สุภาษิต 26:1-10

เกียรติไม่คู่ควรกับคนโง่ ดังหิมะในฤดูร้อนและฝนในฤดูเกี่ยว นกกระจอกย่อมโผผินและนกนางแอ่นย่อมโบยบินฉันใด คำแช่งสาปอย่างไม่สมควรย่อมไม่เกิดผลฉันนั้น แส้สำหรับม้า บังเหียนสำหรับลา และไม้เรียวสำหรับหลังคนโง่ อย่าตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา เกรงว่าเจ้าจะเป็นเหมือนเขา จงตอบคนโง่ตามความโง่ของเขา เกรงว่าเขาจะคิดว่าตัวเองมีปัญญา ผู้ที่ส่งข่าวไปด้วยมือของคนโง่ ก็เหมือนตัดเท้าทั้งสองข้างออกและดื่มความรุนแรง สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ ก็เหมือนขาของคนพิการที่ห้อยอยู่อย่างไร้ประโยชน์ ผู้ที่ให้เกียรติคนโง่ ก็เหมือนคนที่มัดก้อนหินไว้กับสลิง สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ ก็เหมือนต้นหนามอยู่ในมือคนขี้เมา ผู้ที่จ้างคนโง่หรือคนที่ผ่านมา ก็เหมือนนักธนูที่ยิงทุกคน