1 พงศาวดาร 21
21
การนับจำนวนอิสราเอลและโรคระบาด
(2 ซมอ.24:1-25)
1ซาตานยืนขึ้นต่อสู้อิสราเอล และดลใจให้ดาวิดนับจำนวนอิสราเอล 2ดาวิดจึงตรัสกับโยอาบและบรรดาผู้นำของกองทัพว่า “จงไปนับอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วนำรายงานมาให้เรา เพื่อจะได้ทราบจำนวนรวมของเขาทั้งหลาย” 3แต่โยอาบทูลว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงเพิ่มประชากรของพระองค์อีกร้อยเท่าของที่มีอยู่แล้ว ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพระบาท แต่พวกทหารเป็นผู้รับใช้ของเจ้านายของข้าพระบาทไม่ใช่หรือ? ทำไมเจ้านายของข้าพระบาททรงต้องการเช่นนี้? ทำไมพระองค์จึงทรงนำความผิดบาปมาสู่อิสราเอล?” 4แต่โยอาบขัดรับสั่งไม่ได้จึงจากไป และไปทั่วในอิสราเอลทั้งสิ้น และกลับมายังเยรูซาเล็ม 5และโยอาบถวายจำนวนรวมจากจำนวนประชาชนที่นับได้แก่ดาวิด ในอิสราเอลทั้งสิ้นมี 1,100,000 คนที่ชักดาบ และในยูดาห์มี 470,000 คนที่ชักดาบ 6แต่ในการนับนั้นท่านไม่ได้รวมเลวีและเบนยามิน เพราะว่าพระบัญชาของพระราชาเป็นที่น่าเกลียดแก่โยอาบ
7แต่พระเจ้าไม่พอพระทัยในเรื่องนี้ และพระองค์ทรงลงโทษอิสราเอล 8และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์ได้ทำบาปใหญ่ยิ่งในการที่ข้าพระองค์ได้ทำสิ่งนี้ แต่บัดนี้ขอทรงให้อภัยความบาปชั่วของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพระองค์ได้ทำการอย่างโง่เขลามาก” 9และพระยาห์เวห์ตรัสกับกาดผู้ทำนายของดาวิดว่า 10“จงไปบอกดาวิดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เราเสนอเจ้าสามประการจงเลือกเอาประการหนึ่ง เพื่อเราจะได้ทำต่อเจ้า’ ” 11กาดจึงเข้าเฝ้าดาวิดและกราบทูลพระองค์ว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงเลือกสำหรับเจ้าเอง 12คือกันดารอาหาร 3 ปี หรือการกวาดล้างโดยศัตรูของเจ้า 3 เดือนขณะที่ดาบของศัตรูจะไล่ทันเจ้า หรือดาบของพระยาห์เวห์ 3 วันคือโรคระบาดบนแผ่นดิน และทูตของพระยาห์เวห์ทำลายทั่วไปในเขตแดนทั้งสิ้นของอิสราเอล บัดนี้ขอทรงพิจารณาดูว่าจะให้ข้าพระบาทกลับไปทูลพระองค์ผู้ทรงส่งข้าพระบาทมาว่าประการใด” 13แล้วดาวิดตรัสกับกาดว่า “เรามีความทุกข์ใจมาก ขอให้เราตกเข้าไปอยู่ในพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์ เพราะพระกรุณาของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก แต่ขออย่าให้เราตกเข้าไปในมือของมนุษย์เลย”
14ดังนั้นพระยาห์เวห์ทรงให้โรคระบาดเกิดขึ้นในอิสราเอล และคนอิสราเอลล้มตาย 70,000 คน 15และพระเจ้าทรงใช้ทูตสวรรค์ไปยังเยรูซาเล็มเพื่อจะทำลายเสีย แต่เมื่อท่านจะลงมือทำลาย พระยาห์เวห์ทรงเห็นและพระองค์ทรงกลับพระทัยในเหตุร้ายนั้น และพระองค์ตรัสกับทูตผู้กำลังทำลายนั้นว่า “พอแล้ว ยับยั้งมือของเจ้า” ส่วนทูตของพระยาห์เวห์ก็กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส 16และดาวิดแหงนพระพักตร์เห็นทูตของพระยาห์เวห์ ยืนระหว่างแผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์ และในมือถือดาบที่ชักออกชี้เหนือเยรูซาเล็ม แล้วดาวิดและพวกผู้ใหญ่สวมผ้ากระสอบซบหน้าลง 17และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์เองไม่ใช่หรือที่บัญชาให้นับประชาชน? ข้าพระองค์เองเป็นผู้ได้ทำบาป และได้ทำความชั่วร้ายจริงๆ แต่บรรดาแกะเหล่านี้พวกเขาได้ทำอะไร? ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ และพงศ์พันธุ์ของบิดาข้าพระองค์ แต่ขออย่าให้โรคร้ายนั้นอยู่ท่ามกลางประชากรของพระองค์”
18แล้วทูตของพระยาห์เวห์บัญชาให้กาดทูลดาวิดว่า ให้ดาวิดเสด็จขึ้นไปสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส 19ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามคำของกาด ซึ่งท่านทูลในพระนามของพระยาห์เวห์ 20โอรนันหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายสี่คนของท่านที่อยู่กับท่านก็ซ่อนตัวเสีย ส่วนโอรนันนวดข้าวสาลีต่อ 21เมื่อดาวิดเสด็จมายังโอรนัน โอรนันมองเห็นดาวิด และออกไปจากลานนวดข้าว ถวายบังคมดาวิดด้วยซบหน้าลงถึงดิน 22และดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ที่ลานนวดข้าวแก่เรา เพื่อเราจะสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์บนนั้น จงให้แก่เราตามราคาเต็ม เพื่อว่าภัยพิบัตินั้นจะได้หมดไปจากประชาชน” 23แล้วโอรนันทูลดาวิดว่า “ทรงรับไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ และขอพระราชาเจ้านายของข้าพระบาททำสิ่งที่พระองค์ทรงเห็นชอบเถิด และข้าพระบาทขอถวายโคสำหรับเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน แล้วข้าวสาลีเป็นธัญบูชา ข้าพระบาทขอถวายหมด” 24แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “ไม่ได้ แต่เราจะซื้อแน่ๆ ตามราคาเต็ม เพราะเราจะไม่เอาของของเจ้าถวายพระยาห์เวห์ หรือถวายสิ่งที่เราได้มาเปล่าๆ เป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว” 25ดาวิดจึงทรงให้โอรนันเป็นทองคำน้ำหนักประมาณ 7 กิโลกรัมเพื่อที่นั้น 26ดาวิดก็ทรงสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ที่นั่น และทรงถวายเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องศานติบูชา และร้องทูลต่อพระยาห์เวห์และพระองค์ทรงตอบพระองค์ด้วยไฟจากสวรรค์บนแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว 27แล้วพระยาห์เวห์ทรงบัญชาทูตสวรรค์ และท่านก็เอาดาบใส่ฝักเสีย
สถานที่ตั้งพระวิหาร
28ครั้งนั้น เมื่อดาวิดทรงเห็นว่าพระยาห์เวห์ทรงตอบพระองค์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส พระองค์ก็ทรงถวายสัตวบูชาที่นั่น 29เพราะพลับพลาของพระยาห์เวห์ซึ่งโมเสสสร้างขึ้นในถิ่นทุรกันดาร และแท่นเครื่องบูชาเผาทั้งตัวในเวลานั้นอยู่ในปูชนียสถานสูงที่กิเบโอน 30แต่ดาวิดไม่สามารถเสด็จไปที่นั่นเพื่อทูลถามพระเจ้าเพราะ พระองค์ทรงกลัวดาบของทูตของพระยาห์เวห์
ที่ได้เลือกล่าสุด:
1 พงศาวดาร 21: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้