ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Лука 13

แบ่งปัน

– Тар къапудан кирмек ичюн арекет этинъиз. Сизге айтам: чокъ адам анда кирмеге арекет этеджеклер, амма кирип оламайджакълар.

О ердеки бир къадын он секиз йыл девамында арам рухтан къыйналып хасталангъан, дёрт букюльген, белини догъуртып оламай экен. Иса оны корьгенинен, янына чагъырып: – Сен хасталыгъынъдан къуртарылдынъ, – деди.

Сонъ къолларыны къадыннынъ башына къойды. Къадын бирден догърулып, Аллагъа шукюр этти.

О вакъыт бир къач сонъундакилер биринджи, биринджилер исе сонъунда оладжакълар, – деди.

Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.

Сизге ёкъ дейим. Лякин тёвбе этмесенъиз, эпинъиз олар киби гъайып олурсыз, – деди.

О исе: «Сизге айтам: ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим. Эй, инсафсыз шейлерни япкъанлар, козюмден ёкъ олунъыз!» – деп джевап береджек.

Иса: – Алланынъ Падишалыгъы неге ошай? Оны ненен тенъештирейим? О, бир хардал урлугъына ошай. Бир адам оны алып озь багъчасында сача. Урлукъ осип терек киби юксек ола. Онынъ пытакълары арасында къушлар ювалар ясайлар, – деди.