มาลาคี 1

1
1ครุวาท#คำพูดที่หนักและรุนแรง คือ พระวจนะของพระยาห์เวห์ที่มีต่ออิสราเอล โดยมาลาคี#แปลได้อีกว่า โดยทูตของเรา
อิสราเอลเป็นชาติที่ทรงโปรดมากกว่าเอโดม
2พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เราได้รักเจ้าทั้งหลาย แต่เจ้าพูดว่า ‘พระองค์ได้ทรงรักข้าพระองค์อย่างไร’? พระยาห์เวห์ตรัสว่า เอซาวเป็นพี่ชายของยาโคบไม่ใช่หรือ? เราก็ยังรักยาโคบ 3แต่เราได้เกลียดเอซาว# รม.9:13 เราได้ทำให้เทือกเขาของเขาร้างเปล่า และมอบมรดกของเขาให้แก่หมาป่าแห่งถิ่นทุรกันดาร 4เมื่อเอโดม# อสย.34:5-17; 63:1-6; ยรม.49:7-22; อสค.25:12-14; 35:1-15; อมส.1:11-12; อบด.1-14กล่าวว่า ‘เราถูกทำลายลงแล้ว แต่เราจะกลับมาสร้างที่ปรักหักพังขึ้นใหม่’ พระยาห์เวห์จอมทัพก็ตรัสว่า พวกเขาจะสร้างขึ้นก็ได้ แต่เราก็จะรื้อลงเสีย จนคนจะเรียกกันว่าเป็นเมืองชั่วร้าย เป็นชนชาติที่พระยาห์เวห์กริ้วอยู่เป็นนิตย์ 5ตาของเจ้าเองจะเห็นสิ่งนี้ และเจ้าจะกล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์นี้ใหญ่ยิ่งนัก แม้กระทั่งนอกเขตแดนของอิสราเอล’
ความเสื่อมของบรรดาปุโรหิต
6“บุตรก็ย่อมให้เกียรติแก่บิดา คนใช้ก็ย่อมให้เกียรตินาย แล้วถ้าเราเป็นบิดา เกียรติของเราอยู่ที่ไหน? และถ้าเราเป็นนาย ความยำเกรงเราอยู่ที่ไหน? นี่แหละพระยาห์เวห์จอมทัพตรัสกับท่านนะ โอ บรรดาปุโรหิตผู้ดูหมิ่นนามของเรา ท่านก็ว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายดูหมิ่นพระนามของพระองค์อย่างไร?’ 7ก็โดยการนำอาหารมลทินมาถวายบนแท่นของเราอย่างไรล่ะ แล้วเจ้าว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายทำให้มัน#แปลจากฉบับกรีก ส่วนฉบับฮีบรูว่า พระองค์เป็นมลทินอย่างไร?’ ก็โดยคิดว่าโต๊ะของพระยาห์เวห์นั้นเป็นที่ดูหมิ่นอย่างไรล่ะ 8เมื่อเจ้านำสัตว์ตาบอดมาเป็นสัตวบูชา# ฉธบ.15:21 การทำอย่างนั้นไม่ผิดหรือ? และเมื่อเจ้าถวายสัตว์ที่พิการหรือป่วย การทำอย่างนั้นไม่ผิดหรือ? พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ถ้าพวกเจ้านำของอย่างนั้นไปกำนัลผู้ว่าราชการของพวกเจ้าดู เขาจะพอใจเจ้าหรือ? จะแสดงความชอบพอต่อเจ้าไหม? 9ลองอ้อนวอนขอความชอบต่อพระเจ้า เพื่อพระองค์จะทรงพระกรุณาต่อพวกเราดูซี ด้วยของถวายดังกล่าวมานี้จากมือของเจ้า พระองค์จะทรงชอบพอเจ้าสักคนหนึ่งหรือ? พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ 10โอ อยากให้สักคนหนึ่งในพวกเจ้าปิดประตูของพระวิหาร#ภาษาฮีบรูไม่มีคำว่า พระวิหารเสีย เพื่อว่าเจ้าจะไม่ก่อไฟบนแท่นบูชาของเราเสียเปล่า พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า เราไม่พอใจเจ้า และเราจะไม่รับเครื่องบูชาจากมือของเจ้า 11พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ตั้งแต่ที่ดวงอาทิตย์ขึ้นถึงที่ดวงอาทิตย์ตก นามของเราก็ใหญ่ยิ่งท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย และเขาถวายเครื่องหอมและของถวายที่บริสุทธิ์แด่นามของเราทุกที่ทุกแห่ง เพราะว่านามของเรานั้นใหญ่ยิ่งท่ามกลางประชาชาติ 12แต่เมื่อเจ้ากล่าวว่า ‘โต๊ะขององค์เจ้านายเป็นมลทิน’ และดูหมิ่นอาหารที่ถวายนั้น เจ้าก็ทำให้นามนั้นเป็นมลทินไปแล้ว 13พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า เจ้ากล่าวว่า ‘นี่เป็นภาระหนัก’ แล้วเจ้าก็ทำฮึดฮัดกับเรา#สำเนาโบราณบางฉบับว่า กับมัน เจ้านำเอาสิ่งที่ได้แย่งชิงมา หรือสิ่งที่พิการหรือป่วย ของเหล่านี้แหละเจ้านำมาเป็นของบูชา พระยาห์เวห์ตรัสว่า เราจะรับของนั้นจากมือของเจ้าหรือ? 14พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า คนใดที่มีสัตว์ตัวผู้อยู่ในฝูง และได้บนไว้ และยังเอาสัตว์ที่มีตำหนิไปถวายแด่องค์เจ้านาย คำสาปแช่งจงตกอยู่กับคนโกงนั้นเถิด เพราะเราเป็นพระมหากษัตริย์องค์ยิ่งใหญ่ และนามของเราเป็นที่กลัวเกรงท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

มาลาคี 1: THSV11

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้