ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Лука 18

แบ่งปัน

Аны кибик, умут юзмей хар заманда тилек этип турургъа керекди деп, алагъа бу оюм берген таурухну айтды

Аллах а, кече да, кюн да, Андан тилек этип тургъан, Кесини сайлагъанларын къорууларыкъ тюйюлмюдю? Аланы кёп заман сакълатырыкъмыды? Кёп турмай, аланы къоруулар деп айтама сизге. Алай а Адам Улу келгенинде жер юсюнде ийман табармы экен?» – деди.

Исса уа: «Адамлагъа амал болмагъаннга Аллахны амалы барды», – деди.

Алай болгъанлыкъгъа сюдю кёп заманны унамай тургъанды. Ахырында уа кеси-кесине: „Мен Аллахдан да къоркъмай, адамладан да уялмай эсем да, Бу башсыз къатын манга тынчлыкъ бермегени ючюн, аны къоруулайым. Алайсыз, ол, келе-келе, мени жанымдан бездирир“ дегенди», – деди.

Кертисин айтама сизге, Аллахны Патчахлыгъын сабийча къабыл этмеген адам анга кирлик тюйюлдю», – деди.

Исса уа, сабийлени къатына чакъырып: «Сабийлени манга келирге къоюгъуз, алагъа чырмау этмегиз! Нек десегиз Аллахны Патчахлыгъы аллайланыкъыды.

Исса анга: «Кёрсюнле! Сени ийманынг сени къутхарды», – деди.

Исса анга: «Сен Манга ахшы деп нек айтаса? Бир Аллахдан башха биреу да тюйюлдю ахшы.