agus gaċ cnoc, agus beiḋ gaċ cam ’n-a ḋíreaċ agus gaċ garḃ ’n-a slíġ réiḋ, Agus ċífiḋ gaċ feóil an slánú a ḋéanfaiḋ Dia.