ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Matha 22

แบ่งปัน

Agus aduḃairt sé leis. Gráḋóċaiḋ tú an Tiġearna, do Ḋia ód’ ċroiḋe go h‐iomlán, agus ód’ anam go h‐iomlán, agus ód’ inntinn go h‐iomlán. Is í sin an aiṫne ṁór agus an ṗríoṁ‐aiṫne. Agus atá an dara h‐aiṫne cosṁail léi, Gráḋóċaiḋ tú do ċóṁarsa mar ṫú féin.

Ar an dá aiṫne sin is eaḋ ṡeasas an dliġe uile, agus na fáiḋe.

Óir atá glaoiḋte ar ṁórán, aċt ní ḟuil toġṫa aċt beagán.

Óir san aiséirge ní póstar daoine, ná ní tugtar le pósaḋ iad, aċṫ bíonn siad cosṁail le h‐aingliḃ Dé ar neaṁ.

Taisbeán dom airgead na cánaċ. Agus ṫugadar pinginn dó. Agus aduḃairt sé leo, Cia leis an íoṁáiġ agus an scríḃinn seo? Adeirid‐sean leis, Le Céasar. Annsin aduḃairt sé leo, D’á ḃriġ sin, taḃraiḋ do Ċéasar na neiṫe is le Céasar; agus do Ḋia na neiṫe is le Dia.