توریت شریف: پَیدایش 3
3
1رب تعالیٰ جِتنے جنگلی جانوَر بݨائے سݨ، سَپ اُنہاں وِچوں بہُوں چلاک سی. اِک دیہاڑے سَپَے زناݨی کی آخیا، "تُکی یَقِین اَے کہ خُدا واقعی آخیا، "تُساں باغے نے کُسے درختے نا پھل نہ کھایا"؟"
2زناݨی آخیا، "اَساں باغے نے ساریاں درختاں نے پھل کھائی سکݨے آں، 3سوائے اُس درختے نے پھل جہیڑا باغے نے بَشکار لغا وا۔ خُدا آخیا سی کہ ”اُس درختے نا پھل نہ کھایا، بلکہ اُس کی ہتھ تک نہ لایا! نی، تے تُساں مری جاسو!“ “
4سپے آخیا، ”بِلکُل نی! تُساں مرݨ نہ لغے! 5بلکہ خُدا کی پتہ اے کہ جے تُساں اُس کی کھاسو تے تُساں نیاں اکھیاں کھُلی جاسݨ، تے نیکی تے بدی نا عِلم پائی کے تُساں خُدا اَر ہوئی جاسو.“
6جِسلے زناݨی تَکیا کہ اُس درختے نا پھل خُوشگوار لغݨا، تے کھاݨے واسطے چنگا اے، نالے اُس کی عقلمند بݨائی سکݨا، اُس کُج پھل لائی کے کھائی شوڑیا۔ فِر اُس کُج پھل اپݨے جَݨے کی دِتا جیہڑا اُس نے نال سی، تَے اُس وی کھائی شوڑیا۔ 7اِک دم ہی اُنہاں نیاں اَکھاں کُھلی گئیاں، تے اُنہاں مَحسُوس کِیتا کہ او ننگے اݨ۔ فِر اُنہاں اپݨے آپے کی چھپاݨے واسطے انجِیر نے پتراں کی کٹھیاں کری کے سِیتا۔
8شام نے ویلے جِسلے ٹھنڈی ہوا چلݨ لغی، اُنہاں باغے وِچ رب تعالیٰ نے ٹُرنے نی آواز سُݨی. اِس واسطے اُنہاں اپݨے آپے کی درختاں وِچ رب تعالیٰ کولوں چھُپائی شوڑیا۔ 9پر رب تعالیٰ بندے کی آواز ماری، "تُوں کُتھَے ایں؟"
10اُس جَواب دِتا، "میں باغے وِچ تُکی ٹُرݨیاں سُݨی کِہندا سی تے میں ڈری گیا ساں، کِیئانکہ میں ننگا ساں. تے میں اپݨے آپے کی چھپائی کِہندا سی۔"
11رب تعالیٰ آخیا، "تُکی کُس دَسیا سی کہ تُوں ننگا ایں؟ تُوں اُس درختے نا پھل کھائی شوڑیا، جِس نے بارے وِچ میں تُکی حُکم دِتا سی کہ ’اُس نا پھل نہ کھایاں‘؟“
12بندے جَواب دِتا، "جہیڑی زناݨی تُوں مِکی دِتی سی، اُس ہی مِکی پھل دِتا سی تَے میں کھائی شوڑیا۔"
13رب تعالیٰ زناݨی کی آخیا، "تُوں کَے کری شوڑیا؟"
اُس جَواب دِتا، "سَپے مِکی توکھا دِتا سی، تَے میں او پھل کھائی شوڑیا سی۔"
14فِر رب تعالیٰ سَپے کی آخیا، "تُوں اے کَم کِیتا، اِس واسطے ساریاں دُویاں جانوراں وِچوں کلا تُوں لعنتی ایں۔ تُوں اپݨے ٹِہڈے پہار ٹُرسیں، تَے تُوں اپݨی ساری زِندگی مِٹی کھاسیں۔ 15مَیں تُہاڑے تے زناݨی نے بشکار دُشمݨی پیدا کری شوڑساں۔ اُس نی اولاد تُہاڑی اولاد نی دشمݨ ہوسی۔ او تُہاڑے سِرے کی چُٹی شوڑسی، تے تُوں اُس نی کھُری پر ڈسسیں۔“
16فِر رب تعالیٰ زناݨی کی آخیا، ”جدُوں تُہاڑے پیٹے وِچ بچّہ ہوسی، میں تُہاڑے دردے کی بہُوں بدائی شوڑساں۔ تے جدُوں تُہاڑا بچّہ جمسی، تُکی بہُوں تکلیف ہوسی. فِر وی تُوں اپݨے کہرے آلے نی خواہش کرسیں، پر او تُہاڑے اپر حکومت کرسی۔“
17فِر رب تعالیٰ بندے کی آخیا، ”تُوں اپݨی زناݨی نی گل منی کے اُس درخت نا پھل کھادا، جس تُوں میں تُکی منع کِیتا سی. اِس واسطے ساری زِیمی تہاڑی وجہ نال لعنتی ہوسی، تے تُوں ساری عمر محنت مشقت نی پیداوار کھاسیں۔ 18او زِیمی تہاڑے واسطے کنڈے جماسی، تے تُوں باڑیاں نیاں سبزیاں کھاسیں۔ 19تُوں اُس ویلے تک روٹی کماݨے واسطے اپݨا پرسیو کڈسیں جدُوں تک تُوں زمِیں وِچ واپس نہ جائیں، کِیئانکہ تُوں مِٹی نال بݨایا گیا سیں. میں تُکی مِٹی وِچوں بݨایا، تَے تُوں فِر مٹی وِچ ہی مِلسیں۔“
20حضرت آدم اپݨی زناݨی نا ناں ”حوا“ یعنی ”زندگی“ رخیا، کِیئانکہ بعد وِچ او سارے اِنساناں نی ماں بݨی گئی۔
21تے رب تعالیٰ حضرت آدم واسطے تے اُس نی زناݨی واسطے چمڑے نے کپڑے بݨائی کے اُنہاں کی لوائے۔
22فِر رب تعالیٰ آخیا، ”اِنسان اچھے تے بُرے نی پہچاݨ حاصل کری کے مہاڑے اَر ہوئی گیا اے. ہُݨ اِس طرح ناں ہوئے کہ او زندگی نے درختے نالوں پھل کھائے، تے ہمیشہ واسطے زندہ رہے۔“ 23اِس واسطے رب تعالیٰ اُس کی عدن نے باغے وِچوں باہر کڈی شوڑیا، تانکہ اُس زِیمی وِچ کھیتی باڑی کرے جِس وِچوں اُس کی کِہندا گیا سی. 24انسان کی باہر کڈݨے تُوں بعد، زندگی نے درخت نے راہ نی حفاظت کرنے واسطے رب تعالیٰ باغِ عدن نے مشرق وِچ فرِشتیاں کی مقرر کِیتا، تے اُتھے ایہے جی تلوار رکھی، جِس وِچوں اَگ نکلݨی سی، تے او ہر طرف مُڑنی سی۔
ప్రస్తుతం ఎంపిక చేయబడింది:
توریت شریف: پَیدایش 3: phr
హైలైట్
షేర్ చేయి
కాపీ
మీ పరికరాలన్నింటి వ్యాప్తంగా మీ హైలైట్స్ సేవ్ చేయబడాలనుకుంటున్నారా? సైన్ అప్ చేయండి లేదా సైన్ ఇన్ చేయండి
Text (c) 2021 Noor-e-Kashmir
Audio (p) 2021 Noor-e-Kashmir