1
ปัญญาจารย์ 5:2
พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971
อย่าให้ใจของเจ้าเร็ว และอย่าให้ปากของเจ้าพูดโพล่งๆต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าทรงสถิตในสวรรค์ และเจ้าอยู่บนแผ่นดินโลก เหตุฉะนั้นเจ้าจงพูดน้อยคำ
เปรียบเทียบ
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:2
2
ปัญญาจารย์ 5:19
อนึ่ง ทุกๆคนที่พระเจ้าประทานทรัพย์สมบัติให้ ก็ได้ทรงโปรดให้รับประทานของเหล่านั้น ได้รับส่วนของตน และยินดีปรีดาในการงานของตนได้ นี่แหละเป็นของประทานจากพระเจ้า
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:19
3
ปัญญาจารย์ 5:10
คนรักเงินย่อมไม่อิ่มเงิน และคนรักสมบัติไม่รู้จักอิ่มกำไร นี่ก็อนิจจังด้วย
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:10
4
ปัญญาจารย์ 5:1
เจ้าจงระวังเท้าของเจ้า เมื่อเจ้าไปยังพระนิเวศของพระเจ้า เพราะการเข้าใกล้ชิดเพื่อจะฟังก็ดีกว่าคนเขลาถวาย สักการบูชา ด้วยว่าเขาไม่รู้ว่าตนกำลังทำชั่ว
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:1
5
ปัญญาจารย์ 5:4
เมื่อเจ้าปฏิญาณบนไว้ต่อพระเจ้า อย่าชักช้าที่จะแก้บนนั้นให้สำเร็จ เพราะพระองค์หาชอบพระทัยในคนเขลาไม่ จงแก้บนตามที่เจ้าบนไว้เถิด
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:4
6
ปัญญาจารย์ 5:5
ที่เจ้าจะไม่บนก็ยังดีกว่าที่เจ้าบนแล้วไม่แก้
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:5
7
ปัญญาจารย์ 5:12
การหลับของกรรมกรก็ผาสุกไม่ว่าเขาจะได้กิน น้อยหรือได้กินมาก แต่ความอิ่มท้องของคนมั่งมีก็ไม่ช่วยเขาให้หลับ
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:12
8
ปัญญาจารย์ 5:15
เขาได้คลอดมาจากครรภ์มารดาตัวล่อนจ้อนฉันใด เขาจะกลับไปอีกเช่นเดียวกันฉันนั้น และเขาจะเอาอะไรซึ่งเป็นผลงานของ เขาติดมือไปไม่ได้สักอย่างเดียว
สำรวจ ปัญญาจารย์ 5:15
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ