Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

เมื่อ​พระเยซู​เตียว​ลง​มา​จาก​ดอย​แล้ว ก็​มี​คน​เป๋น​หมู่​ใหญ่​ติดต๋าม​พระองค์​ไป ต๋อน​นั้น​มี​คน​นึ่ง​เป๋น​ขี้ตู้ด มา​คุกเข่า​ไหว้​ต่อ​หน้า​พระองค์ อู้​ว่า “พระองค์​เจ้า​ข้า ถ้า​พระองค์​ใค่​จ้วย​ข้าพเจ้า​หื้อ​หาย ข้าพเจ้า​ก็​จะ​หาย​แน่﻿ๆ”
พระเยซู​ก็​ยื่น​มือ​ไป​หยุบ​ป้อจาย​คน​นั้น​แล้ว​อู้​ว่า “เฮา​ใค่​จ้วย จง​หาย​โรค​เต๊อะ” แล้ว​เขา​ก็​หาย​เป๋น​ขี้ตู้ด​บ่า​เดี่ยว​นั้น​เลย พระเยซู​สั่ง​เขา​ว่า “ห้าม​เล่า​เรื่อง​นี้​หื้อ​ใผ​ฟัง​เน่อ แต่​หื้อ​ไป​แสดง​ตั๋ว​ต่อ​ปุโรหิต แล้ว​เอา​เครื่อง​ปู่จา​ไป​ถวาย​ต๋าม​กำสั่ง​ของ​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส เปื้อ​แสดง​หื้อ​คน​ตังหลาย​ฮู้​ว่า​เจ้า​หาย​โรค​แล้ว”

ต๋อน​ตี้​พระเยซู​เตียว​เข้า​ไป​ใน​เมือง​คาเปอรนาอุม มี​นายร้อย​ทหาร​โรมัน​คน​นึ่ง​เข้า​มา​อ้อนวอน เปื้อ​ขอ​ความ​จ้วยเหลือ​จาก​พระองค์ อู้​ว่า “ต้าน​ครับ คน​ฮับใจ๊​ของ​ข้าพเจ้า​เป๋น​ง่อย​ลุก​บ่﻿ได้ นอน​อยู่​ตี้​บ้าน​เขา ตุ๊ก​ลำบาก​นัก​ขนาด”
พระเยซู​บอก​นายร้อย​คน​นั้น​ว่า “เฮา​จะ​ไป​โผด​ฮักษา​เขา​หื้อ​หาย”
แต่​เขา​บอก​พระองค์​ว่า “ต้าน​ครับ ข้าพเจ้า​บ่﻿ดี​ปอ​ตี้​จะ​หื้อ​ต้าน​ลอด​เข้า​มา​ใน​จายคา​เฮือน​ของ​ข้าพเจ้า​เน่อ ขอ​ต้าน​สั่ง​กำเดียว​เต้าอั้น คน​ฮับใจ๊​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​หาย​จาก​พยาธิ​ตี้​เขา​เป๋น ข้าพเจ้า​อยู่​ใต้​วินัย​ของ​ทหาร กับ​มี​ทหาร​อยู่​ใต้​บังคับ​ของ​ข้าพเจ้า​ตวย ข้าพเจ้า​สั่ง​คน​นึ่ง​ว่า ‘ไป’ เขา​ก็​ไป สั่ง​คน​นึ่ง​ว่า ‘มา’ เขา​ก็​มา ข้าพเจ้า​บอก​คน​ฮับใจ๊​ว่า ‘เยียะ​อัน​นี้​เน่อ’ เขา​ก็​เยียะ”
เมื่อ​พระเยซู​ได้ยิน​กำ​อู้​กำ​จ๋า​จาอั้น ก็​งืด​ใน​ความ​เจื้อ​ของ​นายร้อย จึง​อู้​กับ​คน​ตี้​ติดต๋าม​ว่า “เฮา​บอก​ความ​จริง​หื้อ​ต้าน​ตังหลาย​ฮู้​ว่า เฮา​บ่﻿เกย​ปะ​ใผ​คน​ใด​ใน​ประเทศ​อิสราเอล​ตี้​มี​ความ​เจื้อ​นัก​ขนาด​นี้​มา​ก่อน​เลย เฮา​บอก​ต้าน​ตังหลาย​หื้อ​ฮู้​ว่า จะ​มี​คน​จ๋ำนวน​นัก​มา​จาก​ตัง​วันออก​กับ​ตัง​วันตก เปื้อ​มา​ฮ่วม​กับ​อับราฮัม อิสอัค​ตึง​ยาโคบ​กิ๋น​เลี้ยง​ฉลอง​กั๋น​ใน​แผ่นดิน​สวรรค์ แต่​คน​ตี้​น่า​จะ​ได้​เข้า​ไป​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นั้น จะ​ต้อง​ถูก​ไล่​เหิบ​ออก​ไป​อยู่​ใน​ตี้​มืด ตี้​มี​เสียง​คน​ไห้​หุย​ขบ​เขี้ยว​เกี๊ยว​กาง​อย่าง​เจ็บ​ปวด”
แล้ว​พระเยซู​ก็​บอก​กับ​นายร้อย​คน​นั้น​ว่า “ปิ๊ก​ไป​บ้าน​ของ​ต้าน​ก่อน​เต๊อะ ส่วน​เรื่อง​ตี้​ต้าน​ต้องก๋าน​นั้น​ก็​จะ​เป๋น​ไป​ต๋าม​ตี้​ต้าน​เจื้อ” เวลา​เดียว​กั๋น​นั้น​คน​ฮับใจ๊​ก็​หาย​เป๋น​ปกติ

เมื่อ​พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​เฮือน​ของ​เปโตร ก็​หัน​แม่​เมีย​ของ​เขา​บ่﻿สบาย​เป๋น​ไข้​นอน​อยู่ พระองค์​ก็​หยุบ​มือ​ของ​นาง นาง​ก็​หาย​จาก​ไข้ แล้ว​นาง​ลุก​ขึ้น​ฮับใจ๊​ผ่อกอย​พระองค์
เมื่อแลง​วัน​นั้น​หมู่​คน​ปา​กั๋น​เอา​หลาย​คน​ตี้​โดน​ผี​เข้า​มา​หา​พระเยซู พระองค์​ก็​ใจ๊​กำ​อู้​ขับ​ไล่​ผี​หื้อ​ออก​จาก​คน​หมู่​นั้น แล้ว​ยัง​ได้​ฮักษา​คน​เจ็บป่วย​กู้​คน​หื้อ​หาย​ตวย สิ่ง​ตี้​ได้​เกิด​ขึ้น​นี้​ก็​เปื้อ​หื้อ​เป๋น​ไป​ต๋าม​ตี้​อิสยาห์​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​อู้​ไว้​ว่า
“พระองค์​ได้​ฮับ​เอา​ความ​เจ็บป่วย​ของ​หมู่​เฮา​ไป​เหีย
กับ​แบก​พยาธิ ของ​เฮา​ไว้”

เมื่อ​พระเยซู​หัน​คน​เข้า​มา​แวด​พระองค์​เป๋น​หมู่ พระองค์​จึง​สั่ง​สาวก​ปา​ข้าม​ไป​แหม​เผิก​นึ่ง​ของ​ทะเลสาบ ต๋อน​นั้น​มี​ธรรมาจ๋ารย์​คน​นึ่ง เข้า​มา​อู้​กับ​พระองค์​ว่า “ต้าน​อาจ๋ารย์ ต้าน​ไป​ตาง​ใด ข้าพเจ้า​ขอ​ตวย​ต้าน​ไป​ตาง​นั้น”
พระเยซู​บอก​เขา​ว่า “หมาไน​ยัง​มี​ฮู​อยู่ นก​ใน​อากาศ​ยัง​มี​ฮัง​นอน แต่​เฮา​ผู้​เป๋น​บุตรมนุษย์​ยัง​บ่﻿มี​ตี้​จะ​ซุก​หัว​นอน”
มี​สาวก​แหม​คน​นึ่ง​บอก​พระองค์​ว่า “พระองค์​เจ้า​ข้า หื้อ​ข้าพเจ้า​ปิ๊ก​ไป​ฝัง​ศพ​ป้อ​ก่อน​เต๊อะ”
พระเยซู​ตอบ​เขา​ว่า “ตวย​เฮา​มา​ก่อน ปล่อย​หื้อ​คน​ต๋าย​ฝัง​คน​ต๋าย​เอา​คน​เดียว”

เมื่อ​พระเยซู​ลง​เฮือ​แล้ว หมู่​สาวก​ก็​ตวย​พระองค์​ไป ตันใด​นั้น​ก็​มี​ลมหลวง ตึง​ฝน​ตึง​ลม​แฮง​เกิด​ขึ้น​ใน​ทะเลสาบ คลื่น​ปั๊ด​เอา​น้ำ​เข้า​ใน​เฮือ​จ๋น​เต๋ม แต่​พระเยซู​ก็​ยัง​นอน​หลับ​อยู่ หมู่​สาวก​เข้า​มา​ฮ้อง​พระเยซู​ตื่น บอก​ว่า “พระองค์​เจ้า​ข้า ขะใจ๋​จ้วย​กำ​เต๊อะ หมู่​เฮา​ก่ำลัง​จะ​จ๋ม​น้ำ​ต๋าย​กั๋น​หมด​แล้ว”
พระเยซู​ก็​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “กั๋ว​เยียะ​หยัง มี​ความ​เจื้อ​หน้อย​แต๊﻿ๆ” แล้ว​พระองค์​ก็​ลุก​ขึ้น​มา​ห้าม​ลมหลวง​ตึง​คลื่น​ใหญ่ แล้ว​ลม​กับ​คลื่น​ก็​หยุด​เลย
หมู่​สาวก​ก็​ปา​กั๋น​งืด​อู้​กั๋น​ว่า “ต้าน​ผู้​นี้​เป๋น​ใผ​กั๋น ขนาด​ลม​หลวง​กับ​คลื่น​แฮง​ก็​ยัง​เจื้อ​ฟัง​ต้าน”

เมื่อ​ปา​กั๋น​ข้าม​ทะเลสาบ​มา​เถิง​แหม​เผิก​ใน​เขต​ของ​จาว​กาดารา ก็​มี​สอง​คน​ตี้​โดน​ผี​เข้า ออก​มา​จาก​อุโมงค์​ฝัง​ศพ เข้า​มา​หา​พระองค์ สอง​คน​นี้​สวก​ขนาด​จ๋น​บ่﻿มี​ใผ​ก้า​เตียว​ก๋าย​เข้า​ไป​ใก้​ต๋ำ​หมู่​หั้น ป้อจาย​สอง​คน​นั้น​เอ็ก​ปั๊ด​ใส่​พระเยซู​ว่า “ต้าน​เป๋น​พระบุตร​ของ​พระเจ้า มา​ยุ่ง​กับ​หมู่​เฮา​เยียะ​หยัง ต้าน​ต้องก๋าน​มา​ทรมาน​หมู่​เฮา​ก่อน​เวลา​ตี้​พระเจ้า​ก๋ำหนด​ไว้​แล้ว​จาอั้น​กา”
จาก​ตี้​หั้น​บ่﻿ปอ​ไก๋​เต้าใด มี​หมู​หมู่​ใหญ่​ก่ำลัง​เซาะ​หา​กิ๋น​อยู่​ต๋ำ​หมู่​หั้น ผี​ตี้​เข้า​สอง​คน​นั้น​อ้อนวอน​พระองค์​ว่า “ถ้า​ต้าน​จะ​ไล่​หมู่​ข้า​ออก​ไป​แต๊﻿ๆ ขอ​หื้อ​หมู่​ข้า​ไป​เข้า​ใน​หมู​หมู่​นั้น​แตน​เหีย​เต๊อะ”
พระเยซู​ก็​สั่ง​ผี​หมู่​นั้น​ว่า “ออก​ไป” แล้ว​หมู่​ผี​ก็​ออก​จาก​ป้อจาย​สอง​คน​นั้น​ไป​เข้า​ใน​หมู่​หมู​แตน แล้ว​หมู​ตึงหมด​ก็​ปา​กั๋น​ล่น​ลง​หน้าผา​จิ๊ง ลง​ไป​ใน​ทะเล แก๊น​น้ำ​ต๋าย​กั๋น​หมด ส่วน​หมู่​คน​เลี้ยง​หมู​ปา​กั๋น​ล่น​หนี​เข้า​ไป​ใน​เมือง แล้ว​เล่า​เรื่อง​ตี้​เกิด​ขึ้น​ตึงหมด​หื้อ​คน​ตังหลาย​ฟัง ตึง​เล่า​เหตุก๋ารณ์​ตี้​เกิด​ขึ้น​กับ​ป้อจาย​สอง​คน​ตี้​โดน​ผี​เข้า​นั้น​ตวย คน​ตึง​เมือง​นั้น​ก็​ปา​กั๋น​ออก​มา​หา​พระเยซู เมื่อ​ปะ​พระองค์​แล้ว ก็​ปา​กั๋น​อ้อนวอน​ขอ​หื้อ​พระองค์​ออก​ไป​จาก​เขตแดน​ของ​หมู่​เขา​เหีย

கேளுங்கள் มัทธิว 8