KAJADIAN 37 నుండి ప్రసిద్ధ బైబిల్ శ్లోకాలు

షేర్ చేయి

Hiji mangsa Yusup nyarioskeun impian. Saderek-saderekna beuki arijideun.

Yakub nyaahna ka Yusup leuwih ti batan ka putra-putra sejenna, kawantu dilahirkeunana sanggeus anjeunna sepuh. Seug dipangdamelkeun raksukan anu warna-warni.

Ku sabab sakitu diugung-ugungna, saderek-saderekna pohara mikangewana, nyaritana oge ka Yusup mah tara aya leuleuy-leuleuyna.

Teu lila, Yusup nyarioskeun impian deui ka saderek-saderekna, ”Abdi ngimpi deui. Panonpoe, bulan sareng bentang sawelas sarujud ka abdi.”

Saderek-saderekna beuki ngunek-ngunek. Tapi ari ramana mah teu weleh ngamanahan.

Kieu saur Yusup, ”Abdi ngimpi. Urang keur marangkek gandum di huma. Dak dumadak beungkeutan gandum abdi hudang terus nangtung. Ari beungkeutan-beungkeutan gandum nu Akang terus ngararubung sarta sarujud ka nu abdi.”

Urang paehan, bangkena alungkeun ka jero sumur. Bejakeun bae dihakan ku sato galak. Hayang nyaho impianana teh bukti atawa moal.”

Sanggeus sudagar-sudagar urang Midian tea dareukeut, Yusup dihanjatkeun ku saderek-saderekna, terus dijual ka eta sudagar-sudagar, pangaji dua puluh potong perak, terus dibawa ka Mesir.

Salaurna, ”Tuh si tukang ngimpi!

Ti kajauhan keneh ku saderek-saderekna geus katembong. Seug pada sakait, Yusup rek dipaehan.

Asupkeun bae ka ieu sumur di tanah gurun, ulah dirogahala.” Maksud Rubin, Yusup rek dihanjatkeun ririkipan sina terus mulang ka ramana.