โยบ 19
19
โยบตอบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่
1แล้วโยบตอบว่า
2“พวกท่านจะทรมานข้า
และบดขยี้ข้าด้วยถ้อยคำนานสักเท่าใด?
3ท่านทั้งหลายพูดสบประมาทข้าสิบหนแล้ว
และที่ทำผิดแก่ข้านั้น ท่านก็ไม่อายเลย
4ถ้าแม้ว่าข้าหลงทำผิดจริง
ความผิดของข้าก็อยู่กับข้า
5ถ้าท่านทั้งหลายยกตัวข่มข้า
และใช้ความต่ำต้อยของข้าปรักปรำข้า
6จงทราบเถิดว่า พระเจ้าทรงผิดต่อข้า
และได้เอาตาข่ายล้อมข้าไว้
7ดูเถิด ข้าร้องออกมาว่า ‘ทารุณจริง’ แต่ไม่มีผู้ใดฟัง
ข้าร้องให้ช่วย แต่ไม่มีความยุติธรรม
8พระองค์ทรงก่อกำแพงกั้นทางข้าไว้ ข้าจึงข้ามไปไม่ได้
และพระองค์ทรงให้ทางของข้ามืดไป
9พระองค์ทรงปลดศักดิ์ศรีไปจากข้า
และถอดมงกุฎจากศีรษะของข้า
10พระองค์ทรงพังข้าลงเสียทุกด้าน และข้าก็สิ้นไป
พระองค์ทรงถอนความหวังของข้าเหมือนถอนต้นไม้
11พระพิโรธของพระองค์พลุ่งขึ้นใส่ข้า
และทรงนับข้าเป็นปรปักษ์ของพระองค์
12กองทหารของพระองค์ประดังเข้ามา
เขาทั้งหลายก่อเชิงเทินต่อสู้ข้า
และตั้งค่ายล้อมเต็นท์ของข้า
13“พระองค์ทรงให้พี่น้องของข้าออกห่างจากข้า
เพื่อนของข้าก็หมางเมินข้าไป
14ญาติของข้าผละหนี
และเพื่อนของข้าก็ทิ้งข้า
15แขกในบ้านและสาวใช้ของข้านับข้าเป็นคนต่างถิ่น
ข้ากลายเป็นคนต่างด้าวในสายตาของเขา
16ข้าเรียกคนใช้ของข้า แต่เขาไม่ตอบข้า
ข้าต้องวิงวอนเขาด้วยปากของข้า
17ลมหายใจของข้าเป็นที่ขยะแขยงแก่ภรรยาของข้า
และข้าเป็นที่รังเกียจแก่พี่น้องของข้าเอง
18แม้เด็กๆ ก็ดูหมิ่นข้า
เมื่อข้าลุกขึ้น พวกเขาก็เย้ยหยันข้า
19สหายสนิททั้งสิ้นของข้ารังเกียจข้า
และคนเหล่านั้นที่ข้ารัก เขาหันหลังให้ข้า
20กระดูกของข้าเกาะติดหนังและติดเนื้อของข้า
และข้ารอดมาได้อย่างหวุดหวิด#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า และข้าหลบหนีได้ด้วยหนังแห่งฟันของข้า อาจหมายความว่า รอดชีวิตมาแต่ตัว ไม่เหลืออะไรเลย
21โอ ท่านผู้เป็นสหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิด
เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างพระเจ้าทรงไล่ข้า?
ทำไมท่านยังไม่อิ่มเนื้อของข้า?#แปลได้อีกว่า ทำไมท่านยังจู่โจมข้า?
23“โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าถูกบันทึกไว้
โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24มันจะถูกสลักไว้บนศิลาอย่างถาวร
ด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25แต่ข้าเองทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่
และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบนแผ่นดินโลก
26และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้
แล้วในเนื้อหนังของข้า#แปลได้อีกว่า แล้วโดยปราศจากเนื้อหนัง ข้าจะเห็นพระเจ้า
27ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเอง
และดวงตาข้าจะได้เห็น ไม่ใช่คนอื่น
จิตใจข้า#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ไตของข้าก็ห่อเหี่ยวอยู่ภายใน
28เมื่อท่านทั้งหลายว่า ‘เราจะข่มเหงเขาได้อย่างไร?’
และ ‘ต้นตอของเรื่องก็พบอยู่ที่เขา’
29จงกลัวดาบเถิด เพราะพระพิโรธนำโทษของดาบมา
เพื่อท่านจะทราบว่ามีการพิพากษา”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 19: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้