Lukas 8
8
Dit 8. Capitel.
1En hat kam tö pas diäreter, dat hi reiset van di jen Stad en Täärp tö en Üder, en prötjet en forkinđnigt dit Evangeelje van üüs Herr Gott sin Rik; en di Twelf wiär me höm.
2Uk hok Wüffen, diär hi sünđ måket hed van ârig Geister en Krånkheid, nämmelk: Maria, diär uk Magdalena hjit, diär sowen Düweler van ütfären wiär.
3En Johanna, Chusa, di Wüf van Herodis Skatmeister, en Susanna, en vuul Üdern, diär höm tinet hed me jaar Gud.
4Diär nü en hiil Kär Lid bi arküder wiär, en van alle Städer tö höm ilet, said hi ön en Gliknis:
5Diär ging en Man üt, om sin Siit üttösäen, en üs hi säd, fääl en Litjet bi di Wei, en waad tötrat, en di Vügler önder Hemmel eet dit âp.
6En som fääl üp di Skenning; en diärt âp kâm, fordorret et, diärom dat et niin Fogtigheid hed.
7En som fääl med mung di Tuurner, en di Tuurner ging âp me, en kwewet et, dat et ütging.
8En som fääl üp en gud Lönđ, en hat kâm âp en drog hönđertfoalig Frügt. Diär hi dit said hed, rööp hi: Hokken Oaren heed tö hiren, di hiir.
9Man sin Jüngers fråget höm en said: wat dit Henliknis tö bedüdin hed?
10 # 8.10 Die Wörter “Und er sagte” sind von Clemens nicht übersetzt worden. Hat es ju sa iwen, di Hjemmelkheid van Gotts Könningrik tö weten; mar tö di Üdern, spreek ik ön Gliknissen, dat ja dit ek se, al wan ja dit uk se; en ek forstuun, al wan ja dit uk hiir.
11Man dit es dit Henliknis: Di Siit es Gotts Uurd.
12Man dânen, diär bi di Wei sen, dit sen sokken, diär't hiir; diäreter komt di Düwel en nemt dit Uurd van jaar Hart weg, dat ja ek liiw en selig ūd.
13En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
14Man dit wat mung di Tuurner fääl, sen dânen, diär dit hiir en önđer Sörrig, Rikdom en Lewentswellest hengung en kwewit, en bring niin Frügt.
15Dit üpt gud Lönđ sen dânen, diär dit Uurd hiir, en bewaare ön en fiin gud Hart, en bring Frügt ön Geduld.
16Nemmen tjent en Läägt ön, en bedakket et me en Fat, of säät et önđer en Baank, man hi säät et üp en Blaaker, om dat arkjen, diär iinkomt, dit Läägt sjogt.
17For diär es nöndt forborgen, wat ek ipenbaar ud, uk es nöndt hjemmelk, wat ek bekäänt ud, en ön Daisläägt komt.
18Nü iiw Agt diärüp, hü I töhiir. For di diär heed, höm ud iwen; man di diär nöndt heed, höm ud uk dit nommen, wat hi meent, dat er heed.
19Man diär ging sin Moder en sin Brödhem hen tö höm, en ja küd ek tö höm kom voar di Kär Lid.
20En hat waad höm önsaid: Din Moder en din Brödhem stuun bütten, en wel di sé.
21Man hi swaaret, en said tö jam: min Moder en min Brödhem sen dânen, diär Gotts Uurd hiir en diäreter dö.
22En hat kâm tö pas üp jen van di Dågen, dat hi ön en Skep ging en sin Jüngers me höm. En hi said tö jam: Let üüs aurfaar tö di Üder Sid van di See. En ja stat vant Lönđ of.
23En diär ja foar, fääl hi ön Sliip. En diär kâm en Wirrelwinđ üp di See, en di Seen /Wellen/ ging hen aur dit Skep, en ja wiär ön gurt Noad.
24Da ging ja tö höm en wääkt höm âp, en said: Meister, Meister, wü forgung! Da stönđ hi âp en trüwwet di Winđ en di Weterswalk; en hat hölđ âp, en hat waad hiil stel.
25Man hi said tö jam: Hur es ju Gloow? Ja waad sa fürgtsom, en forwunđnert jam en said tö arküder: Hokken es dös hjir? For Wind en Weter befiält hi, en ja harke höm!
26En ja foar hen na di Gegend van Gadara, lik aurvoar Galiläa.
27En diär hi ön Lönd gingen wiär, kâm höm en Man üt di Stad öntögen, di wiär en lung Tid beseten van Düweler en toog niin Kloader ön, en bleew ön niin Hüs, man ön di Grewer.
28Man diär hi Jesus saag, skriilt hi, fääl voar höm diäl, en rööp gurtem, en said: Wat hå ik me di tö skaffin Jesus, di almägtig Gott sin Seen? Ik bed di, dat dü mi ek plaagest.
29For hi befoal di fül Geist, dat hi üt of di Mensk gung skuld; for hi hed höm en lung Tid plaaget. En hi wiär me Keden en Bögeln bünđnen en gefangen, en hi brok di Bjenđner en tau, en waad van di Düwel ön di Wösteni drewwen.
30En Iesus fråget höm en said: Hur hjitst dü? Hi said: Legion; for diär wiär vuul Düweler iin ön höm fären.
31En ja boad höm, dat hi maat jam ek befele, ön di Diepte tö fåren.
32Man diär wiär üp disalw Steid en gurt Dreft (Kär) Swin bi di Weide üp di Bârig. En ja boad höm, dat hi jam Forlof dö maat, iin mung disalw Swin tö fåren. En hi let dit tö.
33Diär foar di Düweler#8.33 Die Endung -er ist später hinzugefügt worden. üt of di Mensk en foar iin ön di Swin; en di Kär stört me en Fårt jam diäl van Aur ön di See, en fordroonk.
34Man diär di Hörder saag, wat diär geske, flögt ja en forkinđnigt dit ön di Stad en ön di Täärper.
35Da ging ja üt tö lukkin, wat diär sken (passiäret) wiär; en kâm tö Jesus en foanđ di Mensk, van welk di Düweler ütfären wiär, setten tö Jesus sin Fet, bekloadet, en bi Forstand; en ja waad forfiirt.
36En dânen diär dit sen hed, forkinđnigt et jam, hüdelling di beseten Mensk sünd uden wiär.
37En di hile Mängde vant Gadarener Lönd diär trinđ ombi boad höm, dat hi van jam wegging; for diär wiär en gurt Fürgt aur jam kjemmen. En hi ging ön dit Skep, en kiirt wederom.
38En di Man, diär hi di Düweler van ütdrewwen hed, boad höm, dat hi bi höm wiis måt. Man Jesus let höm gung en said:
39Gung weder t'üs en fortäl, watfoar gurt Dingen Gott ön di dön heed. En hi ging hen en prötjet ön di hile Stad, hü gurt Dingen Jesus ön höm dön hed.
40En hat kâm tö pas, dat Jesus weder kâm, noom dit Volk höm âp, for ja wiär höm al forwagten.
41En lukke hjir, diär kâm en Man, bi Noom Jairus, hi wiär di Opperst ön di Skuul, en fääl Jesus tö Fet, en boad höm, dat hi ön sin Hüs kom wilđ.
42For hi her en ining Daagter van twelf Jaar, jü leid üpt Leest. En diär hi henging, träängt di Kär Lid höm.
43En Wüf hed twelf Jaar di Blödgang hed, jü hed al hör Gud ön di Meisters wäändt, en küd van Nemmen hilet ud.
44En kâm van beeften tö höm, en röört di Soom van sin Kload ön; en metjens waad hör Blödgang stoppet.
45En Jesus said: Hokken heed mi önröört? Aur dat ja dit al benaanet, said Petrus en dânen, diär me höm wiär: Meister, di Kär Lid träängt en skopt di, en dü saist: Hokken heed mi önröört?
46Man Jesus said: Diär heed hokken mi önröört; for ik fööl, dat er en Kraft van mi ütgingen es.
47Man diär di Wüf saag, dat et ek forborgen wiär, kâm jü en sjilwt, en fääl diäl voar höm en forkinđnigt et voar di hiil Kär Lid, üt wat Uarsaak ju höm önröört hed, en hüdelling jü metjens sünđ uden wiär.
48En hi said tö hör: Wiis wel tö Mud, min Daagter, din Gloow heed di holpen, gung hen me Freeđ.
49Diär hi jit sprok, kâm jen van di Oppersten bi di Skuul sin Tiinsten en said tö höm: Din Daagter es stürwen; maake di Meister niin Meit.
50Man diär Jesus dit hjert, swaaret hi höm en said: Wiis ek bang, liiw man, da ūd jü sünd.
51Man diär hi iin ön dit Hüs kâm, let hi Nemmen iingung moar üs Petrus, en Jakobus en Johannes, en dit Biärns Våder en Moder.
52Man ja skroalet altermaal, en beäämket hör. Man hi said: Skroale I ek; jü es ek stürwen, man jü slääpt.
53En ja lagget eet höm; for ja wust nog, dat jü stürwen wiär.
54Man hi jåget jam altermaal üt, noom hör bi di Hunđ, en said: Faamen, stuun âp!
55En hör Geist kâm weder, en jü stönđ önt salw âp. En hi befoal, em skulđ hör wat tö iten dö.
56En hör Aalđern fing en gurt Skrek. Man hi geboot jam, dat ja dit Nemmen si skulđ, wat sken wiär.
ప్రస్తుతం ఎంపిక చేయబడింది:
Lukas 8: NFNT
హైలైట్
షేర్ చేయి
కాపీ
మీ పరికరాలన్నింటి వ్యాప్తంగా మీ హైలైట్స్ సేవ్ చేయబడాలనుకుంటున్నారా? సైన్ అప్ చేయండి లేదా సైన్ ఇన్ చేయండి
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
Lukas 8
8
Dit 8. Capitel.
1En hat kam tö pas diäreter, dat hi reiset van di jen Stad en Täärp tö en Üder, en prötjet en forkinđnigt dit Evangeelje van üüs Herr Gott sin Rik; en di Twelf wiär me höm.
2Uk hok Wüffen, diär hi sünđ måket hed van ârig Geister en Krånkheid, nämmelk: Maria, diär uk Magdalena hjit, diär sowen Düweler van ütfären wiär.
3En Johanna, Chusa, di Wüf van Herodis Skatmeister, en Susanna, en vuul Üdern, diär höm tinet hed me jaar Gud.
4Diär nü en hiil Kär Lid bi arküder wiär, en van alle Städer tö höm ilet, said hi ön en Gliknis:
5Diär ging en Man üt, om sin Siit üttösäen, en üs hi säd, fääl en Litjet bi di Wei, en waad tötrat, en di Vügler önder Hemmel eet dit âp.
6En som fääl üp di Skenning; en diärt âp kâm, fordorret et, diärom dat et niin Fogtigheid hed.
7En som fääl med mung di Tuurner, en di Tuurner ging âp me, en kwewet et, dat et ütging.
8En som fääl üp en gud Lönđ, en hat kâm âp en drog hönđertfoalig Frügt. Diär hi dit said hed, rööp hi: Hokken Oaren heed tö hiren, di hiir.
9Man sin Jüngers fråget höm en said: wat dit Henliknis tö bedüdin hed?
10 # 8.10 Die Wörter “Und er sagte” sind von Clemens nicht übersetzt worden. Hat es ju sa iwen, di Hjemmelkheid van Gotts Könningrik tö weten; mar tö di Üdern, spreek ik ön Gliknissen, dat ja dit ek se, al wan ja dit uk se; en ek forstuun, al wan ja dit uk hiir.
11Man dit es dit Henliknis: Di Siit es Gotts Uurd.
12Man dânen, diär bi di Wei sen, dit sen sokken, diär't hiir; diäreter komt di Düwel en nemt dit Uurd van jaar Hart weg, dat ja ek liiw en selig ūd.
13En dânen üp di Skenning, sen sokken, wan ja dit Uurd hiir, da nem ja dit me Frügged ön; man ja hå niin Röt, en Sküür liiw ja, en wan di Tid tö Forföring komt, da wik ja of.
14Man dit wat mung di Tuurner fääl, sen dânen, diär dit hiir en önđer Sörrig, Rikdom en Lewentswellest hengung en kwewit, en bring niin Frügt.
15Dit üpt gud Lönđ sen dânen, diär dit Uurd hiir, en bewaare ön en fiin gud Hart, en bring Frügt ön Geduld.
16Nemmen tjent en Läägt ön, en bedakket et me en Fat, of säät et önđer en Baank, man hi säät et üp en Blaaker, om dat arkjen, diär iinkomt, dit Läägt sjogt.
17For diär es nöndt forborgen, wat ek ipenbaar ud, uk es nöndt hjemmelk, wat ek bekäänt ud, en ön Daisläägt komt.
18Nü iiw Agt diärüp, hü I töhiir. For di diär heed, höm ud iwen; man di diär nöndt heed, höm ud uk dit nommen, wat hi meent, dat er heed.
19Man diär ging sin Moder en sin Brödhem hen tö höm, en ja küd ek tö höm kom voar di Kär Lid.
20En hat waad höm önsaid: Din Moder en din Brödhem stuun bütten, en wel di sé.
21Man hi swaaret, en said tö jam: min Moder en min Brödhem sen dânen, diär Gotts Uurd hiir en diäreter dö.
22En hat kâm tö pas üp jen van di Dågen, dat hi ön en Skep ging en sin Jüngers me höm. En hi said tö jam: Let üüs aurfaar tö di Üder Sid van di See. En ja stat vant Lönđ of.
23En diär ja foar, fääl hi ön Sliip. En diär kâm en Wirrelwinđ üp di See, en di Seen /Wellen/ ging hen aur dit Skep, en ja wiär ön gurt Noad.
24Da ging ja tö höm en wääkt höm âp, en said: Meister, Meister, wü forgung! Da stönđ hi âp en trüwwet di Winđ en di Weterswalk; en hat hölđ âp, en hat waad hiil stel.
25Man hi said tö jam: Hur es ju Gloow? Ja waad sa fürgtsom, en forwunđnert jam en said tö arküder: Hokken es dös hjir? For Wind en Weter befiält hi, en ja harke höm!
26En ja foar hen na di Gegend van Gadara, lik aurvoar Galiläa.
27En diär hi ön Lönd gingen wiär, kâm höm en Man üt di Stad öntögen, di wiär en lung Tid beseten van Düweler en toog niin Kloader ön, en bleew ön niin Hüs, man ön di Grewer.
28Man diär hi Jesus saag, skriilt hi, fääl voar höm diäl, en rööp gurtem, en said: Wat hå ik me di tö skaffin Jesus, di almägtig Gott sin Seen? Ik bed di, dat dü mi ek plaagest.
29For hi befoal di fül Geist, dat hi üt of di Mensk gung skuld; for hi hed höm en lung Tid plaaget. En hi wiär me Keden en Bögeln bünđnen en gefangen, en hi brok di Bjenđner en tau, en waad van di Düwel ön di Wösteni drewwen.
30En Iesus fråget höm en said: Hur hjitst dü? Hi said: Legion; for diär wiär vuul Düweler iin ön höm fären.
31En ja boad höm, dat hi maat jam ek befele, ön di Diepte tö fåren.
32Man diär wiär üp disalw Steid en gurt Dreft (Kär) Swin bi di Weide üp di Bârig. En ja boad höm, dat hi jam Forlof dö maat, iin mung disalw Swin tö fåren. En hi let dit tö.
33Diär foar di Düweler#8.33 Die Endung -er ist später hinzugefügt worden. üt of di Mensk en foar iin ön di Swin; en di Kär stört me en Fårt jam diäl van Aur ön di See, en fordroonk.
34Man diär di Hörder saag, wat diär geske, flögt ja en forkinđnigt dit ön di Stad en ön di Täärper.
35Da ging ja üt tö lukkin, wat diär sken (passiäret) wiär; en kâm tö Jesus en foanđ di Mensk, van welk di Düweler ütfären wiär, setten tö Jesus sin Fet, bekloadet, en bi Forstand; en ja waad forfiirt.
36En dânen diär dit sen hed, forkinđnigt et jam, hüdelling di beseten Mensk sünd uden wiär.
37En di hile Mängde vant Gadarener Lönd diär trinđ ombi boad höm, dat hi van jam wegging; for diär wiär en gurt Fürgt aur jam kjemmen. En hi ging ön dit Skep, en kiirt wederom.
38En di Man, diär hi di Düweler van ütdrewwen hed, boad höm, dat hi bi höm wiis måt. Man Jesus let höm gung en said:
39Gung weder t'üs en fortäl, watfoar gurt Dingen Gott ön di dön heed. En hi ging hen en prötjet ön di hile Stad, hü gurt Dingen Jesus ön höm dön hed.
40En hat kâm tö pas, dat Jesus weder kâm, noom dit Volk höm âp, for ja wiär höm al forwagten.
41En lukke hjir, diär kâm en Man, bi Noom Jairus, hi wiär di Opperst ön di Skuul, en fääl Jesus tö Fet, en boad höm, dat hi ön sin Hüs kom wilđ.
42For hi her en ining Daagter van twelf Jaar, jü leid üpt Leest. En diär hi henging, träängt di Kär Lid höm.
43En Wüf hed twelf Jaar di Blödgang hed, jü hed al hör Gud ön di Meisters wäändt, en küd van Nemmen hilet ud.
44En kâm van beeften tö höm, en röört di Soom van sin Kload ön; en metjens waad hör Blödgang stoppet.
45En Jesus said: Hokken heed mi önröört? Aur dat ja dit al benaanet, said Petrus en dânen, diär me höm wiär: Meister, di Kär Lid träängt en skopt di, en dü saist: Hokken heed mi önröört?
46Man Jesus said: Diär heed hokken mi önröört; for ik fööl, dat er en Kraft van mi ütgingen es.
47Man diär di Wüf saag, dat et ek forborgen wiär, kâm jü en sjilwt, en fääl diäl voar höm en forkinđnigt et voar di hiil Kär Lid, üt wat Uarsaak ju höm önröört hed, en hüdelling jü metjens sünđ uden wiär.
48En hi said tö hör: Wiis wel tö Mud, min Daagter, din Gloow heed di holpen, gung hen me Freeđ.
49Diär hi jit sprok, kâm jen van di Oppersten bi di Skuul sin Tiinsten en said tö höm: Din Daagter es stürwen; maake di Meister niin Meit.
50Man diär Jesus dit hjert, swaaret hi höm en said: Wiis ek bang, liiw man, da ūd jü sünd.
51Man diär hi iin ön dit Hüs kâm, let hi Nemmen iingung moar üs Petrus, en Jakobus en Johannes, en dit Biärns Våder en Moder.
52Man ja skroalet altermaal, en beäämket hör. Man hi said: Skroale I ek; jü es ek stürwen, man jü slääpt.
53En ja lagget eet höm; for ja wust nog, dat jü stürwen wiär.
54Man hi jåget jam altermaal üt, noom hör bi di Hunđ, en said: Faamen, stuun âp!
55En hör Geist kâm weder, en jü stönđ önt salw âp. En hi befoal, em skulđ hör wat tö iten dö.
56En hör Aalđern fing en gurt Skrek. Man hi geboot jam, dat ja dit Nemmen si skulđ, wat sken wiär.
ప్రస్తుతం ఎంపిక చేయబడింది:
:
హైలైట్
షేర్ చేయి
కాపీ
మీ పరికరాలన్నింటి వ్యాప్తంగా మీ హైలైట్స్ సేవ్ చేయబడాలనుకుంటున్నారా? సైన్ అప్ చేయండి లేదా సైన్ ఇన్ చేయండి
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)