ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lúcás 8

แบ่งปัน

Agus an ċuid atá sa talaṁ maiṫ, is iad‐san na daoine d’éist leis an mbriaṫar le deaġ‐ċroiḋe macánta, agus congḃuiġeann siad é, agus do‐ḃeir siad toraḋ go foiġdeaċ uaṫa.

Agus an ċuid do ṫuit i measc an drisliġ, is iad‐san na daoine d’éist, agus sa tsliġe ḋóiḃ, múċtar iad le cúram, agus le saiḋḃreas, agus le pléisiúr an tsaoġail, agus ní ṫugaid toraḋ ċum abaiḋeaċta.

Agus iad‐san atá ar an gcarraig is iad na daoine ġlacas ċuca an briaṫar le h‐áṫas tar a éis dóiḃ éisteaċt leis; agus ní ḟuil fréaṁ aca‐san; creideann siad ar feaḋ tamaill, agus i n‐am caṫuiġṫe téiġeann siad ar gcúl.

Agus aduḃairt sé leo, Cá ḃfuil ḃúr gcreideaṁ? Agus do ḃí eagla orṫa agus do ḃí iongnaḋ mór orṫa, agus iad g‐á ráḋ le n‐a ċéile, Cia h‐é seo, go dtugann sé órdú do na gaoṫaiḃ agus do na tonnaiḃ féin, agus go n‐uṁluiġid dó?

Iad‐san atá le h‐ais an ḃealaiġ is iad na daoine éisteas; annsin tig an diaḃal, agus tógann sé an briaṫar as a gcroiḋe, ar eagla go gcreidfidís agus go saorfaiḋe iad.

Óir ní curtar aon niḋ i ḃfolaċ naċ noċtfar; ná niḋ fá ċeilt, naċ n‐aiṫneoċar agus naċ dtiocfaiḋ ċum solais.

Agus nuair ṫug an ḃean fá deara nár ceileaḋ í, ṫáinig sí ar criṫ, agus d’á caiṫeaṁ síos ag a ċosaiḃ ḋí, d’innis sí i ḃfiaḋnaise na ndaoine go léir cad ċuige ar ḃain sí leis, agus cionnas mar do leiġeasaḋ í ar an mball. Agus aduḃairt seisean léi, A inġean, do ṡlánuiġ do ċreideaṁ ṫú; imṫiġ i síoṫċáin.

Agus ṫángadar ċuige, agus do ḋúisiġéadar é, g‐á ráḋ, A Ṁáiġistir, a Ṁáiġistir, atáimíd d’ár mbáḋaḋ. Agus do ḋúisiġ sé, agus do ḃagair sé ar an ngaoiṫ agus ar ġargaint na tuinne: agus do stadadar agus ṫáinig ciúnas.