If you have would like a copy of this version please contact info@davarpartners.org

Punjabi New Testament, Revised 2020 ©2020, The Pakistan Bible Society (Text), Punjabi New Testament Revised 2020 Audio Bible ℗ 2021, Davar Partners International, Hosanna/Faith Comes by Hearing (Audio)

The Punjabi New Testament, Revised 2020

 Punjabi New Testament, Revised 2020   Revised Edition  Computer Typeset Edition.  Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society  Revised Edition of Punjabi New Testament 1952 © British and Foreign Bible Society, used by permission. All rights reserved. The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows: Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020, Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society. Used by Permission of The Pakistan Bible Society All rights reserved. For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission. Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society  PAKISTAN BIBLE SOCIETY  LAHORE, PAKISTAN

تے ایویں ہویا پئی اوہ سبت دے دِن فرِیسیاں دے کِسے سردار دے گھر روٹی کھان گیا۔ تے اوہ اوہدی سُوہ وِچ سن۔ تے ویکھو اِک اوہدے سامھنے سی جِہنُوں جلودھر سی۔ تے شریعت دے سکھالن والیاں تے فرِیسیاں نُوں یِسُوع آکھیا۔ سبت دے دِن چَنگا کرنا جائز اے۔ کہ نئیں؟ تے اوہ چُپ کر رہے۔ تَد اوس اوہنوں لے کے چَنگا کِیتا تے اوہنوں بھیج دِتّا۔ تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُہاڈے وِچوں کیہڑا اے جِہدا کھوتا یا ڈھگّا کُھوہ وِچ ڈِگّیا ہوئے۔ تے اوہ اوہنوں سبت دے دِن چھیتی نال نا کڈھے؟ تے اوہ ایہناں گلّاں دا جواب نا دے سکے۔

تے جد اوس پَروہنیاں نُوں ویکھیا۔ پئی اوہ کِیویں عِزّت والی تھاں چُن لَیندے سن۔ تَد ایہہ تمثِیل دے کے اوہناں نُوں آکھیا۔ جد کوئی تینُوں ویاہ وِچ سَدّے تے عِزّت والی تھاں نا جا بَہو۔ خبرے اوس تیرے نالوں کِسے وڈّے نُوں نا سدّیا ہوئے؟ تے اوہ جِنّہے تینُوں تے اوہنوں سدّیا اے۔ آ کے تینُوں آکھے ایہدے لئی تھاں چھڈ۔ تے تَد شرمندہ ہو کے تینُوں ساریاں توں پچھا نا بہنا پَوے۔ سگوں جد تُوں سدّیا گِئیوں تے ساریاں توں پِچّھلے تھاں جا بَہہ۔ تاں جو جِنّہے تینُوں سدّیا اے جد آوے۔ اوہ تینُوں آکھے اَے دوست آ اگانہہ ہو بَہو۔ تَد اوہناں ساریاں دی نظر وِچ جیہڑے تیرے نال کھان بَیٹھے نیں۔ تیری بڑی عِزّت ہوئے گی۔ کیوں جو ہر اِک جیہڑا اپنے آپ نُوں اُچیاں کر دا اے۔ سو نِیواں کِیتا جائے گا۔ تے جیہڑا اپنے آپ نُوں نِیواں کر دا اے۔ اوہ اُچّا کِیتا جائے گا۔
تَد اوس اوہنوں وی جِس اوہنوں سدّیا سی آکھیا جد تُوں دِنیں یا راتِیں روٹی تیار کریں تے نا اپنے دوستاں تے نا اپنے بھراواں نا اپنے ساکاں تے نا دَولت مند گوانڈِھیاں نُوں سدِّیں۔ کِتے اِنج نا ہوئے پئی اوہ وی تینُوں سَدّن۔ تے تینُوں بدلہ مِل جائے۔ سگوں جد تُوں اکٹّھ کریں تے غرِیباں لُولیاں لَنگیاں تے اَنھیاں نُوں سدِّیں۔ تَد تُوں مُبارک ہوویں گا کیوں جو اوہناں دے پلّے کُجھ نئیں اے۔ پئی تینُوں بدلہ دین۔ سو تینُوں نیکاں دی قیامت وِچ بدلہ دِتّا جائے گا۔

تے اوہناں وِچوں جیہڑے اوہدے نال کھان بَیٹھے سن اِک ایہہ سُن کے اوہنوں آکھیا۔ دھنّ اے اوہ جیہڑا خُدا دی بادشاہی وِچ روٹی کھائے گا۔ پر اوس اوہنوں آکھیا کِسے بندے نے چوکھی روٹی پکائی تے بتھیریاں نُوں سدّیا۔ تے کھان دے ویلے اپنے نوکر نُوں گھلّیا۔ پئی سدّیاں ہویاں نُوں آکھے۔ پئی آؤ کیوں جو ہُن روٹی تیار اے۔ تے اوہ سارے مل کے عُذر کرن لگّے پہلے نے اوہنوں آکھیا مَیں تے پَیلی مُل لئی اے۔ مَینُوں لوڑ اے پئی اوہنوں ویکھن جاواں۔ میری عرض اے پئی مَینُوں رہن دے۔ تے دُوجے آکھیا۔ مَیں پنج جوگاں ڈھگّے مُل لَئے نیں۔ اوہناں نُوں واہ کے ویکھن جاناں اے۔ میری عرض اے پئی مَینُوں رہن دے۔ تے ترِیجے آکھیا مَیں ویاہ کِیتا اے تے ایس واسطے مَیں آ نئیں سکدا۔ سو نوکر جا کے اپنے مالک نُوں ایہناں گلّاں دی خبر سُنائی۔ تَد غُصّے ہو کے گھر دے مالک اپنے نوکر نُوں آکھیا۔ چھیتی نال نِکل کے شہر دیاں چَوکاں تے گلِیاں وِچ جا۔ تے غرِیباں تے لُولیاں تے لَنگیاں تے اَنھیاں نُوں ایتھے اندر لے آ۔ تے نوکر آکھیا اَے مالک۔ جیویں تُوں حُکم دِتّا۔ تِہا ای ہویا تے اجے وی تھاں اے۔ مالک نوکر نُوں آکھیا۔ سڑکاں تے بنّیاں ولّ جا تے دھکّے نال لوکاں نُوں اندر لے آ۔ پئی میرا گھر بھر جائے۔ کیوں جو مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی اوہناں بندیاں وِچوں جیہڑے سَدّے گئے سن کوئی میرا کھانا نا چکھّے گا۔

تے بڑی خلقت اوہدے نال ٹُری جاندی سی تے اوس پِچھّاں مُڑ کے اوہناں نُوں آکھیا۔ جے کوئی میرے ولّ آوے۔ تے اپنے پئیو تے ماں نال تے بیوی تے بالاں نال تے بھراواں تے بھیناں نال سگوں اپنی ای جان نال وی وَیر نا رکھّے۔ اوہ میرا شاگِرد نئیں ہوسکدا۔ جیہڑا اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر نا آوے۔ میرا شاگِرد نئیں ہو سکدا۔ تُہاڈے وِچوں کیہڑا اے۔ جِس بُرج اُسارن دی دلیل کِیتی ہوئے تے پہلاں بَہہ کے خرچے دا حِساب نا کرے۔ پئی اوہنوں تیار کر سَکاں گا کہ نئیں؟ کِتے اجیہا نا ہوئے پئی جد اوس نِینّھ رکھی تے کمّ نُوں مُکا نا سکیا۔ تے سارے ویکھن والے اوہدے اُتّے ایہہ آکھ کے ہسّن۔ پئی ایس بندے اُساری شُروع کِیتی۔ پر مُکا نا سکیا۔ کیہڑا بادشاہ دُوجے بادشاہ نال جد لڑائی نُوں جاوے۔ پہلاں بَہہ کے صلاح نا کرے گا۔ پئی مَیں دَس ہزار لے کے اوہدے نال لڑ سَکاں گا کہ نئیں۔ جیہڑا وِیہہ ہزار لے کے میرے اُتّے چڑھ آؤندا اے؟ نئیں تے جدوں دُوجا اجے دُراڈے ای اے اوہ لاگی گھل کے صُلح صفائی دِیاں شرطاں پُچھے گا۔ سو ایسے طرح تُہاڈے وِچوں بھانویں کوئی ہوئے جیہڑا اپنا سبھو کُجھ چھڈ نا دے اوہ میرا شاگِرد نئیں ہو سکدا۔

لُون تے چنگی شے اے پر جے لُون دا سواد وِگڑ جائے۔ تے اوہ کاہدے نال سوادلا کِیتا جائے گا؟ نا اوہ زمین دے تے نا رُوڑی دے کمّ دا رہیا۔ لوکی اوہنوں باہر سُٹ چھڈ دے نیں۔ جِہدے سُنن دے کنّ ہون سُنے۔

கேளுங்கள் لُوقا 14