ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Matha 19

แบ่งปัน

Agus ag féaċaint d’Íosa orṫa, aduḃairt sé leo, Ní féidir do ḋaoiniḃ é, aċt is féidir le Dia an uile niḋ.

Uime sin, ní beirt iad feasta, aċt aon ḟeoil aṁáin. D’á ḃriġ sin, an niḋ do ċeangail Dia, ná scaoileaḋ duine é.

Agus d’ḟreagair seisean, agus aduḃairt, An é nár léiġeaḃar, an té do ċruṫuiġ na daoine ó ṫús, gur ċruṫuiġ sé fireann agus baineann iad, agus go nduḃairt sé, Ar an aḋḃar sin, fágfaiḋ fear a aṫair agus a ṁáṫair, agus claoiḋfiḋ sé le n‐a ṁnaoi; agus béiḋ an ḃeirt ’n‐a n‐aon ḟeoil aṁáin?

Aċt aduḃairt Íosa, Leigiḋ do na leanḃaiḃ beaga teaċt ċugam‐sa, agus ná cuiriḋ cosc leo: óir is le n‐a leiṫéidiḃ sin ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

Aċt is iomḋa duine d’á ḃfuil ar tosaċ ḃéas ar deireaḋ; agus d’á ḃfuil ar deireaḋ ḃéas ar tosaċ.

Agus gaċ duine do ṫréig tiġṫe, nó dearḃráiṫre, nó deirḃṡeaṫraċa, nó clann, nó taltaí, ar son m’anma‐sa, ġeoḃaiḋ sé a gcéad oiread, agus béiḋ an ḃeaṫa ṡíorraiḋe mar oiġreaċt aige.

Aduḃairt Íosa leis, Má’s maiṫ leat ḃeiṫ gan loċt, imṫiġ, díol a ḃfuil agat, agus taḃair a luaċ do na boċtaiḃ, agus béiḋ maoin ar neaṁ agat: agus tar, lean mise.

Agus aduḃairt seisean leis, Cad ċuige ḋuit ceist do ċur orm‐sa i dtaoḃ maiṫeasa? Ní maiṫ aoinneaċ aċt Aon aṁáin: aċt má’s mian leat dul isteaċ sa mbeaṫaiḋ, coiṁéad na h‐aiṫeanta.

Agus adeirim arís liḃ, Is fusa do ċamall gaḃáil tré ċró snáṫaide, ná do ḋuine saiḋḃir dul isteaċ i ríoġaċt na ḃflaiṫeas.

Agus adeirim‐se liḃ, An té ċuirfeas uaiḋ a ḃean, aċt aṁáin mar ġeall ar striapaċas, agus ṗósfas bean eile, go ndéanann sé aḋaltranas: agus an té ṗósas an ḃean do díbriġeaḋ, go ndéanann seisean aḋaltranas.

Agus aduḃairt Íosa le n‐a ḋeisceablaiḃ, Go fírinneaċ adeirim liḃ, Is ar éigean a raċas duine saiḋḃir isteaċ i ríoġaċt na ḃflaiṫeas.